Udar cieplny to poważny stan spowodowany przegrzaniem organizmu. Jest to najcięższe z trzech warunków wywołanych ciepłem. Wyczerpanie cieplne jest mniej dotkliwe niż udar cieplny, a skurcze cieplne są najmniej dotkliwe z tych trzech. Udar cieplny jest zwykle konsekwencją długotrwałego wysiłku fizycznego, który powoduje wzrost temperatury ciała powyżej 104°F (40°C). Udar cieplny wymaga leczenia w nagłych wypadkach. Nieleczona może spowodować poważne uszkodzenie mózgu, serca, nerek i mięśni. Im dłużej osoba cierpiąca na udar cieplny nie jest leczona, tym gorsze może być uszkodzenie ciała. Jeśli spotkasz osobę cierpiącą na udar cieplny lub sam doświadczasz udaru cieplnego, musisz natychmiast wezwać ratowników medycznych. Podczas oczekiwania na pomoc medyczną istnieje kilka kroków, które możesz podjąć, aby złagodzić objawy udaru cieplnego.
Kroki
Część 1 z 3: Uzyskiwanie pomocy i obniżanie temperatury ciała pacjenta
Krok 1. Natychmiast wezwij pogotowie, jeśli pacjent ma gorączkę 40°C lub wyższą
Nawet jeśli temperatura pacjenta jest nieco poniżej progu gorączki, należy wezwać karetkę pogotowia, ponieważ temperatura ciała może wynosić od 1 do 2°F lub ½ do 1°C.
Jeśli dyspozytor karetki zdecyduje się pozostać na linii z tobą i przeprowadzi cię przez kroki, które powinieneś podjąć, aby leczyć pacjenta z udarem cieplnym, wykonaj te kroki zamiast tych opisanych w tym artykule
Krok 2. Przenieś osobę ze słońca do cienia lub do klimatyzowanego pomieszczenia
Klimatyzowana sala jest idealna, ponieważ pomoże to natychmiast schłodzić pacjenta. W cieniu lub w klimatyzacji zdejmij niepotrzebną odzież, którą pacjent może nosić.
- Jeśli nie masz klimatyzacji, przedmuchaj powietrzem pacjenta. Notatnik będzie działał dobrze.
- Możesz położyć pacjenta na tylnym siedzeniu samochodu z włączonym klimatyzatorem.
Krok 3. Przykryj ciało pacjenta wilgotnym prześcieradłem lub spryskaj zimną wodą
Znajdź prześcieradło, które jest wystarczająco duże, aby przykryć osobę od szyi po palce i zmocz je w zlewie. Przykryj pacjenta mokrym prześcieradłem i przekartkuj go notatnikiem. Jeśli nie masz prześcieradła, użyj butelki z wodą, aby spryskać ciało pacjenta zimną wodą.
Możesz również nalać pacjentowi wodę za pomocą mokrej gąbki lub ściereczki
Krok 4. Nałóż okłady z lodu na ciało pacjenta, jeśli są dostępne
Umieść okłady z lodu pod pachami pacjenta oraz na pachwinę, szyję i plecy. Obszary te zawierają naczynia krwionośne, które znajdują się bardzo blisko skóry. Nakładanie lodu na te obszary może pomóc ciału szybciej się ochłodzić.
Możesz również użyć torby mrożonych warzyw, jeśli nie masz pod ręką opakowania z lodem
Krok 5. Pomóż pacjentowi wejść pod zimny prysznic lub wannę z zimną wodą
Poproś pacjenta, aby usiadł pod prysznicem i skierował na niego zimną wodę, ponieważ może nie być wystarczająco silny, aby stać. Jeśli jesteś na zewnątrz i nie masz dostępnej łazienki, jezioro, staw lub strumień, a nawet zimna woda z węża również pomogą schłodzić pacjenta.
Krok 6. Nawadniaj pacjenta, jeśli to możliwe, podając płyny
Napoje dla sportowców są idealne, ponieważ dostarczają płynów oraz soli, których organizm będzie potrzebował do regeneracji. Jeśli nie masz napojów dla sportowców, możesz zrobić własne, dodając 1/4 łyżeczki soli i łyżkę cukru na każdy litr wody. Niech pacjent wypija około pół szklanki napoju co 15 minut.
- Upewnij się, że dana osoba nie pije zbyt szybko. Powiedz im, żeby pili powoli.
- Nie wlewaj płynów do ust pacjenta, jeśli nie wydaje się on wystarczająco czujny, by połknąć. Możesz sprawić, że się udławią, dodając kolejną warstwę niebezpieczeństwa do już krytycznej sytuacji.
- Jeśli nie masz ani napojów dla sportowców, ani słonej wody, zwykła zimna woda będzie w porządku.
- Nie proponuj pacjentowi napojów energetycznych ani napojów bezalkoholowych. Kofeina zaburza zdolność organizmu do regulowania temperatury, więc napoje te tylko pogorszą sytuację.
Krok 7. Zwróć uwagę, czy pacjent zaczyna się trząść i spowalnia proces chłodzenia
Dreszcze to naturalna metoda nagrzewania się organizmu, która w tych okolicznościach byłaby nieproduktywna. W tym przypadku dreszcze oznaczają, że zbyt szybko schładzasz ciało, więc rozluźnij się trochę, aż dreszcze ustąpią.
Część 2 z 3: Przygotowanie do przyjazdu ratowników medycznych
Krok 1. Zmierz temperaturę pacjenta, aby określić, czy cierpi on na udar cieplny
Głównym objawem udaru cieplnego jest temperatura ciała powyżej 104°F (40°C). Aby zmierzyć temperaturę pacjenta termometrem, należy umieścić termometr w ustach pacjenta lub pod jego ramieniem. Termometr należy trzymać na miejscu przez około 40 sekund.
Normalna temperatura ciała wynosi 98,6°F (37°C), ale może wynosić od 1 do 2°F lub od ½ do 1°C
Krok 2. Poszukaj innych objawów, jeśli nie masz termometru
Oprócz wysokiej temperatury istnieje wiele innych objawów wskazujących na udar cieplny. Należą do nich zaczerwienienie skóry, przyspieszony oddech, przyspieszone tętno i ból głowy. Pacjenci mogą być również zdezorientowani, poruszeni i niewyraźni. Wreszcie skóra pacjenta będzie wilgotna w dotyku, jeśli wykonywał aktywność fizyczną lub gorąca i sucha w dotyku, jeśli był w upale.
- Porozmawiaj z pacjentem, aby ustalić, czy odczuwa ból głowy, niewyraźną mowę, dezorientację lub pobudzenie.
- Połóż dłonie na klatce piersiowej pacjenta, aby określić, czy ma ciężki oddech, szybkie tętno i/lub zaczerwienioną, ciepłą lub wilgotną skórę.
Krok 3. Po przybyciu przekaż ratownikom pełny raport
Powiedz im dokładnie, co zrobiłeś, aby udzielić pierwszej pomocy do tej pory i podaj szczegółową listę objawów pacjenta.
Część 3 z 3: Zapobieganie udarom cieplnym
Krok 1. Pij dużo płynów
Jeśli będziesz na zewnątrz w ciepłe dni i robisz coś, co wymaga wysiłku fizycznego, pij dużo wody i napojów dla sportowców, aby zachować nawodnienie. Pomoże to zapobiec udarowi cieplnemu przed jego rozpoczęciem.
Spróbuj pić litr wody na godzinę
Krok 2. Nie przemęczaj się i unikaj przebywania na zewnątrz w najgorętszych porach dnia
Jeśli musisz pracować na zewnątrz, pracuj we wczesnych godzinach porannych lub późniejszych godzinach popołudniowych. Dzieje się tak, gdy temperatury są niższe, a niższe temperatury zmniejszają ryzyko udaru cieplnego.
Każdy reaguje na ciepło inaczej, ale należy unikać wysiłku fizycznego w temperaturach powyżej 32°C
Krok 3. Noś luźną, lekką i jasną odzież
Nadmiar, ciasno przylegająca odzież utrudnia ochłodzenie się ciała i zwiększa ryzyko udaru cieplnego. Podobnie ciemna odzież nagrzewa ciało i zwiększa ryzyko udaru cieplnego. Odpowiednio ubierając się podczas aktywności na świeżym powietrzu, możesz zapobiec udarowi cieplnemu przed jego rozpoczęciem.
Powinieneś również nałożyć krem przeciwsłoneczny na każdą odsłoniętą skórę, aby chronić się przed poparzeniem słonecznym
Porady
- Jeśli osoba skarży się na zawroty głowy lub oszołomienie, poproś ją, aby natychmiast się położyła, aby poradzić sobie z czarami omdlenia.
- Niech pacjent odpowiada na pytania, aby zachować czujność i zapobiec omdleniu. Możesz również zebrać przydatne informacje o tym, jak się czuje z odpowiedzi pacjenta.
- Zapisz objawy pacjenta, temperaturę i co zrobiłeś, aby udzielić pierwszej pomocy. Możesz to przekazać ratownikom medycznym po ich przybyciu, aby natychmiast otrzymali wszystkie potrzebne informacje.
Ostrzeżenia
- Reaguj szybko, gdy zauważysz osobę z udarem cieplnym, ponieważ może ona nie być w pełni świadoma tego, co się dzieje.
- Nawet jeśli objawy ustąpią, nie oznacza to, że pacjent jest czysty. Kontynuuj udzielanie pierwszej pomocy do przybycia ratowników medycznych.
- Zawsze zasięgnij profesjonalnej pomocy medycznej, jeśli podejrzewasz udar cieplny. Nie próbuj leczyć tego na własną rękę.
- Udar cieplny jest często wynikiem wyczerpania cieplnego. Użyj tych zabiegów, aby schłodzić osobę do normalnej temperatury ciała i naciskaj, aby nadal była sprawdzona przez lekarza.
