Zatrzymanie akcji serca to nagła, nieoczekiwana utrata czynności serca, zwykle spowodowana zaburzeniem elektrycznym serca. Różni się od zawału serca, który jest spowodowany blokadą. Zgony sercowe związane z wysiłkiem fizycznym stanowią tylko 5% przypadków nagłego zatrzymania krążenia, więc nie rezygnuj z wielu korzyści płynących z ćwiczeń, ponieważ obawiasz się tego rzadkiego zdarzenia. Często nie ma żadnych znaków ostrzegawczych przed zatrzymaniem akcji serca; jednak niektórzy ludzie doświadczają znaków ostrzegawczych, które są podobne do zawału serca. Na przykład możesz odczuwać zawroty głowy lub zawroty głowy, nudności lub ból w klatce piersiowej.
Kroki
Metoda 1 z 3: Szukanie znaków ostrzegawczych
Krok 1. Monitoruj swój poziom energii
Trening może być męczący, a jeśli ćwiczysz przez dłuższy czas, prawdopodobnie poczujesz pewne zdrowe wyczerpanie. Ale jeśli ćwiczysz i czujesz się całkowicie zmęczony lub nagle pozbawiony energii i nie możesz odzyskać siły nawet po krótkim siedzeniu, może to wskazywać na problem zdrowotny, w tym chorobę serca. Jak najszybciej udaj się do lekarza na ocenę.
Krok 2. Poszukaj omdlenia
Omdlenia – znane również jako omdlenia lub omdlenia – to stan charakteryzujący się tymczasową i niechcianą utratą przytomności. Jeśli ćwiczysz jedną minutę, a potem nagle budzisz się na ziemi w następnej, zemdlałeś. Skontaktuj się ze służbami ratunkowymi w celu natychmiastowej oceny.
- Kilka innych stanów może spowodować omdlenia, więc nie zakładaj od razu, że jesteś na skraju zatrzymania akcji serca. Na przykład, jeśli masz cukrzycę lub arytmię, możesz doświadczyć omdlenia. Nawet zbyt szybkie wstawanie może w niektórych przypadkach wywołać omdlenia. Bez względu na przyczynę, omdlenie gwarantuje wizytę u lekarza.
- Możesz odczuwać zadyszkę tuż przed omdleniem.
Krok 3. Miej oko na zawroty głowy
Zawroty głowy to uczucie, że kręcisz się lub jest niestabilny. Niektórzy ludzie opisują zawroty głowy jako uczucie, że kręci im się głowa. Może to być kolejny znak ostrzegawczy zatrzymania akcji serca, choć może również wskazywać na wiele innych podstawowych problemów zdrowotnych. Jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem.
- Zawroty głowy mogą być również efektem treningu. Zbyt intensywne ćwiczenia lub ćwiczenia na słońcu mogą powodować zawroty głowy.
- Usiądź na pięć do 10 minut i wypij trochę wody, jeśli podczas ćwiczeń poczujesz zawroty głowy. Powoli wracaj do treningu lub zakończ go na cały dzień.
- Łagodniejsze formy zawrotów głowy, takie jak uczucie oszołomienia lub zawroty głowy, są również potencjalnymi prekursorami zatrzymania akcji serca.
Krok 4. Bądź świadomy bólu w klatce piersiowej
Ból w klatce piersiowej – zwłaszcza ból po lewej stronie klatki piersiowej, gdzie znajduje się serce – jest sygnałem ostrzegawczym, że może wystąpić problem z sercem. Odpocznij, jeśli poczujesz ból w klatce piersiowej niezwiązany z jakimkolwiek ćwiczeniem, w które się angażujesz, i udaj się do lekarza w celu oceny.
Krok 5. Bądź świadomy bólu brzucha
Nudności i wymioty czasami poprzedzają zatrzymanie akcji serca. Jeśli masz mdłości lub wymiotujesz podczas ćwiczeń, jest to kolejny znak, że musisz udać się do lekarza. Nudności i wymioty mogą być oznaką wielu różnych stanów, ale czasami mogą wystąpić przed zatrzymaniem akcji serca.
Metoda 2 z 3: Rozpoznawanie czynników ryzyka
Krok 1. Jeśli jesteś młodym sportowcem, poddaj się ocenie fizycznej przed startem (PPE)
Ta ocena ma na celu zidentyfikowanie wszelkich warunków, które mogą predysponować Cię do kontuzji lub choroby i umożliwienie bezpiecznego uprawiania sportu. Ocena będzie zawierała pytania dotyczące wszelkich objawów i historii rodziny, a także sprawdzenie szmeru serca lub objawów zespołu Marfana (choroba dziedziczna, która może prowadzić do problemów z sercem).
- Powinieneś mieć ŚOI przed rozpoczęciem uprawiania sportu lub ćwiczeń. Zgoda na uczestnictwo będzie zależeć od wyników oceny i może również zależeć od rodzaju sportu, a nawet pozycji, na której grasz.
- Należy pamiętać, że nagłe zatrzymanie akcji serca jest bardzo rzadkie wśród młodych sportowców i częściej występuje w średnim wieku.
Krok 2. Poznaj historię swojej rodziny
Jeśli ktoś z Twojej rodziny miał wczesną chorobę serca, doświadczył zatrzymania akcji serca lub cierpiał na inną chorobę serca, istnieje większe ryzyko zatrzymania akcji serca. Jeśli nie masz pewności co do historii swojej rodziny, zapytaj krewnych o stan zdrowia swojej rodziny. Na przykład możesz zapytać członka rodziny: „Czy ktoś z naszej rodziny miał jakieś choroby serca?”
Podczas wizyty lekarz zapyta Cię o historię Twojej rodziny w związku z potencjalnymi objawami zatrzymania krążenia
Krok 3. Rozważ swoją historię medyczną
Istnieje wiele schorzeń ściśle skorelowanych z zatrzymaniem krążenia. Na przykład, jeśli masz cukrzycę, wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie) lub wysoki poziom cholesterolu we krwi, masz podwyższone ryzyko zatrzymania akcji serca.
- Dodatkowo, jeśli miałeś zawał serca lub poprzedni epizod zatrzymania krążenia, masz podwyższone ryzyko wystąpienia zatrzymania krążenia.
- Inne choroby serca, takie jak kardiomiopatia (rodzaj dziedzicznej choroby serca), arytmia (nieregularne bicie serca) i wrodzone wady serca, również zwiększają prawdopodobieństwo zatrzymania akcji serca.
Krok 4. Zidentyfikuj wszelkie szkodliwe nawyki
Oprócz chorób dziedzicznych, komplikacje zdrowotne związane ze stylem życia – otyłość, siedzący tryb życia, używanie nielegalnych narkotyków i nadmierne picie (więcej niż jeden do dwóch drinków dziennie) – również zwiększają prawdopodobieństwo zatrzymania akcji serca podczas ćwiczeń.
Metoda 3 z 3: Uzyskiwanie pomocy
Krok 1. Skontaktuj się z lekarzem
Jeśli wystąpi którykolwiek z objawów ostrzegawczych zatrzymania akcji serca, mogą one, ale nie muszą, wskazywać na problemy z sercem. Wiele z nich to częste skutki uboczne nadmiernej aktywności fizycznej. Ale jeśli wystąpią którekolwiek z tych objawów wielokrotnie lub jeśli masz problemy z sercem (osobiście lub w rodzinie), skontaktuj się z lekarzem. Ważne jest również, abyś został oceniony przez swojego lekarza, jeśli planujesz wrócić do ćwiczeń po długim okresie braku aktywności.
- Po podzieleniu się objawami i czynnikami ryzyka z lekarzem, oboje możecie rozpocząć opracowywanie planu leczenia, który obejmuje odpowiedni dla siebie schemat treningu. Możesz (i powinieneś) nadal ćwiczyć, ale może być konieczne zmodyfikowanie ćwiczeń lub unikanie aktywności o dużym wpływie (takich jak sprint).
- Pamiętaj, że zatrzymanie akcji serca spowodowane wysiłkiem fizycznym jest rzadkie, a osoby, które ćwiczą, są znacznie mniej narażone na rozwój chorób serca lub zatrzymanie akcji serca niż osoby, które tego nie robią.
Krok 2. Uzyskaj elektrokardiogram (EKG)
EKG to nieinwazyjny test, który mierzy aktywność elektryczną serca. Podczas badania lekarz przymocuje do 12 elektrod na ramionach, nogach i klatce piersiowej. Aktywność serca można monitorować za pomocą tych elektrod. Twój lekarz będzie w stanie zinterpretować EKG, aby ustalić, czy masz chorobę serca lub problem z sercem, który naraża Cię na ryzyko zatrzymania akcji serca podczas ćwiczeń.
Krok 3. Odbierz echokardiografię
Echokardiografia (lub „echo”) to kolejny nieinwazyjny test, którego lekarz może użyć, aby dowiedzieć się więcej o funkcji serca. Echo to USG serca i może pomóc lekarzowi sprawdzić rozmiar serca, a także znaleźć nieprawidłowości w przepływie mięśni i krwi.
- Odmianą echa, która może być szczególnie pomocna dla Ciebie – jako osoby ćwiczącej – jest echo stresowe. W tej odmianie wykonujesz echo, a następnie przechodzisz test wysiłkowy serca. Test wysiłkowy serca to w zasadzie badanie serca przed, w trakcie i po krótkim okresie ćwiczeń, takich jak jazda na rowerze stacjonarnym lub bieganie na bieżni. Następnie wykonają kolejne echo, aby zobaczyć, jak twoje serce zareagowało na aktywność.
- Testy wysiłkowe serca w połączeniu z echokardiografią mogą pomóc w ustaleniu, jak bardzo martwisz się zatrzymaniem akcji serca podczas ćwiczeń.
Krok 4. Poproś lekarza o wykonanie testu wielokrotnego bramkowanego pozyskiwania (MUGA)
Test MUGA polega na wstrzyknięciu niewielkiej ilości materiału radioaktywnego do serca. Lekarze następnie używają specjalnej kamery do śledzenia materiału radioaktywnego w organizmie, aby określić, jak dobrze serce pompuje krew.
Podobnie jak w echokardiografii, możesz zostać poproszony o ćwiczenia podczas testu MUGA, aby pomóc lekarzowi określić, jak dobrze twoje serce reaguje na stres
Krok 5. Wypróbuj rezonans magnetyczny serca
MRI serca jest podobny do testu MUGA. Oba pozwalają lekarzom zobrazować twoje serce i lepiej zrozumieć jego działanie. Ale MRI wykorzystuje magnesy i fale radiowe, a nie promieniowanie, aby uzyskać szczegółowe obrazy serca.
- W niektórych przypadkach w ramię może zostać wstrzyknięty roztwór soli fizjologicznej. Rozwiązanie służy do śledzenia przepływu krwi przez twoje ciało.
- Ponieważ rezonans magnetyczny wykorzystuje silne magnesy do obrazowania twojego serca, powinieneś zostawić biżuterię w domu.
- Jeśli masz rozrusznik serca lub inne wszczepione urządzenie, możesz nie być w stanie wykonać MRI.
Krok 6. Porozmawiaj z lekarzem o cewnikowaniu serca
Cewnikowanie serca to zabieg, w którym długą, cienką rurkę (cewnik) wprowadza się do szyi, ramienia lub górnej części uda, a następnie przeciąga przez ciało do serca. Podobnie jak w przypadku badań MRI i MUGA, możesz otrzymać wstrzyknięcie barwnika lub identyfikowalnego roztworu, aby pomóc w obrazowaniu serca.
