Terapia dożylna (lub zastosowanie wlewu dożylnego) jest uważana za jeden z najskuteczniejszych sposobów dostarczania płynu pacjentowi, czy to krwi, sterylnej „wody” o zrównoważonym pH, czy też leków wymagających rozcieńczenia w sterylnych płynach. Wprowadzanie kroplówki to umiejętność, którą powinien opanować każdy, kto pracuje w branży medycznej. Podawanie dożylne wymaga zalecenia lekarza, ale może być przeprowadzone w warunkach medycznych lub w domu pacjenta, gdy jest to wymagane jako „wizyta pielęgniarki wykwalifikowanej” w opiece domowej. R. N. jest upoważniony do przygotowania i podania kroplówki jako wykwalifikowanego działania pielęgniarskiego; żaden inny personel medyczny, inny niż lekarz / rezydent, nie może legalnie podać IV.
Kroki
Część 1 z 4: Zbieranie zapasów
Krok 1. Upewnij się, że masz stojak na kroplówki
Stojak na kroplówki to wysoki słupek z urządzeniem przypominającym wieszak na ubrania, na którym wieszasz worek kroplówki podczas przygotowywania i podawania. W przypadku, gdy nie możesz znaleźć stanowiska do kroplówki i jest to nagły wypadek, będziesz musiał zawiesić worek w miejscu, które znajduje się nad głową pacjenta, tak aby siła grawitacji pomogła płynowi spłynąć w dół do żyły pacjenta.
Większość szpitali ma teraz aparaty do kroplówek, w tym drążek i wieszak
Krok 2. Umyj ręce
Odkręć kran i posmaruj ręce mydłem i wodą. Zacznij od dłoni i pracuj z tyłu dłoni. Upewnij się, że wyczyściłeś również obszary między palcami. Następnym krokiem jest skupienie się na myciu od palców po nadgarstki. Na koniec dokładnie spłucz i osusz ręce czystym ręcznikiem papierowym. Przestrzegaj „czystych” procedur, dopóki nie założysz rękawic.
Jeśli nie ma źródła wody, przetrzyj ręce środkiem do dezynfekcji rąk na bazie alkoholu
Krok 3. Jeszcze raz sprawdź zalecenia lekarza przed rozpoczęciem
Przygotuj odpowiednie worki infuzyjne, w tym ilość i rodzaj płynu. (Materiały są zbiorczo nazywane zestawem do podawania dożylnego, który obejmuje opaskę uciskową, igłę, rurki dożylne, woreczki i wszystkie potrzebne przedmioty dodatkowe, takie jak waciki nasączone alkoholem, gaza, taśma itp.) Podawanie pacjentowi niewłaściwego woreczka do kroplówki może doprowadzić do sytuacji zagrażającej życiu, takiej jak reakcja alergiczna. Podawanie niewłaściwej ilości lub rodzaju płynów lub leków dożylnych jest również niezgodne z Ustawą o praktyce pielęgniarskiej. Co najmniej R. N. można zapisać za ewentualne błędy.
- Zanotuj i zlokalizuj rozmiar torby, którego potrzebujesz. Zwykła wielkość worka w warunkach szpitalnych to 1000 cm3, która jest eksploatowana przez określony czas. (Patrz kolejność.) Jednak IV jest w ccs 1000; 500; 250; 100; i do podawania leków IV, worki cc 50 lub 100, które określa się jako „piggyback IV” (IVPB), podczas gdy ciągły większy worek IV jest określany jako pierwotna IV. W przypadku umieszczenia w żyle obwodowej jest to peryferyjny IV, podczas gdy IV podłączony do centralnego portu jest centralnym IV.
- Zanotuj i zlokalizuj rodzaj potrzebnego płynu. Najczęstsze zamówienia mogą obejmować jedno z nich: woda W (oznacza wodę sterylną); dekstroza (Dex); sól fizjologiczna (S) (np. normalna sól fizjologiczna); sól fizjologiczna (NS); Ringera mleczan/ Ringera z mleczanami (RL lub LR); chlorek potasu.
- Zanotuj wartości procentowe podane w kolejności dla rodzaju płynu. Niektóre wartości procentowe są standardem w branży, ale zawsze musisz upewnić się, że wybierasz prawidłowy procent podany na torbie, który pasuje do zamówienia.
- Upewnij się, że masz wszystkie etykiety, które musisz wypełnić i przyklej je do woreczka infuzyjnego.
- Dokładnie sprawdź, czy podajesz lek właściwemu pacjentowi, czy robisz to we właściwym dniu io właściwej godzinie, czy podajesz właściwy lek we właściwej kolejności i czy worek ma odpowiednią objętość. Powtórz te kroki przy łóżku. Musisz powtórzyć te kroki, nawet jeśli już sprawdziłeś te fakty. Zawsze sprawdzaj ponownie przy łóżku.
- Jeśli masz jakiekolwiek pytania, ważne jest, aby zapytać swojego przełożonego przed kontynuowaniem, aby mieć 100% pewność, że rozumiesz, co masz robić. Skonsultuj się z lekarzem lub lekarzem dyżurnym, jeśli kwestionujesz samo polecenie.
Część 2 z 4: Mikro szczegóły
Krok 1. Ustal wcześniej, jakiego rodzaju zestawu będziesz potrzebować
Zestaw to rurka i łącznik, które regulują ilość płynu, jaką otrzyma pacjent. Makrozestaw jest używany, gdy masz podać pacjentowi 20 kropli na minutę, czyli około 100 ml na godzinę. Dorośli zazwyczaj otrzymują makrozestaw.
- Mikrozestaw jest używany, gdy chcesz podać pacjentowi 60 kropli płynu dożylnego na minutę. Niemowlęta, małe dzieci i młodsze dzieci zazwyczaj potrzebują mikrozestawu.
- Rozmiar drenu (i rozmiar igły), którego używasz, będzie również zależeć od celu IV. Jeśli jest to sytuacja awaryjna, w której pacjent potrzebuje płynów tak szybko, jak to możliwe, bardziej prawdopodobne jest, że wybierzesz większą igłę i rurkę, aby jak najszybciej dostarczyć płyny i/lub produkty krwiopochodne lub inne leki.
- W mniej pilnych sytuacjach możesz wybrać mniejszą igłę i rurkę.
Krok 2. Uzyskaj odpowiedni rozmiar igły, zwany rozstawem igły
Im wyższy rozstaw igły, tym mniejszy rozmiar igły. Rozmiar 14 jest największy i zwykle służy do korygowania objawów wstrząsu i urazu. Rozmiar 18-20 to typowa igła używana przez dorosłych pacjentów. Rozmiar 22 jest zwykle stosowany u pacjentów pediatrycznych (takich jak niemowlęta, małe dzieci i małe dzieci) lub pacjentów geriatrycznych z.
Krok 3. Zbierz inne zapasy
Obejmują one opaskę uciskową (aby pomóc zlokalizować żyłę, do której włożysz igłę), taśmę lub kleje medyczne (aby utrzymać cały sprzęt na miejscu po wprowadzeniu igły), waciki nasączone alkoholem (do sterylizacji sprzętu) i etykiety (aby śledzić czas podania, rodzaj płynu dożylnego i osobę, która wprowadziła linię dożylną). Zawsze noś rękawice dla standardowej ochrony przed kontaktem z krwią i płynami ustrojowymi.
Krok 4. Umieść wszystkie materiały eksploatacyjne na tacy
Kiedy nadejdzie czas podania pacjentowi kroplówki, będziesz chciał mieć tam wszystkie swoje zapasy. Zapewni to, że procedura zostanie wykonana tak szybko i łatwo, jak to możliwe. Nie możesz zatrzymać się w środku tej procedury, aby pobiec po coś, o czym zapomniałeś.
Część 3 z 4: Przygotowanie IV
Krok 1. Przygotuj worek IV
Zlokalizuj port wejścia (znajduje się on w górnej części butelki IV i jest podobny do zakrętki butelki). Port wejścia jest również miejscem, w którym zostanie wstawiona linia makrozestawu lub mikrozestawu. Rozwiń wacik nasączony alkoholem, aby zdezynfekować otwór wejściowy i okolicę torby.
- Jeśli kiedykolwiek poczujesz się zdezorientowany podczas montażu woreczka, na woreczku powinny znajdować się instrukcje, których możesz przestrzegać. Jeśli jednak masz jakieś pytania, przerwij to, co robisz i znajdź kogoś, kto wie, co robić.
- Upewnij się, że przepływ zaworu jest wyłączony (z doświadczenia dowiesz się, w jaki sposób przesuwać suwak na rurce). Chcesz, aby był ustawiony tak, aby uniemożliwić swobodny przepływ płynu, dopóki wężyk nie zostanie włożony do torby i worek będzie zawieszony.
Krok 2. Wytnij rurką lub włóż makrozestaw lub mikrozestaw przez worek infuzyjny, a następnie zawieś go na statywie kroplówki
Upewnij się, że komora kroplowa jest na swoim miejscu (jest to część linii IV, która zbiera płyn przechodzący przez żyłę pacjenta). Jest to również część, w której personel medyczny jest w stanie regulować IV, aby upewnić się, że pacjent otrzymuje właściwy lek.
Pompy dożylne lub pompy infuzyjne są często używane do dostarczania precyzyjnej dawki przez odpowiedni czas
Krok 3. Przytrzymaj końcówkę wężyka z igłą nad koszem na odpady
Należy uważać, aby żadna część przewodu nie dotykała podłogi ani żadnej innej powierzchni poza łóżkiem/materacem pacjenta. Otwórz regulator przepływu – powoli – i pozwól płynowi przepływać przez rurkę. Pozbądź się wszelkich pęcherzyków powietrza z linii. Upewnij się, że komora ociekowa jest w połowie wypełniona. Po napełnieniu do połowy, pozwól płynowi w kroplówce płynąć, aż dotrze do końca linii (ma to na celu usunięcie wszelkich pęcherzyków powietrza uwięzionych w linii). Zamknij kontrolę przepływu, gdy płyn osiągnie koniec. Do "zamknięcia" użyjesz zaworu sterującego, aby zacisnąć rurkę.
Nazywa się to również uzbrajaniem rurki IV. Jest to niezbędny krok, ponieważ wprowadzenie jakiegokolwiek pęcherzyka powietrza lub powietrza do ciała pacjenta może być śmiertelne
Krok 4. Upewnij się, że linia nie dotyka podłogi
Podłoga może mieć na sobie złe bakterie, nawet jeśli jest codziennie wycierana. IV jest sterylny (ponieważ nie ma na nim żadnych złych mikroorganizmów). Jeśli linia dotknie podłogi, płyn w kroplówce może zostać zagrożony (co oznacza, że złe mikroorganizmy mogą dostać się do niej i zainfekować pacjenta).
Jeśli linia kroplówki dotknie podłogi, będziesz musiał przygotować nową kroplówkę, ponieważ zanieczyszczona kroplówka może potencjalnie zaszkodzić twojemu pacjentowi. Trzymaj linię IV blisko, aby nie dotykała ponownie podłogi
Część 4 z 4: Podawanie pacjentowi kroplówki
Krok 1. Podejdź do pacjenta
Bądź uprzejmy, przedstaw się i powiedz mu, że to ty będziesz podawać mu płyny dożylne. Najlepiej przedstawić wszystkie fakty swojemu pacjentowi – igła wkłuwająca jego skórę będzie boleć. Może szczypać, palić lub być przez chwilę nieprzyjemna. Postaraj się to opisać, aby wiedział, w co się pakuje.
Krok 2. Ustaw pacjenta
Poproś pacjentkę, aby usiadła lub położyła się na łóżku medycznym lub krześle, w zależności od woli.
- Leżenie lub siedzenie uspokaja pacjenta i może zmniejszyć odczuwany przez niego ból. Zapewnia również, że jest w stabilnej pozycji, w której nie zemdleje, jeśli ma psychologiczny lęk przed igłami.
- Ponownie umyj ręce, aby zapewnić dodatkową czystość. Załóż rękawiczki – to również może uspokoić pacjentkę, że dbasz o jej zdrowie i uchronisz ją przed niepotrzebnym narażeniem na bakterie.
Krok 3. Poszukaj najlepszego miejsca na wprowadzenie kaniuli
Kaniula jest strukturą przypominającą rurkę, którą włożysz w tym samym czasie co igła, ale kaniula pozostaje na swoim miejscu po wyjęciu igły. Należy poszukać żyły na ramieniu niedominującym (tej, którą osoba nie pisze). Powinieneś poszukać długiej, ciemnej żyły, którą łatwo będziesz mógł zobaczyć po wkłuciu igły.
- Zacznij od poszukania żył w dolnej części ramienia, a nawet z tyłu dłoni. Rozpoczęcie niżej da ci więcej "szans", jeśli nie uda ci się włożyć IV za pierwszym razem. Jeśli musisz spróbować po raz drugi, będziesz musiał przesunąć się wyżej na ramieniu, więc jeśli znajdziesz rozsądnie widoczną żyłę, spróbuj najpierw niżej na dłoni/nadgarstku. Większość żył dłoni lub nadgarstków wygląda na pulchne, ale może się toczyć. U cięższych pacjentów może być trudno zobaczyć lub wyczuć (obmacać) żyły w dłoni lub nadgarstku.
- Możesz także poszukać żył, które znajdują się w fałdzie, gdzie przedramię styka się z ramieniem. Nazywa się to przestrzenią przedłokciową. Są to często najłatwiejsze do wstawienia IV; jednak, jeśli pacjent spróbuje zgiąć rękę, może to zablokować przewód dożylny i roztwór dożylny.
Krok 4. Zawiąż opaskę uciskową bezpośrednio nad miejscem, w którym będziesz wprowadzać igłę
Dla wielu pacjentów ucisk będzie bardzo nieprzyjemny. Oferuj gwarancje. Zawiąż go w sposób, który pozwoli Ci szybko go poluzować. Kiedy zawiążesz opaskę uciskową, spowoduje to wybrzuszenie żyły, co ułatwi jej zobaczenie i ułatwi wprowadzenie igły w to miejsce.
Krok 5. Oczyść miejsce, w którym włożysz kaniulę
Użyj wacika nasączonego alkoholem, aby wyczyścić miejsce wkłucia (miejsce, w które będzie wbijana igła). Wykonuj ruchy okrężne podczas czyszczenia miejsca, aby pozbyć się jak największej liczby drobnoustrojów. Pozostaw obszar do wyschnięcia. Nadal pozostaw opaskę uciskową na miejscu.
Nie machaj ręką nad obszarem, jakby chciał go wysuszyć, ponieważ może to spowodować, że bakterie będą machać nad „czyszczonym obszarem”. Zamiast tego pozwól alkoholowi wyschnąć samoczynnie. Uwaga: nigdy, przenigdy nie wydmuchiwaj powietrza w miejscu pracy ustami
Krok 6. Włóż kaniulę
Ustaw kaniulę tak, aby trzymać ją pod kątem 30–45 stopni do ramienia i żyły pacjenta. Trzymaj kaniulę tak jak strzykawkę, aby przypadkowo nie przepuścić jej przez żyłę. Kiedy poczujesz „trzask” i wewnątrz kaniuli pojawi się ciemna krew, zmniejsz kąt wprowadzenia, aby był równoległy do skóry pacjenta. Jeśli po raz pierwszy próbujesz wykonać tę procedurę, upewnij się, że robisz to pod nadzorem.
- Przesuń kaniulę do przodu o kolejne 2 mm. Następnie zamocuj igłę i wepchnij resztę kaniuli nieco dalej.
- Całkowicie wyjmij igłę. Uciskaj nad miejscem wprowadzenia, utrzymując miejsce i podłącz przewód dożylny. Jeśli nie zastosujesz nacisku, pacjent może krwawić z kaniuli. Po podłączeniu rurki, nadal MUSISZ trzymać kaniulę na miejscu, dopóki miejsce nie zostanie wyczyszczone i zaklejone taśmą.
- Wyrzucić igłę do przeznaczonego do tego pojemnika na ostre przedmioty.
- Na koniec odwiąż opaskę uciskową i oczyść miejsce wprowadzenia, z którego kaniula wystaje ze skóry, za pomocą hipoalergicznego opatrunku lub wacika nasączonego alkoholem.
Krok 7. Podłącz przewód dożylny do kielicha kaniuli
Należy to zrobić, powoli wprowadzając rurkę do kaniuli, aż będzie można ją podłączyć. Upewnij się, że jest bezpieczny po podłączeniu. Powoli otwórz linię, aby płyn dożylny dostał się do rurki i do pacjenta. Należy również nakleić taśmę na rurkę, aby pozostała na miejscu na ramieniu pacjenta.
- Zacznij od podania soli fizjologicznej z pojedynczej igły/strzykawki, aby upewnić się, że IV jest otwarty i drożny. Jeśli zauważysz obrzęk otaczającej tkanki (naciek) lub inne problemy z podawaniem płynów, natychmiast przerwij płukanie roztworem soli fizjologicznej. Natychmiast wyjmij kaniulę. Musisz rozpocząć proces od nowa, ale przy użyciu innej witryny wstawiania.
- Zakładając, że sól fizjologiczna przepływa normalnie przez skonfigurowany przez Ciebie punkt dostępu dożylnego, możesz przystąpić do podawania wszelkich innych leków, które lekarz specjalnie zalecił, aby były dostarczane przez kroplówkę (np. IV piggyback).
Krok 8. Reguluj krople na minutę
Reguluj szybkość kropli dożylnej zgodnie z zaleceniem lekarza. Zwykle w klinice lub szpitalu lekarz zamawia określoną stawkę, np. mililitry na godzinę.
W warunkach terenowych konieczne będzie ręczne regulowanie częstości podawania dożylnego. IV może mieć zaciski rolkowe i trzeba liczyć krople na minutę, gdy krople wpadają do komory. Licz krople przez pełną minutę i dostosowuj, aż uzyskasz odpowiednią dawkę. Inne zestawy kroplówki mają już pokrętło rolkowe, które można obracać i ustawiać krople na minutę, dzięki czemu nie trzeba liczyć. Najłatwiejsze są oczywiście aparaty dożylne w szpitalach, ponieważ szybkość kroplenia ustawia się za pomocą przycisków, tak jak ustawianie zegara cyfrowego
Krok 9. Monitoruj pacjenta pod kątem jakichkolwiek oznak działań niepożądanych
Sprawdź tętno, częstość oddechów, ciśnienie krwi i temperaturę pacjenta. Zgłoś wszelkie niepożądane oznaki i objawy. Objawy te mogą obejmować podwyższone tętno, zwiększoną częstość oddechów, trudności w oddychaniu, pokrzywkę, wstrząs anafilaktyczny lub wzrost temperatury i podwyższone ciśnienie krwi. Pacjent może również zgłaszać skargi fizyczne lub zgłaszać nowe objawy. Zawsze dokonuj oceny parametrów życiowych.
Porady
Zawsze miej pod ręką dodatkową parę sterylnych rękawiczek na wypadek, gdyby podczas zabiegu dożylnego dotkniesz czegoś, co nie jest sterylne, i musisz zmienić rękawiczki
Ostrzeżenia
- Ponownie, nigdy nie powinieneś próbować podawać IV, jeśli nie zostałeś do tego przeszkolony.
- Jeśli nie masz pewności co do jakiejkolwiek części zamówienia recepty lub podania pacjentowi kroplówki, powinieneś poprosić o pomoc. Popełnienie błędu może spowodować sytuację zagrażającą życiu.
