Ważne jest, aby działać szybko w leczeniu ofiary udaru cieplnego. Udar cieplny może prowadzić do trwałej niepełnosprawności, w tym niewydolności nerek lub wątroby. Może nawet spowodować śmierć. Jeśli podejrzewasz, że ktoś cierpi na udar cieplny, natychmiast wezwij pogotowie. Czekając na przybycie personelu medycznego, udziel pierwszej pomocy. Istnieją kroki, które możesz podjąć, aby obniżyć temperaturę głęboką ciała, co może radykalnie poprawić wynik leczenia ofiary udaru cieplnego.
Kroki
Metoda 1 z 3: Uzyskiwanie pomocy
Krok 1. Zadzwoń pod numer 911 lub służby ratunkowe
W przypadku udaru cieplnego najważniejszy jest czas. Jeśli nie jesteś sam, jedna osoba może rozpocząć pierwszą pomoc, podczas gdy druga dzwoni. Jeśli jesteś sam, to gdy już wiesz, że pomoc jest w drodze, możesz skoncentrować się na korzystaniu z różnych wymienionych technik chłodzenia, aby pomóc ofiarom udaru cieplnego – ale najpierw wezwij pomoc.
Krok 2. Podaj dokładną lokalizację
Zadbaj o podanie jasnych i dokładnych wskazówek dojazdu do swojej lokalizacji (lub dokładnego adresu), gdy dzwonisz do służb ratunkowych. Powinna to być pierwsza informacja, którą podasz. Nawet jeśli czas jest kluczowy, zachowaj spokój. Mów powoli. Upewnij się, że operator wyraźnie rozumie, gdzie jesteś.
Krok 3. Kiedy dzwonisz, trzymaj się blisko ofiary
Możesz zostać poproszony o podanie dodatkowych informacji na temat stanu ofiary udaru cieplnego. Może to wymagać rozmowy z ofiarą lub obserwowania objawów z bliskiej odległości i odnoszenia ich do operatora.
- Jeśli stan fizyczny ofiary szybko się pogarsza, musisz być w stanie to rozpoznać, aby móc szybko zadzwonić i natychmiast zająć się ofiarą.
- Operator może być w stanie poprowadzić Cię, jak najlepiej pomóc ofierze, gdy oczekujesz na pomoc.
Metoda 2 z 3: Rozpoznawanie objawów udaru cieplnego
Krok 1. Obserwuj fizyczne oznaki udaru cieplnego
Możesz być w stanie zdiagnozować udar cieplny, uważnie obserwując czyjeś zachowanie i ciało. Oznaki udaru cieplnego mogą obejmować:
- Czerwona twarz
- Potknięcie się lub upadek
- Szybki oddech lub dyszenie
Krok 2. Zadaj ofierze pytania, czy może mówić
Należy zadać ofierze pytania, aby ustalić, czy ma objawy udaru cieplnego. Pytania, które należy zadać, obejmują:
- Czy masz zawroty głowy?
- Czy masz ból głowy?
- Czy doświadczasz nudności?
Krok 3. Poszukaj objawów dezorientacji, dezorientacji i pobudzenia
Kiedy temperatura głęboka ciała wzrasta, ciało to pokazuje. A kiedy ciało się przegrzewa, mózg, który działa w wąskim zakresie temperatur, zaczyna zawodzić. Udar cieplny może wpływać na zachowanie ofiary. Niektóre z jego objawów są subtelne.
Krok 4. Połóż rękę na skórze ofiary, aby sprawdzić, czy skóra jest sucha i gorąca
Temperatura ciała może wzrosnąć do 106°F (41,1°C) lub więcej u ofiary udaru cieplnego i może to nastąpić szybko – w ciągu dziesięciu do piętnastu minut. Skóra ofiary udaru cieplnego może wydawać się zaczerwieniona lub zaczerwieniona. Może być również suchy, ponieważ ofiara przestała się pocić. Doustnie temperatura może być wyższa niż 103°F (39,4°C).
Krok 5. Zmierz tętno ofiary i sprawdź szybkie tempo
Można to zrobić, umieszczając palec wskazujący nad tętnicą promieniową, znajdującą się po wewnętrznej stronie nadgarstka i tuż pod kciukiem. Wraz ze wzrostem temperatury ciała powiększają się powierzchniowe naczynia krwionośne i zwiększa się częstość tętna, co obciąża serce i układ krążenia. Tętno może wzrosnąć do 180 uderzeń na minutę.
Metoda 3 z 3: Leczenie udaru cieplnego
Krok 1. Przenieś osobę do chłodnego miejsca
Jeśli to możliwe, idealny byłby chłodny dom i klimatyzowane pomieszczenie. Dom zawierałby również materiały, takie jak wanna, prysznic i/lub lód, niezbędne do innych metod leczenia.
Przenieś osobę do cienia, jeśli nie ma dostępnego obiektu wewnątrz budynku. Głównym celem jest jak najskuteczniejsze i jak najszybsze ochłodzenie osoby. Im mniej czasu osoba przechodzi udar cieplny, tym większe szanse na zmniejszenie obrażeń
Krok 2. Umieść worki z lodem na jak największej części ciała
Należy skierować na miejsca na ciele, w których duże naczynia krwionośne znajdują się blisko powierzchni skóry. Obejmuje to szyję, pachy i pachwiny. Delikatnie masuj mięśnie okładami z lodu, aby pomóc im ostygnąć jeszcze szybciej. I znowu, im szybciej temperatura ciała spada, tym lepiej.
Krok 3. Użyj wody
Zanurz ofiarę w wannie z zimną wodą, jeśli masz do niej dostęp. Zimna woda odprowadza ciepło z ciała 20 do 30 razy szybciej niż powietrze o tej samej temperaturze.
- Umieść ofiarę pod chłodnym prysznicem, jeśli ofiara może bezpiecznie stać.
- Użyj spryskiwacza, aby spryskać skórę ofiary udaru cieplnego. Gdy woda wyparuje, ochłodzi skórę.
- Ciągle wylewaj lodowatą wodę bezpośrednio na osobę, aby pomóc jej ostygnąć.
- Namocz arkusz lub dwa w zimnej wodzie. Przykryj ofiarę prześcieradłem nasączonym zimną wodą. Pomocne może być również zmoczenie odzieży letnią wodą.
Krok 4. Poszukaj jakiejkolwiek metody szybkiego ochłodzenia osoby
Polegaj na zdrowym rozsądku. Spróbuj poluzować lub zdjąć ubranie, wachlować ofiarę, a nawet schłodzić ofiarę za pomocą węża ogrodowego. Pamiętaj, że pracujesz z systemem chłodzenia ciała. System zawiódł, a Ty dodajesz mu impuls w każdy możliwy sposób, w celu obniżenia temperatury wewnętrznej ciała ofiary udaru cieplnego.
Krok 5. Chroń drogi oddechowe osoby, która ma problemy z oddychaniem
Udar cieplny może utrudniać oddychanie. Poluzuj obcisłe ubrania, aby łatwiej było złapać oddech. Monitoruj oddech osoby i wezwij pogotowie ratunkowe, jeśli objawy się pogorszą.
Porady
- Pozostań nawodniony. Gdy organizm wyczerpie zapasy soli i wody, ustaje pocenie, a wraz z nim zdolność do obniżania temperatury ciała.
- Leki przeciwgorączkowe stosowane w celu obniżenia gorączki, takie jak paracetamol, nie będą działać w leczeniu udaru cieplnego.
- Noś luźne, lekkie ubrania.
- Użyj kremu przeciwsłonecznego, aby uniknąć oparzeń słonecznych.
Ostrzeżenia
- Nigdy nie zostawiaj dziecka ani psa w zaparkowanym samochodzie.
- Nie przemęczaj się w najgorętszych porach dnia.
- Małe dzieci i osoby starsze są bardziej narażone na udar cieplny. Małe dzieci polegają na dorosłych, którzy pomogą im ubrać się odpowiednio na upały. Osoby starsze są mniej wrażliwe na zmiany temperatury, a tym samym bardziej podatne na udar cieplny.
- Podczas obróbki udaru cieplnego materiałami chłodzącymi należy spowolnić proces chłodzenia, jeśli wystąpią dreszcze. Drżenie generuje więcej ciepła i podnosi temperaturę rdzenia.
- Unikaj leków i substancji, które mogą przyczynić się do udaru cieplnego. Alkohol, amfetamina, leki przeciwhistaminowe, beta-blokery, leki moczopędne i przeczyszczające to tylko niektóre z substancji, których należy unikać.
