Chociaż wiele osób uważa, że choroby psychiczne są rzadkie, nie jest to w rzeczywistości prawdą. Każdego roku około 54 milionów Amerykanów cierpi na zaburzenia psychiczne lub choroby. Choroba psychiczna dotyka w pewnym momencie swojego życia 1 na 4 osoby na całym świecie. Wiele z tych chorób można łatwo wyleczyć za pomocą leków, psychoterapii lub obu, więc jeśli uważasz, że możesz doświadczać objawów choroby psychicznej, jak najszybciej zwróć się o pomoc do wyszkolonego specjalisty.
Kroki
Część 1 z 3: Zrozumienie choroby psychicznej
Krok 1. Zrozum, że choroba psychiczna nie jest twoją winą
Społeczeństwo często stygmatyzuje choroby psychiczne i tych, którzy na nią cierpią, i łatwo jest uwierzyć, że przyczyną problemów jest to, że jesteś bezwartościowy lub nie pracujesz wystarczająco ciężko. To nie jest prawda. Jeśli masz chorobę psychiczną, jest to wynikiem stanu zdrowia, a nie osobistych wad lub czegokolwiek innego. Dobry pracownik służby zdrowia lub zdrowia psychicznego nigdy nie powinien sprawić, że poczujesz się winny swojej choroby, podobnie jak inni ludzie w twoim życiu – lub ty sam.
Krok 2. Zrozum możliwe biologiczne czynniki ryzyka
Nie ma jednej przyczyny chorób psychicznych, ale istnieje wiele czynników biologicznych, o których wiadomo, że zmieniają chemię mózgu i powodują zaburzenia równowagi hormonalnej.
- Makijaż genetyczny. Niektóre choroby psychiczne, takie jak schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa i depresja, są silnie powiązane z genetyką. Jeśli u kogokolwiek w Twojej rodzinie zdiagnozowano chorobę psychiczną, możesz być bardziej podatny na jej rozwój ze względu na swój układ genetyczny.
- Uszkodzenia fizjologiczne. Urazy, takie jak ciężki uraz głowy lub narażenie na wirusy, bakterie lub toksyny podczas rozwoju płodu, mogą prowadzić do chorób psychicznych. Nadużywanie narkotyków i/lub alkoholu może również powodować lub pogarszać chorobę psychiczną.
- Przewlekłe schorzenia. Przewlekłe schorzenia, takie jak rak i inne długotrwałe ciężkie choroby, mogą zwiększać ryzyko rozwoju chorób psychicznych, takich jak lęk i depresja.
Krok 3. Zrozum możliwe czynniki ryzyka środowiskowego
Niektóre choroby psychiczne, takie jak lęk i depresja, są silnie powiązane z twoim osobistym środowiskiem i dobrym samopoczuciem. Zakłócenia i niestabilność mogą powodować lub pogarszać chorobę psychiczną.
- Trudne doświadczenia życiowe. Wysoce emocjonalne lub niepokojące sytuacje w życiu mogą wywołać u osoby chorobę psychiczną. Może to być skoncentrowane w jednej chwili, na przykład utrata ukochanej osoby, lub rozciągnięte, na przykład historia przemocy seksualnej, fizycznej lub emocjonalnej. Doświadczenie w walce lub jako ratownik może również wywołać chorobę psychiczną.
- Naprężenie. Stres może pogorszyć istniejącą chorobę psychiczną, a także może powodować choroby psychiczne, takie jak depresja lub lęk. Konflikty rodzinne, trudności finansowe i problemy związane z pracą mogą być źródłem stresu.
- Samotność. Brak silnej sieci wsparcia, niewielu przyjaciół i brak zdrowych relacji może wywołać lub pogorszyć chorobę psychiczną.
Krok 4. Rozpoznaj psychiczne znaki i objawy ostrzegawcze
Niektóre choroby psychiczne występują od urodzenia, ale inne rozwijają się z czasem lub pojawiają się dość nagle. Poniżej znajdują się objawy, które mogą być sygnałami ostrzegawczymi chorób psychicznych:
- Uczucia smutku lub drażliwości
- Uczucia dezorientacji lub dezorientacji
- Uczucia apatii lub utraty zainteresowania
- Nadmierne zamartwianie się i złość/wrogość/przemoc
- Uczucie strachu/paranoi
- Kłopoty z radzeniem sobie z emocjami
- Trudności z koncentracją
- Trudności w obsłudze obowiązków
- Odosobnienie lub wycofanie społeczne
- Problemy ze snem
- Złudzenia i/lub halucynacje
- Pomysły, które są dziwne, okazałe lub oderwane od rzeczywistości
- Nadużywanie alkoholu lub narkotyków
- Znaczące zmiany nawyków żywieniowych lub popędu seksualnego
- Myśli lub plany samobójcze
Krok 5. Rozpoznaj fizyczne znaki i objawy ostrzegawcze
Czasami objawy fizyczne mogą służyć jako ostrzeżenie przed chorobą psychiczną. Jeśli masz utrzymujące się objawy, poszukaj pomocy medycznej. Objawy ostrzegawcze obejmują:
- Zmęczenie
- Plecy, klatka piersiowa i/lub bóle
- Szybkie tętno
- Suchość w ustach
- Problemy trawienne
- Bóle głowy
- Wyzysk
- Drastyczne zmiany wagi
- Zawroty głowy
- Dramatyczne zmiany we wzorcach snu
Krok 6. Określ, jak drastyczne są twoje objawy
Wiele z tych objawów pojawia się w odpowiedzi na codzienne wydarzenia, a zatem niekoniecznie są wskaźnikami, że jesteś chory psychicznie. Powinieneś być ostrożny, jeśli nie znikną, a co ważniejsze, jeśli negatywnie wpłyną na twoją zdolność do funkcjonowania w codziennym życiu. Nigdy nie bój się zasięgnąć profesjonalnej pomocy medycznej.
Część 2 z 3: Szukanie profesjonalnej pomocy
Krok 1. Zapoznaj się z rodzajami dostępnej pomocy
Istnieje wielu wyszkolonych specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego i chociaż ich role często się pokrywają, każda dziedzina ma swoje własne specjalizacje.
- Psychiatrzy to lekarze, którzy ukończyli rezydenturę psychiatryczną. Są to najlepiej wyszkoleni specjaliści w dziedzinie psychologii i zazwyczaj są najlepszym źródłem pomocy w zarządzaniu lekami na receptę. Są również przeszkoleni w diagnozowaniu chorób psychicznych, w tym ciężkich chorób, takich jak schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa.
- Psychologowie kliniczni posiadają stopień doktora psychologii i zazwyczaj odbywają staże lub rezydencje w placówkach zdrowia psychicznego. Potrafią diagnozować choroby psychiczne, przeprowadzać testy psychologiczne i prowadzić psychoterapię. O ile nie mają specjalnej licencji, zwykle nie mogą wypisywać recept.
- Pielęgniarki psychiatryczne lub pielęgniarki zdrowia psychicznego posiadają co najmniej tytuł magistra i specjalistyczne szkolenie w zakresie zdrowia psychicznego. Potrafi diagnozować choroby psychiczne i przepisywać leki. W niektórych przypadkach mogą również prowadzić psychoterapię. W zależności od stanu, mogą być zobowiązani do współpracy z psychiatrą.
- Pracownicy socjalni posiadają co najmniej tytuł magistra pracy socjalnej. Licencjonowani kliniczni pracownicy socjalni odbyli staże lub pobyty w placówkach zdrowia psychicznego i przeszli szkolenie w zakresie poradnictwa w zakresie zdrowia psychicznego. Mogą zapewnić terapię, ale nie mogą przepisywać leków. Zazwyczaj bardzo dobrze znają systemy i zasoby wsparcia społecznego.
- Doradcy mają dyplom ukończenia studiów z zakresu poradnictwa i zazwyczaj odbyli staże w placówkach zdrowia psychicznego. Zwykle skupiają się na konkretnych problemach zdrowia psychicznego, takich jak uzależnienia i nadużywanie substancji, chociaż mogą udzielać porad dotyczących różnych problemów ze zdrowiem psychicznym. Nie mogą przepisywać leków, aw wielu stanach nie potrafią zdiagnozować choroby psychicznej.
- Lekarze zwykle nie przechodzą intensywnego szkolenia w zakresie zdrowia psychicznego, ale mogą przepisywać leki, a także mogą pomóc w zarządzaniu całościowym zdrowiem.
Krok 2. Odwiedź swojego lekarza
Niektóre choroby psychiczne, takie jak lęk i depresja, często można skutecznie leczyć za pomocą leków na receptę, które może przepisać lekarz. Porozmawiaj z lekarzem o swoich objawach i podziel się swoimi obawami.
- Twój lekarz może również skierować Cię do przeszkolonego specjalisty zdrowia psychicznego w Twojej okolicy.
- Oficjalna diagnoza zdrowia psychicznego jest wymagana, aby osoby ubiegające się o pomoc w zakresie zaburzeń psychicznych z Ubezpieczeń Społecznych oraz zapewnić ochronę zgodnie z ustawą o Amerykanach niepełnosprawnych.
Krok 3. Skontaktuj się z firmą ubezpieczeniową
Jeśli mieszkasz w Stanach Zjednoczonych, prawdopodobnie płacisz za ubezpieczenie zdrowotne. Zadzwoń do swojej firmy ubezpieczeniowej i poproś o dane kontaktowe specjalistów zdrowia psychicznego w Twojej okolicy, którzy akceptują Twój plan ubezpieczenia.
- Pamiętaj, aby wyjaśnić wszelkie szczegółowe wymagania swojego planu ubezpieczeniowego. Na przykład, możesz potrzebować skierowania od swojego lekarza pierwszego kontaktu na wizytę u psychiatry lub mogą istnieć pewne limity sesji nałożone na terapię.
- Jeśli nie masz ubezpieczenia zdrowotnego, poszukaj środowiskowego ośrodka zdrowia psychicznego w swojej okolicy. Ośrodki te często zapewniają bezpłatne lub bardzo tanie leczenie osobom o niskich dochodach lub nieubezpieczonym. Niektóre duże uniwersytety i szkoły medyczne mają również tanie kliniki.
Krok 4. Umów się na spotkanie
W zależności od regionu może być konieczne odczekanie od kilku dni do kilku miesięcy, aby umówić się na wizytę u specjalisty zdrowia psychicznego, więc umów się na wizytę tak szybko, jak to możliwe. Poproś o dołączenie do listy oczekujących lub listy anulowania, jeśli taką posiada, abyś miał szansę na wcześniejsze spotkanie.
Jeśli doświadczasz myśli lub planów samobójczych, natychmiast poszukaj pomocy. National Suicide Prevention Lifeline jest dostępny bezpłatnie, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Możesz również skontaktować się ze służbami ratunkowymi, dzwoniąc pod numer 911 (lub lokalny odpowiednik)
Krok 5. Zadawaj pytania
Możesz swobodnie zadawać pytania swojemu świadczeniodawcy opieki psychiatrycznej. Jeśli czegoś nie rozumiesz lub chcesz wyjaśnienia, zapytaj. Powinieneś również zadawać pytania dotyczące potencjalnych opcji leczenia, takich jak rodzaje i czas trwania dostępnej terapii oraz rodzaje leków, których możesz potrzebować.
- Bądź bardzo otwarty i szczery ze swoim terapeutą, jeśli chodzi o objawy, które odczuwasz. Zapytaj również o opcje leczenia, takie jak leki, preparaty ziołowe lub nowsze metody leczenia w terenie.
- Ponadto zapytaj o prognozy dla twojego stanu. Wiele diagnoz psychiatrycznych jest nieuleczalnych, więc zastanów się, jak długo możesz być w trakcie leczenia lub czy będzie ono trwać w nieskończoność, a także jak długo będziesz musiał brać leki lub czy są uzależniające.
- Powinieneś również zapytać swojego dostawcę, co możesz zrobić, aby pomóc w tym procesie. Chociaż nie możesz sam wyleczyć ani wyleczyć choroby psychicznej, są rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc w promowaniu własnego zdrowia psychicznego; omówić je z dostawcą.
Krok 6. Rozważ swoją interakcję z dostawcą
Relacja między tobą a twoim terapeutą powinna być bezpieczna, przyjazna i wygodna. Podczas pierwszej wizyty prawdopodobnie poczujesz się bardzo wrażliwy. Twój terapeuta może zadawać Ci niewygodne pytania lub prosić o zastanowienie się nad niewygodnymi kwestiami, ale mimo to powinien sprawić, że poczujesz się bezpieczny, doceniony i mile widziany.
Część 3 z 3: Radzenie sobie z chorobą psychiczną
Krok 1. Unikaj osądzania siebie
Często zdarza się, że ludzie cierpiący na choroby psychiczne, zwłaszcza takie jak depresja i lęk, czują, że powinni być w stanie po prostu „wyrwać się z tego”. Jednak tak jak nie spodziewałbyś się, że „wyrwiesz się” z cukrzycy lub chorób serca, nie powinieneś osądzać siebie, ponieważ zmagasz się z chorobą psychiczną.
Krok 2. Stwórz sieć wsparcia
Posiadanie sieci ludzi, którzy Cię akceptują i wspierają, jest ważne dla wszystkich, ale szczególnie, jeśli masz do czynienia z chorobą psychiczną. Przyjaciele i rodzina to dobry początek. Dostępnych jest również wiele grup wsparcia. Poszukaj grupy wsparcia w swojej społeczności lub znajdź ją online.
National Alliance on Mental Illness (NAMI) to dobry początek. Mają linię pomocy i katalog zasobów wsparcia
Krok 3. Rozważ medytację lub trening uważności
Chociaż medytacja nie może zastąpić wykwalifikowanej profesjonalnej pomocy i / lub leków, może pomóc w radzeniu sobie z objawami niektórych chorób psychicznych, szczególnie tych związanych z uzależnieniem i nadużywaniem substancji lub lękiem. Uważność i medytacja podkreślają znaczenie akceptacji i obecności, które mogą pomóc złagodzić stres.
- Pomocne może okazać się najpierw poszukanie instrukcji u wyszkolonego eksperta w dziedzinie medytacji lub uważności, a następnie samodzielne kontynuowanie.
- NAMI, The Mayo Clinic i howtomeditate.org dostarczają wskazówek, jak nauczyć się medytować.
Krok 4. Prowadź dziennik
Prowadzenie dziennika swoich myśli i doświadczeń może ci pomóc na kilka sposobów. Zapisywanie negatywnych myśli lub obaw może pomóc ci przestać się na nich koncentrować. Śledzenie tego, co wywołuje określone doświadczenie lub objaw, pomoże twojemu lekarzowi w zapewnieniu najlepszej opieki. Może również pozwolić ci w bezpieczny sposób odkrywać swoje emocje.
Krok 5. Utrzymuj dobrą dietę i nawyki ćwiczeń
Chociaż dieta i ćwiczenia fizyczne nie mogą zapobiec chorobom psychicznym, mogą pomóc w radzeniu sobie z objawami. Utrzymywanie regularnego harmonogramu i wystarczająca ilość snu są szczególnie ważne, jeśli cierpisz na poważną chorobę psychiczną, taką jak schizofrenia lub choroba afektywna dwubiegunowa.
Jeśli cierpisz na zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja, bulimia lub napady objadania się, być może będziesz musiał zwracać szczególną uwagę na swoją dietę i nawyki związane z ćwiczeniami fizycznymi. Skonsultuj się z profesjonalistą, aby upewnić się, że utrzymujesz zdrowe nawyki
Krok 6. Ogranicz spożycie alkoholu
Alkohol działa depresyjnie i może mieć znaczący wpływ na samopoczucie. Jeśli masz problemy z chorobą, taką jak depresja lub nadużywanie substancji, alkohol może być czymś, od czego powinieneś całkowicie trzymać się z daleka. Jeśli spożywasz alkohol, pij z umiarem: zwykle 2 szklanki wina, 2 piwa lub 2 kieliszki alkoholu dziennie dla kobiet i 3 dla mężczyzn.
Alkoholu nie należy w ogóle spożywać podczas przyjmowania niektórych leków na receptę. Porozmawiaj ze swoim lekarzem prowadzącym o tym, jak zarządzać swoimi lekami
Porady
- Jeśli możesz, poproś zaufanego przyjaciela lub członka rodziny, aby towarzyszył Ci na pierwszym spotkaniu. Mogą pomóc ci uspokoić nerwy i wesprzeć cię.
- Oprzyj swój wybór leczenia i stylu życia na dowodach naukowych i medycznych, korzystając z pomocy przeszkolonych specjalistów. Wiele „domowych” środków na choroby psychiczne niewiele lub wcale nie pomaga w chorobie psychicznej, a niektóre mogą w rzeczywistości pogorszyć twoją chorobę.
- Społeczeństwo często stygmatyzuje osoby chore psychicznie. Jeśli nie czujesz się komfortowo, dzieląc się z kimś informacjami o swojej chorobie psychicznej, nie rób tego. Znajdź ludzi, którzy Cię wspierają, akceptują Cię i dbają o Ciebie.
- Jeśli masz przyjaciela lub ukochaną osobę z chorobą psychiczną, nie osądzaj ich ani nie każ im „po prostu bardziej się starać”. Zaoferuj im swoją miłość, akceptację i wsparcie.
Ostrzeżenia
- Jeśli doświadczasz myśli lub planów samobójczych, natychmiast poszukaj pomocy.
- Wiele chorób psychicznych pogorszy się bez leczenia. Szukaj pomocy tak szybko, jak to możliwe.
- Nigdy nie próbuj leczyć choroby psychicznej bez profesjonalnej pomocy. Może to w rzeczywistości pogorszyć twoją chorobę i może wyrządzić poważną krzywdę Tobie lub innym.
