Częstość występowania niepełnosprawności w naszych społecznościach jest znacznie bardziej powszechna, niż mogłoby się wydawać. Zapewnienie osobom niepełnosprawnym maksymalnej jakości życia jest bardzo ważne. Przy odrobinie czasu i wysiłku możesz pomóc poprawić jakość codziennego życia osoby niepełnosprawnej, na której Ci zależy.
Kroki
Metoda 1 z 3: Poprawa środowiska domowego
Krok 1. Rozpoznaj podstawowe potrzeby życia codziennego danej osoby
Obejmują one ubieranie się, kąpiel, jedzenie, toaletę, płacenie rachunków, sprzątanie, zakupy, wykonywanie połączeń telefonicznych itp. Czy osoba jest w stanie wykonać te czynności samodzielnie, czy też niepełnosprawność im to uniemożliwia? Usiądź z tą osobą i przedyskutuj te rzeczy, aby pokazać, że Ci zależy.
- Dobrym sposobem sformułowania tych pytań jest powiedzenie, że są to ważne i normalne pytania, które należy sprawdzić u wszystkich osób w „sytuacjach takich jak Twoja” (w odniesieniu do osoby niepełnosprawnej).
- Inną opcją, jeśli czujesz się niekomfortowo zadając takie osobiste pytania, jest umówienie się na wizytę u lekarza rodzinnego, który został przeszkolony, aby odpowiedzieć na te pytania w sposób profesjonalny iz szacunkiem.
Krok 2. Upewnij się, że osoba niepełnosprawna ma odpowiednie wsparcie
Jeśli nie są w stanie wykonać któregokolwiek lub wszystkich z powyższych zadań codziennego życia, zastanów się, kogo możesz wyznaczyć, aby pomógł. Czy Ty lub inni członkowie rodziny lub przyjaciele jesteście w stanie pomóc? Czy potrzebny jest opiekun w pełnym wymiarze godzin?
- Należy pamiętać, że zapewnienie uwzględnienia i opieki nad podstawowymi potrzebami życia codziennego jest kluczem do poprawy życia osoby niepełnosprawnej.
- Nie tylko podnosi na duchu, łagodząc stres, że te rzeczy zostaną załatwione, ale także pomaga osobie niepełnosprawnej czuć się wspieraną i otoczoną opieką ze strony osób wokół niej, ponieważ pokazuje, że inni są zainteresowani ich dobrym samopoczuciem.
Krok 3. Upewnij się, że dom jest przystosowany do niepełnosprawności danej osoby
Jedną z opcji jest skontaktowanie się z terapeutą zajęciowym (osobą, której praca polega na pomaganiu w adaptacji sytuacji domowych dla osób niepełnosprawnych). Możesz zacząć od samodzielnego wprowadzenia pewnych podstawowych zmian, aby pomóc osobie niepełnosprawnej, tak jak Ty i osoba dotknięta chorobą uznacie za stosowne. Niektóre rzeczy do rozważenia to:
- Czy ta osoba jest teraz na wózku inwalidzkim? Jeśli tak, czy są podjazdy do wchodzenia i wychodzenia z domu? Niezależnie od tego, czy poruszają się na wózku inwalidzkim, czy są w stanie dostać się z jednego piętra lub z domu na drugie, jeśli jest to dom wielopiętrowy? Czy jest jakiś sposób na ułatwienie tego, na przykład montaż poręczy?
- Zadania łazienkowe można również ułatwić dzięki poręczom, na przykład ułatwiającym prysznic i/lub toaletę.
- Jeśli dana osoba jest zagrożona upadkiem, gdy może nie być w stanie wstać, aby sięgnąć po telefon i wezwać pomocy, czy ma przycisk ostrzeżenia medycznego, który może nacisnąć i/lub bransoletkę z ostrzeżeniem medycznym opisującą jej stan zdrowia, jeśli i kiedy coś się dzieje i przyjeżdża personel medyczny?
- To tylko niektóre z rzeczy do rozważenia. Sama osoba (niepełnosprawna) może prawdopodobnie dać ci najlepszą wskazówkę, co do rzeczy, z którymi boryka się w domu pod względem mobilności, a Ty lub terapeuta zajęciowy możecie wymyślić kreatywne sposoby pomocy.
- Terapeuta zajęciowy może również przeprowadzić pełną ocenę środowiska domowego, która jest znacznie dokładniejsza i dostarcza innowacyjnych rozwiązań, o których często nie możemy sobie wyobrazić, biorąc pod uwagę, że pracują w tej dziedzinie i mają duże doświadczenie.
Krok 4. Wypróbuj zakupy spożywcze przez Internet i inne usługi dostawy do domu
Zapoznaj się z programami pomocy, takimi jak „Meals on Wheels”, aby sprawdzić, czy Twoja ukochana osoba kwalifikuje się do tej pomocy. Są to świetne usługi, które mogą zapewnić gotowe do spożycia posiłki dostarczone do ich drzwi.
Krok 5. Rozważ przeniesienie osoby niepełnosprawnej do placówki opiekuńczej
W przypadku ekstremalnych urazów i/lub chorób może być niemożliwe, aby dana osoba poradziła sobie samodzielnie w domu. Zatrudnienie pełnoetatowych opiekunów może być również zbyt kosztowne, a nawet pełnoetatowi opiekunowie mogą nie być w stanie zapewnić odpowiedniej opieki medycznej i wsparcia w ciężkich przypadkach.
- W przypadkach, w których potrzeby medyczne związane z opieką nad niepełnosprawnością są wyższe, rozważ przeniesienie osoby do placówki, w której tego rodzaju opieka może być dostępna „w razie potrzeby”, a nawet 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.
- Innym powodem przeniesienia osoby niepełnosprawnej do ośrodka opieki grupowej jest wzmocnienie jej więzi społecznych. To cienka linia, aby chodzić, ponieważ niektórzy ludzie wpadają w depresję na myśl o wyprowadzce z domu; jednak inni dobrze się rozwijają, ponieważ daje im o wiele więcej możliwości rzeczy do zrobienia w ciągu dnia, ludzi, z którymi można się połączyć, i innych, którzy są w podobnej sytuacji.
Metoda 2 z 3: Poprawa dobrostanu społecznego
Krok 1. Zaplanuj regularne wycieczki lub wizyty
Jeśli ukochana osoba, członek rodziny lub drogi przyjaciel cierpi z powodu niepełnosprawności, jednym z najskuteczniejszych sposobów okazania swojej miłości i wsparcia – i zademonstrowania im, jak bardzo Ci zależy – jest wpadanie na regularne wizyty. Życie może być gorączkowe z wieloma osobistymi zobowiązaniami, ale jeśli możesz znaleźć czas z napiętego harmonogramu, aby zatrzymać się raz w tygodniu lub nawet raz w miesiącu (na cokolwiek masz czas), może to mieć duże znaczenie dla ich samopoczucie psychiczne i emocjonalne. Połączenie z innymi ludźmi jest jedną z najważniejszych rzeczy, które pomagają nam rozwijać się jako istoty ludzkie!
- Kiedy odwiedzasz, przynieś podekscytowaną energię, aby osoba poczuła się pożądana i doceniana.
- Postaraj się także odnosić do nich w taki sam sposób, jak przed niepełnosprawnością. To pokaże im, że postrzegasz ich jako tę samą osobę i że nic się dla ciebie nie zmieniło na poziomie serca w wyniku wyzwań, jakie napotykają ze swoim ciałem.
- Zwiększy to ich samoocenę i poczucie własnej wartości, ponieważ wiele osób nie chce być postrzegane w innym świetle przez swoich bliskich tylko z powodu niepełnosprawności fizycznej lub wyzwania.
Krok 2. Skontaktuj się z pracownikiem socjalnym w sprawie lokalnych wycieczek jednodniowych i innych programów
Oprócz wizyt domowych (lub wycieczek, które możesz zrobić z ukochaną osobą), zachęcanie ich do udziału w wydarzeniach społecznościowych może być świetnym sposobem na poznanie nowych przyjaciół, a także na poczucie zaangażowania w życie.
Wypróbowanie różnych czynności może również pomóc osobie niepełnosprawnej w znalezieniu czegoś, co ją pasjonuje, co może ożywić jej poczucie entuzjazmu do życia. Posiadanie pasji do innych ludzi poza domem może zdziałać cuda dla dobrego samopoczucia psychicznego i emocjonalnego (i zauważ, że problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak depresja, mogą być jednym z największych problemów towarzyszących niepełnosprawności)
Krok 3. Znajdź dla nich zwierzaka, jeśli są zainteresowani
Zwierzęta mogą być świetnymi towarzyszami. Ważne jest, aby wybrać rodzaj zwierzęcia, które osoba lubi i jest w stanie się nim opiekować, biorąc pod uwagę jego niepełnosprawność. Posiadanie zwierzaka (lub czegokolwiek do opieki - nawet ogrodu!) może przyczynić się do poczucia odpowiedzialności oraz ogólnego szczęścia i dobrego samopoczucia.
- Wykazano, że zwierzęta domowe poprawiają zdrowie psychiczne osób żyjących samotnie. Na przykład w badaniach nad tym, jak ludzie odnoszą się do psów, wykazano, że posiadanie psa zwiększa poziom oksytocyny, która jest powszechnie znana jako „hormon miłości” (daje wspaniałe uczucie, gdy się przytulasz, przytulasz lub pocałować kogoś lub w inny sposób połączyć się z żywą istotą, taką jak zwierzę domowe).
- Niektóre niepełnosprawności kwalifikowałyby również ludzi do „zwierząt usługowych”. Zwierzęta służbowe są specjalnie przeszkolone do pomocy z daną niepełnosprawnością, np. psy przewodnicy dla osób niewidomych. Zwierzęta służbowe są również dostępne dla osób cierpiących między innymi na cukrzycę, autystykę, epilepsję lub silne lęki. Jeśli niepełnosprawność bliskiej osoby kwalifikuje ją do roli zwierzęcia usługowego, zainteresuj się również tą opcją – zapewnia ona nie tylko towarzystwo, ale także pomoc w funkcjonalnym poruszaniu się po świecie.
Metoda 3 z 3: Zarządzanie hobby i zajęciami
Krok 1. Zapytaj, czy są zainteresowani kursami
Wiele osób, których ciała są niepełnosprawne, nie są powstrzymywane na poziomie umysłu, więc udział w kursach lub programach stymulujących ich mózg – a także twórczy przepływ pomysłów i nowa nauka – może być bardzo korzystny. Zapytaj, czy dana osoba jest zainteresowana zapisaniem się na kurs internetowy lub uzyskanie stopnia naukowego (być może nawet takiego, który można uzyskać „na odległość” za pośrednictwem kursów internetowych, jeśli nie jest w stanie przenieść się na uczelnię lub uniwersytet).
Krok 2. Oferta wprowadzenia osoby niepełnosprawnej do programów fitness typu prozdrowotnego lub grup sportowych
Obejmują one zwykle łagodniejsze czynności, takie jak Tai Chi, ćwiczenia w wodzie i inne rodzaje ćwiczeń mających na celu poprawę mobilności i krążenia, do bardziej złożonych sportów i gier, w zależności od możliwości danej osoby i stopnia niepełnosprawności.
Krok 3. Znajdź sposoby, w jakie mogą przyczynić się do innych
Daje poczucie pewności siebie, poczucia własnej wartości i szczęścia innym, którzy są w potrzebie lub mają mniej szczęścia, a także może pomóc osobie niepełnosprawnej poczuć się lepiej we własnej sytuacji, ponieważ zdają sobie sprawę, że nadal mają prezenty, które mogą dać innym, którzy mogą być w jeszcze trudniejszych sytuacjach niż oni.
- Przykładami mogą być wolontariaty, takie jak dzianie koców lub szalików dla bezdomnych, wolontariat jako mentor dla innych osób niepełnosprawnych lub znalezienie innych usług, które mogą wykonać.
- Są też firmy, które specjalizują się w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych do pracy zarobkowej, a nawet organizują transport. Może to być dobra opcja do sprawdzenia, czy dana osoba nadal jest zainteresowana pracą.
- Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że nie wszystkie osoby niepełnosprawne nie są w stanie zrobić kariery dla siebie. Wykwalifikowana osoba, taka jak księgowy, architekt, sprzedawca telefoniczny itp., nadal może pracować w domu przy użyciu komputera, więc dobrze jest zapytać, czy pracodawca może znaleźć sposób, aby utrzymać pracownika przy życiu.
Krok 4. Pomóż osobie zobaczyć, jak może żyć z sensem i celem bez względu na niepełnosprawność
Jeśli osoba niepełnosprawna ma długoterminowo rozwijać się psychicznie i emocjonalnie, ważne jest, aby znalazła sposoby na cieszenie się życiem i poczucie, że może wnieść znaczący wkład w otaczający ją świat, pomimo swojej niepełnosprawności. Przeprowadź burzę mózgów z ukochaną osobą, jak odzyskać pasję do życia i ogólne poczucie celu.
