Wypadanie płatka zastawki mitralnej występuje, gdy zastawka oddzielająca lewy przedsionek od lewej komory wybrzusza się do przedsionka, gdy jest zamknięta podczas skurczu. Może to spowodować przepływ krwi z powrotem do przedsionka, ale nie zawsze. Wiele osób nigdy nie ma objawów. Nie wszystkie przypadki wymagają leczenia, ale jeśli uważasz, że możesz mieć ten stan, powinieneś zostać zbadany przez lekarza, aby sprawdzić, czy potrzebujesz leczenia.
Kroki
Część 1 z 2: Diagnozowanie wypadania zastawki mitralnej
Krok 1. Wezwij karetkę, jeśli możesz mieć atak serca
Zawały serca mogą wywoływać podobne objawy jak wypadanie płatka zastawki mitralnej. Ponieważ nieleczone ataki serca mogą być śmiertelne, powinieneś wezwać pogotowie ratunkowe przy pierwszym podejrzeniu zawału serca. Objawy zawału serca mogą obejmować niektóre lub wszystkie z poniższych:
- Ból lub ucisk w klatce piersiowej
- Ból promieniujący na szyję, szczękę lub plecy
- Mdłości
- Dyskomfort w jamie brzusznej
- Zgaga lub niestrawność
- Brak tchu, szybki lub płytki oddech
- Wyzysk
- Wyczerpanie
- Zawroty głowy lub zawroty głowy
Krok 2. Idź do lekarza, jeśli masz objawy wypadania płatka zastawki mitralnej
Jeśli masz objawy, mogą początkowo być niewielkie i powoli narastać. Jeśli wypadnięcie powoduje wyciek krwi z powrotem do przedsionka (stan zwany niedomykalnością zastawki mitralnej), bardziej prawdopodobne jest wystąpienie objawów. Może to zwiększyć ilość krwi w lewym przedsionku, zwiększyć ciśnienie w żyłach płucnych i spowodować powiększenie serca. Jeśli twój stan jest ciężki, możesz mieć:
- Ból w klatce piersiowej
- Arytmiczne bicie serca
- Szybujące bicie serca
- Trudności w oddychaniu podczas ćwiczeń i leżąc na płasko
- Wyczerpanie
Krok 3. Niech twój lekarz posłucha twojego serca
Lekarz użyje stetoskopu, aby posłuchać, jak krew przepływa przez twoje serce. Podczas diagnozowania wypadania płatka zastawki mitralnej lekarz rozważy:
- Czy podczas zamykania zaworu słychać kliknięcie. Jeśli tak, sugeruje to, że zawór jest wybrzuszony lub wypadający.
- Czy masz szmer w sercu. Jeśli zastawka przecieka, lekarz może usłyszeć świszczący dźwięk, gdy krew cofa się do przedsionka.
- Twoja historia medyczna. Jeśli Ty lub ktoś z Twojej rodziny ma inny stan, który jest związany z wypadaniem płatka zastawki mitralnej, również możesz być na to podatny. Stany te obejmują: zespół Marfana, zespół Ehlersa-Danlosa, anomalię Ebsteina, dystrofię mięśniową, chorobę Gravesa i skoliozę.
Krok 4. Uzyskaj dodatkowe badania, jeśli lekarz stwierdzi, że jest to konieczne
Twój lekarz może potrzebować dodatkowych informacji, aby Cię zdiagnozować. Istnieje kilka testów, które może wykonać, aby zmierzyć i wykonać obrazy twojego serca. Poinformuj lekarza, jeśli jesteś w ciąży, karmisz piersią lub podejrzewasz, że możesz być w ciąży, ponieważ może to mieć wpływ na to, jakie badania przeprowadzi lekarz.
- Echokardiogram. Ten egzamin wykorzystuje fale dźwiękowe do stworzenia obrazu twojego serca. Lekarz może sprawdzić, czy twoje serce jest powiększone i zbadać zastawkę mitralną. Ten test prawdopodobnie zostanie wykonany przez wprowadzenie przetwornika przez usta do przełyku. Przełyk znajduje się tuż przy sercu, dzięki czemu lekarz będzie mógł uzyskać wysokiej jakości obrazy. Lekarz może również zmierzyć przepływ krwi i jednocześnie ustalić, czy masz wyciek, za pomocą USG Dopplera.
- Elektrokardiogram (EKG). Ten test mierzy intensywność i tempo sygnałów elektrycznych kontrolujących bicie serca. Lekarz umieści elektrody na twojej skórze. Jest nieinwazyjny i nie zaszkodzi.
- Test wytrzymałościowy. Jeśli wykonasz test wysiłkowy, podczas EKG będziesz ćwiczyć na bieżni lub rowerze. Pozwala to lekarzowi zbadać, jak działa twoje serce pod wpływem stresu. Jeśli nie możesz ćwiczyć, lekarz może przepisać leki przyspieszające bicie serca, symulując ćwiczenia. Jeśli masz wyciek przez zastawkę mitralną, który utrudnia ci aktywność fizyczną, ten test to wykaże.
- RTG klatki piersiowej. Zdjęcia rentgenowskie mogą pokazać lekarzowi rozmiar i kształt twojego serca. Jest to szczególnie przydatne przy identyfikacji obszarów, które mogą zostać powiększone. Nie poczujesz promieni rentgenowskich, ale być może będziesz musiał nosić ciężki fartuch ołowiany, aby chronić swoje narządy rozrodcze podczas tej procedury.
- Angiogram wieńcowy i cewnikowanie serca. Lekarz wprowadza mały cewnik do żyły lub tętnicy, zwykle w pachwinie, a następnie przenosi cewnik przez ciało do serca. Lekarz następnie wprowadza barwnik do naczyń krwionośnych serca, aby pojawiły się na zdjęciu rentgenowskim. Ten test można wykorzystać do określenia, ile krwi wycieka przez zastawkę mitralną.
Część 2 z 2: Leczenie wypadania płatka zastawki mitralnej
Krok 1. Zapytaj swojego lekarza, czy leczenie jest konieczne
Twój lekarz może nie zalecić leczenia, jeśli nie masz wycieku przez zastawkę mitralną i żadnych objawów.
Jeśli masz wyciek, ale nie masz żadnych objawów, lekarz może zasugerować monitorowanie twojego stanu zamiast stosowania leków lub operacji w celu leczenia. Jeśli wybrałeś ten sposób postępowania, pamiętaj o uczestniczeniu w wizytach kontrolnych zgodnie z zaleceniami lekarza
Krok 2. Unikaj czynności, które mogą obciążać zastawkę mitralną
W większości przypadków zmiany w diecie lub ćwiczeniach nie są konieczne. Jeśli jednak przeciek przez zastawkę mitralną jest znaczny, lekarz może zalecić unikanie czynności zwiększających ciśnienie krwi na zastawce mitralnej. Jeśli zastawka jest słaba, możesz być narażony na zwiększone ryzyko pęknięcia.
- Twój lekarz może zasugerować, abyś unikał podnoszenia ciężarów z dużymi ciężarami.
- Twój lekarz prawdopodobnie nie będzie miał zastrzeżeń do innych czynności, takich jak bieganie, jazda na rowerze i pływanie.
Krok 3. Kontroluj objawy za pomocą leków
To, jakie leki zaleci lekarz, będzie zależeć od objawów, nasilenia i historii choroby. Leki nie zapobiegną wypadnięciu, ale mogą zmniejszyć ból w klatce piersiowej lub ustabilizować arytmię serca. Możliwe leki to:
- Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE). Są to powszechne leki na nadciśnienie w łagodnej niedomykalności zastawki mitralnej.
- Antykoagulanty, takie jak aspiryna, warfaryna (Coumadin, Jantoven), dabigatran (Pradaxa). Zakrzepy krwi mogą powodować udary i zawały serca. Lekarz jest szczególnie skłonny przepisać je, jeśli wcześniej miałeś którykolwiek z tych stanów.
- Diuretyki. Leki te mogą zmniejszyć obciążenie zastawki mitralnej poprzez obniżenie ciśnienia krwi. Pomogą również usunąć płyn, który może gromadzić się w płucach.
- Beta-blokery. Beta-blokery zmniejszają tempo bicia serca i zmniejszają siłę, z jaką bije. Zmniejsza to ciśnienie krwi, zmniejsza obciążenie zastawki mitralnej i może pomóc w zahamowaniu nieregularnego bicia serca.
- Leki kontrolujące bicie serca. Jeśli masz nieregularne bicie serca, lekarz może zalecić flekainid (Tambocor), prokainamid (Procanbid), sotalol (Betapace) lub amiodaron (Cordarone, Pacerone).
Krok 4. Napraw zastawkę mitralną
Ta procedura umożliwia zachowanie zaworu zamiast jego wymiany. Koniecznie udaj się do kogoś, kto ma doświadczenie i specjalizuje się w naprawie zastawki mitralnej. W zależności od przyczyny wypadnięcia i/lub wycieku, lekarz może zrobić kilka rzeczy:
- Annuloplastyka. Jeśli masz problemy strukturalne z tkanką wokół zastawki, można ją wzmocnić, wszczepiając pierścień wokół zastawki lub dokręcając tkankę.
- Walwuloplastyka. Wiąże się to z wykonaniem operacji na tkankach zastawki. Może to obejmować wykonanie klapek lub ulotek, które zamykają się w mniejszym stopniu, aby dobrze się zamykały. Może to również obejmować modyfikację zamocowań klap.
Krok 5. Wymień zawór, którego nie da się naprawić
Byłoby to zrobione, jeśli nie można naprawić zaworu, który masz. Istnieją dwie opcje wymiany zaworu i każda z nich ma zalety i wady:
- Bioproteza. Jest to zastawka tkankowa, zwykle wykonana z zastawki krowy lub świni. Główną zaletą jest to, że nie wymaga przyjmowania leków przeciwzakrzepowych przez resztę życia. Jednak wadą jest to, że może się zużyć i wymagać wymiany.
- Zawór mechaniczny. Zaletą zaworów mechanicznych jest ich dłuższa żywotność. Wadą jest to, że na zastawce mogą tworzyć się skrzepy krwi, a następnie ulegać przemieszczeniu. Oznacza to, że osoby z zastawkami mechanicznymi muszą przez resztę życia przyjmować antykoagulanty, aby zmniejszyć ryzyko udaru.
