Wspieranie i rozmowa z ukochaną osobą z chorobą psychiczną może wiele zmienić. Aby przeprowadzić konstruktywną rozmowę, znajdź bezpieczne miejsce, w którym ukochana osoba może otworzyć się przed Tobą na temat swoich zmagań. Podczas rozmowy wyrażaj swoje wsparcie i zaangażowanie w zdrowie psychiczne, jednocześnie pozwalając im kierować dyskusją. Jeśli potrzebują Twojej pomocy, możesz skontaktować się z profesjonalistami i grupami, aby uzyskać więcej informacji. Ważne jest, aby pozostać w kontakcie z ukochaną osobą, nawet po rozmowie z nią. Nawet krótkie rozmowy mogą mieć duży wpływ.
Kroki
Część 1 z 4: Rozpoczęcie rozmowy
Krok 1. Znajdź sposób na prywatną rozmowę
Najlepszym miejscem do rozmowy jest prywatna, cicha okolica. Twoja ukochana osoba powinna czuć się w tej przestrzeni bezpiecznie i komfortowo. Możesz prowadzić rozmowę podczas spaceru lub posadzić je w swoim salonie, kuchni lub sypialni.
Zminimalizuj rozpraszanie uwagi tak bardzo, jak to możliwe. Wyłącz telewizor i muzykę. Jeśli w pokoju są inne osoby, zapytaj ich, czy nie chcieliby dać ci trochę prywatności
Krok 2. Zapytaj ich, jak się czują
Pierwsze pytanie, które zadajesz, powinno dotyczyć ich stanu emocjonalnego. Proste i szczere „Jak się masz?” może zachęcić ich do rozmowy.
- Jeśli to jest zbyt ogólne lub jeśli odpowiedzą jednowyrazowo, np. „Dobrze”, możesz chcieć być nieco bardziej szczegółowy. Możesz powiedzieć coś w stylu: „Zauważyłem, że ostatnio wydajesz się trochę niespokojny. Czy możesz mi powiedzieć, co cię dotyczy?
- Jeśli mają zdiagnozowaną chorobę psychiczną, możesz powiedzieć: „Chciałem tylko sprawdzić, jak się masz. Jakie doświadczenia miałeś w pracy/domu/szkole?”
- Jeśli podejrzewasz chorobę psychiczną, ale nie została ona zdiagnozowana, nie bój się nawiązać z nimi rozmowy. Tylko upewnij się, że mówisz z miejsca współczucia.
Krok 3. Wyraź swoje obawy
Jeśli twoja ukochana osoba wykazywała określone, niepokojące zachowania, takie jak zwiększone używanie substancji lub problemy z gniewem, możesz chcieć je określić na początku. Bądź łagodny i nie oskarżaj drugiej osoby.
- Niektóre oznaki choroby psychicznej to niepokój, oderwanie, zmiany nawyków snu lub odżywiania, nadużywanie substancji, wycofanie społeczne, samookaleczenie, niezdolność do koncentracji, zła higiena, brak pielęgnacji, wahania nastroju lub niezdolność do wykonywania podstawowych codziennych zadań.
- Używaj stwierdzeń „ja” zamiast „ty”, aby złagodzić to, co mówisz. Zamiast mówić: „Wydajesz się ostatnio bardzo antyspołeczny”, możesz powiedzieć: „Zauważyłem, że nie wychodzisz zbyt często ze swojego pokoju. Czy wszystko w porządku?"
Krok 4. Zapytaj, czy chcą porozmawiać
Rozmowa o swojej chorobie psychicznej może być bardzo trudna. Jeśli nie są gotowi do rozmowy, nie popychaj ich. Poinformuj ich, że możesz porozmawiać, kiedy tylko będą tego potrzebować. Po prostu wyrażając chęć wspierania ich, być może już im pomagasz.
- Możesz powiedzieć: „Mówisz, że ostatnio byłeś naprawdę przygnębiony. Chcesz o tym porozmawiać?"
- Jeśli mówią, że nie chcą rozmawiać, powinieneś powiedzieć: „W porządku. Po prostu wiedz, że jestem tu dla Ciebie, kiedy tego potrzebujesz. Jeśli kiedykolwiek będziesz chciał porozmawiać, daj mi znać.
Krok 5. Unikaj kłótni
Niektórzy ludzie mogą zaprzeczać, że mają problem. Inni mogą oprzeć się twoim próbom pomocy. Nie kłóć się z ukochaną osobą, jeśli nie współpracuje z twoimi próbami rozmowy. Takie postępowanie tylko je odepchnie. Zamiast tego spokojnie potwierdź swoje oddanie im.
- Jeśli upierają się, że nie ma problemu, możesz powiedzieć: „Cieszę się, że to słyszę, ale jeśli kiedykolwiek pojawi się problem, możesz przyjść do mnie”.
- Jeśli mają problem z nadużywaniem substancji, tendencje samobójcze lub wybuchy przemocy, może być konieczne skontaktowanie się z profesjonalistą, aby interweniować. Jeśli stanowią potencjalne zagrożenie dla siebie lub innych, zadzwoń pod numer 911 lub udaj się do najbliższego oddziału ratunkowego w celu oceny zdrowia psychicznego.
Część 2 z 4: Oferowanie wsparcia
Krok 1. Słuchaj
Gdy już zaczniesz rozmowę, Twoim głównym zadaniem będzie wysłuchanie ukochanej osoby. Niech mówią o swoich uczuciach. Staraj się nie przerywać zbyt często, nawet jeśli ma to być zachęcające słowo. Najlepiej niech mówią wszystko, co mają do powiedzenia.
Kiedy się odezwiesz, spróbuj zaoferować wsparcie, powtarzając im ich uczucia. Będzie to wyrazem tego, że ich słuchasz i rozumiesz, jak się czują. Możesz powiedzieć: „Słyszałem, że naprawdę niepokoisz się o przyszłość”
Krok 2. Pokaż, że Ci zależy
Potwierdź ukochanej osobie, że się o nią troszczysz. Powiedz im, że jesteś dla nich bez względu na wszystko. Ten prosty gest pomoże im zrozumieć, że mają system wsparcia.
Możesz powiedzieć: „Chcę, żebyś wiedział, że zawsze będę tu dla ciebie. Czegokolwiek potrzebujesz, możesz dać mi znać
Krok 3. Potraktuj poważnie ich obawy
Unikaj mówienia ukochanej osobie, że jej problemy są tymczasowe lub że mogą się z nich po prostu wyrwać. Choroba psychiczna może być bardzo trudna do leczenia. Zamiast tego powiedz im, że wierzysz w ich obawy.
- Możesz powiedzieć: „Rozumiem, że czujesz się beznadziejnie. Zrobię, co w mojej mocy, aby ci pomóc”.
- Choroba psychiczna jest skomplikowana i nie można jej rozwiązać za pomocą samej diety, ćwiczeń, medytacji lub leków. Chociaż możesz delikatnie zachęcać do ćwiczeń lub diety, nie skupiaj się na nich jako na lekarstwach. Na przykład nie powinieneś mówić: „Powinieneś brać witaminy. To sprawi, że poczujesz się lepiej”.
Krok 4. Zapytaj, czy myślą o samobójstwie
Jeśli martwisz się, że twoja ukochana osoba może myśleć o samobójstwie, zapytaj ją, czy myśli o zrobieniu sobie krzywdy. Nie bój się pytać, myśląc, że bezpośrednie zapytanie „zasadzi” pomysł w ich głowie. Poważnie traktuj wszelkie oznaki zachowań samobójczych.
- Niektóre oznaki zachowań samobójczych obejmują rozdawanie rzeczy, pożegnanie z ludźmi, tworzenie planu, mówienie o tym, jak są ciężarem dla innych, mówienie o poddaniu się lub mówienie o braku powodu do życia.
- Możesz zapytać: „Czy myślisz o zrobieniu sobie krzywdy?”
- Jeśli powiedzą coś w stylu „Nie mogę już dłużej” lub „To po prostu za dużo do zniesienia”, możesz zapytać wprost: „Czy myślisz o samobójstwie?”
- Zadzwoń na pogotowie (911 w USA) lub natychmiast zabierz ukochaną osobę do szpitala psychiatrycznego (w tym izby przyjęć) w celu przeprowadzenia oceny.
Część 3 z 4: Znajdowanie profesjonalnej pomocy
Krok 1. Zapytaj ich, czy potrzebują pomocy
Zanim spróbujesz znaleźć poradę lub profesjonalne wsparcie dla ukochanej osoby, upewnij się, że potrzebuje Twojej pomocy. Zapytaj ich, czy chcieliby, abyś pomógł im uzyskać terapię lub inne usługi.
- Możesz zacząć od pytania, jakiego rodzaju pomocy potrzebują. Na przykład możesz powiedzieć: „Jak chcesz podejść do tego problemu?”
- Jeśli jeszcze nie są w poradni, możesz powiedzieć: „Czy uważasz, że powinieneś skorzystać z terapii? Czy chcesz, żebym pomógł ci znaleźć dobrego terapeutę?”
- Jeśli są już w trakcie terapii lub są oporni na ideę terapii, możesz powiedzieć: „Co mogę zrobić, aby ci pomóc?”
- Jeśli mówią, że nie chcą twojej pomocy, staraj się unikać forsowania sprawy. Jeśli nie zagraża im żadne niebezpieczeństwo, możesz wrócić do tego problemu za miesiąc lub dwa. Jeśli uważasz, że mają skłonności samobójcze, nie próbuj z nimi negocjować: natychmiast skontaktuj się z profesjonalistą lub zadzwoń pod numer 911.
Krok 2. Zbadaj ich stan
Jeśli mają zdiagnozowaną chorobę psychiczną, powinieneś spróbować dowiedzieć się o niej jak najwięcej, abyś mógł nauczyć się konkretnych technik rozmawiania z nimi w przyszłości. Staraj się nie wykorzystywać tych informacji do głoszenia im potencjalnych uzdrowień. Zamiast tego dowiedz się o ich chorobie, aby lepiej zrozumieć ich walkę.
Możesz sprawdzić, jakiego rodzaju terapeuty lub poradnictwa potrzebują, aby pomóc Ci znaleźć specjalistę w Twojej okolicy
Krok 3. Wyszukaj specjalistę od zdrowia psychicznego
Jeśli wyrazili, że chcieliby Twojej pomocy w podjęciu terapii, możesz poszukać usług zdrowia psychicznego, poradnictwa, terapii i ośrodków kryzysowych w Twojej okolicy. Jeśli ukochana osoba ma mniej niż 18 lat, możesz być odpowiedzialny za znalezienie jej tej pomocy.
- Możesz poprosić swojego lekarza o skierowanie do dobrego terapeuty. Istnieje wiele różnych rodzajów terapeutów, w tym psychologów, psychiatrów, pracowników socjalnych i terapeutów rodzinnych.
- Możesz zadzwonić do SAMHSA pod numer 1-877-726-4727, aby zlokalizować pobliskie usługi i wsparcie zdrowia psychicznego.
Krok 4. Znajdź grupę wsparcia
Grupy wsparcia mogą dać ukochanej osobie bezpieczną przestrzeń do omówienia swoich problemów z innymi, którzy cierpią na tę samą chorobę. Zachęć ich do znalezienia grupy w Twojej okolicy, w której będą mogli dotrzeć do innych. Jeśli nie ma nikogo w Twojej okolicy, możesz poszukać grupy online.
- Grupy wsparcia są często prowadzone przez szpitale, terapeutów lub krajowe stowarzyszenia, takie jak Anxiety and Depression Association of America, Depression and Bipolar Support Alliance lub Mental Health America.
- Jeśli twoja ukochana osoba niechętnie idzie na spotkanie, możesz zapytać: „Czy pomogłoby, gdybym poszedł z tobą?”
- National Alliance on Mental Illness prowadzi lokalne grupy wsparcia rodzin. Jeśli zmagasz się ze zdrowiem psychicznym ukochanej osoby, możesz sam dołączyć do jednej z tych grup wsparcia.
Krok 5. Uzyskaj natychmiastową pomoc, jeśli mają skłonności samobójcze
Jeśli twoja ukochana osoba mówi o śmierci lub samobójstwie, może potrzebować natychmiastowej pomocy. Zadzwoń pod numer 911 lub na linię kryzysową lub odwiedź centrum kryzysowe lub pogotowie. Jeśli Twój ukochany ma terapeutę lub lekarza, skontaktuj się z nim. Mogą omówić odpowiednie metody pomocy ukochanej osobie.
- W USA zadzwoń na National Suicide Hotline 1-800-273-TALK (8255). Nawet jeśli twoja ukochana osoba nie chce rozmawiać, możesz porozmawiać z przeszkolonym profesjonalistą o najlepszym sposobie pomocy.
- W Wielkiej Brytanii możesz zadzwonić do Samarytan pod numer 116 123.
- W Australii zadzwoń do Lifeline Australia pod numer 13 11 14.
- Międzynarodowe Stowarzyszenie Zapobiegania Samobójstwom (IASP) może połączyć Cię z centrami kryzysowymi i gorącymi liniami w Twoim kraju.
- Jeśli podjęli próbę, natychmiast zadzwoń pod numer 911.
Część 4 z 4: Zapewnienie długoterminowego wsparcia
Krok 1. Daj im czas
Wyzdrowienie może zająć dużo czasu, a niektórzy ludzie mogą żyć z chorobą psychiczną przez całe życie. Pozwól ukochanej osobie dostosować się do terapii, leków lub innych zabiegów. Nie oczekuj, że natychmiast się poprawią.
Możesz powiedzieć swojej ukochanej osobie: „Wiem, że potrzebujesz czasu i przestrzeni. Daj mi znać, kiedy będziesz mnie potrzebować
Krok 2. Rozmawiaj, kiedy tego potrzebują
Jeśli Twój ukochany kiedykolwiek zwróci się do Ciebie z problemem, usiądź i porozmawiaj z nim ponownie. Wysłuchaj ich zmartwień i traktuj ich obawy poważnie. Wypełniając swoją obietnicę, że będziesz tam dla nich, pomożesz im bardziej niż myślisz.
- Jeśli poproszą cię o rozmowę, możesz powiedzieć: „Oczywiście. Jestem tu zawsze dla Ciebie."
- Jeśli twoja ukochana osoba musi porozmawiać w czasie, który jest dla ciebie zły, możesz zapytać: „Czy wszystko w porządku? Musisz teraz porozmawiać, czy mogę zadzwonić po pracy?”
Krok 3. Zamelduj się okresowo
Prosta wiadomość tekstowa, e-mail lub rozmowa telefoniczna mogą oznaczać dla kogoś świat. Nawet jeśli niechętnie reagują, staraj się dotrzeć do ukochanej osoby.
- Możesz wysłać wiadomość tekstową, która mówi: „Jak się masz dzisiaj?”
- Wysłanie e-maila lub prywatnej wiadomości w mediach społecznościowych może pokazać, że Ci zależy. Możesz powiedzieć: „Hej, ostatnio myślałem o tobie. Co tam?"
- Jeśli mieszkają daleko, umów się na rozmowy wideo lub spotkania telefoniczne, abyś mógł porozmawiać.
Krok 4. Dbaj o siebie
Opieka nad ukochaną osobą z chorobą psychiczną może być dużym obciążeniem. Ważne jest, abyś dbał o własne zdrowie fizyczne i psychiczne. Przyniesie to również korzyści Twojej ukochanej osobie, ponieważ zapewni Ci energię i możliwość bycia przy niej.
Zdrowa dieta, regularne ćwiczenia i spanie od siedmiu do dziewięciu godzin dziennie mogą znacznie zmniejszyć stres
Krok 5. Poszukaj znaków ostrzegawczych
Jeśli ukochana osoba wykazuje oznaki samobójstwa, nadużywania substancji lub zachowań antyspołecznych, być może będziesz potrzebować pomocy z zewnątrz. Pozostań z nimi w kontakcie i obserwuj wszelkie niepokojące oznaki pogorszenia się ich choroby psychicznej.
- Jeśli ukochana osoba wspomina, że chce umrzeć, może popełnić samobójstwo. Inne typowe znaki ostrzegawcze to stwierdzenia takie jak: „Chcę tylko, żeby to wszystko się skończyło”, „Świat byłby lepszy beze mnie”, „Żałuję, że się urodziłem” lub „Lepiej byłoby, gdybym był martwy niż żywy”.
- Jeśli wycofują się z normalnych zajęć, może to oznaczać, że potrzebują więcej pomocy. Podobnie wzrost spożycia alkoholu lub narkotyków może wskazywać, że ich problem się pogarsza.
- Nagłe poczucie spokoju po długim epizodzie depresyjnym może wskazywać, że zdecydowali się odebrać sobie życie.
- Jeśli grożą skrzywdzeniem siebie lub innych, natychmiast zadzwoń pod numer 911.
Porady
- Pozwól im kierować dyskusją. Samo słuchanie może zapewnić wspaniałe wsparcie.
- Możesz delikatnie zachęcać do ćwiczeń, kreatywnych projektów i dobrej diety, ale nie proponuj ich jako cudownych lekarstw. Najlepszą pomocą, jaką może uzyskać Twoja ukochana osoba, jest profesjonalne doradztwo.
- Jeśli Twoja ukochana osoba jest chętna, możesz zapytać ją, czy możesz porozmawiać z jej zespołem medycznym, aby poinformować Cię o planie leczenia.
- Jeśli ich choroba psychiczna staje się poważna, możesz stworzyć plan kryzysowy. Zapewni to, że będziesz przygotowany, jeśli spróbują odebrać sobie życie lub jeśli popadną w zachowania autodestrukcyjne, takie jak picie alkoholu, zażywanie narkotyków lub seks bez zabezpieczenia.
- Niektórzy ludzie doświadczają urojeń lub zniekształceń rzeczywistości. Może być ważne, aby nie „bawić się” ani nie wspierać wypaczonych pomysłów, a zwłaszcza fałszywych wspomnień. Często może to jedynie służyć utrwaleniu niebezpiecznych nieprawd i/lub sprawić, że osoba będzie coraz mniej pewna tego, co jest prawdziwe.
Ostrzeżenia
- Zawsze traktuj poważnie myśli samobójcze. Nawet jeśli tylko żartują na temat śmierci, mogą poważnie się nad tym zastanawiać.
- Jeśli sam czujesz się przytłoczony lub przygnębiony, nie bój się zasięgnąć profesjonalnej pomocy. Nie musisz sam dźwigać tego ciężaru.
- Unikaj obwiniania się za chorobę psychiczną ukochanej osoby. Nie możesz nic zrobić, aby temu zapobiec, ale możesz teraz zapewnić im wsparcie, miłość i opiekę.
