Dzielenie się osobistymi problemami z ludźmi może być trudne, nawet jeśli są to osoby, którym zależy na tobie. To może wydawać się jeszcze większym wyzwaniem, jeśli problemem osobistym jest depresja dwubiegunowa. Możesz nie być pewien, jak i kiedy podejść do tematu. Być może zastanawiasz się, którym znajomym powinieneś powiedzieć. Jeśli przygotujesz się do rozmowy z przyjaciółmi, powiedz im o tym z ufnością i kontynuujesz rozmowę, możesz powiedzieć znajomym o swojej depresji dwubiegunowej.
Kroki
Metoda 1 z 3: Przygotowanie do powiedzenia znajomym
Krok 1. Zdecyduj, komu powiedzieć
To świetny pomysł, aby opowiedzieć niektórym znajomym o swojej depresji dwubiegunowej. Mogą zapewnić ci wsparcie i zachętę. Ale nie musisz mówić wszystkim, których znasz, a nawet wszystkim znajomym. Zanim powiesz znajomym o swojej depresji dwubiegunowej, zastanów się, kto będzie Cię wspierał.
- Zrób listę znajomych. Lista nie musi zawierać wszystkich, których znasz, ale powinna zawierać wszystkich, o których myślisz o opowiedzeniu.
- Pomyśl o tym, jak blisko jesteś z każdym przyjacielem. Możesz nie chcieć mówić ludziom, którzy są znajomymi. Na przykład, prawdopodobnie chcesz powiedzieć swojemu najlepszemu przyjacielowi z pięciu lat. Możesz nie chcieć powiedzieć facetowi na Facebooku, który zaprzyjaźnił się z tobą trzy miesiące temu. Podobnie możesz nie chcieć dzielić się tym z kimś, kto może się z ciebie wyśmiewać lub użyć przeciwko tobie.
- Zadaj sobie pytanie, czy każdy przyjaciel jest ogólnie wyrozumiały i wspierający. Zastanów się, czy ogólnie powiedzieć znajomym, że byli tam dla ciebie. Możesz nawet rozważyć opowiedzenie tego grupie znajomych w tym samym czasie.
- Zastanów się nad rolą danej osoby w twoim życiu. Na przykład, czy jest to również twój współpracownik, szef lub kolega zawodowy? Nadal możesz udostępniać dane tej osobie, ale warto rozważyć potencjalne konsekwencje udostępniania jej.
- Ogólnie rzecz biorąc, będziesz chciał powiedzieć ludziom, którym ufasz i z którymi jesteś blisko, kto Twoim zdaniem będzie wspierać to, przez co przechodzisz.
Krok 2. Wybierz, kiedy powiedzieć znajomym
Nie ma absolutnie dobrego lub złego czasu, aby powiedzieć ludziom o swojej depresji dwubiegunowej. Jeśli wiedziałeś o swojej depresji dwubiegunowej, zanim poznałeś tych przyjaciół, zdecyduj, kiedy w przyjaźni im powiesz. Decydowanie, kiedy w przyjaźni będziesz o tym wspominać, ułatwi ci to.
- Nie musisz mówić swoim nowym znajomym o pierwszym spotkaniu. Jednak chcesz przeprowadzić tę rozmowę, zanim zaczniesz dzwonić do siebie BFF.
- Zastanów się, jakie kryteria musi spełnić przyjaźń, zanim im powiesz. Długo? Poziom zaufania? Dowód dobrego charakteru?
Krok 3. Poinformuj bliskich przyjaciół tak szybko, jak to możliwe
Jeśli jest to przyjaciel, którego miałeś od jakiegoś czasu i niedawno zdiagnozowano u Ciebie depresję dwubiegunową, nadal musisz zdecydować, kiedy mu powiedzieć. Generalnie lepiej jest powiedzieć bliskim osobom wcześniej niż później. Upewnij się jednak, że masz wystarczająco dużo czasu na przetworzenie informacji i poznanie swojego stanu, zanim powiesz ludziom.
- Daje im to więcej możliwości, aby Cię wspierać i być z nimi szczerym.
- Zastanów się, kiedy będziesz miał wystarczająco dużo czasu na rozmowę bez przerw. Na przykład możesz zdecydować, że lepiej porozmawiać o tym w weekend, kiedy oboje macie wolny czas.
Krok 4. Zaplanuj, co powiesz
Planowanie, jak powiesz znajomym, pomoże ci na kilka sposobów. Zwiększy to Twoją pewność siebie i pozwoli Ci dobrać właściwe słowa. Pomoże Ci również uwzględnić wszystko, co chcesz, aby Twoi przyjaciele wiedzieli o Twojej depresji dwubiegunowej, kiedy im powiesz.
- Zapisz główne punkty, które chcesz poruszyć, gdy powiesz znajomym. Na przykład możesz napisać: „Chcę, aby wiedzieli, że mam depresję dwubiegunową, jak to na mnie wpływa i jak mogą pomóc”.
- Następnie zastanów się i zapisz, jak powiesz im każdy punkt. Na przykład możesz napisać: „Mogę użyć przykładu kolejki górskiej, aby opisać moje emocje”.
- W naszym społeczeństwie jest wiele wstydu wokół diagnozy zdrowia psychicznego, co sprawia, że ludzie czują, że nie mogą być szczerzy ze swoją diagnozą, ale normalizacja choroby jest ważna! Dobrzy przyjaciele to zrozumieją.
Krok 5. Ćwicz mówienie znajomym
Nawet jeśli zaplanowałeś, co powiesz, dobrym pomysłem jest również przećwiczenie mówienia. Jedną rzeczą jest myślenie o tym lub zapisanie tego, a co innego wypowiedzenie słów. Znacznie łatwiej będzie Ci powiedzieć znajomym o swojej depresji dwubiegunowej, jeśli już omówiłeś to, co chcesz powiedzieć.
- W dniach poprzedzających poinformowanie znajomych wyobraź sobie, że ta rozmowa przebiega dobrze od początku do końca. Wizualizuj, jak wspierają i rozumieją. Nie możesz kontrolować ich reakcji, ale to pomoże ci uspokoić nerwy i da ci wyobrażenie, jak zasługujesz na traktowanie.
- Stań przed lustrem i poćwicz mówienie im. Na przykład możesz spojrzeć w lustro i powiedzieć: „Chłopaki, chcę z wami porozmawiać o depresji dwubiegunowej. To coś, co mam.
- Zwróć uwagę, jak wyglądasz i czujesz się, gdy wypowiadasz te słowa. Czy Twoje czoło wygląda na napięte, czy na zrelaksowane? Czy czujesz się zdenerwowany lub spokojny? Ćwicz to, co powiesz swoim przyjaciołom, aż będziesz wyglądać i czuć się spokojny, mówiąc to.
- Jeśli to możliwe, poproś członka rodziny lub przyjaciela, który już wie o Twojej depresji dwubiegunowej, aby odegrał z Tobą role.
Metoda 2 z 3: Mówienie im z ufnością
Krok 1. Usuń rozpraszacze
Jeśli przeszkadzają lub rozpraszają Cię inne rzeczy, trudniej będzie Ci powiedzieć znajomym o depresji dwubiegunowej. Wybierz czas i miejsce, w którym możesz mieć trochę prywatności i nie przeszkadzać. Usuń lub wyłącz wszystko, co mogłoby rozpraszać Ciebie lub Twoich znajomych, gdy mówisz im o swojej depresji dwubiegunowej.
- Włącz wibracje lub wyciszanie urządzeń elektronicznych. Jeśli Twoi znajomi często patrzą na swoje telefony lub urządzenia elektroniczne, możesz poprosić ich, aby zrobili to samo. Na przykład możesz powiedzieć: „Czy mógłbyś odłożyć telefon? Chciałbym o czymś porozmawiać.
- Spróbuj opowiedzieć im o swojej depresji dwubiegunowej, kiedy wszyscy jesteście w odosobnieniu, aby nikt wam nie przeszkadzał.
Krok 2. Niech wiedzą, że to prywatne
Chociaż mówisz o tym swoim przyjaciołom, możesz nie chcieć, aby wszyscy wiedzieli, że masz depresję dwubiegunową. Poinformuj znajomych, że masz zamiar powiedzieć im coś osobistego. Świadomość, że Twoi znajomi nie podzielą się tym z nikim innym, ułatwi Ci poinformowanie ich o depresji dwubiegunowej.
- Niektórzy ludzie mogą nie rozumieć lub nie wspierać Twojej depresji dwubiegunowej, więc prywatność jest ważnym aspektem, który należy podkreślić.
- Możesz powiedzieć: „Chcę z tobą porozmawiać o czymś osobistym i szczerze mówiąc trochę prywatnym dla mnie. Proszę, nie udostępniaj tego nikomu innemu.
- Możesz też spróbować: „Muszę wyjaśnić, co się ze mną dzieje. Ale proszę, porozmawiaj o tym tylko z Jeanette i Kofim.
Krok 3. Używaj pewnej mowy ciała
Nie ma się czego wstydzić w przypadku depresji dwubiegunowej. Nie musisz się wstydzić ani czuć się winnym, kiedy opowiadasz o tym swoim znajomym. Zamiast tego bądź pewny siebie i tego, że troszczą się o Ciebie i będą Twoimi przyjaciółmi bez względu na wszystko.
- Patrz im w oczy i trzymaj głowę podniesioną, kiedy mówisz im o swojej chorobie afektywnej dwubiegunowej.
- Mów wyraźnie i używaj pewnego głosu. Nie musisz tego krzyczeć, ale nie musisz też szeptać.
- Na przykład wyprostuj plecy, spójrz swoim znajomym w oczy i powiedz im wyraźnym głosem: „Mam depresję dwubiegunową”.
- Pamiętaj, że możesz powiedzieć im przez e-mail lub telefon, jeśli jest to dla Ciebie wygodniejsze, ale możesz kontynuować rozmowę osobistą, gdy trudna część jest już za nami.
Metoda 3 z 3: Kontynuacja rozmowy
Krok 1. Edukuj swoich znajomych
Samo powiedzenie znajomym, że masz depresję dwubiegunową, może sprawić, że poczują się trochę zagubieni. Kiedy im powiesz, upewnij się, że przekazałeś im również ogólne informacje na temat depresji dwubiegunowej i jej wpływu na Ciebie.
- Dziel się faktami i statystykami ze znajomymi. Na przykład poinformuj ich, ile osób w twoim wieku ma depresję dwubiegunową. Im więcej Twoi znajomi wiedzą o depresji dwubiegunowej, tym lepiej mogą Cię wspierać.
- Poinformuj znajomych, jakie to uczucie, gdy masz depresję afektywną dwubiegunową. Wyjaśnienie swojego doświadczenia da im wgląd w ciebie i chorobę. Na przykład możesz powiedzieć: „Niektórzy ludzie stają się hiperseksualni, gdy są w fazie maniakalnej. Podejmuję bardziej sportowe ryzyko, takie jak base jumping.
- Powiedz znajomym o zasobach, z których mogą dowiedzieć się więcej o depresji dwubiegunowej, takich jak NAMI (National Alliance on Mental Illness) lub American Mental Health Foundation.
Krok 2. Odpowiedz na wszelkie pytania
Twoi znajomi mogą mieć do ciebie pytania, gdy powiesz im o swojej depresji dwubiegunowej. Odpowiedz na nie tak szczerze, jak potrafisz. Odpowiedzi na pytania pomogą Twoim znajomym lepiej zrozumieć depresję afektywną dwubiegunową. Może również pomóc ci zdać sobie sprawę, że masz więcej wiedzy na temat depresji afektywnej dwubiegunowej, niż ci się wydawało.
- Na przykład znajomy może zapytać: „Czy więc musisz codziennie brać leki?” Możesz odpowiedzieć: „Ja radzę sobie z chorobą afektywną dwubiegunową za pomocą leków i terapii”.
- Jeśli nie czujesz się komfortowo, odpowiadając na konkretne pytanie, powiedz to. Możesz powiedzieć: „Nie czuję się komfortowo, odpowiadając teraz na to pytanie. Masz innych?
- Jeśli nie znasz odpowiedzi na jedno z pytań swojego przyjaciela, możesz powiedzieć: „Nie wiem od razu, ale poszukam”.
Krok 3. Poproś o wsparcie
Kiedy powiesz znajomym, powinieneś również dać im znać, że będziesz potrzebować ich pomocy, aby poradzić sobie z depresją afektywną dwubiegunową. Niektórzy z twoich przyjaciół mogą zapytać cię, co mogą zrobić, aby ci pomóc bez pytania. Możesz jednak poprosić znajomych o wsparcie.
- Spróbuj powiedzieć: „Naprawdę przydałaby mi się twoja pomoc w leczeniu depresji dwubiegunowej. Niektóre dni są lepsze niż inne”.
- Określ dokładnie, co pomoże. Na przykład możesz powiedzieć koledze z klasy: „Czy mógłbyś odebrać dla mnie zadania, jeśli kiedykolwiek będę tego potrzebować?”
- Niech wiedzą też, jak nie wspierać Ciebie. Na przykład możesz powiedzieć: „Zachęcanie mnie do robienia lekkomyślnych rzeczy, kiedy wyglądam na maniaka, mi nie pomaga”.
- Współpracuj ze znajomymi, aby opracować listę rzeczy, które mogą zrobić, i upewnij się, że oboje trzymacie kopie w poręcznym miejscu. To pomoże w kryzysie.
Porady
- Bądź szczery i bezpośredni ze swoimi przyjaciółmi, kiedy im mówisz. To ci to ułatwi.
- Pamiętaj, że depresja dwubiegunowa to tylko jedna część ciebie. Twoi przyjaciele kochają was wszystkich.
