Pochwica to rodzaj kobiecej dysfunkcji seksualnej, w której mięśnie pochwy mimowolnie kurczą się podczas prób współżycia, powodując dyskomfort i ból. Oprócz zakłócania zdrowego życia seksualnego, pochwica może uniemożliwiać kobietom wkładanie tamponów lub badanie miednicy. Przyczyny pochwicy są różne i warto je zbadać w celach leczniczych. Chociaż stan może być denerwujący, zawstydzający i stresujący, jest całkowicie uleczalny.
Kroki
Część 1 z 3: Rozpoznawanie pochwicy
Krok 1. Potraktuj bolesny seks poważnie
Pierwszym i najbardziej niepokojącym objawem pochwicy jest ból podczas próby stosunku płciowego. Różne kobiety doświadczają tego bólu w różny sposób - może to być uczucie pieczenia, kłucia, zaciskania, rozdzierania lub „uderzenia w ścianę”. W wielu przypadkach ból i mimowolne skurcze mięśni są na tyle silne, że całkowicie uniemożliwiają stosunek płciowy.
- Wiele kobiet odkrywa ten problem już przy pierwszej próbie seksu. Nazywa się to pierwotną pochwicą
- Inne kobiety rozwijają pochwę w późniejszym życiu, która jest pochwicą wtórną. Dlatego ważne jest, aby nie lekceważyć tego kluczowego objawu tylko dlatego, że w przeszłości byłeś aktywny seksualnie bez bólu.
Krok 2. Zwróć uwagę na inne problemy z penetracją pochwy
Oprócz bólu podczas stosunku płciowego, kobiety z pochwą mogą mieć problemy z innymi rodzajami penetracji, w tym z wkładaniem tamponów i badaniem miednicy. Inne objawy obejmują również:
- nieskonsumowane małżeństwo
- ciągły dyskomfort lub ból po porodzie, drożdżakach / infekcjach dróg moczowych, chorobach przenoszonych drogą płciową, IC, histerektomii, nowotworach i operacjach, gwałcie lub menopauzie
- ciągły ból seksualny o nieznanym pochodzeniu
- wstrzymał oddech podczas prób współżycia
Krok 3. Zwróć uwagę na inne skurcze mięśni
Skurcze i skurcze mięśni pochwy są cechami charakterystycznymi pochwicy, ale niektóre kobiety odczuwają również skurcze w nogach lub dolnej części pleców. Te skurcze występują najczęściej podczas prób odbycia stosunku płciowego.
Krok 4. Oceń, czy unikasz seksu
Wiele kobiet z pochwicą popada w nawyk unikania sytuacji seksualnych. Unikanie aktywności seksualnej lub związków uczuciowych z powodu bólu lub zakłopotania z powodu objawów jest wyraźnym sygnałem, że należy szukać pomocy medycznej.
Pamiętaj, że to unikanie nie jest twoją winą i jest spowodowane przez mimowolne skojarzenie seksu z bólem w twoim ciele
Krok 5. Zobacz lekarza
Umów się na wizytę u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub ginekologa, aby omówić możliwość wystąpienia pochwicy. Jasno określ zakres i nasilenie objawów.
Krok 6. Wyklucz inne warunki
Twój lekarz powinien przeprowadzić badanie miednicy i odnotować wszelkie dolegliwości lub skurcze pochwy, które występują. Ponadto prawdopodobnie zaleci dodatkowe testy, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny twoich objawów.
Pochwica może mieć oczywistą fizyczną przyczynę, taką jak infekcja, uraz lub nadwrażliwość nerwów u ujścia pochwy (sprowokowana wulwodynia)
Krok 7. Uzyskaj diagnozę
Jeśli wykluczysz wszystkie inne potencjalne przyczyny twoich objawów, twój lekarz może zdiagnozować pierwotną lub wtórną pochwicę. Ponadto lekarz może opisać Twój stan jako globalny, jeśli występuje we wszystkich sytuacjach związanych z wkładaniem lub sytuacyjnym, jeśli występuje tylko w określonych sytuacjach (np. próba aktywności seksualnej).
- Niestety seksualność kobiet i dysfunkcje seksualne nie są w pełni zrozumiałe. Możesz spotkać personel medyczny, który odrzuci twoje objawy lub nie pomoże ci. W takim przypadku bądź wytrwały w stawianiu diagnozy i leczeniu. Jeśli twój lekarz ci nie pomoże, odwiedź innego, który ma doświadczenie w leczeniu pochwicy i innych form kobiecych dysfunkcji seksualnych.
- Inne możliwe diagnozy to apareunia, ogólne określenie niezdolności do odbycia stosunku płciowego (jednym z nich jest pochwica) oraz dyspareunia, która odnosi się szeroko do bólu podczas stosunku płciowego.
- Te diagnozy popchną Twoje leczenie do przodu, dając możliwość zorganizowania zespołu ekspertów.
Część 2 z 3: Zrozumienie przyczyn pochwicy
Krok 1. Rozważ rolę lęku
Wiele kobiet z pochwą może wywodzić swoje objawy z uczucia niepokoju, strachu i stresu. Mogą być one głębiej zakorzenione lub po prostu związane z aktualnymi czynnikami życiowymi, takimi jak brak snu i nadmierny stres związany z pracą.
Krok 2. Rozpoznaj podstawowe przekonania na temat seksu i seksualności
Kobiety z pochwicą częściej niż inne mają głęboko zakorzenione negatywne nastawienie do seksu i seksualności. Te uczucia mogą sięgać dzieciństwa lub mogą być związane ze szczególnie traumatycznym wydarzeniem.
Kiedy negatywne przekonania na temat seksu zaczynają się w młodym wieku, pojawia się inny potencjalny składnik pochwicy – brak odpowiedniej edukacji seksualnej
Krok 3. Zrozum rolę przeszłych doświadczeń
Szacuje się, że kobiety z pochwicą są dwukrotnie bardziej narażone na ingerencję seksualną w dzieciństwie niż kobiety, które nie cierpią. Zdarzenia, które uważa się za przyczyniające się do powstania urazów, wahają się od łagodnych do ciężkich urazów i obejmują:
- wykorzystywanie seksualne przez kogoś znajomego
- napaść seksualna
- uraz miednicy
- przemoc domowa
- wysoce negatywne wczesne doświadczenia seksualne ze zgodnym partnerem
Krok 4. Wiedz, że trudności w związku mogą się przyczynić
Jeśli masz waginizm wtórny i sytuacyjny, może to być zakorzenione w problemach z partnerem seksualnym lub uczuciowym. Problemy te mogą obejmować brak zaufania, strach przed zaangażowaniem lub obawę przed byciem zbyt wrażliwym lub otwarciem się na ból i rozczarowanie.
Krok 5. Bądź świadomy, że schorzenia i leki mogą odgrywać pewną rolę
Różne stany mogą wywoływać lub nasilać objawy pochwicy. Jest to szczególnie prawdopodobne, jeśli pochwa pojawiła się po okresie normalnego funkcjonowania seksualnego. Potencjalne schorzenia, które mogą przyczynić się do powstania pochwicy obejmują:
- infekcje dróg moczowych i inne problemy z moczem
- choroby przenoszone drogą płciową
- rak narządów płciowych lub rozrodczych
- endometrioza
- zapalenie narządów miednicy mniejszej
-
wulwodynia lub westybulodynia
Procedury medyczne z udziałem żeńskich narządów rozrodczych, takie jak histerektomia, mogą również powodować pochwicę
Krok 6. Uznaj potencjalną rolę reprodukcyjnych kamieni milowych
Dla wielu kobiet początek wtórnej pochwicy jest związany z porodem. Jest to bardziej prawdopodobne, jeśli było to bardzo trudne lub spowodowało urazy narządów płciowych. Inne kobiety mają pochwicę z powodu zmian hormonalnych i suchości, które zwykle występują w okresie menopauzy.
Pochwica wtórna może również wynikać z lęku przed posiadaniem dzieci lub przed porodem
Krok 7. Zaakceptuj możliwy brak widocznej przyczyny (przyczyn)
Niektóre kobiety nigdy nie dowiadują się, dlaczego mają pochwicę. Nie mają przyczyn fizycznych ani znanych przyczyn niefizycznych.
Niektóre badania sugerują nawet, że objawy pochwicy są częścią ogólnych mechanizmów obronnych uruchamianych w sytuacjach zagrożenia. Sugeruje to, że nie zawsze musi być postrzegana jako dysfunkcja przede wszystkim seksualna
Część 3 z 3: Leczenie pochwicy
Krok 1. Spróbuj porady
Terapeuta może być pomocny, niezależnie od tego, czy twoja pochwica jest spowodowana problemami emocjonalnymi lub psychologicznymi. Dzieje się tak, ponieważ świadomość samego stanu często wywołuje strach i niepokój przed stosunkiem, rozpoczynając błędne koło, które nasila objawy. Poczucie depresji, izolacji i niższej samooceny są również częstymi skutkami piętna dysfunkcji seksualnych.
- Wyniki leczenia są znacznie bardziej pozytywne, gdy kobieta i jej partner seksualny są zmotywowani, współpracują i postanawiają zmniejszyć konflikty w związku. Tak więc ocena psychologiczna pary jest świetnym początkiem leczenia.
- Jeśli twoja pochwa jest związana z problemami lękowymi lub przeszłą traumą seksualną, terapeuta może pomóc ci uporać się z tymi problemami, abyś mógł zacząć iść naprzód.
- Jeden szczególny rodzaj terapii, terapia poznawczo-behawioralna (CBT), może być szczególnie pomocny dla niektórych kobiet. CBT koncentruje się na związku między myślami a zachowaniami, a terapeuta poznawczo-behawioralny może pomóc ci zmienić twoje myśli i zachowania dotyczące unikania stosunku seksualnego.
Krok 2. Zapytaj o terapię ekspozycji
Jedna z metod leczenia pochwicy nazywana jest terapią ekspozycyjną lub powodzią i obejmuje stopniowe odczulanie na penetrację. Wspomagana przez terapeutę ekspozycja na penetrację jest skuteczną metodą leczenia, nawet dla kobiet z pochwą przez całe życie. Techniki ekspozycji zwykle obejmują ćwiczenia penetracji pochwy z użyciem rozszerzaczy.
Jest to ta sama metoda stosowana do samoleczenia, z dodatkiem przewodnika, który może pomóc ci kontynuować samodzielną pracę z pewnością i sukcesem
Krok 3. Znajdź fizjoterapeutę
Poproś swojego lekarza, aby skierował Cię do fizjoterapeuty, który ma doświadczenie w radzeniu sobie z pochwą i innymi formami kobiecych dysfunkcji seksualnych. Ponieważ mięśnie dna miednicy odgrywają tak ważną rolę w pochwicy, fizjoterapia jest jedną z najlepszych opcji leczenia. Twój fizjoterapeuta może:
- nauczy Cię technik oddychania i relaksacji
- pomóc Ci nauczyć się skurczów mięśni dna miednicy, aby kontrolować mięśnie dna miednicy
Krok 4. Wykonuj ćwiczenia Kegla
Ćwiczenia Kegla mają na celu pomóc Ci kontrolować mięśnie dna miednicy. Aby wykonać ćwiczenie Kegla, po prostu napinasz mięśnie, których użyłbyś do zatrzymania przepływu moczu, przytrzymaj przez kilka sekund, a następnie rozluźnij się. Staraj się wykonywać około 20 skurczów na raz, tyle razy dziennie, ile możesz.
Niektórzy lekarze zalecają wykonywanie ćwiczeń Kegla z palcem włożonym do pochwy (można ćwiczyć do trzech palców). Używanie palca pozwala wyczuć kurczenie się mięśnia, aby lepiej kontrolować jego ruchy
Krok 5. Rozważ domowe rozszerzacze pochwy
Lekarz może zalecić stosowanie rozszerzaczy pochwy w domu. Są to instrumenty w kształcie stożka, które umieszcza się w pochwie. Stopniowo stają się coraz większe, umożliwiając rozciągnięcie mięśni pochwy i przyzwyczajenie się do penetracji.
- Na początek połóż się tak, jak podczas wypróżniania. Pomaga to powiększyć otwór pochwy. Następnie włóż palce (jeszcze nie rozszerzacze) do pochwy, kontynuując pchanie lub naciskanie.
- Kiedy zaczniesz używać rozszerzaczy, pozostaw je na 10 do 15 minut. Mięśnie pochwy przyzwyczają się do nacisku.
- Jeśli masz współmałżonka lub partnera, możesz poprosić tę osobę o pomoc w założeniu rozszerzaczy.
Krok 6. Podejmij aktywność seksualną bardzo powoli
Kobiety z pochwą muszą uzbroić się w cierpliwość i wypróbować opcje leczenia przed rozpoczęciem stosunku płciowego. Jeśli spróbujesz od razu stać się aktywnym seksualnie, możesz odczuwać ból lub dyskomfort, a to wywołuje cykl bólu i niepokoju, który pogarsza pochwę. Ważne jest, aby mieć cierpliwego, wspierającego partnera.
- Kiedy próbujesz uprawiać seks, idź bardzo powoli, używaj dużej ilości lubrykantu i eksperymentuj, aby znaleźć najbardziej wygodne pozycje.
- Lekarze zazwyczaj sugerują, że kobiety trzymają przedmiot penetrujący i umieszczają go częściowo lub całkowicie w pochwie, tak jak to robili z rozszerzaczami pochwy. Dotyczy to w równym stopniu penisów, wibratorów i wibratorów.
Porady
- Niektóre kobiety czują się tak zawstydzone lub zawstydzone swoim stanem, że nie szukają leczenia pochwicy. Jeśli tak się czujesz, pamiętaj, że pochwica nie jest twoją winą i że stan jest bardzo uleczalny. Znajdź życzliwego lekarza i dobrego terapeutę i pracuj nad zdrowym życiem seksualnym.
- Niektórzy lekarze i strony internetowe mogą zalecać leki, w tym miejscowe środki znieczulające, w leczeniu pochwicy. Ogólnie rzecz biorąc, nie jest to dobry pomysł: znieczulenie miejscowe złagodzi ból zewnętrzny, ale nie zrobią nic, aby rozwiązać sam problem i mogą utrudnić przezwyciężenie tego stanu.
