Walka ze stanem zdrowia psychicznego może powodować ogromne cierpienie. Nawet jeśli objawy są pod kontrolą, możesz stale uważać, że skutki uboczne leków lub inne objawy mogą wyróżnić Cię w ogólnej populacji. W rezultacie wiele osób zmagających się z chorobami psychicznymi wycofuje się z kontaktów społecznych i pozostaje dla siebie. Samotność i izolacja nie pomogą jednak w Twojej sytuacji. Samotność przez dłuższy czas tylko pogorszy Twoje samopoczucie. Pokonaj izolację spowodowaną chorobą psychiczną, szukając wsparcia, znajdując proaktywne sposoby radzenia sobie z izolacją i stygmatyzacją oraz odnajdując pewność siebie, aby ponownie nawiązać kontakty towarzyskie.
Kroki
Metoda 1 z 3: Znajdowanie wsparcia
Krok 1. Rozpoznaj izolację społeczną i emocjonalną
Generalnie izolacja to doświadczenie oddzielenia od innych. Poświęcenie trochę czasu na samotność jest w porządku i może być zdrowym wyborem dla niektórych osób do leczenia. Jednak izolacja staje się nadmierna, osoba może rozwinąć poczucie samotności, niepokoju społecznego, bezradności, depresji i nie tylko. Istnieją dwa rodzaje zachowań izolacyjnych:
- Izolacja społeczna wiąże się z brakiem relacji społecznych. Ktoś, kto jest odizolowany społecznie, może spędzać dni w domu, nie spotykając się ani nie rozmawiając z przyjaciółmi lub znajomymi.
- Izolacja emocjonalna jest wynikiem izolacji społecznej. Ktoś, kto rozwinął emocjonalną izolację, zwykle zachowuje uczucia i myśli dla siebie i jest odcięty od otrzymywania jakiejkolwiek formy emocjonalnego wsparcia od innych.
Krok 2. Porozmawiaj ze swoim terapeutą
W procesie zdrowienia psychicznego terapeuta lub doradca służy jako jedno z największych źródeł wsparcia. Skorzystaj z roli tego profesjonalisty i powierz mu swoje poczucie izolacji.
- Możesz powiedzieć: „Robię duże postępy w mojej depresji, ale nie mogę oprzeć się poczucia samotności w tym. Martwię się, że jeśli będę mówił za dużo o tym, co się dzieje, przyjaciele i rodzina mnie odstraszą”.
- Twój terapeuta może pomóc Ci uporać się z podstawowymi problemami emocjonalnymi i psychologicznymi, które prowadzą Cię do izolacji. Mogą również pomóc w rozwoju i nauce wykorzystywania zdrowych umiejętności radzenia sobie z objawami, aby skutecznie radzić sobie z objawami.
Krok 3. Weź udział w odpowiedniej grupie wsparcia
Grupy wsparcia mogą pomóc ci poczuć się włączonym, ponieważ wszyscy wczuwają się w twoją sytuację. Większość grup wsparcia ściśle obejmuje członków, którzy borykają się z tą samą lub podobną chorobą psychiczną co ty. Niektóre grupy są również otwarte dla członków rodziny i rówieśników osób dotkniętych chorobą.
Zapytaj swojego terapeutę o grupę wsparcia w Twojej okolicy. Możesz nawet poprosić rodzinę i przyjaciół, aby do Ciebie dołączyli lub wziąć udział w specjalnej grupie wsparcia dla bliskich. W ten sposób każdy z was może uzyskać potrzebne wsparcie w powrocie do zdrowia
Krok 4. Oprzyj się na rodzinie i przyjaciołach
Twoja rodzina i przyjaciele są Twoim naturalnym systemem wsparcia. Ci ludzie kochają cię i troszczą się o ciebie, i chcą widzieć, jak stajesz się lepszy. Nie bój się kontaktować z nimi, gdy potrzebujesz kogoś, z kim możesz porozmawiać lub po prostu chcesz towarzystwa. Są szanse, że wszyscy desperacko chcą ci pomóc, ale po prostu nie wiedzą, jak.
Zadzwoń do rodzeństwa lub przyjaciela i powiedz: „Hej, naprawdę przydałby mi się dzień z dala od tego wszystkiego. Chcesz iść obejrzeć film lub odwiedzić spa?”
Krok 5. Czytaj blogi i fora internetowe
Istnieje mnóstwo zasobów internetowych dostępnych dla osób z chorobami psychicznymi i ich rodzin. Zajrzyj na bloga lub znajdź społeczność internetową poświęconą Twojemu schorzeniu. Jest to szczególnie pomocne, gdy jesteś w niebezpieczeństwie w nocy lub gdy inni członkowie systemu wsparcia są niedostępni. Możesz się zalogować i przeczytać referencje osób, które przechodzą przez to samo, co Ty.
Uważaj na społeczności internetowe. Chociaż wiele z nich ma na celu podnoszenie, niektóre mogą mieć negatywne podteksty. Wyjdź z wszelkich forów, które sprawiają, że denerwujesz się lub pogarszasz objawy. Ponadto nigdy nie korzystaj z porad internetowych dotyczących leczenia bez uprzedniej konsultacji z lekarzem lub terapeutą
Metoda 2 z 3: Radzenie sobie z izolacją i piętnem
Krok 1. Opowiedz się za organizacją zdrowia psychicznego
Lokalne organizacje rzecznicze, takie jak National Alliance on Mental Illness lub NAMI, zapewniają osobom chorym psychicznie i ich rodzinom możliwość szerzenia świadomości. Możesz uczestniczyć w wydarzeniach na rzecz społeczności z organizacją, a nawet przejść specjalistyczne szkolenie, aby prowadzić grupy wsparcia rówieśników.
- Zbadaj inne grupy rzeczników zdrowia psychicznego w swojej okolicy, aby dowiedzieć się, w jaki sposób możesz wnieść swój wkład.
- W tych organizacjach możesz budować relacje z rówieśnikami i profesjonalistami, którzy rozumieją Twoją sytuację.
Krok 2. Złóż świadectwo innym
Jeśli poruszyła cię historia kogoś, kto walczył z chorobą psychiczną, masz moc, by zrobić to samo. Gdy objawy ustabilizują się, udostępnienie swojej podróży na osobistym blogu lub rozmawiając z wybranymi grupami lokalnymi może być wzmacniające i oczyszczające.
- Najpierw skonsultuj się ze swoim terapeutą, aby upewnić się, że jesteś na odpowiednim etapie leczenia. Twój terapeuta może być również zainteresowany czytaniem lub obserwowaniem twojego zeznania, aby zbadać twoje postępy.
- Im więcej osób dzieli się swoimi historiami, tym bardziej zmniejsza się piętno. Bądź odważny i podziel się swoim z rodziną lub ludźmi w swojej społeczności.
Krok 3. Zostań wolontariuszem
Nawet jeśli nie jest to organizacja zajmująca się zdrowiem psychicznym, wolontariat może pomóc Ci poczuć się bardziej związanym z innymi w Twojej okolicy i pomóc Ci wykorzystać swój czas i energię, aby służyć wielkiej sprawie. Jednocześnie czynienie dobra dla lokalnej społeczności może pomóc w dalszym zmniejszeniu stygmatyzacji związanej z chorobą psychiczną.
Znajdź miejsce w potrzebie, które mogłoby skorzystać z Twoich usług. Wypróbuj lokalne schroniska dla zwierząt, schroniska dla bezdomnych, zakłady opieki społecznej lub opieki, szpitale, parki i szkoły
Krok 4. Popraw nieporozumienia dotyczące zdrowia psychicznego
Świetnym sposobem na obniżenie zasłony przed chorobami psychicznymi jest bycie aktywnym edukatorem swojego stanu. Istnieje mnóstwo informacji na temat chorób psychicznych, ale wiele osób nadal wierzy w odwieczne opowieści, które mają niewielką, jeśli w ogóle, dokładność. Kiedy usłyszysz, że ktoś niewłaściwie opisuje stan, popraw go.
- Na przykład ktoś z twojej społeczności odbiera sobie życie. Słyszysz, jak ktoś mówi: „Tylko szaleni ludzie umierają przez samobójstwo”. Możesz odpowiedzieć: „Właściwie to nieprawda. Większość ludzi, którzy umierają przez samobójstwo, cierpi na ciężką depresję. Nie są szaleni; po prostu błędnie wierzą, że samobójstwo jest jedynym sposobem na powstrzymanie ich bólu”.
- Pamiętaj, że nie zawsze masz ochotę ujawnić innym poufne informacje. Oceń, jak ważne jest, aby dana osoba najpierw miała właściwe informacje. Czy to przyjaciel, współpracownik, kolega z klasy lub członek rodziny ma błędne przekonanie? Być może lepiej zacząć od tych połączeń.
Metoda 3 z 3: Zdobywanie odwagi do życia towarzyskiego
Krok 1. Weź udział w zajęciach z umiejętności życiowych
Jeśli czujesz się społecznie niezręcznie lub nieudolnie należeć do pewnych grup społecznych, pomocne może być zapisanie się na niektóre zajęcia z umiejętności życiowych. W zależności od tego, gdzie mieszkasz, mogą istnieć zajęcia, które pomogą ci nauczyć się nawiązywać przyjaźnie i prowadzić rozmowę. Są nawet takie, które uczą podstawowych umiejętności, takich jak gotowanie, prowadzenie samochodu czy sprzątanie domu.
Poproś swojego terapeutę, aby polecił Ci zajęcia z umiejętności życiowych w Twojej okolicy, które mogą odpowiadać Twoim potrzebom
Krok 2. Zmierz się z negatywnymi wzorcami myślowymi, które trzymają Cię w izolacji
Częstym zjawiskiem jest poczucie izolacji z chorobą psychiczną. Wiele razy jednak okazuje się, że to osoba, która się izoluje. Być może wszyscy wokół ciebie pragną pomocy i kontaktu, ale z jakiegoś powodu ich odpychasz. Często ten powód leży w twojej głowie.
- Myśli, które przechodzą przez twój umysł przez cały dzień, w dużej mierze wpływają na twoje uczucia i zachowanie. Jeśli ciągle powtarzasz sobie: „Nikt nie chce być przy mnie”, możesz zauważać wszystkich ludzi, którzy Cię stygmatyzują, ale nie zauważasz tych, którzy naprawdę chcą Twojego towarzystwa.
- Naucz się rozpoznawać myśli, które sprawiają, że czujesz się źle. Następnie przekształć te negatywne myśli w pozytywne stwierdzenie, takie jak „Niektórzy ludzie chcieliby spędzić ze mną czas. Skoncentruję się na nich i nie będę zwracał uwagi na innych, którzy tego nie robią”.
Krok 3. Kontynuuj przestrzeganie planu leczenia
Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby przezwyciężyć izolację z chorobą psychiczną, jest wyzdrowienie. Kiedy czujesz się kontrolowany przez objawy psychologiczne, zaangażowanie lub poszukiwanie towarzystwa innych osób może być trudne. Gdy przejdziesz przez terapię i zażyjesz leki (jeśli je masz), zaczniesz czuć się lepiej i odzyskasz pewność siebie do kontaktów towarzyskich.
