W porównaniu z innymi zaburzeniami dotykającymi populacje geriatryczne, takimi jak choroba Alzheimera i depresja, badania lękowe są ograniczone. Badacze uważali, że lęk nie był powszechny wśród osób starszych. Jednak nowe badania pokazują, że lęk w tych populacjach jest tak samo powszechny jak w młodszych grupach wiekowych. Jeśli podejrzewasz, że ktoś, kogo kochasz, ma do czynienia z lękiem w starszym wieku, ważne jest, aby wiedzieć, jakie środki należy podjąć, aby leczyć ten stan. Dowiedz się, jak leczyć lęki w starszych populacjach, korzystając z profesjonalnej pomocy, zajmując się powszechnymi problemami osób w późnym wieku i poprawiając ich jakość życia.
Kroki
Metoda 1 z 3: Spotkanie z lekarzem
Krok 1. Umiejętność rozpoznania lęku u osób starszych
Czasami może być trudno odróżnić lęk od zwykłych zmartwień, które pojawiają się w codziennym życiu, a nawet zwykłej osobowości osoby starszej. Ogólnie rzecz biorąc, poważny niepokój można wykryć na podstawie odczuwanego przez daną osobę cierpienia i tego, czy ma to wpływ na jej ogólne funkcjonowanie.
- Objawy u osób starszych mogą często objawiać się fizycznymi dolegliwościami, takimi jak bóle głowy, zmęczenie i problemy żołądkowo-jelitowe. Rodzina i przyjaciele mogą również zapytać, czy starsza osoba ma bóle w klatce piersiowej, ma trudności z jedzeniem lub snem i nie cieszy się już typowymi zainteresowaniami. Wszystko to może wskazywać na niepokój.
- Najczęstszym zaburzeniem lękowym obserwowanym w populacjach starszych jest zaburzenie lękowe uogólnione lub GAD GAD może charakteryzować się skrajnym niepokojem o problemy, takie jak problemy zdrowotne, problemy finansowe lub warunki życia, nawet jeśli nie ma powodu do niepokoju lub nie ma go wcale.
Krok 2. Zacznij od lekarza pierwszego kontaktu
Leczenie lęku w populacji osób starszych należy rozpocząć od wizyty u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. W większości przypadków starsza osoba nawiązała już kontakt lub relację z tym lekarzem. Dlatego starszy może czuć się bardziej komfortowo, omawiając objawy i akceptując konieczne leczenie.
- Jeśli jesteś członkiem rodziny lub przyjacielem, pomocne może być uczestniczenie w wizycie u lekarza z ukochaną osobą w podeszłym wieku i podzielenie się swoimi obawami dotyczącymi lęku. Powiedz lekarzowi, jakie objawy zaobserwowałeś i wyraź swoje zaangażowanie w pomoc ukochanej osobie w uzyskaniu potrzebnej jej pomocy.
- Rozpocznij rozmowę od powiedzenia: „Zastanawiam się, czy mama nie cierpi na niepokój. Zauważyłem, że ostatnio narzeka na wiele bólów i bólów. Wydaje się też, że ma problemy ze snem”.
Krok 3. Uzyskaj skierowanie do zdrowia psychicznego
Lekarz może zadać różne pytania, aby dowiedzieć się więcej o objawach lękowych u bliskiej osoby. Jeśli lekarz podstawowej opieki zdrowotnej zgodzi się, że starsza osoba doświadcza lęku, prawdopodobnie skieruje go do dostawcy zdrowia psychicznego, takiego jak psychiatra lub psycholog. Pytania dotyczące lęku, których może oczekiwać twoja starsza osoba, to:
- „Czy ostatnio wydarzyło się coś, co powoduje, że się martwisz lub niepokoisz?”
- „Czy masz trudności z wyrzuceniem z głowy zmartwień lub obaw?”
- „Czy zauważyłeś wzorzec, który powoduje, że czujesz się niespokojny (np. po wizycie u lekarza lub po myśleniu o śmierci)?”
- „O czym myślałeś, kiedy zauważyłeś, że twoje serce bije szybciej?”
- „O czym myślisz, kiedy nie możesz spać?”
Krok 4. Rozpoznaj, jak leki wpływają na starzejące się ciała
Podczas wizyty w zakresie zdrowia psychicznego usługodawca omówi opcje leczenia, takie jak przyjmowanie leków. Na przykład najczęstszymi klasami leków stosowanych w leczeniu GAD są antydepresanty, benzodiazepiny (np. leki przeciwlękowe) i buspiron (np. inny rodzaj leków przeciwlękowych). Ważne jest, aby dokładnie przedyskutować, czy leki są odpowiednie dla ukochanej osoby w podeszłym wieku i zastanowić się, jak wpłyną na starsze osoby.
Te same leki podawane młodszym ludziom mogą nie być skuteczne u osób z lękiem w późnym wieku. Lekarz powinien wziąć pod uwagę wiek ukochanej osoby, przepisując leki na stany lękowe. Lekarz będzie również musiał wziąć pod uwagę wszelkie inne leki przyjmowane przez ukochaną osobę, które mogą wchodzić w interakcje z tymi nowymi lekami
Krok 5. Rozważ terapię
Wielu lekarzy może nie sugerować psychoterapii, ale może to być realna opcja włączenia do planu leczenia lęku u bliskiej osoby. Wykazano, że w młodszych grupach wiekowych GAD jest skutecznie leczony specjalnym rodzajem terapii znanym jako terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Jednak niektóre badania sugerują, że CBT może nie być tak skuteczna w leczeniu GAD w późnym wieku. Mimo to istnieje wiele innych podejść terapeutycznych, które należy rozważyć z lekarzem ukochanej osoby.
Inne formy terapii, które okazały się przydatne w leczeniu lęku, obejmują terapię akceptacji i zaangażowania (ACT), dialektyczną terapię behawioralną (DBT), terapię interpersonalną (IPT), odczulanie i ponowne przetwarzanie ruchów gałek ocznych (EMDR) oraz terapię ekspozycji. Rodzaj lęku, którego doświadcza ukochana osoba, poinformuje lekarza o wyborze terapii, którą należy wypróbować
Metoda 2 z 3: Rozwiązywanie powszechnych obaw
Krok 1. Pogódź się z nadchodzącą śmiercią
Często zdarza się, że ludzie martwią się śmiercią w miarę starzenia się. Osoba starsza może być zmuszona do przystosowania się do umierania różnych przyjaciół i bliskich. Chociaż całkowite zaakceptowanie własnej śmiertelności jest praktycznie niemożliwe, istnieją pewne strategie, które starsza osoba może spróbować złagodzić niektóre ze swoich obaw związanych ze śmiercią.
- Zwiąż luźne końce. Niewypowiedziane rzeczy w związkach mogą przyczyniać się do niepokoju. Osoba starsza może uznać za korzystne dotarcie do tych, których skrzywdziła i spróbować zadośćuczynić. To może zmniejszyć niepokój o zbliżającą się śmierć. Poleć, aby ukochana osoba rozmawiała z przyjaciółmi i członkami rodziny. Powiedz „Mamo, wiem, że nadal jesteś zdenerwowana tym, co zaszło między tobą a Joyce. Myślę, że rozmowa z nią o tym da ci spokój”.
- Jednym z najlepszych sposobów na złagodzenie obaw związanych ze śmiercią jest pełne życie w teraźniejszości. Jest mniej prawdopodobne, że osoba będzie żałować z wiekiem, jeśli wykorzysta swój czas na hobby, podróże i spędzanie czasu z bliskimi. Zachęć starsze osoby, którym pomagasz się opiekować, do korzystania z tych zajęć i regularnego w nich udziału.
- Porozmawiaj o ich życzeniach. Sporządzenie testamentu, zorganizowanie pogrzebu i wypowiedzenie ostatnich życzeń przyjaciołom i rodzinie może również usunąć niektóre obawy ukochanej osoby związane ze śmiercią. Zaproponuj, abyś usiadł i porozmawiał, mówiąc „Mamo, starzejesz się i chcę się upewnić, że twoje sprawy są w porządku. Porozmawiajmy o nich…”
Krok 2. Opracuj strategie zapobiegania upadkom
Powszechnym zmartwieniem wśród osób starszych spada. Może się to zdarzyć u osób starszych, które doświadczyły upadków w przeszłości lub u tych, którzy po prostu zauważają, że mają trudności z poruszaniem się. Upadki mogą spowodować poważne obrażenia i mogą prowadzić do większego zmartwienia osób starszych. Dlatego zapobieganie upadkom powinno być najwyższym priorytetem. Wypróbuj te strategie:
- Pozostań aktywny. Ćwiczenia poprawiają siłę, elastyczność, koordynację i równowagę.
- Zmień obuwie. Buty na wysokich obcasach lub śliskie podeszwy mogą zwiększyć ryzyko upadków. Wybierz dobrze dopasowane, trwałe buty z antypoślizgową podeszwą.
- Oczyść dom z zagrożeń. Zanieczyszczenia lub plamy na podłodze, stoliki kawowe, luźne dywaniki, pantofle łazienkowe i niestabilna podłoga mogą zwiększać upadki.
- Dbaj o dobre oświetlenie domu. Twoja ukochana osoba może uniknąć potknięcia się o przedmioty, jeśli przestrzeń mieszkalna jest odpowiednio oświetlona.
- W razie potrzeby zdobądź urządzenie wspomagające. Kup laskę lub chodzik. Zamontuj poręcze na schodach oraz pod prysznicem lub w wannie.
Krok 3. Weź aktywny udział w rozwiązaniach opieki długoterminowej
Niezależnie od tego, czy martwisz się oszczędnościami emerytalnymi, czy martwisz się o mieszkanie wspomagane, możesz złagodzić niektóre z tych zmartwień, pomagając starszej osobie w dokonywaniu wyborów, które odpowiadają jej zainteresowaniom. Rozmowa z doradcą finansowym może złagodzić obawy związane z pieniędzmi, a wizyta w placówkach przed koniecznością przeprowadzki może pomóc im poczuć się bardziej komfortowo w przypadku długoterminowego umieszczenia.
Posłuchaj, czym osoba starsza wydaje się być najbardziej zaniepokojona, i zastanów się, jak możesz jej pomóc rozwiązać te problemy. Pomaganie im w uporządkowaniu takich spraw może przynieść większe poczucie kontroli i spokoju w przyszłości
Metoda 3 z 3: Poprawa jakości życia
Krok 1. Utrzymuj kontakty społeczne
Izolacja społeczna jest często objawem lęku w późnym życiu. Jednak podejmowanie działań zapewniających zaangażowanie osoby starszej w działalność społeczną może przeciwdziałać lękom i zwiększać ich satysfakcję z życia. Przejście na emeryturę, utrata bliskich na śmierć i wyprowadzanie się członków rodziny – wszystko to zmniejsza więzi społeczne osoby starszej. Zwiększ kapitał społeczny bliskiej Ci osoby poprzez:
- Zachęcanie ich do rozmowy z zaufanym przyjacielem lub ukochaną osobą. Zwierzenie się bliskiemu przyjacielowi, rodzeństwu, doradcy lub doradcy duchowemu może zwiększyć poczucie więzi u starszej osoby i służyć jako ujście stresu i niepokoju.
- Proponowanie przeprowadzki do społeczności dla seniorów. Mieszkanie w pobliżu starzejących się osób oraz w społeczności, w której starsi mają pomoc i wsparcie, może prowadzić do większej satysfakcji z życia.
- Pomaganie im znaleźć miejsce na wolontariat. Wolontariat może przynieść wiele pozytywnych korzyści, niezależnie od tego, czy jest to czytanie dzieciom w lokalnym przedszkolu, czy sadzenie ogrodu dla społeczności.
- Pomaganie im w dołączeniu do klubu lub organizacji zajmującej się hobby. Robią coś, co kochają i poprawiają spełnienie w populacjach starszych. Robienie tego w grupie zwiększa połączenie i zadowolenie.
- Polecanie zajęć. Nigdy nie jest za późno, aby nauczyć się czegoś nowego. Uczenie się nowej umiejętności w grupie, takiej jak garncarstwo, może pomóc starszej osobie poczuć celowość i doprowadzić do nawiązania przyjaźni.
Krok 2. Zadbaj o zdrowie fizyczne
Dążenie do zachowania zdrowia w późniejszych latach może zmniejszyć wskaźniki lęku i poprawić samopoczucie. Nawet jeśli starsza osoba ma już przewlekłą chorobę, nadal ważne jest, aby przestrzegała podstawowych zasad zdrowego życia. Twój ukochany powinien utrzymywać zdrową dietę, regularnie ćwiczyć, starać się spać od 7 do 9 godzin (lub więcej) każdej nocy oraz przyjmować suplementy i leki zgodnie z zaleceniami lekarza.
- Upewnij się, że Twoja ukochana osoba spożywa owoce, warzywa, produkty pełnoziarniste, chude źródła białka i niskotłuszczowe produkty mleczne. Zachęć je do picia dużej ilości wody. Powinni również przyjmować leki na czas i przyjmować wszelkie suplementy, które mogą pomóc w ich schorzeniach.
- Zaproponuj, aby cała rodzina była aktywna. Wybierz się z ukochaną osobą na grupowe zajęcia fitness na siłowni. Iść popływać. Staraj się włączać ukochaną osobę do wszelkich aktywności fizycznych, które odpowiadają jej możliwościom fizycznym.
- Pomóż ukochanej osobie stworzyć zdrowy sen. Powinno to pozwolić im zasypiać i wstawać każdego dnia o tych samych porach. Zaproponuj czynności uspokajające, które pomogą im zasnąć, takie jak ciepła kąpiel, czytanie książki, robienie na drutach lub słuchanie muzyki.
Krok 3. Rzuć palenie i picie
Jeśli starsza osoba pali lub spożywa alkohol, teraz jest czas, aby przestać. Te nawyki nie tylko zwiększają ryzyko zachorowania na raka, uszkodzenia narządów lub choroby, ale także mogą nasilać lęk. Nigdy nie jest za późno, aby rzucić te niezdrowe nawyki i potencjalnie wzbogacić późniejsze lata starszej osoby.
- Rzucenie palenia zmniejsza ryzyko zawału serca i poprawia czynność płuc u osób starszych – już od 2 tygodnia do 3 miesięcy po zaprzestaniu palenia.
- Picie alkoholu z niektórymi lekami może zwiększać ryzyko krwawienia z żołądka lub jelit, a także uszkodzenia życia. Co więcej, picie alkoholu z lekami przeciwlękowymi lub antydepresyjnymi, nasennymi lub przeciwbólowymi może zagrażać życiu.
Krok 4. Ćwicz samoopiekę
Przeciwdziałaj chęci palenia papierosów lub picia alkoholu poprzez opracowanie osobistego planu samoopieki. Stwórz wieloaspektowy zestaw narzędzi strategii, które osoba starsza może wykorzystać do walki ze stresem oraz łagodzenia niepokoju i zmartwień. Strategie samoopieki mogą prowadzić do lepszego zdrowia fizycznego, psychicznego, emocjonalnego i duchowego oraz dobrego samopoczucia.
