Nauka prowadzenia pełnego i satysfakcjonującego życia podczas przewlekłej choroby może wydawać się przytłaczająca. Stan przewlekły to stan zdrowia, choroba lub choroba, która jest uporczywa lub długotrwała lub choroba, która rozwija się z czasem. Przykłady mogą wahać się od łagodnych do ciężkich lub zagrażających życiu chorób i obejmować stany takie jak alergie, astma, cukrzyca, choroby serca, rak i choroba Alzheimera. Choroby przewlekłe można leczyć, ale nie można wyleczyć. To naprawdę podróż, aby nauczyć się radzić sobie z wieloma trudnymi emocjami, które zaczynają się w momencie diagnozy. Jeśli obawiasz się, że możesz rozwinąć depresję z powodu swojego stanu, niezależnie od tego, jaki on jest, ważne jest, abyś podjął aktywne kroki, aby poradzić sobie z chorobą zarówno psychicznie, emocjonalnie, jak i fizycznie.
Kroki
Część 1 z 4: Budowanie odporności
Krok 1. Buduj akceptację
Choć zajmie to trochę czasu, pracuj nad zaakceptowaniem swojej choroby. Zaprzeczanie jest dysfunkcjonalną metodą radzenia sobie, może prowadzić do depresji. Z tego powodu ważne jest, aby spróbować zaakceptować swój stan. Może to oznaczać pozwolenie sobie na smutek i płacz przez kilka dni. Ewentualnie, być może będziesz musiał pobyć trochę sam. Najważniejszą częścią akceptacji jest uznanie swoich emocji, co zostanie omówione w następnym kroku. Gdy zaakceptujesz to, co się z tobą dzieje, będziesz mógł iść naprzód i stworzyć bardziej pozytywne nastawienie do siebie, które pomoże ci nie tylko uniknąć depresji, ale także zwiększy samoocenę oraz samopoczucie psychiczne i fizyczne.
- Unikaj obwiniania siebie lub innych. Wśród osób z chorobami przewlekłymi często myśli się, że choroba jest w jakiś sposób ich winą lub winą innej osoby. Musisz jednak trzymać się z daleka od tego toku myślenia, ponieważ może on prowadzić do ruminacji, która jest związana z depresyjnymi uczuciami. Ruminowanie oznacza pozwalanie, aby twoje negatywne emocje powtarzały się w kółko w twoim mózgu. Co więcej, obwinianie siebie lub innych i zastanawianie się, jak to, co mogło się wydarzyć, nie zmieni tego, co się stało, ani nie wyleczy twojej choroby.
- Częściowa akceptacja oznacza uświadomienie sobie, że ten stan jest częścią twojego życia TERAZ i nie można go zmienić. Zamiast tego dostosujesz swoje życie, aby poradzić sobie z tym nowym stanem.
- Wiedz, że w niektóre dni możesz mieć trudności z zaakceptowaniem swojego stanu niż w inne. To normalne. Ważne jest, aby pamiętać, że te dni przeminą, a następnego dnia znajdziesz siłę, by stawić czoła swojemu schorzeniu.
Krok 2. Uznaj swoje uczucia
Depresja może często objawiać się, gdy uczucia nie są stawiane, uznawane i nie radzą sobie z nimi. Ważne jest, aby pamiętać, że smutek, złość i dezorientacja w obliczu przewlekłej choroby są w porządku. To są wszystkie główne emocje towarzyszące życiu z przewlekłą chorobą. Ważne jest również, aby znaleźć ujście i sposoby radzenia sobie z tymi uczuciami, aby nie rozmyślać o tych emocjach, które mogą być szkodliwe dla zdrowia psychicznego. W rzeczywistości przewlekła choroba może być katalizatorem uczenia się akceptowania uczuć i radzenia sobie z nimi z powodzeniem i bez rozpraszania uwagi.
- Uznanie swoich uczuć i emocji oznacza poświęcenie czasu na ich uważność, potwierdzenie ich i uwolnienie. Jest takie stare powiedzenie, że „leczenie to uczucie”.
- Na przykład, być może czujesz się zły z powodu przewlekłej choroby, złości, że potrzebujesz pomocy, złości, że musisz stawić czoła pozornie niekończącemu się cyklowi wizyt lekarskich i leków. Potwierdź swój gniew, zauważając, że jest prawdziwy, że stoisz w obliczu prawdziwych wyzwań, które zmieniły twoje życie, i że możesz czuć się zły. Następnie uwolnij gniew, zauważając, że nie możesz zmienić faktu swojej choroby, ale możesz zmienić sposób, w jaki sobie z nią radzisz. Uwierzytelnianie i uwalnianie gniewu przywraca ci moc, dzięki której możesz być agentem własnego losu i tego, co robisz ze sobą i swoim życiem.
Krok 3. Miej świadomość, że jesteś kimś więcej niż „chorym”
Walka z depresją może zacząć się od tego, jak siebie postrzegasz. Możesz czuć się tak, jakbyś był tylko „chorą” osobą i że twoja choroba teraz cię definiuje. Możesz również czuć się bezradny, zniechęcony, zły i ostatecznie tak, jakby cała twoja istota została pochłonięta przez rzeczywistość życia z przewlekłą chorobą.
Pierwszym krokiem do stania się odpornym i zapobiegania depresji jest nauczenie się postrzegania siebie jako ważnego człowieka
Krok 4. Przypomnij sobie swoją samoocenę
"LICZYSZ SIĘ." To może być coś, co musisz sobie powtarzać każdego dnia. Niezależnie od jakichkolwiek negatywnych wiadomości, jakie możesz otrzymać od społeczeństwa, innych ludzi i od siebie na temat życia z chorobą, masz znaczenie. Istniejesz, jesteś tutaj i to jest twoje życie. Pod pewnymi względami przewlekła choroba oferuje wyjątkową okazję do szybkiego docenienia siebie, tego, kim jesteś i tego, co wnosisz do świata (nawet żyjąc z przewlekłą chorobą).
- Spróbuj zrobić listę wszystkich cech, które cenisz w sobie, posiadasz specjalne umiejętności, rzeczy, z których jesteś dumny, małe i duże osiągnięcia i tak dalej. Miej tę listę pod ręką, a jeśli poczujesz, że smutek cię połyka, możesz ją wyciągnąć, aby sobie przypomnieć.
- Zwróć uwagę, ile z tej listy jest nadal prawdziwe, nawet z chorobą lub pomimo Twojej choroby. Jeśli na przykład napisałeś o tym, jak pomyślnie zdobyłeś główną nagrodę lub zdobyłeś specjalne uznanie, twoja choroba nie może tego zmienić ani ci tego odebrać. Możesz także przeprowadzić badania na ludziach z przewlekłymi chorobami lub zaburzeniami, którzy robili niesamowite rzeczy nawet po zdiagnozowaniu, jak Stephen Hawking, Helen Keller i Beethoven, żeby wymienić tylko kilka.
Krok 5. Uważaj z większą uwagą na język
Język jest symbolem tego, jak się czujemy i postrzegamy w sobie. Słowa mogą bardzo pomóc w utrzymaniu odpornej tożsamości. Zamiast nazywać siebie chorym, załamanym, chorym, bezużytecznym lub bezradnym, wprowadzenie prostych zmian w doborze słów i języku może mieć duże znaczenie. Przekształć taką negatywną samoświadomość w pozytywne terminy, które nie sprowadzają twojej tożsamości do choroby i wszystkich negatywnych skojarzeń, które są ucieleśnione w chorobie, chorobie i chorobie. Na przykład: „choroba nie definiuje mnie jako osoby; jestem tylko chory, a nie złamany”; „Nie jestem słaby, jestem wojownikiem”; „Nie umarłem, żyję dzisiaj”; „Nie jestem bezużyteczny, mam wartość i wartość”.
- Używanie różnych słów i zastąpienie negatywnego języka pozytywną samooceną może pomóc w zbudowaniu odpornej tożsamości, która będzie w stanie skutecznie radzić sobie z uczuciem stresu, smutku i niepokoju.
- Ćwicz codziennie, aby ponownie skoncentrować się na tym, jak mówisz o sobie i chorobie. Na przykład, gdy ktoś pyta Cię, jak się czujesz, Twoja pierwsza odpowiedź może brzmieć: „ugh, okropne”. Nawet jeśli w tym stwierdzeniu jest ziarno prawdy, spróbuj przeformułować je w sposób, który potwierdza coś pozytywnego w sobie, na przykład „Dzisiejszy dzień był jak dotąd bardzo trudny, ale pracuję nad tym i nadal cieszę się, że wstałem łóżka dzisiaj."
Krok 6. Okazuj wdzięczność
Jednym z najpotężniejszych aspektów budowania odpornej tożsamości jest życie w wdzięczności. Znajdź małe chwile lub rzeczy, za które możesz być wdzięczny za każdy dzień swojego życia, nawet w te najciemniejsze dni, kiedy Twoja choroba wydaje się całkowicie nie do opanowania. Może to być wyzwaniem, ale znalezienie wdzięczności może pomóc ci uświadomić sobie pełnię twojego życia i wszystkie pozytywne aspekty tego życia, nawet gdy żyjesz z przewlekłą chorobą.
- Na przykład, czy zjadłeś dzisiaj naprawdę smaczną miskę zupy? Bądź wdzięczny, że udało Ci się zjeść coś, co Ci się podobało i mieć chwilę przyjemności. Czy Twój ból był dzisiaj niezwykle trudny do zniesienia? Bądź wdzięczny, że miałeś siłę, by przez to przejść i że przetrwałeś ten dzień „wciąż stojąc”, że tak powiem. Czy znajomy zadzwonił lub odwiedził go znikąd? Bądź wdzięczny za towarzystwo. Zastanów się nad prowadzeniem dziennika wdzięczności, w którym możesz zapisać wszystko, za co jesteś wdzięczny. Wizualne przypomnienie może pomóc ci pokazać wszystkie wspaniałe rzeczy w twoim życiu, które często wydają się drobne lub podstawowe, ale w rzeczywistości naprawdę czynią twoje życie niesamowitym!
- Kiedy masz do czynienia z przewlekłą chorobą, naprawdę chodzi o życie dla małych rzeczy i nie lekceważenie tego, jak sposób myślenia wdzięczności może wzmocnić twoją odporność i pomóc powstrzymać spiralę rozpaczy, jaką jest depresja.
Część 2 z 4: Zaangażowanie w samoopiekę
Krok 1. Uporządkuj swoje dni
Stworzenie planu na każdy dzień może pomóc oderwać umysł od negatywnych myśli i zamiast tego skupić się na przyszłości i tym, co będzie dalej. Kiedy twoje dni będą wypełnione pozytywnymi rzeczami, które zabierają twój czas, będziesz miał mniej czasu na rozmyślanie nad swoim stanem i odczuwanie depresji. Techniki planowania, które możesz wdrożyć, obejmują:
- Tworzenie harmonogramu jedzenia i spania. Zdrowie twojego umysłu zależy częściowo od zdrowia twojego ciała, które może być trudne do utrzymania podczas walki z przewlekłą chorobą. Jedz regularnie (co najmniej trzy posiłki dziennie), a co najmniej siedem godzin snu w nocy pomaga mózgowi skupić się, być kreatywnym i rozwiązywać problemy. Badania wykazały, że niedobór snu może zmieniać funkcje mózgu i jest powiązany z depresją i samobójstwem. Przestrzeganie harmonogramu jedzenia i spania może pomóc w zapewnieniu zaspokojenia podstawowych potrzeb organizmu, a tym samym poprawić zdrowie psychiczne.
- Wybieraj małe zadania do wykonania każdego dnia, które możesz łatwo wykonać i które pomogą Ci poczuć się spełnionym. Może to być coś w rodzaju czyszczenia szuflady biurka, dzwonienia do starego przyjaciela lub aktualizowania planu ubezpieczeniowego. Podziel duże zadania, lekkie sprzątanie domu, na mniejsze, aby sprostać Twoim fizycznym potrzebom, jednocześnie zapewniając poczucie realizacji celu.
- Staraj się unikać dużych przerw w nieplanowanym czasie, które mogą przekształcić się w chwile lub godziny negatywnych myśli i ruminacji.
- Zawsze planuj czas na coś, co lubisz, czy to czytanie kilku stron książki, pieczenie, czy jakieś lekkie ćwiczenie. Włączenie przestojów do swojego harmonogramu może pomóc Ci przypomnieć o prostych przyjemnościach życia oraz przywrócić morale i zadowolenie.
Krok 2. Ćwicz
Twoje zdrowie fizyczne i psychiczne jest ze sobą powiązane na wiele sposobów. Kiedy siedzisz bez ruchu, apatyczny i nie masz nic do roboty, znacznie bardziej prawdopodobne jest, że poczujesz się przygnębiony. Natomiast ćwiczenia fizyczne są bardzo ważną metodą walki z depresją. Kiedy jesteś aktywny, Twoje ciało uwalnia „hormony szczęścia” – endorfiny i dopaminę – które sprawiają, że czujesz się szczęśliwszy i zwiększasz poczucie własnej wartości.
- Zawsze skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem reżimu ćwiczeń i porozmawiaj z nim o tym, jak ułożyć rutynę ćwiczeń wokół swojej choroby. Na przykład niektóre choroby przewlekłe mogą nie pozwalać na przebiegnięcie maratonu, ale to nie znaczy, że musisz całkowicie zrezygnować z ćwiczeń.
- Zamiast tego znajdź sposób na ćwiczenia w sposób uwzględniający specyfikę twojej przewlekłej choroby. Na przykład, jeśli poruszasz się na wózku inwalidzkim, możesz spróbować podnosić ciężary lub wykonywać ćwiczenia aerobowe przeznaczone specjalnie dla górnej części ciała. Niektóre studia jogi oferują również zajęcia „jogi na wózkach”. Jeśli masz problemy ze stawami, dobrym rozwiązaniem może być pływanie.
- Istnieje wiele możliwości dla każdego, aby wprowadzić trochę aktywności fizycznej do swojej codziennej rutyny! Nawet jeśli jesteś przykuty do łóżka, zrobienie pięciu do dziesięciu minut bardzo delikatnego rozciągania może pomóc w uzdrowieniu, zdrowiu psychicznym i stanie umysłu.
Krok 3. Rób rzeczy, które lubisz robić
Ważne jest, aby robić to, co kochasz, nawet w obliczu przewlekłej choroby. Zachowanie normalności poprzez wykonywanie czynności i projektów, które cię uszczęśliwiają, może działać jako bufor przed depresją; w rzeczywistości, jeśli robisz to, co kochasz, żyjąc z przewlekłą chorobą, możesz przedefiniować to, co jest normalne, tak że nie zawsze porównujesz się ze starym wzorcem normalnego życia, który już nie pasuje. Niezależnie od tego, czy lubisz robić zdjęcia, czy budować modele samolotów, znajdź czas na robienie rzeczy, które sprawiają Ci radość i przyjemność. Możesz także wypróbować nowe zajęcia, które zawsze chciałeś wypróbować. Niektóre uspokajające, ale bardzo przyjemne zajęcia, które możesz wypróbować, obejmują:
- Obraz
- Zaczerpnąć świeżego powietrza
- Prace ogrodowe
- Gotowanie
- Jedzenie ulubionego jedzenia
- Wzięcie gorącej kąpieli
- Czytanie
- Słuchać muzyki
- Gra na instrumencie lub śpiewa.
Krok 4. Poświęć trochę czasu, aby pomóc innym
Jednym z najlepszych sposobów, aby spojrzeć na swój stan z odpowiedniej perspektywy i poczuć się szczęśliwszym, jest pomaganie innym. Polepszając czyjeś życie, możesz po prostu odzyskać radość we własnym. Badania wykazały, że osoby zgłaszające się na ochotnika czują się lepiej i mają wyższą samoocenę. Może wydawać się paradoksalne, że aby czuć się szczęśliwszym, należy pomóc komuś innemu, ale nauka rzeczywiście pokazuje, że poczucie więzi społecznej, które towarzyszy wolontariatowi lub pomaganiu innym, sprawia, że czujemy się bardziej pozytywnie o sobie.
Jest tak wiele możliwości pomagania innym na świecie. Wolontariusz w domu spokojnej starości lub schronisku dla bezdomnych. Poświęć swój czas i usługi humanitarnemu schronisku dla zwierząt. Bądź Wielkim Bratem lub Starszą Siostrą. Posprzątaj lokalny park przy okazji zorganizowanej przez społeczność. Przekaż darowiznę lub pomóż organizacji non-profit, w której sprawie wierzysz
Krok 5. Prowadź dziennik
Regularne prowadzenie dziennika zapewnia zdrowe ujście, w którym możesz wyrazić siebie i zarządzać swoimi uczuciami. Jest to pomocna strategia w radzeniu sobie z lękiem, zmniejszaniu stresu i radzeniu sobie z negatywnymi emocjami i stanami psychicznymi, takimi jak depresja. Prowadzenie dziennika może również pomóc ci stać się bardziej świadomym swoich lęków i obaw oraz dać sposób na wyrażenie swoich uczuć w przestrzeni bez osądzania. Przewietrzanie naszych uczuć jest kluczem do dbania o siebie.
- Chwyć notatnik i spróbuj ustawić minutnik i księgowanie nawet na 10-20 minut dziennie. Gdy poczujesz się bardziej komfortowo, możesz dłużej prowadzić księgowanie. Nie pozwól sobie dyktować, co „powinnaś” napisać; zamiast tego zapisuj rzeczy, które przychodzą ci do głowy. Nazywa się to „pisaniem w stylu dowolnym”.
- Zauważ, że nie ma "właściwej drogi" do dziennika i nie musisz nikomu się nim dzielić, chociaż jest to również opcja.
Krok 6. Stwórz uzdrawiającą przestrzeń
Postaraj się stworzyć ciepłą, zachęcającą i relaksującą przestrzeń we własnym domu, do której możesz się udać, aby się zrelaksować i odpocząć, gdy czujesz się przytłoczony, zestresowany lub przygnębiony. Stworzenie tej przestrzeni może być tak proste, jak zmiana pościeli na łóżku lub posypanie poduszki uspokajającym olejkiem eterycznym, takim jak lawenda lub gardenia.
Miękkie, złote światła (takie jak lampy zamiast ostrzejszych górnych świateł) i świece mogą również pomóc Ci poczuć się zrelaksowanym i stworzyć uzdrawiającą atmosferę w Twojej przestrzeni
Krok 7. Zaangażuj się w praktyki uważności
Ćwiczenia uważności to sposoby zwracania uwagi na chwilę obecną, aby pomóc ludziom dostosować sposób myślenia i odczuwania swoich doświadczeń. Uważność pomaga ludziom radzić sobie ze stresem i niepokojem oraz redukować je i często wykorzystuje techniki takie jak medytacja, modlitwa, oddychanie i joga.
- Medytacja jest szczególnie przydatna, ponieważ nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności ani wysiłku fizycznego i dlatego, że wykonujesz ją w dowolnym miejscu i tak długo, jak chcesz. Nawet 20 minut dziennie może znacznie zmniejszyć stres i niepokój.
- Znajdź wygodne miejsce w cichym miejscu (najlepiej nawet w swojej przestrzeni leczniczej!), połóż ręce w wygodnej pozycji, zamknij oczy i skup się na oddychaniu. Skoncentruj się na byciu obecnym i zrelaksowanym w swoim ciele i zauważ każdy oddech i mały ból, który odczuwasz. Pracuj nad oczyszczeniem umysłu z negatywnych lub stresujących myśli; to może być najtrudniejsza część. A co najważniejsze: oddychaj. Jeśli zauważysz, że twój umysł błądzi, skup się na liczeniu wdechów i wydechów. Spróbuj medytować zaraz po przebudzeniu lub wyciszyć się przed snem.
Część 3 z 4: Znajdowanie wsparcia
Krok 1. Kształć się
Dowiedz się jak najwięcej o swoim stanie. Częścią skutecznego radzenia sobie z chorobą i odpierania depresji jest stawienie czoła własnym lękom przed chorobą i pozwalanie im odejść. Wiedza to coś, co może sprawić, że poczujesz się silniejszy i będziesz mieć kontrolę nad sytuacją. Ludzie zwykle boją się tego, czego nie rozumieją, więc dowiedzenie się więcej o swoim stanie może pomóc ci się uspokoić, poczuć większą kontrolę i zwiększyć pozytywne myśli.
- Pamiętaj, że wiedza to potęga i że czujesz się wzmocniony, może pomóc przekroczyć negatywne myśli i uczucia.
- Porozmawiaj ze swoim lekarzem lub chirurgiem, jeśli dotyczy, o swoim stanie i planie leczenia, przez który będziesz przechodzić. Przygotuj listę pytań, które należy zadać przed wizytą i przejrzyj ją, aby upewnić się, że wszystko, co chcesz wiedzieć (charakter choroby, jej postęp, objawy, leczenie, skutki uboczne, itp.) jest tam zawarte.
- Unikaj przeprowadzania badań online na temat swojej konkretnej choroby. W Internecie jest wiele sprzecznych informacji, które mogą potęgować Twoje obawy, zamiast je rozmontowywać. To powiedziawszy jednak, gdy już zdobędziesz większą wiedzę na temat wyzwań, przed którymi stoisz, Internet może być świetnym miejscem do wyszukiwania potencjalnych strategii radzenia sobie i łączenia się z innymi osobami cierpiącymi na tę samą chorobę w całym kraju i na świecie.
Krok 2. Znajdź komfort w rodzinie i przyjaciołach
Przebywanie wśród innych, którzy cię uszczęśliwiają, może mieć pozytywny wpływ na to, jak radzisz sobie ze swoim stanem. Depresja może często wynikać z poczucia samotności, dlatego ważne jest, aby spędzać czas z osobami, które kochasz. Niech wiedzą, że ich wsparcie wiele dla Ciebie znaczy.
- Na początku może być trudno powiedzieć swoim bliskim przyjaciołom i rodzinie o swojej chorobie i rozmawiać z nimi w miarę jej postępu. Możesz pomyśleć, że stresujesz ich, mówiąc im, lub że cię osądzą. Są to jednak całkowicie normalne uczucia i tak naprawdę przygotowanie się do mówienia ludziom o swojej przewlekłej chorobie jest zwykle trudniejsze niż faktyczne mówienie im.
- Pamiętaj, że ważne jest, aby powiedzieć tym, z którymi jesteś najbliżej i którzy istnieją w Twoim codziennym życiu. Chociaż na początku możesz wyglądać i czuć się dobrze, nie zawsze tak jest i możesz potrzebować ich wsparcia lub pomocy. Na przykład, jeśli masz nagły wypadek medyczny, możesz potrzebować pomocy, na przykład w przypadku napadu padaczkowego w domu. Twoja rodzina powinna wiedzieć, jak zareagować w takim przypadku.
- Poproś znajomych, aby sprecyzowali, co potrafią. Posiadanie konkretnego systemu wsparcia, który jest jasny i zorganizowany, pomoże zmniejszyć poczucie stresu, izolacji, bezradności i pomoże ci stać się odpornym na popadnięcie w depresję.
Krok 3. Dołącz do grupy wsparcia
Rozważ dołączenie do grupy wsparcia złożonej z ludzi przechodzących to samo, co ty. Rozmowa z ludźmi, którzy stoją przed tymi samymi wyzwaniami lub którzy przezwyciężyli te wyzwania, może pomóc ci poradzić sobie z własną bitwą. Grupy wsparcia mogą złagodzić samotność i poczucie izolacji, zapewnić perspektywę, pomóc w zarządzaniu podróżą z przewlekłą chorobą dzięki poradom i wsparciu w czasie rzeczywistym oferowanym przez inne osoby, które mają do czynienia z wieloma podobnymi problemami.
- Zapytaj swojego lekarza o jakiekolwiek grupy wsparcia w okolicy. Wiele szpitali i organizacji lokalnych prowadzi grupy wsparcia.
- Jeśli nie jesteś mobilny, istnieją internetowe grupy wsparcia, które można znaleźć w Internecie i za pośrednictwem mediów społecznościowych.
Krok 4. Zdobądź zwierzaka
Zwierzęta są jednym z najlepszych źródeł miłości i współczucia. W rzeczywistości futrzany przyjaciel może być najlepszym źródłem wsparcia, gdy zmagasz się z przewlekłą chorobą. Zastanów się nad zakupem własnego zwierzaka, którym będziesz się opiekować i być kochanym. Nie ma nic lepszego niż powrót do domu z bezwarunkową miłością do zwierzęcia.
Zwierzęta są również naturalnymi reduktorami stresu. Otrzymywanie uczucia od innej istoty podnosi poziom serotoniny (co sprawia, że jesteś szczęśliwy) i obniża poziom kortyzolu (co może powodować stres)
Krok 5. Rozważ terapię
Poszukiwanie terapii może być bardzo pomocne. Przewlekła choroba to poważna zmiana życiowa i odważne jest szukanie pomocy, jeśli czujesz się przytłoczony emocjami, nie możesz kontrolować nastroju lub nie masz motywacji do dbania o siebie lub swoją higienę. Uczucia beznadziejności, smutku, złości i rozpaczy są częste w życiu z przewlekłą chorobą, ale jeśli zaczną wpływać na Twoje codzienne funkcjonowanie, powinieneś poszukać profesjonalnej pomocy. Możesz zapytać swojego lekarza, czy może polecić terapeutę specjalizującego się w pomocy osobom z chorobami przewlekłymi. Dodanie specjalisty terapeutycznego do zespołu wsparcia, niezależnie od tego, czy jest to psychoterapeuta, psychiatra, czy licencjonowany doradca zdrowia psychicznego, może zwiększyć Twoje poczucie bezpieczeństwa i wzmocnienia. Istnieje wiele alternatyw terapeutycznych, w tym:
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) - jest to rodzaj terapii, która koncentruje się na związku między twoimi myślami a działaniami - twoje wzorce myślowe wpływają na sposób, w jaki działasz. CBT ma na celu pomóc ci w kształtowaniu bardziej pozytywnego spojrzenia na życie i zmienić twoje zachowania, aby odzwierciedlić ten nowy rodzaj myślenia.
- Psychoterapia pozytywna - To podejście, jak sama nazwa wskazuje, skupia się na pozytywnych aspektach życia. Nie stara się od razu wyeliminować problemu, ale pomaga odnaleźć sens w szerszym sensie doświadczeń życiowych. W gruncie rzeczy poszukuje pozytywnej strony lub „srebrnej podszewki” wszystkiego, nawet okoliczności, które wydają się tylko negatywne.
- Wellness coaching – Wellness coaching, zwłaszcza jeśli coachem jest ktoś, kto sam żyje z przewlekłą chorobą, może zapewnić pragmatyczną i emocjonalną edukację o tym, jak dobrze żyć z przewlekłą chorobą. Coaching wellness może być proaktywnym, zmieniającym postrzeganie zasobem, który pomoże we wszystkich obszarach życia z przewlekłą chorobą, co z kolei doprowadzi do zwiększenia poczucia własnej wartości, wartości i odporności.
Część 4 z 4: Rozpoznawanie depresji
Krok 1. Zrozum, że wszystkie choroby przewlekłe są doświadczane inaczej
Choroby przewlekłe to szeroka kategoria obejmująca schorzenia, z którymi wiele osób może skutecznie radzić sobie za pomocą stylu życia i leczenia, takich jak alergie sezonowe, po te, które wymagają poważnej interwencji medycznej, takie jak rak, choroby serca i schorzenia neurologiczne. Jeśli jesteś w stanie poradzić sobie ze swoją przewlekłą chorobą, co jest łatwiejsze (choć niełatwe), jeśli jest mniej poważną chorobą, poczujesz się wzmocniony i będziesz mieć większą kontrolę nad swoim życiem, a tym samym będziesz mniej skłonny do przeżuwania lub poczucia depresji.
To powiedziawszy jednak, możesz nadal czuć się przygnębiony, nawet jeśli twoja choroba jest technicznie możliwa do opanowania i nie zagraża życiu. Każdy jest inny i ważne jest, aby potwierdzić to, co czujesz. Nie ma „właściwego sposobu” odczuwania, kiedy zdiagnozowano u Ciebie przewlekłą chorobę, czy to łagodną, łagodną, czy ciężką i zagrażającą życiu
Krok 2. Dowiedz się, jakie są objawy depresji
Jeśli obawiasz się, że możesz zachorować na depresję z powodu przewlekłej choroby, dobrze jest znać oznaki i objawy, których powinieneś szukać. Jeśli którykolwiek z tych objawów zacznie wpływać na Twoje codzienne funkcjonowanie, wtedy powinieneś skonsultować się z lekarzem i rozpocząć dyskusję. Pamiętaj, że niektóre objawy depresji, takie jak bezsenność, brak apetytu, letarg itp., mogą być również wynikiem Twojej choroby. Jednym ze sposobów odszyfrowania objawów depresji od tych związanych z chorobą jest ustalenie, czy oprócz tych bardziej fizycznych doświadczasz również objawów emocjonalnych. Objawy te obejmują:
- Ekstremalny smutek lub zły nastrój
- Bezsenność
- Słaby apetyt
- Poczucie winy
- Myśli samobójcze
- Niska samo ocena
- Brak lub uczucie przyjemności lub radości
- Beznadziejność
- Niemożność szybkiego przetwarzania informacji.
Krok 3. Bądź świadomy czynników ryzyka depresji
Niektóre czynniki i sytuacje mogą zwiększać ryzyko rozwoju depresji, w tym:
- Nadmierne ograniczenia finansowe
- Brak wsparcia społecznego i izolacja
- Pesymizm i historia chorób psychicznych
- Nadmierna zależność od innej osoby lub osób
- Brak niezależności
- Trwałe i postępujące pogorszenie stanu zdrowia i funkcjonowania
- Ciągły przewlekły ból związany z przewlekłą chorobą
Krok 4. Uzyskaj pomoc
Jeśli stwierdzisz, że doświadczasz niektórych lub wszystkich objawów wymienionych w poprzednich krokach, powinieneś porozmawiać z profesjonalnym terapeutą lub lekarzem, który może udzielić Ci potrzebnej pomocy.
- Jeśli nie doświadczasz tych objawów, ale obawiasz się, że możesz popaść w depresję, powinieneś również porozmawiać z profesjonalistą, który pracuje z tobą w celu opracowania skutecznych strategii radzenia sobie.
- Jeśli w dowolnym momencie zaczniesz mieć myśli o samookaleczeniu, masz trudności z jedzeniem lub dbaniem o siebie z powodu depresji, myślisz samobójcze lub masz obawy, że cierpisz na depresję, natychmiast zasięgnij profesjonalnej pomocy. Bezpieczeństwo jest zawsze na pierwszym miejscu.
