Carvedilol to ogólna nazwa leku Coreg. Karwedylol jest rodzajem beta-blokera, który jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, zapobiega pogorszeniu stanu znanego jako zastoinowa niewydolność serca i jest stosowany w leczeniu stanu zwanego dysfunkcją lewej komory u osób po zawale serca. Jak w przypadku każdego leku, możliwe są skutki uboczne. Podejmij kroki, aby zminimalizować problemy, które mogą wystąpić podczas stosowania karwedylolu.
Kroki
Część 1 z 5: Rozpoznawanie korzyści i skutków ubocznych
Krok 1. Zidentyfikuj, dlaczego przepisano Ci karwedilol
Osoby, którym przepisano karwedilol, dzielą się na trzy główne grupy. Należą do nich osoby, które mają wysokie ciśnienie krwi, stan zwany zastoinową niewydolnością serca lub przeszły w przeszłości zawał serca, który spowodował problemy z funkcjonowaniem lewej komory serca.
- Karwedylol jest nieselektywnym beta-blokerem, który ma również działanie blokujące receptory alfa-adrenergiczne. Oznacza to, że karwedilol pomaga ograniczyć pracę serca.
- Ogólnie rzecz biorąc, karwedylol rozluźnia naczynia krwionośne i spowalnia rytmiczne bicie serca. Dzięki temu krew może przenosić wystarczającą ilość tlenu do i z serca, aby umożliwić jego funkcjonowanie i nadal zapewniać wystarczający przepływ krwi, aby utrzymać zdrowie innych narządów, nawet jeśli serce ma problemy.
- Rozluźniając naczynia krwionośne i spowalniając tętno, poprawia się przepływ krwi i obniża się ciśnienie krwi.
- Beta-blokery jako klasa są stosowane w leczeniu innych schorzeń. Niektóre z nich to dusznica bolesna, arytmie, wspomaganie bicia serca, gdy ściany mięśnia sercowego są zbyt grube (kardiomiopatia przerostowa), inne choroby serca, które uniemożliwiają skuteczne napełnianie lub opróżnianie serca, migrenowe bóle głowy, jaskra, drżenie i nawet niektóre rodzaje niepokoju.
Krok 2. Odkryj, jak karwedilol Ci pomaga
Kiedy nieselektywne beta-blokery, w tym karwedilol, są przepisywane w określonych schorzeniach, nie jest możliwe wskazanie lekowi, które receptory blokować, a które zignorować. Oznacza to, że czerpiesz korzyści z leku, ale otrzymujesz również pewne skutki uboczne w zależności od tego, jak lek działa.
- Naturalnie występujące substancje chemiczne zwane katecholaminami znajdują się w całym organizmie, w tym w tkankach mięśnia sercowego.
- Kiedy katecholaminy wiążą się normalnie z receptorami, powodują naturalny wzrost częstości akcji serca, skurcze mięśnia sercowego, wzrost ciśnienia krwi i rozluźnienie obszarów w płucach i drogach oddechowych, które pomagają w rozszerzaniu się płuc podczas ćwiczeń.
- Beta-blokery działają poprzez zapobieganie wiązaniu się katecholamin z ich receptorami. To dlatego tętno jest spowolnione, można kontrolować bicie serca i obniżyć ciśnienie krwi.
- Ze względu na sposób, w jaki beta-blokery wykonują swoją pracę, czasami pojawiają się niepożądane efekty.
Krok 3. Rozpoznaj poważne skutki uboczne
Ponieważ receptory, na które działają beta-blokery, znajdują się w całym ciele, lista możliwych poważnych skutków ubocznych jest dość długa. Każda reakcja, którą uważasz za nagłą i poważną, wymaga pomocy medycznej, nawet jeśli nie ma jej na tej liście. Niektóre z najpoważniejszych skutków ubocznych, które wymagają natychmiastowej lub nagłej pomocy medycznej, obejmują:
- Nagły przyrost masy ciała, obrzęk, drętwienie i mrowienie w dłoniach, stopach, nogach lub kostkach lub osłabienie lub ciężkość nóg
- Ból, sztywność lub obrzęk stawów, w tym ból w paluchu i ból ciała w ramieniu, plecach, szczęce, boku lub brzuchu, ból lub skurcze mięśni oraz nagły lub silny ból głowy
- Zmiany w czynności nerek i jelit, w tym krwawe, czarne lub smoliste stolce, mętny lub ciemny mocz, krew w moczu, zwiększone oddawanie moczu lub zmniejszenie częstotliwości lub ilości moczu
- Splątanie, utrata przytomności, depresja, utrata zdolności mówienia, niewyraźna mowa, utrata wzroku, nerwowość, drżenie, drgawki lub zmiany wzorców snu, w tym koszmary senne
- Zimna lub zimna skóra, poty, zaczerwieniona lub sucha skóra, nagłe osłabienie tylko jednej strony ciała, nietypowe krwawienie lub zasinienie, żółte zabarwienie oczu lub skóry lub zawroty głowy lub omdlenia podczas nagłego wstawania
- Objawy grypopodobne, dreszcze, gorączka, kaszel, utrata lub zmiana apetytu, głośny oddech, owocowy zapach w oddechu, problemy z oddychaniem nawet w spoczynku, dudnienie w uszach, dudnienie i spowolnienie akcji serca, nagła zmiana w pulsie lub ciśnieniu krwi i szybkim oddychaniu
Krok 4. Zadzwoń pod numer 911 lub służby ratunkowe, jeśli masz objawy reakcji alergicznej
Za każdym razem, gdy pojawią się objawy, które są zgodne z reakcjami alergicznymi, natychmiast poszukaj pomocy medycznej.
- Uważaj na oznaki reakcji alergicznej, jeśli dopiero zaczynasz karwedilol, niedawno zmieniłeś markę lub niedawno zmieniłeś zwykłe tabletki na produkt o przedłużonym uwalnianiu.
- Objawy reakcji alergicznej obejmują trudności w oddychaniu, duszność, obrzęk twarzy, w tym warg i języka, trudności w połykaniu lub uczucie obrzęku lub zamknięcia gardła, zawroty głowy lub omdlenia, nową wysypkę lub pokrzywkę w dowolnym miejscu ciała, spowolnienie akcji serca do mniej niż 50 uderzeń na minutę, obrzęk nóg, kostek lub stóp oraz uczucie zimna w dłoniach lub stopach.
Krok 5. Rozpoznaj typowe skutki uboczne
Pojawiają się pewne działania niepożądane, które nie wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej i mogą ulec poprawie, gdy organizm dostosuje się do leku lub niedawnej zmiany dawki. Wszelkie skutki uboczne, które są trwałe lub zakłócają codzienne czynności, wymagają pomocy medycznej. Niektóre działania niepożądane, które występują częściej, obejmują:
- Niezwykłe zmęczenie lub osłabienie, bóle stawów i mięśni, utrata siły, niski poziom energii, senność lub niezwykła senność lub ogólne uczucie dyskomfortu lub choroby
- Biegunka, dyskomfort w jamie brzusznej, nudności, wymioty lub ból brzucha
- Ból pleców, trudności w poruszaniu się, ból stawów lub ból mięśni
- Zmniejszone zainteresowanie aktywnością seksualną i trudności z uzyskaniem lub utrzymaniem erekcji
- Zawroty głowy, uczucie wirowania lub uczucie ciągłego ruchu ciała lub otoczenia
- Zmiany widzenia, niewyraźne widzenie, ból głowy, uporczywy zapach oddechu lub nieprzyjemny smak w ustach, zmiany w tkance dziąseł, ból gardła, zatkany nos lub katar
Krok 6. Rozważ inne leki
Karwedilol może nie być jedynym przyjmowanym lekiem, który powoduje uczucie zmęczenia.
- Staraj się ograniczać przyjmowanie w ciągu dnia leków przeciwbólowych, które są przepisywane „w razie potrzeby”.
- Przyjmuj lek, kiedy go potrzebujesz, ale pamiętaj, że leki przeciwbólowe na receptę mogą również powodować zmęczenie.
- Leki przeciwbólowe na receptę, które są przepisywane zgodnie z harmonogramem, mogą być dostosowane do dawki, aby nadal zaspokajały potrzeby w zakresie leczenia bólu, ale w niższej dawce dziennej.
- Skontaktuj się z lekarzem, aby uzyskać dawkę wystarczająco wysoką, aby zapewnić ulgę, której potrzebujesz, ale mniejszą niż ta, którą obecnie przyjmujesz, ponieważ masz problemy z uczuciem zmęczenia w ciągu dnia.
- Leki inne niż środki przeciwbólowe również powodują zmęczenie i zmęczenie. Przejrzyj wszystkie swoje leki z lekarzem lub przeszkolonym farmakologiem, aby przyjrzeć się, w jaki sposób leki wpływają na twoje funkcjonowanie i jak mogą wpływać na siebie nawzajem.
- Zwykle istnieją opcje dostosowania przepisanych schematów leczenia w celu zmniejszenia problemów związanych ze zmęczeniem i innymi uporczywymi skutkami ubocznymi.
Część 2 z 5: Zarządzanie skutkami ubocznymi
Krok 1. Zajmij się zmęczeniem
Nic nie możesz zrobić, aby powstrzymać lek przed wywoływaniem zmęczenia, ale są rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć to problem.
- Przyjmuj małe łyki napoju zawierającego kofeinę, takiego jak kawa lub herbata, przez cały dzień. Upewnij się, że jest to w porządku z twoim lekarzem i nie spowoduje problemów dla twojego stanu zdrowia.
- Zapytaj swojego lekarza, czy możesz spróbować dostosować czas i dawki leków. Oczywiście musisz być na karwedylolu, ale może być możliwe przyjęcie mniejszej dawki rano i większej przed snem, aby złagodzić zmęczenie w ciągu dnia.
- Nigdy nie przerywaj ani nie dostosowuj leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Najważniejszym czynnikiem jest bezpieczne stosowanie leku.
Krok 2. Odpocznij wystarczająco
Ponieważ karwedilol może powodować zmęczenie i brak energii, upewnij się, że wystarczająco dużo odpoczywasz, aby Twoje własne potrzeby dotyczące snu nie przyczyniały się do działań niepożądanych leku.
- Ilość snu, jakiej potrzebują ludzie, różni się w zależności od osoby. Podejmij dodatkowe kroki, aby określić swoje potrzeby dotyczące snu i odpowiednio dostosuj swój harmonogram.
- Utrzymuj regularną i zaplanowaną porę snu oraz regularną porę wstawania każdego ranka.
- Zrób sobie dodatkową drzemkę, zrób sobie przerwę lub po prostu usiądź, kiedy trzeba. Zastanów się nad umówieniem krótkiej popołudniowej drzemki i nie czuj się z tego powodu winny. Drzemka daje ci nową energię i świeże spojrzenie po przebudzeniu.
- Zdaj sobie sprawę, że lek sprawia, że czujesz się zmęczony i brakuje Ci energii, i nie próbuj po prostu walczyć z tym. Daj swojemu ciału odpoczynek, którego potrzebuje, dostosowując się do leków.
Krok 3. Rozpraw się z problemami żołądkowymi
Większość osób, które doświadczają problemów żołądkowych, odczuwa to jako utrzymujące się nudności i związane z nimi objawy, które trwają kilka godzin każdego dnia.
- Spróbuj popijać piwo imbirowe lub inny napój gazowany, gdy odczuwasz mdłości. Nie czekaj, aż się zacznie, jeśli wiesz, że dzieje się to codziennie o tej samej porze.
- Zjedz kilka słonych krakersów z imbirowym piwem.
- Wypij napój z kawałkami lodu i kontynuuj ssanie tych kawałków lodu, gdy napój zniknie.
- Spróbuj ustalić, czy nudności są większym problemem, gdy jesz, czy gdy żołądek jest pusty. Rozważ mniejsze posiłki w ciągu dnia, zamiast typowych trzech posiłków dziennie, aby uspokoić żołądek.
- Częstsze spożywanie mniejszych posiłków może również kontrolować ilość pokarmu trawionego przez żołądek i zmniejszyć intensywność skurczów żołądka i biegunki.
- Unikaj spożywania pikantnych potraw lub jakichkolwiek pokarmów, które identyfikujesz jako wyzwalacze skurczów brzucha i biegunki.
Krok 4. Zapytaj swojego lekarza o leki na zaburzenia erekcji
Możliwe, że lekarz nie zaleci wznowienia aktywności seksualnej, ale jeśli wyrazi zgodę i doświadczasz zaburzeń erekcji, może być w stanie przepisać lek, aby wyleczyć ten efekt uboczny.
- Leki należące do kategorii środków, które leczą zaburzenia erekcji, można bezpiecznie stosować z karwedylolem, o ile lekarz wyrazi na to zgodę. Istnieją jednak potencjalne interakcje leków, które mogą powodować niedociśnienie lub niskie ciśnienie krwi.
- Sildenafil i tadalafil to dwa powszechnie stosowane leki w leczeniu zaburzeń erekcji. Takie środki mogą pomóc w zmniejszeniu wszelkich problemów z funkcjami seksualnymi, jakie mogą wystąpić w wyniku przyjmowania karwedylolu. Ze względu na ryzyko niedociśnienia będziesz musiał zażywać te leki pod ścisłym nadzorem, jeśli przepisał je lekarz.
Krok 5. Zajmij się problemami z bólem stawów i mięśni
Jak ze wszystkim, porozmawiaj ze swoim lekarzem, zanim wprowadzisz zmiany w swojej rutynie lub lekach, które mogą pomóc zminimalizować ból i sztywność stawów i mięśni.
- Rozważ ćwiczenia rozciągające lub zajęcia jogi.
- Codziennie rano weź ciepły lub gorący prysznic, aby zmniejszyć ból i sztywność mięśni i stawów.
- Nakładaj ciepło w ciągu dnia na obszary, które są szczególnie dokuczliwe.
- Zapytaj swojego lekarza o przyjmowanie środków przeciwzapalnych lub łagodnych środków rozluźniających mięśnie na ból i sztywność stawów i mięśni. Niektóre leki dostępne bez recepty mogą zakłócać działanie karwedylolu, dlatego lekarz może chcieć uważnie monitorować dawkę obu leków.
- Niektóre środki rozluźniające mięśnie mogą również powodować zmęczenie, dlatego należy zachować ostrożność, jeśli lekarz wyrazi na to zgodę.
Krok 6. Porozmawiaj z lekarzem o zmianach wizualnych
Jest to obszar, który może wymagać pomocy lekarza w dostosowaniu okularów lub innych pomocy wizualnych.
- Upewnij się, że osiągnąłeś docelową dawkę, zanim umówisz się na wizytę u okulisty, aby rozważyć odpowiednie dostosowanie okularów lub kontaktów.
- Dopasowanie okularów lub soczewek kontaktowych może pomóc w uczuciu zawrotów głowy.
- Jeśli nadal masz problemy z zawrotami głowy lub uczuciem wirowania, rozważ poranne ćwiczenia i ćwiczenia rozciągające, które poprawią krążenie, aby zmniejszyć te skutki uboczne.
- Można również wypróbować leki na receptę w małych dawkach, takie jak meklizyna, ale w niektórych przypadkach mogą one zwiększać zmęczenie.
Część 3 z 5: Dokonywanie zmian w stylu życia
Krok 1. Staraj się nie zniechęcać
Wiele osób doświadcza przyrostu masy ciała, osłabienia mięśni, zmęczenia i niskiego poziomu energii, a także wielu innych wymienionych wcześniej skutków ubocznych i uważa, że lek utrudnia utrzymanie jakości życia. To sprawia, że szczególnie trudno jest rozważyć wprowadzenie zmian w swoim życiu, gdy masz mniej energii niż wcześniej, a sytuacja wydaje się poza Twoją kontrolą.
- Dokonanie pewnych zmian w swoich normalnych czynnościach może pomóc zrównoważyć niektóre skutki uboczne i przywrócić część kontroli, którą możesz czuć, że została utracona.
- Pamiętaj, że dostosowanie rzeczy, które masz pod kontrolą, aby zaradzić niektórym skutkom ubocznym, może również wzmacniać twoje serce i pomagać w obniżeniu ciśnienia krwi.
- Podejmując kroki w celu wzmocnienia serca i obniżenia ciśnienia krwi, możesz osiągnąć punkt, w którym dawka leku może zostać znacznie zmniejszona.
Krok 2. Dostosuj swoją dietę
Teraz jest czas na wprowadzenie zmian w diecie, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś. Stosuj dietę, która może wspomóc leczenie Twojego schorzenia, dostarczyć organizmowi potrzebnych składników odżywczych i ograniczyć zbędne kalorie.
- Uwzględnij różnorodne owoce i warzywa, zwłaszcza ciemne i liściaste. Włącz produkty pełnoziarniste, niskotłuszczowe produkty mleczne, drób i ryby bez skóry, orzechy i rośliny strączkowe oraz nietropikalne oleje roślinne.
- Jeśli zdecydujesz się od czasu do czasu jeść czerwone mięso, wybieraj kawałki mięsa, które są chude.
- Staraj się ograniczać używanie soli i unikaj używania soli podczas przygotowywania posiłków. Ogranicz dzienne spożycie sodu do nie więcej niż 2400 mg dziennie. Wyznacz sobie cel osiągnięcia 1500mg dziennie. Nawet zmniejszenie zwykłego spożycia, jeśli przekracza te limity, jest krokiem we właściwym kierunku.
- Unikaj słodkich pokarmów i napojów zawierających cukier.
- Porozmawiaj ze sklepem spożywczym i szefem kuchni w twoim domu, jeśli jest to ktoś inny niż ty. Podkreśl, jak ważne jest wybieranie i przygotowywanie żywności, która leży w najlepszym interesie Twojego zdrowia serca.
- Jedz rozsądne porcje, zwłaszcza gdy jesz poza domem.
- Ogranicz spożycie alkoholu do jednego drinka dziennie dla kobiety i nie więcej niż dwóch drinków dziennie dla mężczyzny. Unikaj picia alkoholu w ciągu dwóch godzin od przyjęcia dawki karwedylolu. Alkohol może zakłócać wchłanianie leku i przyczyniać się do niepożądanych skutków ubocznych.
- Rzuć palenie i unikaj biernego palenia.
Krok 3. Rozpocznij bezpieczny program ćwiczeń
Wiele osób cierpi na zmęczenie i osłabienie mięśni związane z karwedylolem i zmaga się z aktywnością fizyczną. Mimo to wysiłek włożony w zwiększenie poziomu aktywności fizycznej może się opłacić na wiele sposobów. Jednym z nich jest pomoc w kontrolowaniu przyrostu masy ciała związanego z karwedylolem, a drugim jest możliwość poprawy zdrowia serca, dzięki czemu możesz osiągnąć punkt, w którym możesz zmniejszyć dawkę.
- Zawsze omawiaj swoje plany ćwiczeń z lekarzem. Najlepiej zacząć w monitorowanym środowisku, takim jak program rehabilitacji kardiologicznej lub z pomocą fizjoterapeuty.
- Jednym z kluczowych punktów na początku programu ćwiczeń jest śledzenie dziennego spożycia kalorii, aby mieć pewność, że je spalasz, aby zapobiec przybieraniu na wadze.
- Karwedilol zapobiega zbyt szybkiemu i zbyt dużemu przyspieszeniu tętna. Nie oczekuj, że użyjesz swojego tętna jako metody pomiaru intensywności treningu.
- Z pomocą lekarza ustal, ile ćwiczeń powinieneś zaplanować, ile razy w tygodniu i jak długo za każdym razem, jakie ćwiczenia powinieneś wykonywać, których powinieneś unikać. Opracuj również plan czasu przyjmowania leków zgodnie z rutyną ćwiczeń.
Krok 4. Ćwicz bezpiecznie
Ogranicz przebywanie na zewnątrz, jeśli jest za gorąco, za zimno lub za wilgotno, utrzymuj odpowiednie nawodnienie podczas treningu i zawsze zrelaksuj się w rutynie. Jeśli byłeś chory lub odszedłeś od rutyny treningowej przez pewien czas, postaraj się zacząć od nowa stopniowo i powoli.
- Jeśli masz problemy po rozpoczęciu, zatrzymaj się, aż problem zostanie rozwiązany.
- Przykłady sytuacji, które mogą wymagać zatrzymania, obejmują nadmierne zmęczenie, duszność, nieregularne tętno i niezwykły ból w dowolnym miejscu, ale zwłaszcza ból w klatce piersiowej.
- Przerwij trening, jeśli zauważysz nagłą zmianę tętna, nieregularne bicie serca lub kołatanie serca.
- Jeśli wystąpi nieoczekiwany ból, zwłaszcza ból w klatce piersiowej, zatrzymaj się i zadzwoń do lekarza lub zadzwoń pod numer 911. Zadzwoń do lekarza lub poszukaj pilnej pomocy medycznej, jeśli poczujesz ucisk w klatce piersiowej lub promieniujący ucisk lub ból w ramieniu, okolicy szyi, szczęce lub ramię.
- W przypadku zawrotów głowy, omdlenia, oszołomienia lub utraty przytomności należy skontaktować się z lekarzem lub natychmiast poszukać pomocy medycznej.
Część 4 z 5: Przestrzeganie przepisanego leczenia
Krok 1. Pozostań przy swoim planie leczenia
Nie przerywaj leków. Porozmawiaj ze swoim lekarzem i poinformuj go o utrzymujących się skutkach ubocznych. Omów sposoby radzenia sobie z nimi i nadal uzyskuj potrzebne korzyści z leku. Czasami można dostosować dawki, zmienić czas, wypróbować różne leki lub przejść na lub z produktu o dłuższym działaniu, który może pomóc w zmniejszeniu skutków ubocznych.
- Jesteś najważniejszym członkiem zespołu opieki zdrowotnej. Weź aktywny udział w monitorowaniu swojego stanu. Może to prowadzić do zmniejszenia dawki, jeśli stan pacjenta jest stabilny lub poprawia się.
- Lek należy przyjmować prawidłowo. Dawkę(i) należy przyjmować o tej samej porze każdego dnia. Najlepiej podawać dwa razy dziennie w odstępach od ośmiu do dziesięciu godzin.
- Karwedylol najlepiej wchłania się z pokarmem. Konsekwentne przyjmowanie z jedzeniem powoduje, że organizm dostaje więcej z każdej dawki i może prowadzić do dobrej reakcji, która pozwoli ci porozmawiać z lekarzem o spróbowaniu mniejszej dawki.
- Nie kruszyć, otwierać ani łamać tabletek ani kapsułek. Zwłaszcza jeśli masz postać leku o kontrolowanym uwalnianiu.
- Niektóre postacie dawkowania umożliwiają zgniecenie lub otwarcie kapsułki osobom, które mają trudności z połykaniem. Zmiażdżoną tabletkę lub zawartość kapsułki można rozsmarować na niewielkiej ilości musu jabłkowego lub innego łatwego do połknięcia pokarmu. Nie należy tego robić bez upewnienia się, że przepisane tabletki lub kapsułki można bezpiecznie rozkruszyć lub otworzyć.
- Jeśli zezwolono na przełamanie tabletek z powodów związanych z dawkowaniem, nie należy przełamywać więcej niż to, co jest natychmiast potrzebne. Wiele leków traci swoją moc pod wpływem powietrza. Otwieraj lub łam tylko to, czego potrzebujesz dla tej dawki lub dawek tego dnia.
Krok 2. Zmierz ciśnienie krwi w domu
Dostępnych jest kilka rodzajów urządzeń domowych do pomiaru ciśnienia krwi w domu. Upewnij się, że wybierasz urządzenie, z którym zgadza się Twój lekarz, ponieważ dostępnych jest wiele różnych rodzajów produktów. Zabierz go ze sobą na następną wizytę, aby go skalibrować.
- Oznacza to, że Ty, pielęgniarka lub lekarz, zmierzycie ciśnienie krwi za pomocą nowego aparatu, a także sprzętu w gabinecie, aby upewnić się, że odczyty są takie same lub przynajmniej bliskie.
- Wybierz mankiet odpowiedni do rozmiaru ramienia i wybierz urządzenie z dużymi cyframi i czytelnym wyświetlaczem.
- Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby określić, którego ramienia chce, abyś użył do zmierzenia ciśnienia. Istnieje niewielka różnica w odczytach ciśnienia krwi z lewej i prawej ręki, co może być ważne w zależności od diagnozy.
- Wykonuj odczyty każdego dnia o tej samej ogólnej porze i za każdym razem wykonuj wiele odczytów. Odczekaj około jednej do dwóch minut między odczytami. Zdejmij mankiet pomiędzy odczytami.
- Usiądź z wyprostowanymi plecami i podpartymi jak na solidnym krześle stołowym, a nie na sofie. Upewnij się, że obie stopy są płasko na podłodze i nie krzyżuj nóg. Upewnij się, że twoje ramię spoczywa wygodnie na stole.
Krok 3. Zapisuj swoje ciśnienie krwi i tętno
Unikaj polegania na swojej pamięci. Prowadź dziennik lub dziennik na swoim urządzeniu i rejestruj każdy odczyt. Zabierz to ze sobą na każde spotkanie.
- Wpisz numer telefonu swojego lekarza w swoim dzienniku lub dzienniku. Wyraźnie zaznacz w swoim dzienniku wartości ciśnienia krwi, o których chce natychmiast wiedzieć. Zapisz również wytyczne swojego lekarza dotyczące częstości tętna, które on lub ona uważa za normalne dla ciebie, oraz kiedy musisz zadzwonić do lekarza w oparciu o tętno.
- Powiadom swojego lekarza, jeśli uzyskasz wysoki odczyt. Upewnij się, że wiesz z góry, co Twój lekarz uważa za „wysokie”.
- W większości przypadków odczyty skurczowe większe niż 180, czyli pierwsza i wyższa liczba, lub odczyty rozkurczowe większe niż 110, są uważane za stan nagły.
- Sprawdź swój puls w tym samym czasie. Większość urządzeń monitorujących ciśnienie krwi daje również odczyt tętna. Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza, kiedy powiadamiać go o wysokich, niskich lub nieregularnych tętnach.
- Użyj swojego dziennika, aby zapisywać aktywności, w których brałeś udział i wszystko, co nietypowe w swojej diecie, co może pomóc w zidentyfikowaniu wyzwalaczy, które powodują, że twój stan lub skutki uboczne są bardziej widoczne.
Część 5 z 5: Poszukiwanie porady medycznej
Krok 1. Dowiedz się, kiedy potrzebna jest pomoc medyczna w nagłych wypadkach
Zadzwoń pod numer 911, jeśli wystąpią objawy problemów z sercem, ból w klatce piersiowej, ucisk lub ucisk lub ból, który rozprzestrzenia się na szczękę, szyję lub ramię. Inne poważne objawy to nietypowe pocenie się, zawroty głowy lub oszołomienie, omdlenia, trudności w oddychaniu oraz szybkie lub nieregularne bicie serca.
- Porozmawiaj z lekarzem o wszelkich zmianach w podstawowych objawach. Zachowaj pisemną listę poważnych objawów specyficznych dla twojego stanu, które wymagają natychmiastowej opieki.
- Zachowaj kopię tej listy przy sobie. Przygotuj się na wypadek, gdybyś nie był w stanie zatelefonować pod numer 911 lub dostać się do szpitala.
Krok 2. Porozmawiaj z lekarzem o uporczywych skutkach ubocznych
Twój lekarz może być w stanie rozwiązać problemy, które utrudniają Ci codzienne funkcjonowanie.
- Zawsze informuj swojego lekarza, jeśli inni świadczeniodawcy dostosowują którykolwiek z twoich leków. Karwedilol i inne podobne leki mają dosłownie setki możliwych interakcji.
- Niektóre interakcje mogą powodować, że działanie karwedylolu będzie jeszcze silniejsze, a niektóre mogą oznaczać, że lekarz może nieco zwiększyć dawkę. Wszystko zależy od drugiego dodanego leku i tego, jak długo będziesz go potrzebować.
- Zawsze informuj swojego lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach na receptę, a także o wszystkich produktach dostępnych bez recepty, witaminach i suplementach ziołowych. Nie zmieniaj niczego w swojej rutynowej rutynie leczenia bez konsultacji z lekarzem.
Krok 3. Monitoruj zmiany
Jeśli z jakiegokolwiek powodu lekarz musi dostosować dawkę karwedylolu, należy dokładnie monitorować objawy i informować lekarza w przypadku jakichkolwiek problemów.
- Nawet przejście z jednej generycznej marki karwedylolu na inną może spowodować pewne różnice w sposobie wchłaniania nowej wersji przez organizm.
- Dodatkowo, twoje ciało może potrzebować pomocy w dostosowaniu się, jeśli zmieniłeś na lub z jakiegokolwiek produktu o przedłużonym uwalnianiu karwedylolu.
- Nie przeocz żadnych nietypowych objawów ani przesady w działaniach niepożądanych. Poinformuj swojego lekarza, jeśli masz jakiekolwiek problemy.
Krok 4. Porozmawiaj z lekarzem o innych schorzeniach
Istnieją pewne stany chorobowe, w których nie należy stosować karwedylolu, a niektóre wymagają ostrożności.
- Karwedylolu nie należy stosować u osób z astmą lub pokrewnymi chorobami płuc, ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby oraz u niektórych osób z tendencją do rozwoju ciężkich reakcji alergicznych.
- Przykłady schorzeń, w których stosowanie karwedylolu powinno być ściśle monitorowane, obejmują cukrzycę, problemy z czynnością nerek, chorobę naczyń obwodowych i niektóre rodzaje zaburzeń tarczycy.
- Zawsze informuj swojego lekarza, jeśli inny świadczeniodawca podejrzewa lub diagnozuje inny stan chorobowy.
