Jeśli masz reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), zapalną chorobę autoimmunologiczną, wiesz, jaki ból może powodować w twoich stawach. Układ odpornościowy organizmu błędnie atakuje sam siebie, zwykle błony wyściełające stawy nadgarstków i palców. Możesz również zauważyć ból szyi, ramion, łokci, bioder, kolan, kostek i stóp. Ale radzenie sobie z bólem poprzez leczenie stanu zapalnego może zmniejszyć dyskomfort. Stosowanie aloesu, stosowanie diety przeciwzapalnej i zmiana stylu życia mogą przynieść ulgę w objawach RZS.
Kroki
Część 1 z 4: Stosowanie aloesu w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów
Krok 1. Dowiedz się o żelu i soku z aloesu
Żel z rośliny Aloe Vera to tradycyjny środek na rany, oparzenia, infekcje oraz niektóre rodzaje bólu stawów i artretyzmu. Możesz stosować go bezpośrednio na stawy lub pić sok z aloesu, aby zmniejszyć stan zapalny. Aloe vera może być przydatny w RZS ze względu na jego właściwości przeciwzapalne, uśmierzające ból (prawdopodobnie ze względu na właściwości przeciwzapalne) oraz przyspieszające gojenie się ran. Jest również bezpiecznym środkiem nawilżającym i przeciwstarzeniowym.
- Żel pochodzi z centralnej części liścia aloesu, znanej jako „wewnętrzny filet”. Zawiera większe cukry złożone niż sok z aloesu. Uważa się, że te cukry złożone są odpowiedzialne za korzyści płynące z aloesu.
- Sok pozyskiwany jest z zewnętrznych liści i zawiera również cukry złożone.
Krok 2. Wyjmij żel Aloe Vera z rośliny
Jeśli masz dojrzałą roślinę aloesu, odetnij liść za pomocą ostrych nożyczek i oderwij zewnętrzny liść, aby odsłonić przezroczysty żel w środku. Palcami wyciągnij żel lub odetnij końcówkę liścia i wyciśnij żel.
Jeśli chcesz kupić żel, sprawdź online lub w lokalnym sklepie ze zdrową żywnością. Kup organiczny aloes bez dodatków i konserwantów
Krok 3. Nałóż żel Aloe Vera na stawy
Najpierw nałóż aloes na mały obszar, aby przetestować ewentualne reakcje. Jeśli pojawi się wysypka lub inne problemy, przestań go używać. Jeśli nie ma podrażnień skóry, rozprowadź żel na obszarach, które najbardziej Ci przeszkadzają. Zastosuj go tak, jak każdy inny balsam. To da ci chwilową ulgę w bólu reumatoidalnego zapalenia stawów. Dopóki nie występuje podrażnienie skóry, możesz leczyć ból aloesem tak długo, jak chcesz.
Większość ludzi nie odczuwa skutków ubocznych, ale aloes może powodować zaczerwienienie, pieczenie lub pieczenie, a rzadko krótkotrwałą wysypkę
Krok 4. Dowiedz się o skutkach ubocznych soku z aloesu i interakcjach zdrowotnych
Stwierdzono, że sok z aloesu zmniejsza odpowiedź immunologiczną, co może być pomocne w RZS. Picie soku z aloesu może powodować skurcze, biegunkę i gazy. Jeśli tak się stanie, przestań go pić. Picie soku z aloesu może obniżyć poziom cukru we krwi i wpływać na leki przeciwcukrzycowe, więc nie pij soku dłużej niż 3 do 4 tygodni. Może również zmniejszyć wchłanianie kremów steroidowych i obniżyć poziom potasu, jeśli pijesz sok. Zawsze porozmawiaj z doświadczonym pracownikiem służby zdrowia przed połączeniem jakichkolwiek leków z suplementami, w tym aloesem do stosowania miejscowego lub doustnego.
- Chociaż nie ma długoterminowych badań nad wewnętrznym działaniem aloesu, jedno z badań wykazało związek między sokiem a rakiem jelita grubego.
- Centrum Nauki w Interesie Publicznym (CSPI) nie zaleca picia aloesu. Ale zdecydowanie zaleca miejscowe stosowanie aloesu.
Krok 5. Pij sok z aloesu
Szukaj ekologicznego soku z aloesu (takiego jak Lily of the Desert lub Nature's Way) bez dodatków i konserwantów. Zacznij od małych ilości, na przykład 2-3 uncji płynu (59-89 ml) raz dziennie, aby zobaczyć, jak reagujesz na sok. Pracuj do 2-3 uncji płynu (59-89 ml) 3 razy dziennie. Smakuje trochę gorzki i może trochę potrwać. Możesz spróbować dodać 1 łyżeczkę (4,9 ml) miodu do soku lub wymieszać go z sokiem owocowym, aż smak Ci się spodoba.
Nigdy wypić żel, ponieważ zawiera silny środek przeczyszczający i może powodować biegunkę.
Część 2 z 4: Zmiana diety i stylu życia
Krok 1. Wybierz do swojej diety produkty o wyższej jakości
Staraj się jeść głównie żywność ekologiczną. Nie zawierają pestycydów ani innych chemikaliów, takich jak hormony i antybiotyki, co może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem zapalenia. Powinieneś także ograniczyć ilość spożywanej żywności przetworzonej i paczkowanej. Ograniczy to dodatki i konserwanty, które mogą powodować nasilenie stanu zapalnego u niektórych osób. Zapewni to również spożywanie węglowodanów złożonych, a nie prostych, które mogą zwiększać poziom stanu zapalnego.
- Staraj się gotować od podstaw, używając całej żywności. Pozwoli to zachować większość witamin, minerałów i składników odżywczych.
- Ogólną zasadą jest to, że jeśli jedzenie jest zbyt białe, jak biały chleb, biały ryż lub biały makaron – to zostało przetworzone. Zamiast tego jedz chleby pełnoziarniste, brązowy ryż i pełnoziarnisty makaron.
Krok 2. Jedz więcej owoców i warzyw
Staraj się, aby 2/3 całej diety pochodziło z owoców, warzyw i produktów pełnoziarnistych. Owoce i warzywa mają wysoki poziom przeciwutleniaczy, które mogą zmniejszać stan zapalny. Staraj się wybierać świeże produkty. Można również użyć mrożonego, ale należy unikać spożywania warzyw w jakimkolwiek tuczącym sosie śmietanowym. Unikaj owoców z cukrem lub ciężkim syropem. Zamiast tego wybieraj jaskrawe owoce i warzywa z dużą ilością przeciwutleniaczy. Obejmują one:
- Jagody (jagody i maliny)
- Jabłka
- Śliwki
- Pomarańcze
- Cytrus
- Zielone warzywa liściaste
- Zima i lato squash
- papryka
Krok 3. Jedz więcej błonnika
Błonnik może zmniejszyć stan zapalny. Staraj się upewnić, że codziennie otrzymujesz co najmniej 20-35 gramów błonnika. Pokarmy bogate w błonnik obejmują produkty pełnoziarniste, owoce, warzywa, fasolę i rośliny strączkowe oraz nasiona. Oto świetne źródła błonnika:
- Ryż brązowy, pszenica bulgur, kasza gryczana, owies, proso, quinoa
- Jabłka, gruszki, figi, daktyle, winogrona, wszelkiego rodzaju jagody
- Zielone warzywa liściaste (szpinak, musztarda, kapusta, boćwina, jarmuż), marchew, brokuły, brukselka, kapusta bok choy, buraki
- Groch, soczewica, wszystkie fasole (nerkowa, czarna, biała, lima)
- Pestki dyni, nasiona sezamu, nasiona słonecznika i orzechy, w tym migdały, orzechy pekan, orzechy włoskie i pistacje
Krok 4. Ogranicz ilość spożywanego czerwonego mięsa
Jeśli jesz mięso, upewnij się, że wołowina jest chuda (najlepiej karmiona trawą, ponieważ ma naturalny stosunek tłuszczów omega-3 i omega-6), a drób jest bez skóry. Każde mięso, które spożywasz, powinno być hodowane bez hormonów i antybiotyków, a tłuszcz powinien być przycinany. Ograniczenie mięsa pomoże zmniejszyć spożycie tłuszczów nasyconych, coś, co American Heart Association zaleca, aby ograniczyć do mniej niż 7% całkowitej dziennej liczby kalorii.
- Możesz uniknąć tłuszczów nasyconych, nie używając do gotowania masła, margaryny i tłuszczu. Zamiast tego używaj oliwy z oliwek lub oleju rzepakowego.
- AHA zaleca również unikanie wszystkich tłuszczów trans. Czytaj etykiety żywności i unikaj tych, które zawierają „częściowo uwodornione tłuszcze”. Oznacza to, że produkt zawiera tłuszcze trans, nawet jeśli na etykiecie jest napisane „0 tłuszczów trans”.
Krok 5. Włącz więcej ryb do swojej diety
Ryba jest białkiem dobrej jakości i zawiera dużo zdrowszych tłuszczów omega-3. Wyższe spożycie tłuszczów omega-3 wiąże się z obniżonym poziomem stanu zapalnego. Ryby o wyższym poziomie tłuszczów omega-3 to łosoś, tuńczyk, pstrąg, sardynki i makrela.
Nie zapomnij pić dużej ilości wody i zadbaj o odpowiednie nawodnienie
Krok 6. Dodaj do jedzenia przyprawy i zioła przeciwzapalne
Niektóre przyprawy i zioła mogą zmniejszyć ból związany z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Kilka z nich istnieje jako suplementy (czosnek, kurkuma/kurkumina, kwasy tłuszczowe omega-3 oraz witamina C i E), ale przed ich zażyciem należy porozmawiać z lekarzem. Lepiej zaopatrzyć się w nie z diety niż z suplementów. Te zioła i przyprawy obejmują:
- Czosnek
- Kurkuma/Kurkumina
- Bazylia
- Oregano
- Goździki
- Cynamon
- Imbir
- Papryka chili
Krok 7. Zaangażuj się w umiarkowane ćwiczenia
Ćwiczenia mogą pomóc w utrzymaniu ogólnego stanu zdrowia oraz silnych mięśni i kości. Fizjoterapeuta może pomóc w określeniu najkorzystniejszego rodzaju ćwiczeń. Ale nie zapominaj, że ćwiczenia mogą oznaczać zajęcia o niewielkim wpływie, takie jak aerobik, trening siłowy, spacery, wędrówki, Tai Chi lub joga. Wszystko to może pomóc w utrzymaniu siły i elastyczności.
Pamiętaj, aby zrównoważyć odpoczynek i ćwiczenia. Jeśli masz reumatoidalne zapalenie stawów, bardziej pomocne jest zrobienie krótkiej przerwy zamiast długiego leżenia w łóżku
Krok 8. Weź leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD)
Należą do nich środki przeciwzapalne. Twój lekarz może również przepisać przeciwciała wytworzone przeciwko czynnikowi martwicy nowotworu. Nie jest jasne, jak te leki działają w reumatoidalnym zapaleniu stawów, ale zwykle stosuje się je razem z lekami przeciwzapalnymi. Lub możesz również przepisać nowszy środek, leki biologiczne, które są ludzkimi genetycznie zmodyfikowanymi białkami, w połączeniu ze środkami przeciwzapalnymi. Wraz z innymi lekami stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe.
Leki DMARD, takie jak metotreksat, mogą powodować poważne uszkodzenie wątroby i reakcje nadwrażliwości. Inne działania niepożądane mogą obejmować gorączkę, zmęczenie, kaszel i problemy z oddychaniem
Część 3 z 4: Zrozumienie reumatoidalnego zapalenia stawów
Krok 1. Uważaj na objawy reumatoidalnego zapalenia stawów
Pierwsze oznaki i objawy to tkliwe i opuchnięte stawy, które często są ciepłe w dotyku. Wiele osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów odczuwa stosunkowo łagodny ból i sztywność, ale doświadcza okresowych „zaostrzeń”, w których objawy nasilają się. Inni ludzie mają stałe, przewlekłe objawy. W miarę postępu choroby stawy i kości mogą ulec uszkodzeniu, co prowadzi do coraz większej utraty funkcji, chociaż wczesne leczenie może ograniczyć uszkodzenia. Inne objawy mogą obejmować:
- Zmęczenie, ból mięśni i ogólna sztywność utrzymująca się co najmniej 1 godzinę po przebudzeniu lub po długim okresie odpoczynku (w przeciwieństwie do bólu i sztywności w chorobie zwyrodnieniowej stawów, która ustępuje szybciej).
- Częściej cierpią na inne zaburzenia niż osoby bez choroby. Mogą to być inne choroby autoimmunologiczne (takie jak zespół Sjogrena), zapalenie naczyń (zapalenie naczyń krwionośnych), anemia (mniejsza niż normalna liczba czerwonych krwinek, które przenoszą tlen do tkanek) i choroby płuc.
- Guzki reumatoidalne, które rozwijają się nawet u 35% osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Guzki pojawiają się jako guzki pod skórą w pobliżu dotkniętego stawu, najczęściej w pobliżu łokci. Zwykle nie są bolesne, swobodnie poruszają się pod skórą i mogą mieć wielkość od grochu do wielkości cytryny.
Krok 2. Zrozum czynniki ryzyka zachorowania na reumatoidalne zapalenie stawów
Chociaż przyczyna reumatoidalnego zapalenia stawów nie jest znana, wydaje się, że jest ona powiązana z czynnikami genetycznymi. Jest prawdopodobne, że odziedziczenie grupy genów, a nie pojedynczego genu, zwiększa ryzyko reumatoidalnego zapalenia stawów. Hormony i czynniki środowiskowe również odgrywają rolę w rozwoju choroby.
Mężczyźni i kobiety bez względu na rasę lub pochodzenie etniczne mogą zachorować na reumatoidalne zapalenie stawów, ale występuje ono częściej u kobiet niż u mężczyzn. Kobiety są około 2 do 3 razy bardziej narażone na zachorowanie, które najczęściej zaczyna się w średnim wieku
Krok 3. Dowiedz się, jak diagnozuje się reumatoidalne zapalenie stawów
Reumatoidalne zapalenie stawów jest diagnozowane na podstawie objawów, historii medycznej i rodzinnej oraz badania fizykalnego. Twój lekarz następnie wykorzysta diagnozę do opracowania planu leczenia, którego głównym celem jest zmniejszenie bólu poprzez zmniejszenie stanu zapalnego i zminimalizowanie uszkodzeń stawów. Aby zdiagnozować reumatoidalne zapalenie stawów, lekarz wykona:
- Badania laboratoryjne, w tym zdjęcia rentgenowskie lub inne obrazowanie dotkniętych stawów
- Próbki krwi, w szczególności jedna do badania krwi pod kątem czynnika reumatoidalnego (RF) i innych niespecyficznych testów. Test RF może zdiagnozować reumatoidalne zapalenie stawów, natomiast niespecyficzne wskazują na stan zapalny.
- Testy diagnostyczne w celu wykluczenia innych stanów, które naśladują reumatoidalne zapalenie stawów, takich jak artropatie zakaźne (bolesne stawy spowodowane infekcją), toczeń rumieniowaty układowy (SLE), zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (które dotyczy głównie kręgosłupa i większych stawów) oraz fibromialgia.
Część 4 z 4: Kiedy szukać pomocy medycznej?
Krok 1. Umów się na wizytę u lekarza, gdy tylko zauważysz objawy zapalenia stawów
Reumatoidalne zapalenie stawów może prowadzić do wielu innych problemów zdrowotnych, jeśli nie radzisz sobie z odpowiednią opieką medyczną. Jeśli podejrzewasz, że masz reumatoidalne zapalenie stawów, natychmiast skontaktuj się z lekarzem, aby mógł zdiagnozować Twój stan i zalecić odpowiednie leczenie.
- Powinieneś udać się do lekarza za każdym razem, gdy masz uporczywy ból lub obrzęk stawów.
- Możliwe poważne powikłania nieleczonego reumatoidalnego zapalenia stawów obejmują osteoporozę, infekcje, zespół cieśni nadgarstka, problemy z sercem (takie jak stwardniałe lub zablokowane tętnice) i choroby płuc.
Krok 2. Opracuj z lekarzem plan opieki i ściśle go przestrzegaj
Gdy lekarz zdiagnozuje u Ciebie reumatoidalne zapalenie stawów, może wydać zalecenia dotyczące bezpiecznego i skutecznego radzenia sobie z Twoim stanem. Mogą również skierować Cię do innych specjalistów, takich jak reumatolodzy lub fizjoterapeuci, którzy mają doświadczenie w leczeniu RZS. Porozmawiaj ze swoim lekarzem i resztą zespołu opiekuńczego, aby upewnić się, że rozumiesz ich instrukcje dotyczące opieki.
Oprócz wprowadzania zmian w zdrowym stylu życia, Twój zespół opiekuńczy może zalecić stosowanie leków (takich jak DMARDs i leki przeciwzapalne), terapię fizyczną lub zajęciową oraz zabiegi chirurgiczne (takie jak naprawa ścięgien lub wymiana stawów) w celu leczenia RZS
Krok 3. Wykonuj badania kontrolne tak często, jak zaleci lekarz
Reumatoidalne zapalenie stawów to choroba, którą można leczyć, ale obecnie nie ma na nią lekarstwa. Będziesz musiał często konsultować się z lekarzem, aby upewnić się, że zalecane przez niego zabiegi działają i że nie pojawiły się żadne nowe komplikacje.
- Zapytaj swojego lekarza, jak często musisz przychodzić na regularne kontrole. Mogą zalecić przychodzenie co 1-2 miesiące.
- Badania pokazują, że częste kontrole (tj. od 7 do 11 razy w roku) wiążą się z lepszymi wynikami leczenia pacjentów z RZS niż rzadsze kontrole (mniej niż 7 w ciągu roku).
Krok 4. Poinformuj lekarza, jeśli wystąpią nowe objawy
Nawet jeśli już otrzymujesz opiekę medyczną z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów, czasami twój stan może się nieoczekiwanie zmienić lub pogorszyć. Jeśli tak się stanie, natychmiast umów się na wizytę u lekarza, nawet jeśli nie masz terminu wizyty kontrolnej.
