Eksperci twierdzą, że giardioza jest spowodowana przez mikroskopijnego pasożyta znajdującego się w zanieczyszczonej wodzie, chociaż może również przenosić się przez żywność lub kontakt międzyludzki. Po spożyciu pasożyta mogą wystąpić objawy, takie jak skurcze brzucha, wodnista biegunka, wzdęcia i nudności. Niestety, pasożyt Giardia lamblia, który powoduje giardiozę, może być obecny w każdym zbiorniku wodnym, w tym w strumieniach, jeziorach, basenach, uzdrowiskach, a nawet w zaopatrzeniu w wodę. Badania sugerują, że leki mogą pomóc skrócić powrót do zdrowia, który zwykle trwa od 2 do 6 tygodni, więc najlepiej udać się do lekarza, jeśli podejrzewasz, że masz giardiozę.
Kroki
Część 1 z 2: Rozpoznawanie objawów
Krok 1. Zastanów się, czy nie byłeś narażony na pasożyty Giardia
Sposobem na ustalenie, czy masz giardiozę, jest połączenie wiedzy na temat przeszłego zachowania z obecnymi objawami i badaniami przeprowadzonymi przez lekarza. Twoje ryzyko rozwoju giardiozy wzrasta, jeśli ty lub członek rodziny byliście narażeni na którykolwiek z następujących możliwych sposobów przeniesienia infekcji:
- Podróżowałeś za granicę lub zetknąłeś się z międzynarodowymi podróżnikami, szczególnie w bliskim sąsiedztwie.
- Miałeś skażoną wodę, taką jak woda pitna lub lód ze skażonych źródeł, takich jak deszczówka dachowa, rzeki, strumienie, płytkie studnie itp., skażona przez zakażone zwierzęta lub ludzi. Alternatywnie, masz nieoczyszczoną (nieprzegotowaną) lub niefiltrowaną wodę.
- Miałeś skażoną żywność – może to być spowodowane przez osobę, która obchodzi się z jedzeniem, która nie umyła rąk po zmianie pieluchy lub skorzystaniu z toalety.
- Miałeś kontakt z zarażonymi osobami, takimi jak opiekunowie lub członkowie rodzin zarażonych osób.
- Byłeś narażony na kontakt seksualny.
- Nie umyłeś rąk po dotknięciu zwierząt lub zarażonych ludzi.
- Masz lub masz kontakt z dziećmi, które używają pieluch i/lub z dziećmi spędzającymi czas w przedszkolu.
- Poszedłeś na wędrówkę i miałeś kontakt z nieoczyszczonymi źródłami wody.
Krok 2. Poszukaj fizycznych objawów lambliozy
Objawy infekcji Giardia mogą być niespecyficzne. Innymi słowy, mogą również naśladować objawy innych zaburzeń jelitowych lub infekcji. Objawy infekcji zwykle pojawiają się od jednego do dwóch tygodni po ekspozycji. Nazywa się to okresem inkubacji lub czasem, w którym pasożyt wywołuje objawy. Najbardziej oczywistymi objawami infekcji są liczne objawy żołądkowo-jelitowe, w tym:
- Ostra lub przewlekła biegunka z cuchnącym stolcem. W przypadku infekcji Giardia stolec może mieć tłusty wygląd, a krew jest bardzo rzadko widywana. Może się okazać, że biegunka zmienia się z wodnistego stolca na tłusty, śmierdzący stolec, który unosi się w wodzie toaletowej.
- Skurcze lub ból brzucha
- wzdęcia
- Wzdęcia lub przepuszczanie znacznie większej ilości gazów niż zwykle (brzuch może być spuchnięty od gazów w jelitach). Często wzdęcia, ból i wzdęcia występują razem.
- Nudności i wymioty
- Utrata apetytu
- Odbijający gaz o bardzo złym smaku
Krok 3. Sprawdź, czy nie występują objawy wtórne związane z objawami pierwotnymi
Wynik biegunki i innych objawów brzusznych może wywołać następujące dodatkowe objawy infekcji Giardia:
- Utrata masy ciała
- Odwodnienie
- Zmęczenie
- Gorączka niskiej jakości lub gorączka poniżej 100,5 stopnia Fahrenheita
- Osoby w wieku powyżej 60 lat często wykazują objawy, które obejmują anemię, utratę wagi i utratę apetytu
- Osoby bardzo starsze i bardzo młode mogą być szczególnie narażone na powikłania wynikające z tych objawów wtórnych
Krok 4. Miej świadomość, że objawy mogą się zmienić lub nawet nie występować
Możesz odczuwać objawy, a następnie się poprawiać lub możesz doświadczyć przebiegu choroby, w którym masz objawy, polepszasz się, a następnie czujesz się ponownie źle w ciągu kilku tygodni lub miesięcy.
- Niektóre osoby zarażone Giardia nigdy nie mają objawów, ale nadal są nosicielami pasożyta i są w stanie przenosić go na inne osoby przez kał.
- Osoby bezobjawowe lub bez objawów często samoistnie usuwają infekcję.
Krok 5. Zobacz lekarza
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się giardiozy, jak najszybciej poproś lekarza o diagnozę. Chociaż infekcja może być samoograniczająca się i zwykle ustępuje, możesz zmniejszyć ryzyko wystąpienia przewlekłej infekcji poprzez wczesną diagnozę i leczenie.
Diagnoza jest zwykle dokonywana na podstawie próbki kału, więc przygotuj się na oddanie próbki kału. Gdy masz jasną diagnozę giardiozy, możesz omówić opcje leczenia ze swoim lekarzem
Krok 6. Uzyskaj leczenie
Istnieje kilka leków na receptę, które można stosować w leczeniu giardiozy, w tym metronidazol, tinidazol i nitazoksanid. Różne czynniki mogą wpływać na skuteczność schematu leczenia, w tym historię medyczną, stan odżywienia i stan układu odpornościowego.
- Niemowlęta i kobiety w ciąży mogą być bardziej narażone na odwodnienie z powodu biegunki spowodowanej lambliozą. Aby zapobiec odwodnieniu, te zagrożone populacje powinny pić dużo płynów podczas choroby. Dzieci powinny stosować odpowiedni dla wieku płyn zastępujący elektrolit, taki jak Pedialyte.
- Jeśli pracujesz z dziećmi lub zajmujesz się jedzeniem, nie wracaj do pracy, dopóki nie ustąpisz objawów przez dwa dni. To samo dotyczy dzieci w placówkach wczesnoszkolnych. W przeciwnym razie możesz wrócić do pracy, gdy tylko ustąpisz objawów.
Część 2 z 2: Zrozumieć Giardiasis
Krok 1. Zrozum, w jaki sposób występuje lamblioza
Giardia to mikroskopijny pasożyt znajdujący się na żywności, glebie lub wodzie, która została skażona kałem zakażonego człowieka lub zwierzęcia. Są chronione przez zewnętrzną powłokę (zwaną cystą), która pozwala im przetrwać poza organizmem żywiciela przez długi czas i sprawia, że są tolerancyjne na środek dezynfekujący zawierający chlor. Ludzie są zarażeni po spożyciu torbieli Giardia. Te cysty są zakaźne, a połknięcie zaledwie 10 może spowodować zachorowanie. Zakażony gospodarz może wydalać od jednego do 10 miliardów cyst dziennie w kale przez okres do kilku miesięcy, zwłaszcza gdy nie jest leczony.
Krok 2. Dowiedz się, jak przenoszona jest lamblioza
Pasożyty mogą być przenoszone przez kontakt z zakażonym przedmiotem, pokarmem lub wodą. Może być również przenoszony ze zwierzęcia na człowieka oraz poprzez kontakt ustno-analny podczas seksu.
- Infekcja Giardia jest najczęściej przenoszona przez wodę. Innymi słowy, pasożyt przemieszcza się i jest transportowany w wodzie. Tymi źródłami wody mogą być baseny, jacuzzi, studnie, strumienie i jeziora lub wodociągi miejskie. Podejrzewana jest również woda zarażona przez pasożyta, która służy do mycia żywności, robienia lodu lub gotowania.
- Osoby najbardziej narażone na rozwój giardiozy to osoby podróżujące do krajów, w których jest to powszechne (tj. kraje rozwijające się), osoby w placówkach opieki nad dziećmi, osoby mające bliski kontakt z osobą chorą, osoby podróżujące z plecakiem lub kempingi, które piją wodę z jezior lub rzek oraz osoby mające kontakt ze zwierzętami z chorobą.
Krok 3. Dowiedz się o długofalowych skutkach infekcji Giardia
W krajach uprzemysłowionych, takich jak Stany Zjednoczone, lamblioza prawie nigdy nie kończy się śmiercią. Może jednak powodować utrzymujące się objawy i poważne komplikacje. Powikłania mogą obejmować między innymi odwodnienie, brak wzrostu i nietolerancję laktozy.
- Odwodnienie może być wynikiem ciężkiej biegunki. Kiedy organizm nie ma wystarczającej ilości wody do wykonywania normalnych funkcji, mogą wystąpić poważne problemy. Powikłania odwodnienia mogą obejmować obrzęk mózgu lub obrzęk mózgu, utratę przytomności i niewydolność nerek. Jeśli nie zostanie natychmiast leczony, ciężkie odwodnienie może być śmiertelne.
- Brak rozwoju to stan, który występuje u dzieci i osób starszych lub osób z obniżoną odpornością. Niedożywienie, będące wynikiem słabej absorpcji składników odżywczych i minerałów w wyniku infekcji Giardia, może zaszkodzić rozwojowi fizycznemu i psychicznemu dziecka. U dorosłych objawia się stanem osłabienia, takim jak upośledzenie funkcji fizycznych lub poznawczych.
- Po lambliozie niektórzy ludzie cierpią na nietolerancję laktozy, czyli niezdolność do prawidłowego trawienia cukru mlecznego. Trawienie tego cukru mlecznego wykorzystuje enzymy normalnie występujące w przewodzie pokarmowym. Po tej infekcji enzymy te mogą nie być obecne i powodować nietolerancję cukru mlecznego po ustąpieniu infekcji.
- Inne problemy mogą obejmować złe wchłanianie, w tym niedobory witamin, poważną utratę wagi i osłabienie.
Krok 4. Podejmij środki zapobiegawcze
Podejmij następujące kroki, aby uniknąć zachorowania na lambliozę, a także aby uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji.
-
Zapobiegać infekcji:
- Nie pij nieuzdatnionej wody ani nie używaj lodu z nieuzdatnionej wody pitnej, szczególnie w krajach, w których woda może być zanieczyszczona.
- Wszystkie surowe warzywa i owoce przed spożyciem należy umyć nieskażoną wodą i obrać.
- Unikaj jedzenia niegotowanych potraw podczas podróży w obszarach, w których mogą występować niebezpieczne warunki wodne.
- Jeśli twoja woda pochodzi ze studni, przetestuj ją. Badanie wody ze studni powinno być wykonywane często, jeśli studnia znajduje się na obszarze, na którym pasą się zwierzęta.
-
Unikaj rozprzestrzeniania się infekcji:
- Unikaj kontaktu z kałem.
- Używaj prezerwatywy lub koferdamu podczas seksu oralnego lub analnego.
- Dokładnie umyj ręce mydłem i wodą po skorzystaniu z toalety, zmianie pieluchy lub kontakcie z kałem.
- Nie pływaj w wodach rekreacyjnych, takich jak wanny z hydromasażem, baseny, jeziora, rzeki, strumienie lub oceany, jeśli masz biegunkę. Najlepiej trzymać się poza wodą przez co najmniej dwa tygodnie po zakończeniu biegunki.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Podczas podróży do krajów rozwijających się ważne jest, aby zachować środki ostrożności przy zaopatrzeniu w wodę. Zwróć uwagę na wodę w basenie, zaopatrzenie miejskie, spa i niegotowane potrawy myte w wodzie, takie jak sałata.
- Większość infekcji ustępuje samoistnie przez kilka dni do kilku tygodni. Istnieją jednak przypadki, które mogą czasami utrzymywać się przez miesiące, a nawet lata. Kiedy się utrzymuje, lamblioza może powodować przewlekłą luźną biegunkę konsekwentnie, sporadycznie lub sporadycznie. Pomiędzy napadami biegunki stolec będzie wyglądał normalnie, a innym razem możesz nawet doświadczyć zaparć.
