Kiedy żyjesz z zaburzeniem lękowym, myśl o otwarciu się przed grupą nieznajomych może wydawać się ostatnią rzeczą, którą chcesz zrobić. Jednak dzielenie się swoimi doświadczeniami i uczuciami z innymi, którzy naprawdę rozumieją, jak to jest być w twoich butach, może być bardzo terapeutyczne. Kiedy zdecydujesz, że nadszedł czas, aby dołączyć do grupy wsparcia zaburzeń lękowych, poświęć czas na rozważenie opcji i znajdź grupę, która jest właśnie dla Ciebie. Upewnij się, że koordynujesz wysiłki grupy wsparcia z innymi metodami leczenia.
Kroki
Część 1 z 3: Identyfikacja potencjalnych grup wsparcia
Krok 1. Poproś o leady z dobrze poinformowanych i zaufanych źródeł
Jeśli masz zaburzenie lękowe, miejmy nadzieję, że jesteś pod opieką skoordynowanego, współpracującego zespołu opieki zdrowotnej. Porozmawiaj ze swoim lekarzem(ami), specjalistą(ami) zdrowia psychicznego i innymi członkami tej grupy na temat zalecanych grup wsparcia w Twojej okolicy lub online. Dołączenie do grupy wsparcia prawie na pewno będzie mile widziane jako pozytywny dodatek do twojego programu leczenia.
- Poproś przyjaciół, bliskich i współpracowników, zwłaszcza tych, którzy mają jakiś związek z zaburzeniami lękowymi (poza tobą), o wskazówki dotyczące grup wsparcia.
- Pamiętaj jednak, że te źródła mogą ci tylko dać radę; musisz wykonać pracę i znaleźć grupę odpowiednią do konkretnych okoliczności.
Krok 2. Wyszukaj w Internecie grupy spełniające Twoje kryteria
Internet był dobrodziejstwem dla wszystkich grup. Obecnie istnieje wiele tysięcy grup wsparcia wszelkiego rodzaju, które istnieją wirtualnie i obejmują cały kraj lub świat. Ponadto zasoby online jeszcze bardziej ułatwiają znalezienie „ceglanych i zaprawowych” grup wsparcia, które spotykają się w Twojej okolicy.
- Rozpocznij wyszukiwanie, konsultując się z renomowanymi, dobrze znanymi witrynami medycznymi, non-profit lub rządowymi, które zajmują się zaburzeniami lękowymi lub chorobami psychicznymi. Na przykład strona internetowa Stowarzyszenia Anxiety and Depression of America (ADAA) zawiera przeszukiwalny indeks grup wsparcia zlokalizowanych w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie.
- Przesiewając listy grup wsparcia i strony internetowe, skoncentruj się na tych, które dotyczą konkretnie Twojej choroby; na przykład zespół lęku społecznego (SAD) lub zespół lęku ogólnego (GAD).
Krok 3. Skontaktuj się z grupą i zadawaj pytania
Gdy już zawęzisz listę do jednej lub kilku potencjalnych grup, nie myśl, że musisz się od razu zarejestrować lub pojawić. Poszukaj jeszcze więcej informacji o celach grupy, metodach, kosztach, wsparciu itp. i skontaktuj się bezpośrednio z kierownictwem grupy z pytaniami. Zapytaj o takie rzeczy jak:
- Jaki jest format spotkania? Czy jest swobodny, czy bardziej uporządkowany? Czy wszyscy mogą (lub oczekuje się od nich) mówić mniej więcej w równych ilościach?
- Czy małżonkowie lub inni wspierający są mile widziani? Czy za pierwszym razem mogę obserwować bez udziału?
- Ile to kosztuje? Na co te fundusze są wykorzystywane?
Część 2 z 3: Dołączanie i ocena grupy
Krok 1. Weź udział w spotkaniu i sprawdź, czy jest przyjazne i pomocne
Nigdy nie będziesz mieć pewności, czy grupa wsparcia jest dla Ciebie odpowiednia, dopóki jej nie spróbujesz. Jak sama nazwa wskazuje, pierwszym priorytetem dla grupy wsparcia powinno być zapewnienie wspierającej atmosfery. Nie powinno być oparte na osądach, planach, ani zbyt poważne, ani zbyt nieskoncentrowane. Powinieneś czuć się natychmiast mile widziany i swobodnie się dzielić.
Ustal, czy członkowie grupy i ich potrzeby są głównym celem grupy; czy członkowie wspierają się nawzajem słowami i czynami; czy poufność jest chroniona; czy materiały edukacyjne są aktualne i renomowane; oraz czy koszty są ograniczone do tego, co jest potrzebne do funkcjonowania grupy
Krok 2. Upewnij się, że grupa nie jest tylko „sesją grzania” lub przykrywką dla konkretnego leczenia lub leków
Każdy musi czasami „odprężyć się” i może to być bardzo łatwe w grupie ludzi, którzy rozumieją, przez co przechodzisz. I jest rola wyrażania niezadowolenia i skarg w dynamice grupy wsparcia. To powiedziawszy, grupa powinna skupiać się na opracowywaniu pozytywnych rozwiązań i strategii radzenia sobie, a nie na tworzeniu kakofonii „biada mi” (lub „biada to my”).
Ponadto wiele grup wsparcia jest powiązanych z określonymi organizacjami, takimi jak jednostki religijne, ośrodki leczenia, systemy opieki zdrowotnej lub agencje rządowe. Nie ma nic złego w takich połączeniach, ale upewnij się, że grupa (powiązana lub nie) nie promuje pojedynczego programu (takiego jak konkretny plan leczenia lub leki) kosztem szerszego wachlarza alternatyw. Nigdy nie powinieneś czuć się wyśmiewany lub poniżany, ponieważ opowiadasz się za konkretnym, uzasadnionym sposobem leczenia
Krok 3. Kontynuuj ocenę grupy w miarę postępów
Zmieniają się ludzie, zmieniają się grupy, zmieniają się choroby. Grupa, która na początku idealnie Ci odpowiadała, może stać się coraz mniej z biegiem czasu, zmianą członkostwa i tak dalej. Nigdy nie poczuj, że jesteś „zamknięty” w określonej grupie i nie możesz szukać alternatyw, jeśli to konieczne. Kontynuuj zadawanie pytań, takich jak:
- Czy nadal czuję się mile widziany i szanowany?
- Czy ta grupa jest nadal wygodna i przystępna cenowo?
- Czy w tej grupie nadal istnieje prawdziwa dynamika dawania i brania?
- Czy ja – i czy inni członkowie grupy – robię postępy?
Część 3 z 3: Włączenie grupy wsparcia do planu leczenia
Krok 1. Nie polegaj wyłącznie na grupach wsparcia
Dobra grupa wsparcia zaburzeń lękowych powinna uzupełniać inne strategie leczenia, a nie je zastępować. Zaburzenia lękowe, jak większość chorób, wymagają holistycznego podejścia do leczenia. Dodaj grupę wsparcia do swojej profesjonalnej terapii, leków i tak dalej.
Jeśli grupa naciska na ciebie, abyś „odstawił leki” lub „przestał widywać się z psychiatrą”, bądź bardzo ostrożny, jeśli chodzi o kontynuowanie tego. Grupy wsparcia to tylko jeden element układanki leczenia
Krok 2. Miej swój stan profesjonalnie zdiagnozowany
Mam nadzieję, że już wykonałeś ten krok, ale jeśli nie, nie polegaj na grupie wsparcia, która „potwierdzi” twoją chorobę. Nie możesz być pewien, że masz konkretny stan, dopóki nie zostanie on profesjonalnie zdiagnozowany, a diagnoza może również wskazywać na powiązania z innymi stanami zdrowia psychicznego lub fizycznego, które również wpływają na Twoje zaburzenie lękowe. Na przykład możesz mieć zaburzenie lękowe, ale możesz nie być pewien (bez diagnozy), czy masz jedno, oba, czy żadne z poniższych:
- Zespół lęku społecznego (SAD) powoduje skrajny lęk przed byciem (surowo) osądzanym w sytuacjach społecznych lub związanych z wydajnością, a strach ten jest wystarczający, aby zakłócić codzienne życie. Około 15 milionów ludzi w USA ma SAD.
- Ogólne zaburzenie lękowe (GAD) powoduje uporczywe, nadmierne zamartwianie się codziennymi sprawami. Osoba widzi najgorsze w każdej sytuacji, nawet jeśli nie ma ku temu uzasadnionego powodu. Około 7 milionów ludzi w USA zmaga się z GAD.
- Ale znowu, nie pozwól grupom wsparcia (lub artykułom wikiHow) zdiagnozować twój stan. Zobacz lekarza.
Krok 3. Postępuj zgodnie z ogólnym planem leczenia
Podobnie jak wiele innych chorób, zaburzeń lękowych nie da się „wyleczyć”. Jednak często można je skutecznie leczyć za pomocą odpowiedniej kombinacji opcji leczenia. Grupy wsparcia prawie zawsze pasują do tej mieszanki, ale upewnij się, że poświęcasz się również przestrzeganiu innych elementów planu leczenia. Oprócz grup wsparcia, leczenie zaburzeń lękowych często obejmuje:
- Leki, takie jak niektóre leki przeciwdepresyjne z klas SSRI lub SNRI.
- Profesjonalna terapia, taka jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która pomaga uczyć konkretnych umiejętności rozpoznawania i radzenia sobie z chorobą.
- Bardziej asertywne wysiłki z twojej strony, aby rozpoznać przyczyny i wyzwalacze twojego stanu oraz porzucić rzeczy, które już się wydarzyły i ominąć rzeczy, których nie możesz kontrolować.
- Obejmuje ćwiczenia, hobby, medytację lub inne sposoby na przerwanie cyklu epizodów lękowych i niepokoju o następny.
- Poszukiwanie interakcji społecznych i relacji opiekuńczych, które mogą pomóc przezwyciężyć izolację i smutek.
