Gdy podróżujesz na większe wysokości, na przykład w okolice gór, obserwuje się wiele zmian w środowisku, które mogą mieć na ciebie wpływ. Należą do nich zimno, niska wilgotność, zwiększone promieniowanie UV ze słońca, obniżone ciśnienie powietrza i zmniejszone nasycenie tlenem. Choroba wysokościowa jest reakcją naszego organizmu na niskie ciśnienie powietrza i tlenu występujące zwykle na wysokościach powyżej 8000 stóp. Jeśli wiesz, że będziesz podróżować na dużych wysokościach, wykonaj kilka prostych kroków, aby zapobiec chorobie wysokościowej.
Kroki
Część 1 z 2: Zapobieganie chorobie wysokościowej
Krok 1. Wspinaj się powoli
Kiedy podróżujesz do miejsc na dużych wysokościach, powinieneś starać się tam dotrzeć powoli. Twoje ciało zazwyczaj potrzebuje od trzech do pięciu dni na wysokości powyżej 8 000 stóp, aby zaaklimatyzować się w środowisku przed podróżą wyżej. Aby w tym pomóc, zwłaszcza jeśli podróżujesz tam, gdzie nie ma znaczników wysokości, kup wysokościomierz lub zegarek z miernikiem wysokości, aby wiedzieć, jak wysoko przebyłeś. Można je kupić przez Internet lub w sklepie ze sportami górskimi.
Jest kilka innych zachowań, których powinieneś unikać. Nie przekraczaj 9 000 stóp wysokości w ciągu 1 dnia. Nie śpij 1000 do 2000 stóp nad wysokością, na której spałeś poprzedniej nocy. Zawsze powinieneś poświęcić dodatkowy dzień na aklimatyzację na każde 3300 stóp
Krok 2. Odpocznij
Innym sposobem walki z chorobą wysokościową jest dużo odpoczynku. Podróże krajowe i międzynarodowe mogą zmienić normalne wzorce snu. Może to spowodować zmęczenie i odwodnienie, co zwiększa ryzyko choroby wysokościowej. Przed rozpoczęciem wspinaczki zaplanuj dzień lub dwa odpoczynku, aby przyzwyczaić się do nowego środowiska i wzorców snu, zwłaszcza jeśli podróżujesz za granicę.
Ponadto, podczas trzy- lub pięciodniowej aklimatyzacji do nowej wysokości, poświęć pierwszy lub dwa dni na odpoczynek przed zwiedzaniem okolicy
Krok 3. Weź leki profilaktyczne
Zanim wyruszysz w podróż, podczas której będziesz wznosić się na duże wysokości, zaopatrz się w leki, które pomogą. Umów się na wizytę u swojego lekarza, aby otrzymać leki profilaktyczne przed wyjazdem. Omów swoją przeszłą historię medyczną i wyjaśnij, że wznosisz się na wysokość powyżej 8 000 do 9 000 stóp. Jeśli nie jesteś uczulony, lekarz może przepisać ci receptę na acetazolamid.
- Jest to zatwierdzony przez FDA lek do zapobiegania i leczenia ostrej choroby górskiej. Acetazolamid jest lekiem moczopędnym, który zwiększa produkcję moczu i wiadomo, że powoduje zwiększenie wentylacji oddechowej, która umożliwia większą wymianę tlenu w naszym ciele.
- Przyjmuj 125 mg zgodnie z zaleceniami dwa razy dziennie, zaczynając dzień przed podróżą i zażywaj przez dwa dni na najwyższej wysokości.
Krok 4. Wypróbuj deksametazon
Jeśli lekarz odradza stosowanie acetazolamidu lub jesteś uczulony, istnieją inne możliwości. Możesz przyjmować inne leki niezatwierdzone przez FDA, takie jak deksametazon, który jest sterydem. Badania wykazały, że lek zmniejsza częstość występowania i nasilenie ostrej choroby górskiej.
- Weź ten lek zgodnie z zaleceniami, który zwykle wynosi 4 mg co 6 do 12 godzin, zaczynając dzień przed podróżą i kontynuuj, aż w pełni zaaklimatyzujesz się na najwyższej wysokości.
- 600 mg ibuprofenu co 8 godzin może również pomóc w zapobieganiu ostrej chorobie górskiej.
- Ginkgo biloba został przebadany pod kątem leczenia i zapobiegania chorobie wysokościowej, ale wyniki są zróżnicowane i nie zaleca się ich stosowania.
Krok 5. Przetestuj swoje czerwone krwinki (RBC)
Zanim wyruszysz w podróż, może być konieczne zbadanie RBC. Umów się na wizytę u swojego lekarza na to badanie przed wyjazdem. Jeśli okaże się, że masz anemię lub niski poziom czerwonych krwinek, lekarz może zalecić skorygowanie tego przed wyjazdem. Jest to ważne, ponieważ krwinki czerwone przenoszą tlen do tkanek i narządów i są potrzebne do przeżycia.
Istnieje wiele przyczyn niskiego poziomu RBC, najczęstszym jest niedobór żelaza. Niedobór witaminy B może również prowadzić do niskiego poziomu czerwonych krwinek. Jeśli jest niski, lekarz może zalecić przyjmowanie suplementów żelaza lub witaminy B w celu skorygowania RBC
Krok 6. Pij dużo wody
Odwodnienie zmniejsza zdolność organizmu do aklimatyzacji do nowych wysokości. Pij od dwóch do trzech litrów dziennie, zaczynając dzień przed podróżą. Podczas wynurzania miej przy sobie dodatkowy litr wody. Upewnij się, że pijesz w razie potrzeby w drodze na dół.
- Nie pij alkoholu i unikaj go przez pierwsze 48 godzin podróży. Alkohol działa depresyjnie i może spowolnić tempo oddychania i spowodować odwodnienie.
- Należy również unikać produktów zawierających kofeinę, takich jak napoje energetyczne i napoje gazowane. Kofeina może prowadzić do odwodnienia mięśni.
Krok 7. Jedz odpowiednio
Istnieją pewne rodzaje żywności, które należy spożywać, aby przygotować się do podróży i zapobiec chorobie wysokościowej. W niektórych badaniach wykazano, że diety wysokowęglowodanowe łagodzą ostre objawy choroby górskiej, a także poprawiają nastrój i wydajność. Inne badania wykazały również lepsze nasycenie krwi tlenem podczas symulowanych eksperymentów na dużych wysokościach z węglowodanami. Uważa się, że diety węglowodanowe mogą poprawić bilans energetyczny. Stosuj dietę wysokowęglowodanową przed i podczas okresów aklimatyzacji.
- Może to obejmować makarony, pieczywo, owoce i posiłki na bazie ziemniaków.
- Ponadto należy unikać nadmiaru soli. Zbyt dużo soli spowoduje odwodnienie tkanek twojego organizmu. W supermarkecie szukaj żywności i posiłków oznaczonych jako mało lub bez dodatku soli.
- Wytrzymałość fizyczna i kondycja mogą wydawać się dobrym pomysłem przed wspinaczką górską. Badania wykazały jednak, że nie ma dowodów na to, że sprawność fizyczna chroni przed chorobą wysokościową.
Część 2 z 2: Rozpoznawanie objawów
Krok 1. Naucz się różnych typów
Istnieją 3 rodzaje zespołów, na które składa się choroba wysokościowa: ostra choroba górska, wysokogórski obrzęk mózgu (HACE) i wysokościowy obrzęk płuc (HAPE).
- Ostra choroba górska wynika z obniżonego ciśnienia powietrza i tlenu.
- Obrzęk mózgu na dużych wysokościach (HACE) to poważna progresja ostrej choroby górskiej spowodowana obrzękiem mózgu i nieszczelnością rozszerzonych naczyń mózgowych.
- Obrzęk płuc na dużych wysokościach (HAPE) może wystąpić w przypadku HACE samodzielnie po ostrej chorobie górskiej lub rozwinąć się od jednego do czterech dni po przebyciu wysokości powyżej 8000 stóp. Jest to spowodowane obrzękiem płuc z powodu wycieku płynu do płuc spowodowanego przez wysokie ciśnienie i zwężenie naczyń krwionośnych w płucach.
Krok 2. Rozpoznaj ostrą chorobę górską
Ostra choroba górska jest stosunkowo powszechną chorobą w niektórych częściach świata. Dotyka 25% podróżnych powyżej 8 000 stóp w Kolorado, 50% podróżnych w Himalajach i 85% osób w regionie Mount Everest. Istnieje wiele objawów ostrej choroby górskiej.
Należą do nich ból głowy w ciągu dwóch do 12 godzin na nowej wysokości, problemy z zasypianiem lub snem, zawroty głowy, zmęczenie, zawroty głowy, przyspieszone tętno, duszność podczas ruchu oraz nudności lub wymioty
Krok 3. Zwróć uwagę na obrzęk mózgu na dużych wysokościach (HACE)
Ponieważ HACE jest poważnym przedłużeniem ostrej choroby górskiej, najpierw zaczniesz od tych objawów. W miarę nasilania się stanu wystąpią inne objawy. Należą do nich ataksja, czyli niezdolność do chodzenia prosto, lub tendencja do chybotania podczas chodzenia lub chodzenia po przekątnej. Możesz również cierpieć na zmieniony stan psychiczny, który może objawiać się sennością, dezorientacją i zmianami w mowie, pamięci, mobilności, myślach i koncentracji uwagi.
- Możesz także stracić przytomność lub zapaść w śpiączkę.
- W przeciwieństwie do ostrej choroby górskiej HACE występuje raczej rzadko. Dotyka tylko od 0,1% do 4% osób.
Krok 4. Uważaj na obrzęk płuc na dużych wysokościach (HAPE)
Ponieważ może to być eskalacja HACE, możesz również doświadczyć objawów ostrej choroby górskiej i HACE. Ponieważ jednak może pojawić się sam, należy uważać na objawy jako samodzielny stan. Może wystąpić duszność, czyli duszność w spoczynku. Możesz również odczuwać ucisk w klatce piersiowej i ból, świszczący oddech podczas wydechu z płuc, przyspieszony oddech i tętno, osłabienie i kaszel.
- Możesz również zauważyć fizyczną zmianę, taką jak sinica, która jest stanem, w którym usta i palce stają się ciemniejsze lub niebieskawe.
- Podobnie jak w przypadku HACE, HAPE występuje stosunkowo rzadko, z częstością od 0,1% do 4%.
Krok 5. Zajmij się objawami
Nawet jeśli spróbujesz zapobiec chorobie wysokościowej, może się to zdarzyć. W takim przypadku należy uważać, aby tego nie pogorszyć. Jeśli masz ostrą chorobę górską, odczekaj do 12 godzin na poprawę objawów. Spróbuj również zejść natychmiast na co najmniej 1000 stóp, jeśli objawy nie ustąpią w ciągu 12 godzin lub wcześniej, jeśli objawy są poważne. Jeśli nie jesteś w stanie zejść, leczenie tlenem powinno złagodzić objawy w ciągu kilku godzin, jeśli jest to możliwe. W tym momencie ponownie oceń objawy pod kątem poprawy.
- Jeśli masz do czynienia z oznakami lub objawami HACE lub HAPE, zejdź natychmiast z jak najmniejszym wysiłkiem, aby nie nasilić objawów. Następnie należy okresowo ponownie oceniać objawy pod kątem poprawy.
- Jeśli zejście nie jest możliwe z powodu warunków pogodowych lub z innych powodów, należy podać tlen w celu zwiększenia ciśnienia tlenu. Załóż maskę na siebie, a rurkę maski w króćcu zbiornika. Uwolnij tlen. Możesz również zostać umieszczony w przenośnej komorze hiperbarycznej. Jeśli są one dostępne, zejście może nie być potrzebne, jeśli objawy nie są poważne i reagujesz na leczenie. Są to lekkie maszyny zwykle przewożone przez ekipy ratownicze lub na stanowiskach ratowniczych. Jeśli dostępne jest radio lub telefon, zgłoś zdarzenie zespołowi ratunkowemu, podaj swoją lokalizację i poczekaj na przybycie.
Krok 6. Weź leki ratunkowe
Istnieją pewne leki, które lekarz może podać w nagłych wypadkach. W leczeniu ostrej choroby górskiej można podać acetazolamid lub deksametazon. W leczeniu HACE można podać deksametazon. Tabletki należy natychmiast zażyć i popijać wodą.
Lekarz może również przepisać leki ratunkowe w przypadku HAPE, które nie są zatwierdzone przez FDA do profilaktyki i leczenia HAPE. Małe badania wykazały, że niektóre leki zmniejszają częstość występowania HAPE, jeśli są przyjmowane 24 godziny przed podróżą. Należą do nich nifedypina (Procardia), salmeterol (Serevent), inhibitory fosfodiesterazy-5 (tadalafil, Cialis) i sildenafil (Viagra)
Pokarmy do jedzenia i unikania
Pokarmy, które pomagają zapobiegać chorobie wysokościowej
Pokarmy, których należy unikać, aby zapobiec chorobie wysokościowej
