Cukrzyca dotyka ponad 14% dorosłych w USA i prawie 9% dorosłej populacji na całym świecie. Ponieważ ponad jedna trzecia z nich nie zdaje sobie sprawy, że ma chorobę, a znacznie więcej osób jest zagrożonych jej rozwojem, nauka rozpoznawania znaków ostrzegawczych jest ważniejsza niż kiedykolwiek. Spośród dwóch odmian cukrzycy typ 2 jest bardziej powszechny i ściślej powiązany z długotrwałą otyłością. Objawy cukrzycy typu 1 pojawiają się nagle i mogą wystąpić u osób o dowolnej wadze. Jeśli zauważysz objawy cukrzycy typu 1 lub 2, skonsultuj się z lekarzem lub innym pracownikiem medycznym w celu prawidłowej diagnozy.
Kroki
Metoda 1 z 3: Rozpoznawanie objawów cukrzycy typu 2
Krok 1. Zastanów się, czy nie jesteś wyjątkowo głodny lub spragniony
Wczesne oznaki cukrzycy to głód lub pragnienie, mimo że jesz i pijesz dużo jedzenia i płynów. W obu typach cukrzycy organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości energii poprzez glukozę lub poziom cukru we krwi. W rezultacie czujesz, że musisz więcej jeść lub pić.
Krok 2. Zauważ, kiedy jesteś zmęczony
Doświadczasz zmęczenia z tych samych powodów, dla których czujesz głód i pragnienie, gdy jesteś cukrzykiem: twoje ciało nie przetwarza cukru we krwi. Ponieważ nie otrzymujesz wystarczającej ilości energii z jedzenia i napojów, które spożywasz, czujesz się zmęczony. Zwróć uwagę, jeśli narzekasz na zmęczenie, mimo że dużo śpisz i odpoczywasz.
Krok 3. Śledź, ile oddajesz moczu
Kiedy twoje ciało działa normalnie, ponownie wchłania glukozę przez nerki. Jeśli masz cukrzycę, twój poziom cukru we krwi (ilość glukozy w twoim systemie) jest podwyższony: masz za dużo nieprzetworzonej i bezużytecznej glukozy. W rezultacie twój system będzie próbował się przepłukać, wytwarzając więcej moczu. Ponieważ twoje ciało samo się spłukuje, zmniejsza to płyny i sprawia, że jesteś bardziej spragniony.
Moczenie nocne u dzieci, które normalnie nie moczą łóżka, jest oznaką cukrzycy typu 1, którą kiedyś nazywano cukrzycą młodzieńczą
Krok 4. Poszukaj innych skutków zmiany poziomu płynów
Ponieważ poziom płynów stale się zmienia, efekty są widoczne w różnych systemach. Poszukaj oznak w układach organizmu, które zmieniają się wraz ze zmianami poziomu płynów:
- Twoje usta często będą suche, gdy Twoje ciało się zarumieni
- Twoja skóra może być często sucha i swędząca.
- Soczewki w twoich oczach mogą puchnąć lub zmieniać kształt. W rezultacie możesz mieć niewyraźne widzenie lub niezdolność do skupienia się.
Krok 5. Śledź wolno gojące się rany lub skaleczenia
Cukrzyca może być chorobą „cichego zabójcy”, ponieważ wiele osób nie zauważa jej, dopóki nie pojawią się oznaki długotrwałego uszkodzenia. Jednym z tych objawów jest zmniejszona zdolność gojenia się ran, ponieważ wysoki poziom cukru we krwi utrudnia przepływ krwi. Zwróć uwagę na wszelkie otarcia skóry, których gojenie zajmuje dużo czasu. Powinieneś się martwić, jeśli masz cięcie od ponad tygodnia do 10 dni, szczególnie na kończynach, takich jak palce u nóg lub stopy.
Krok 6. Bądź świadomy bólu lub drętwienia stóp lub nóg
Jeśli masz cukrzycę od jakiegoś czasu (choć być może nie zdawałeś sobie z tego sprawy), uszkodzenie nerwów może prowadzić do bólu lub drętwienia kończyn. U diabetyków brak przepływu krwi uszkadza układ nerwowy w ten sam sposób, w jaki zapobiega prawidłowemu gojeniu się ran i ran. W obu przypadkach wysoki poziom cukru we krwi uniemożliwia przepływ krwi w organizmie.
Krok 7. Zanotuj wszelkie infekcje drożdżakowe
Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą być dotknięci infekcjami drożdżakami, a diabetycy są szczególnie podatni. Powodem jest to, że drożdże żywią się glukozą, a ponieważ diabetycy mają mnóstwo niewykorzystanej glukozy, drożdże dobrze się rozwijają. Sprawdź, czy nie ma infekcji w wilgotnych fałdach skóry, takich jak:
- W okolicach pachwin i genitaliów.
- Między palcami u rąk i nóg.
- Pod biustem.
- Cukrzyca typu 2 zwykle pozostaje niezauważona, więc mija wystarczająco dużo czasu, aby twoje ciało zostało nasycone glukozą, co pozwala na wtórne wskaźniki, takie jak infekcje drożdżakowe.
Metoda 2 z 3: Wykrywanie objawów cukrzycy typu 1
Krok 1. Zwróć uwagę na wszelkie nagłe pojawienie się jakichkolwiek objawów
W typie 1 układ odpornościowy organizmu niszczy komórki produkujące insulinę. Zwykle powoduje to szybkie i ciężkie objawy, pojawiające się w ciągu kilku dni lub tygodni. Typ 1 jest rzadszy niż typ 2 i stanowi tylko 10% wszystkich przypadków cukrzycy.
- Cukrzyca typu 1 zwykle występuje u dzieci lub nastolatków, ale może również wystąpić u dorosłych. Przyczyna jest nieznana, ale jest bardziej prawdopodobna po infekcji wirusowej (takiej jak grypa lub świnka) lub u osób z rodzinną historią chorób autoimmunologicznych.
- Z kolei cukrzyca typu 2 postępuje znacznie wolniej, czasami z biegiem lat.
Krok 2. Zwróć uwagę na ostrą utratę wagi
Ciężka i nagła utrata masy ciała to objawy częściej związane z cukrzycą typu 1. Bez insuliny twoje ciało nie może przetworzyć glukozy z krwiobiegu na energię. Kiedy glukoza osiągnie wysoki poziom (hiperglikemia), twoje ciało może zamiast tego zacząć rozkładać tkankę tłuszczową i mięśniową w celu uzyskania energii. Rezultatem jest szybka utrata wagi, której towarzyszy ekstremalne zmęczenie. Ten stan jest znany jako cukrzycowa kwasica ketonowa.
Krok 3. Bądź świadomy objawów zagrażających życiu
Gdy cukrzyca typu 1 nie jest leczona szybko, może być ostra i śmiertelna. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpią objawy hiperglikemii (wysokiego stężenia glukozy we krwi), zwłaszcza jeśli masz inne objawy możliwej cukrzycy lub masz cukrzycę w wywiadzie rodzinnym:
- Wczesne objawy hiperglikemii (wkrótce umów się na wizytę lekarską): zwiększone oddawanie moczu, pragnienie, niewyraźne widzenie, zmęczenie lub ból głowy
- Późniejsze objawy (poszukaj natychmiastowej uwagi): problemy z oddychaniem, wymioty, osłabienie, splątanie, ból brzucha, oddech o owocowym zapachu.
- Po zdiagnozowaniu i poddaniu się leczeniu lekarz może wyjaśnić, jak leczyć hiperglikemię insuliną i jak unikać ciężkiej hipoglikemii (niski poziom cukru we krwi spowodowany nadmierną korektą).
Metoda 3 z 3: Podejmowanie działań w przypadku wystąpienia objawów cukrzycy
Krok 1. Zasięgnij pilnej pomocy medycznej, jeśli podejrzewasz cukrzycę typu 1
Należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy, które są poważne i pojawiają się nagle. Poddaj się natychmiastowej ocenie, jeśli ty lub twoje dziecko nagle doświadczycie skrajnego pragnienia lub odwodnienia, nudności i wymiotów, skrajnego osłabienia i utraty przytomności.
- Pamiętaj, że ciężkie i ostre objawy związane z cukrzycą typu 1 mogą być związane z wieloma poważnymi problemami medycznymi, takimi jak grypa. Dlatego niezbędne jest uzyskanie prawidłowej diagnozy od lekarza.
- Chociaż typ 1 jest bardziej prawdopodobny, aby spowodować bezpośrednie zagrożenie, oba rodzaje cukrzycy mogą prowadzić do toksyczności i powodować uszkodzenie nerwów, amputację, uszkodzenie układu oddechowego oraz mają długotrwały wpływ na układ mięśniowy i wzrok. Wczesna diagnoza i leczenie lub ważne dla obu typów.
Krok 2. Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpią objawy kwasicy ketonowej
Jeśli nagle pojawią się objawy cukrzycowe, takie jak silne pragnienie, utrata masy ciała, zmęczenie, niewyraźne widzenie lub częste oddawanie moczu, możesz cierpieć na cukrzycową kwasicę ketonową (DKA). DKA ma miejsce, gdy twoje ciało rozkłada tkankę tłuszczową i mięśniową w celu uzyskania energii i jako produkt uboczny wytwarza ketony, które są trującymi chemikaliami. Cukrzycy typu 1 są często nierozpoznani, dopóki nie wymagają hospitalizacji z powodu DKA.
- DKA jest stanem zagrażającym życiu i ciężkim, wymagającym natychmiastowej pomocy lekarskiej.
- Inni ludzie często będą w stanie wyczuć wyraźny zapach gruszki w oddechu osób cierpiących na DKA. W rzeczywistości pachną ketony nasycające twoje ciało.
Krok 3. Umów się na wizytę u lekarza w celu dokładnej diagnozy
Jedynym sposobem na postawienie właściwej diagnozy jest wizyta u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza rodzinnego w przychodni. Ci pracownicy medyczni są upoważnieni do zlecania serii badań, które weryfikują, czy masz cukrzycę. Określą również stan choroby i stopień uszkodzenia Twojego organizmu oraz pomogą lekarzowi w ustaleniu odpowiedniego dla Ciebie planu leczenia. Aby jak najlepiej wykorzystać wizytę, zadawaj pytania takie jak:
- Jakie zabiegi są dostępne i co jest najlepsze dla mnie (lub mojego dziecka)?
- Czy potrzebuję skierowania do endokrynologa, dietetyka lub innego specjalisty?
- Jakie są moje konkretne potrzeby dietetyczne, żywieniowe i ruchowe?
- Jak monitorować obecność ketonów w moim krwiobiegu?
- Jak często powinienem odwiedzać lekarza i innych specjalistów opieki?
Krok 4. Poddaj się badaniom na cukrzycę
Cukrzyca typu 1 jest zwykle diagnozowana w dzieciństwie i zwykle wiąże się z poważną chorobą, infekcją lub uszkodzeniem trzustki. Z drugiej strony badanie na cukrzycę typu 2 powinno być rutynowe dla osób w wieku powyżej 45 lat. Jeśli masz inne czynniki związane ze zdrowiem lub stylem życia, które narażają cię na większe ryzyko cukrzycy typu 2, również powinieneś być badany co roku. Zagrożenia te obejmują:
- Otyłość lub nadwaga
- Wywiad rodzinny dotyczący cukrzycy
- Siedzący tryb życia (ćwiczenia mniej niż 3 razy w tygodniu)
- Wysokie ciśnienie krwi, czyli znak powyżej 140/90
- Niski poziom HDL („dobry” cholesterol) i wysoki poziom trójglicerydów
- Palenie
Krok 5. Zapobiegaj cukrzycy
Możesz zapobiec lub opóźnić wystąpienie cukrzycy, wybierając szereg opcji stylu życia. Szczególnie ważne jest podjęcie tych zmian życiowych, jeśli możesz odhaczyć którykolwiek z czynników ryzyka lub jeśli w przeszłości uzyskałeś pozytywny wynik przesiewowy w kierunku stanu przedcukrzycowego. Proaktywne zmiany w życiu obejmują:
- Ćwiczenie 30 lub więcej minut przez większość dni
- Zarządzanie ciśnieniem krwi
- Stosowanie dobrze zbilansowanej diety
- Utrzymywanie wagi w zalecanym zakresie lub w jego pobliżu
Krok 6. Bądź świadomy cukrzycy ciążowej, jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajść w ciążę
Podobnie jak cukrzyca typu 1 i 2, cukrzyca ciążowa wpływa na to, jak organizm przetwarza glukozę. Występuje jednak tylko u kobiet w ciąży. Powoduje wysoki poziom cukru we krwi, który może zagrażać ciąży i zdrowiu dziecka. Cukrzyca ciążowa nie powoduje zauważalnych oznak ani objawów, więc trudno jest ją samodzielnie zdiagnozować.
- Jeśli próbujesz zajść w ciążę, skonsultuj się z lekarzem w celu wykonania badań krwi, aby określić ryzyko rozwoju cukrzycy ciążowej.
- Po zajściu w ciążę monitorowanie jej oznak i objawów, takich jak poziom cukru we krwi, staje się rutynową częścią opieki prenatalnej.
- Nie jest jasne, dlaczego u niektórych kobiet rozwija się cukrzyca ciążowa, ale czynniki ryzyka częściej związane z tą chorobą obejmują: wiek powyżej 25 lat w czasie ciąży, wywiad rodzinny lub osobistą cukrzycę typu 2 oraz znaczną nadwagę.
