Refluks żołądkowy, znany również jako choroba refluksowa przełyku (GERD), jest częstym problemem żołądkowym, który może przydarzyć się każdemu i w każdym wieku. Twój przełyk to rurka, która łączy usta i gardło z żołądkiem. Spożywane pokarmy i napoje przechodzą przez przełyk do żołądka, a następnie dalej przechodzą przez przewód pokarmowy. Czasami mięsień na dole przełyku nie działa prawidłowo, co pozwala kwasowi żołądkowemu i cząsteczkom jedzenia z powrotem znaleźć się w okolicy przełyku i gardła. Powoduje to objawy związane z refluksem kwaśnym lub GERD. Jedynym sposobem, aby upewnić się, że masz refluks żołądkowy, jest wizyta u lekarza w celu oceny i diagnozy.
Kroki
Część 1 z 3: Rozpoznawanie problemu
Krok 1. Zidentyfikuj objawy choroby refluksowej
Najczęstsze objawy choroby refluksowej to zgaga, ból w klatce piersiowej, trudności z przełykaniem, przewlekły suchy kaszel lub chrypka, ból gardła, kwaśny smak w ustach, zwracanie pokarmu lub soki żołądkowe o kwaśnym smaku oraz uczucie guzka w jamie ustnej gardło.
- „Zgaga” to termin powszechnie używany do opisania niektórych z tych objawów zgrupowanych razem. Przyjętą definicją zgagi jest niestrawność obejmująca uczucie pieczenia w okolicy środkowej klatki piersiowej, które może rozprzestrzeniać się do gardła, czemu często towarzyszy gorzki smak.
- Mniej powszechne objawy refluksu żołądkowego to nudności, wymioty, świszczący oddech, ból ucha, zapalenie krtani, uporczywa potrzeba oczyszczenia gardła oraz erozja szkliwa zębów i inne problemy z zębami.
- Refluks kwaśny odpowiada za aż 50% niekardiologicznych bólów w klatce piersiowej. Wiele osób udaje się na pogotowie lub do centrum pomocy doraźnej z powodu bólu w klatce piersiowej, myśląc, że może mieć zawał serca.
- Zawsze zwracaj się o pomoc lekarską, gdy wystąpią nagłe lub potencjalnie zagrażające życiu objawy. Jeśli nie zostaną znalezione żadne oznaki problemów z sercem, skontaktuj się ze swoim lekarzem, aby sprawdzić, czy możesz doświadczać refluksu żołądkowego.
Krok 2. Poinformuj swojego lekarza o swojej historii medycznej
Podaj jak najwięcej szczegółów na temat swojej historii medycznej. Skuteczne leczenie refluksu żołądkowego może zależeć od wiedzy lekarza na temat innych chorób lub problemów.
- Obejmuje to kompletną historię wszelkich problemów trawiennych, które miałeś w przeszłości, uporczywego bólu gardła, kaszlu, chrypki lub zapalenia krtani, bólu brzucha i historii wrzodów żołądka lub innych zaburzeń przewodu pokarmowego.
- Poinformuj swojego lekarza o wszelkich alergiach, które możesz mieć, zwłaszcza, że konieczne może być kontynuowanie procedur testowych, w których stosuje się rzadkie leki i środki kontrastowe.
- Uwzględnij wszystkie schorzenia w informacjach, które przekazujesz swojemu lekarzowi, a także innym lekarzom, takim jak radiolodzy i anestezjolodzy, którzy mogą być częścią Twojego zespołu opieki zdrowotnej. Pamiętaj, aby dać im znać, jeśli uważasz, że możesz być w ciąży.
Krok 3. Podaj pełną listę swoich leków
Lista powinna zawierać wszystkie przyjmowane leki na receptę, a także produkty dostępne bez recepty, witaminy i suplementy ziołowe. Zawsze informuj każdego ze swoich lekarzy, kiedy zostanie dodany nowy lek, zaczniesz coś nowego, co jest dostępne bez recepty lub jeśli istniejący lek zostanie zmieniony lub odstawiony.
- Czasami leki dostępne bez recepty, suplementy ziołowe i witaminy, które możesz uważać za nieszkodliwe, mogą być główną przyczyną problemów żołądkowych.
- Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza, jak bezpiecznie zatrzymać i ponownie rozpocząć przyjmowanie leków podczas wykonywania procedur testowych.
Krok 4. Zapoznaj się z różnymi charakterystykami refluksu żołądkowego
Refluks kwaśny ogólnie dzieli się na trzy kategorie. Kategorie są ważne do zrozumienia, ponieważ prowadzą lekarza do określenia następnego kroku w potwierdzeniu diagnozy choroby refluksowej.
- Pierwsza kategoria nazywa się funkcjonalnym lub fizjologicznym GERD.
- Ta kategoria obejmuje osoby, które nie mają czynników ryzyka refluksu żołądkowego ani żadnych schorzeń, które mogą przyczyniać się do objawów.
- Osoby z tej grupy są często leczone zmianami stylu życia lub łagodniejszymi formami leków. Testy diagnostyczne mogą nie być potrzebne do rozpoczęcia leczenia, o ile nie występują inne schorzenia lub czynniki ryzyka. To zależy od twojego lekarza.
- Druga kategoria to patologiczna choroba refluksowa. Osoby z tej kategorii rozwijają objawy refluksu żołądkowego i możliwe powikłania z powodu cięższych i utrzymujących się objawów, a czasami mają współistniejące schorzenia, które pogarszają ich refluks żołądkowy.
- Uporczywy refluks, który nie był leczony przez dłuższy czas, należy do tej kategorii.
- Trzecia kategoria nazywa się wtórnym GERD. Oznacza to, że inny podstawowy stan chorobowy może powodować lub przyczyniać się do rozwoju refluksu żołądkowego.
- Na przykład osoby, które mają zaburzenia żołądkowo-jelitowe, które powodują problemy z opróżnianiem żołądka, mogą z tego powodu rozwinąć refluks żołądkowy.
Krok 5. Potraktuj swoje objawy poważnie
Gdy dowiesz się, że masz refluks żołądkowy, postępuj zgodnie z sugestiami dotyczącymi leczenia dostarczonymi przez lekarza. Jeśli podane opcje leczenia wydają się nie działać, poinformuj o tym swojego lekarza. Możliwe są poważne powikłania choroby refluksowej.
- Najczęstszym powikłaniem refluksu żołądkowego jest zapalenie przełyku. Oznacza to, że przełyk staje się zaogniony, podrażniony lub ma obszary owrzodzenia.
- Ten stan może się z czasem znacznie pogorszyć, jeśli refluks kwasu nie jest skutecznie leczony.
- Zwężenie to powikłanie, które często rozwija się w zaawansowanych postaciach zapalenia przełyku. Zwężenie jest zwykle spowodowane ciągłą ekspozycją przełyku na działanie kwasu żołądkowego. Miejscowe zapalenie, blizna lub inne uszkodzenie tkanki przełyku powodują, że staje się on sztywny i/lub ciasny, co utrudnia przechodzenie pokarmu i połykanie.
- Osoby ze zwężeniem spowodowanym przedłużającą się chorobą refluksową często mają problemy z wymiotami niestrawionych pokarmów lub trudnościami z połykaniem pokarmów stałych. W wielu przypadkach wymaga to operacji chirurgicznej.
- Innym powikłaniem, które może się pojawić, jest przełyk Barretta i występuje u około 8 do 15% osób z refluksem żołądkowym. Długotrwała ekspozycja przełyku na działanie kwasu żołądkowego powoduje zmiany na poziomie komórkowym prowadzące do dysplazji.
- Dysplazja to zmiana obserwowana w tkankach podczas wczesnego rozwoju raka.
- Rozwój przełyku Barretta może prowadzić do rodzaju raka zwanego gruczolakorakiem, który jest najczęstszym typem raka przełyku. Jest to najpoważniejsza komplikacja związana z GERD.
Część 2 z 3: Udział w testach diagnostycznych
Krok 1. Bądź świadomy typowych metod diagnozowania refluksu żołądkowego
Lekarze w dużej mierze polegają na objawach i odpowiedzi na leczenie w celu postawienia diagnozy. Lekarz musi wykluczyć alternatywne diagnozy, które mogą udawać GERD: zgaga czynnościowa, nietypowe przypadki achalazji lub dystalny skurcz przełyku. W oparciu o twoje objawy prawdopodobnie zostanie ci przepisany inhibitor pompy protonowej (PPI). Blokują one produkcję kwasu w żołądku. Jeśli nie ma odpowiedzi na te leki, lekarz może spróbować dodatkowych testów. Konkretne testy sugerowane poniżej są zwykle stosowane tylko w przypadku niejasnej diagnozy GERD lub w przypadku poważniejszych objawów.
- Niektóre badania, takie jak manometria przełyku, są zalecane do oceny przedoperacyjnej.
- Endoskopia jest zalecana w przypadku wystąpienia objawów alarmowych oraz do badań przesiewowych pacjentów z wysokim ryzykiem powikłań.
Krok 2. Zrób endoskopię górnego odcinka przewodu pokarmowego
Procedura endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego pomaga ocenić ogólną anatomię i zidentyfikować wszelkie problemy strukturalne lub powikłania choroby. Test ten potwierdza obecność choroby refluksowej i jest przydatny do określenia stopnia uszkodzenia przełyku. Za pomocą tej metody diagnozuje się również inne stany górnego odcinka przewodu pokarmowego.
- Przykłady innych stanów zdiagnozowanych podczas endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego obejmują anemię, niewyjaśnione nudności i wymioty, wrzody, krwawienie i nieprawidłowości przedrakowe.
- Górny przewód pokarmowy wykonuje się poprzez wprowadzenie endoskopu, który jest długą i elastyczną rurką z kamerą na końcu, w dół gardła i do przełyku. Dzięki temu egzaminator może zobaczyć wyściółkę górnych obszarów przewodu pokarmowego, w tym przełyku.
Krok 3. Przygotuj się do endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego
Twój lekarz udzieli Ci jasnych instrukcji, których należy przestrzegać przed zabiegiem. Postępuj zgodnie ze wskazówkami lekarza. Wymienione tutaj pozycje mają charakter wyłącznie informacyjny i mogą różnić się od tych dostarczonych przez lekarza.
- Nie jeść ani nie pić przez co najmniej osiem godzin przed zabiegiem. Aby lekarz mógł wyraźnie zobaczyć wyściółkę przełyku i okolicy żołądka, żołądek musi być pusty.
- Obejmuje to palenie, spożywanie wszelkich pokarmów, picie wszelkich napojów, w tym wody i gumę do żucia.
- Endoskopie górnego odcinka przewodu pokarmowego są zwykle wykonywane w szpitalu lub ambulatoryjnym ośrodku chirurgicznym, ponieważ zapewnia się łagodną sedację.
- Upewnij się, że masz podwiezienie do domu. Otrzymasz łagodne znieczulenie, dzięki czemu nie będziesz mógł prowadzić pojazdu natychmiast po nim.
- Niektórzy lekarze wykonują tę procedurę bez stosowania sedacji, ale nie jest to powszechnie wykonywane.
Krok 4. Dowiedz się, czego się spodziewać podczas zabiegu i zaraz po nim
Możesz zostać poproszony o płukanie gardła lub spryskiwanie płynem znieczulającym z tyłu gardła. Pomaga to zatrzymać odruch wymiotny podczas wkładania rurki.
- Podczas zabiegu będziesz leżał na boku na stole egzaminacyjnym. IV zostanie rozpoczęte w twoim ramieniu lub dłoni, dzięki czemu możesz otrzymać lek na sedację. Pielęgniarki lub inni lekarze będą z Tobą monitorować Twoje parametry życiowe podczas całej procedury.
- Badacz włoży do ust długą, cienką rurkę z kamerą na końcu i delikatnie wepchnie ją przez przełyk do okolicy żołądka. Pozwala to egzaminatorowi na dokładne przyjrzenie się tkankom w górnym odcinku przewodu pokarmowego i okolicy żołądka.
- W razie potrzeby podczas badania lekarz może wykonać biopsję tkanek. Odbywa się to za pomocą instrumentu ostrożnie wprowadzonego przez rurkę, która została wprowadzona do górnego obszaru przewodu pokarmowego. Nie odczujesz bólu po biopsji.
- Czasami powietrze jest pompowane do żołądka i dwunastnicy, czyli najwyższej części jelita. Pomaga to badającemu zobaczyć wszystkie tkanki i wyściółki, aby lepiej określić przyczynę problemu.
- Cała procedura trwa zwykle od 15 do 30 minut. W wielu przypadkach lekarz może udzielić natychmiastowej informacji zwrotnej na temat tego, co zostało znalezione. Uzyskanie wyników biopsji tkanek zajmuje kilka dni.
- Pozostaniesz w szpitalu lub ośrodku przez kilka godzin po zabiegu, aby dać ci czas na wybudzenie się z zastosowanych środków uspokajających i upewnić się, że nie ma problemów w wyniku zabiegu.
- Wiele osób odczuwa wzdęcia i mdłości przez kilka godzin oraz ból gardła przez jeden lub dwa dni po zabiegu. Możesz spodziewać się odpoczynku w domu przez resztę dnia i być może następnego dnia. Wznów normalną dietę, gdy ból gardła ustąpi i nie będziesz mieć problemów z połykaniem.
Krok 5. Zrób badanie manometryczne
Przeprowadzane są badania manometryczne w celu uzyskania szczegółowych informacji na temat osób, które mogą być kandydatami do zabiegu chirurgicznego. Procedura pozwala lekarzowi ocenić, jak dobrze funkcjonuje przełyk i czy występują problemy, które można skorygować chirurgicznie.
- Manometria to procedura, która dostarcza ważnych informacji na temat ogólnej funkcji przełyku i zwieracza na dole, który zwykle zaciska się lub zamyka po przejściu pokarmu.
- Podczas manometrii lekarz będzie mógł zmierzyć ciśnienie dolnego zwieracza przełyku, sprawdzić problemy z motoryką, ocenić skurcz i zwiotczenie przełyku oraz zidentyfikować inne problemy, które mogą być związane z połykaniem.
Krok 6. Przygotuj się do badania manometrii
Twój lekarz przekaże Ci szczegółowe instrukcje, których należy przestrzegać, aby przygotować się do badania manometrii. Postępuj zgodnie z wytycznymi dokładnie zgodnie z zaleceniami lekarza.
Prawdopodobnie zostaniesz poproszony, aby nie jeść ani nie pić przez co najmniej osiem godzin przed wykonaniem testu. Jeśli jest zaplanowany na pierwszą rzecz rano, nie powinieneś nic jeść ani pić po północy poprzedniego wieczoru
Krok 7. Dowiedz się, czego się spodziewać przed i bezpośrednio po zabiegu
Podczas badania nie będziesz poddawany sedacji, ale stosuje się leki, aby procedura była bardziej komfortowa.
- Leki, które znieczulają okolice gardła i przewody nosowe, są stosowane tuż przed rozpoczęciem zabiegu. Lek sprawia, że wkładanie rurki jest wygodniejsze.
- Zabieg polega na wprowadzeniu cienkiej, wrażliwej na nacisk rurki przez nos, gardło i przełyk oraz do żołądka. Po włożeniu rurki prawdopodobnie będziesz siedział prosto.
- Podczas przepuszczania rurki przez nos i gardło możesz odczuwać odruch krztuszenia się i pewien dyskomfort.
- Rurka jest lekko cofnięta, gdy dotrze do żołądka, aby upewnić się, że znajduje się w przełyku. Możesz pozostać w pozycji siedzącej lub zostać poproszony o położenie się na plecach przez resztę zabiegu.
- Gdy rurka znajdzie się we właściwym miejscu, zostaniesz poproszony o połknięcie małych łyków wody. Cewnik lub rurka jest podłączony do komputera i może dokonywać ważnych odczytów podczas połykania.
- Oddychaj powoli i regularnie, pozostań jak najbardziej nieruchomy i przełykaj tylko wtedy, gdy zostaniesz o to poproszony.
- Odczyty komputerowe mogą określić, czy mięśnie zwieracza w przełyku są prawidłowe. Procedura sprawdza również ogólną funkcję przełyku pod względem prawidłowego skurczu, rozluźnienia i ruchliwości.
- Podczas i po zabiegu możesz mieć lekkie krwawienie z nosa, łzawiące oczy i ból gardła. Możliwe, ale bardzo rzadko, uszkodzenie przełyku podczas zabiegu.
- Lekarz doradzi, kiedy można wznowić normalne jedzenie i picie, co zwykle następuje natychmiast po zakończeniu zabiegu.
- Cała procedura trwa około 30 minut do godziny. Zwykle odbywa się to w szpitalu lub ośrodku chirurgicznym.
- Spodziewaj się kilku dni, aż ostateczne wyniki testu będą dostępne.
Część 3 z 3: Poddawanie innych procedur testowych
Krok 1. Rozważ opcjonalne procedury
Twój lekarz może potrzebować dodatkowych informacji na temat twojego stanu, aby właściwie leczyć refluks żołądkowy. Czasami wykonuje się inne testy w celu oceny osób z refluksem żołądkowym i powiązanymi problemami, oprócz obowiązkowych testów diagnostycznych.
- Dwa najczęstsze testy wykonywane w celu potwierdzenia diagnozy refluksu kwaśnego lub w celu zbadania problemów z podobnymi objawami obejmują 24-godzinne badanie sondą pH i badanie górnego odcinka przewodu pokarmowego.
- Procedury te są pomocne w diagnozowaniu stanów pokrewnych, takich jak choroba wrzodowa, oraz w monitorowaniu postępów interwencji terapeutycznych.
- Po rozpoczęciu leczenia refluksu żołądkowego ważne jest, aby ocenić skuteczność leczenia. Często można to zrobić poprzez monitorowanie objawów, ale czasami najskuteczniejszym sposobem jest powtórzenie procedury w celu porównania wyników.
Krok 2. Przeprowadź 24-godzinne badanie sondy pH
Całodobowe badanie sondą pH służy do potwierdzenia rozpoznania choroby refluksowej u osób z objawami refluksu żołądkowego, które nie są najczęstsze i jeśli wyniki endoskopii nie były rozstrzygające.
- Służy również do określania skuteczności niektórych zabiegów i znajdowania przyczyn innych problemów, takich jak nocny kaszel lub chrypka.
- Test mierzy pH przełyku przez okres 24 godzin. Pomoże to lekarzowi dowiedzieć się, czy kwas jest w przełyku, kiedy nie powinien.
- Twój lekarz przekaże Ci pełne instrukcje, jak przygotować się do testu. Zwykle instrukcje nie zalecają jedzenia ani wody na 2 godziny przed zabiegiem.
- Podczas zabiegu do przewodów nosowych zostanie wprowadzony lek znieczulający, aby ułatwić wkładanie rurki. Gdy rurka znajdzie się na swoim miejscu, zostanie przyklejona do twarzy i nosa, aby utrzymać ją na miejscu.
- Do tuby przymocowany jest mały futerał/plecak, w którym znajduje się jednostka nagrywająca. Otrzymasz również dziennik, w którym będziesz zapisywać szczegółowe informacje na temat objawów, kiedy jesz lub pijesz, a także inne informacje, które lekarz powinien znać.
- Jednostka rejestrująca zbiera dane przez 24 godziny. Informacje te będą skorelowane z wpisami do dziennika, aby ustalić, czy występują problemy z nieprawidłowym poziomem kwasu w przełyku. Po 18 do 24 godzinach wrócisz do szpitala lub przychodni i rurka zostanie usunięta.
- Utrzymuj swoje normalne rutyny tak bardzo, jak to możliwe, aby zapewnić dokładne odczyty i informacje.
Krok 3. Wykonaj górną serię GI
Seria górnego odcinka przewodu pokarmowego wykorzystuje fluoroskopię lub promieniowanie rentgenowskie w czasie rzeczywistym do tworzenia obrazów przełyku, żołądka i jelita cienkiego. Procedura jest nieinwazyjna i wykorzystuje kontrastowy materiał barowy do poszukiwania problemów w górnym odcinku przewodu pokarmowego. Wiele możliwych schorzeń, w tym refluks żołądkowy, można zdiagnozować lub potwierdzić za pomocą górnego odcinka przewodu pokarmowego.
- Twój lekarz udzieli Ci szczegółowych instrukcji, jak przygotować się do zabiegu. W większości przypadków zostaniesz poproszony o nie żucie gumy, jedzenie lub picie czegokolwiek, w tym rutynowe leki, przez kilka godzin przed zabiegiem.
- Zabieg zostanie wykonany w szpitalu, klinice lub ośrodku chirurgicznym. Będziesz monitorowany przez radiologa, ponieważ w grę wchodzi fluoroskopia. Fluoroskopia to forma prześwietlenia.
- Biżuteria, niektóre urządzenia dentystyczne, okulary i inne metalowe przedmioty będą musiały zostać usunięte przed rozpoczęciem zabiegu. Podczas zabiegu zostaniesz poproszony o założenie fartucha szpitalnego.
- Zostaniesz poproszony o wypicie jakiejś formy środka kontrastowego, takiego jak bar. Następnie zostaniesz poproszony o położenie się na specjalnym stole, który jest częścią sprzętu do fluoroskopii. Dzięki temu Twoje narządy są widoczne dla sprzętu, dzięki czemu radiolog może zobaczyć, jak działają w czasie rzeczywistym.
- Zdjęcia są robione, gdy środek kontrastowy przemieszcza się przez górny odcinek przewodu pokarmowego. Podczas zabiegu stół może się przechylać lub przesuwać, aby obrazy były jak najdokładniejsze. Cały egzamin trwa około 20-30 minut.
- Podczas i po egzaminie możesz czuć się wzdęty, jeśli używane są pewne rodzaje materiałów wytwarzających gaz.
- W większości przypadków natychmiast po egzaminie można wznowić normalną dietę i regularne przyjmowanie leków. Bar może powodować, że Twoje stolce będą szare lub białe i możesz odczuwać zaparcia przez dwa do trzech dni po zabiegu. W razie potrzeby pij dodatkowe płyny, aby pomóc organizmowi powrócić do regularnego harmonogramu.
- Radiolog przejrzy wyniki twojego badania i wyśle pełny raport do twojego lekarza. Twój lekarz porozmawia z Tobą o wynikach zabiegu.
