Wydaje się, że dzieci cieszą się życiem o wiele bardziej niż dorośli, ale to nie znaczy, że to tylko zabawa i gry. Dzieci mogą czasami być smutne, a jako rodzic lub opiekun Twoim zadaniem jest dowiedzieć się, co jest nie tak i pomóc dziecku poczuć się lepiej. Zacznij od rozmowy o jego problemach, a następnie opracuj sposoby na pocieszenie go za pomocą zarówno krótkoterminowych, jak i długoterminowych rozwiązań.
Kroki
Metoda 1 z 3: Rozpoczęcie dialogu z dzieckiem
Krok 1. Zapytaj go o jego problemy
Jeśli twoje dziecko jest smutne, prawdopodobnie czujesz się zaniepokojony. Smutne dzieci mogą płakać, dąsać się, zachowywać się bez zaangażowania lub ogólnie zachowywać się nienormalnie, co może być bardzo niepokojące dla rodzica. Jest wiele powodów, dla których Twoje dziecko może być smutne, więc zacznij od pytania go o to, co go niepokoi.
- Nie wahaj się rozmawiać o kłopotliwych sytuacjach. Jeśli w rodzinie dochodzi do śmierci, rozwodu lub separacji, potwierdź to i odpowiedz na wszelkie pytania, jakie może mieć Twoje dziecko.
- Niektórym dzieciom trudno jest wyrazić swoje uczucia słowami. Bądź cierpliwy i pytaj, aż zrozumiesz, co jest nie tak.
- Jeśli Twoje dziecko nie wie, jak mówić o tym, co jest nie tak, użyj gry składającej się z 20 pytań (z odpowiedziami „cieplejszymi” lub „zimniejszymi”), aby określić, co go niepokoi.
- Jeśli podejrzewasz, że wiesz, dlaczego Twoje dziecko jest smutne, zadawaj pytania, aby skłonić je do rozmowy. Na przykład możesz powiedzieć coś w stylu: „Brzmi, jakbyś był smutny, że Timmy się wyprowadził” lub „Założę się, że zraniło cię to, że Billy nie chciał z tobą siedzieć”.
Krok 2. Nie bagatelizuj tego, jak się czuje
Jeśli Twoje dziecko doświadcza czegoś niepokojącego, ważne jest, aby poczuło, że jego emocje są potwierdzane. Zaczyna się od tego, jak inicjujesz rozmowę z dzieckiem i prowadzisz do tego, jak reagujesz, gdy mówi ci, co jest nie tak.
- Pozwól dziecku mówić o tym, co jemu przeszkadza. Nawet jeśli jest to coś, o czym trudno mu powiedzieć, ważne jest, abyś słuchał i odpowiadał szczerze i serdecznie.
- Nigdy nie mów dziecku (ani nikomu, jeśli o to chodzi), aby „wyrwało się z tego”, „rozchmurz się” lub „weź się w garść”. Mówienie tych rzeczy może wysłać dziecku wiadomość, że jego uczucia nie mają znaczenia.
- Podobnie, nigdy nie mów dziecku, że jego sytuacja „nie jest taka zła” – może to być prawdą z perspektywy osoby dorosłej, ale dla dziecka poczucie porzucenia przez przyjaciela podczas lunchu może być miażdżącą stratą.
- Pamiętaj, że wiele smutnych dzieci doświadcza również współistniejących emocji, takich jak gniew czy strach. Bądź cierpliwy i staraj się zniechęcić dziecko, jeśli się na kogoś boi lub jest zły.
Krok 3. Porozmawiaj o swoich smutnych uczuciach
Niektóre dzieci mogą nie zdawać sobie sprawy, że ich rodzice od czasu do czasu są smutni. Wielu rodziców próbuje ukryć swoje negatywne emocje, aby chronić swoje dzieci – co czasami jest zdrowe, ale nie do tego stopnia, że Twoje dziecko myśli, że nigdy nie czujesz smutku.
- Okazywanie lub mówienie o własnym smutku może pomóc dziecku zdać sobie sprawę, że nie jest samotne i że czasami jest w porządku czuć się smutnym.
- Powiedz dziecku, że płacz jest w porządku i nie bój się czasem płakać przy nim. Osłoń go lub odsuń od innych dzieci, aby nikt nie nazywał go „płaczkowatym dzieckiem”.
- Porozmawiaj o chwilach, kiedy byłeś smutny i daj dziecku znać, że czasem też płaczesz.
Metoda 2 z 3: Rozwesel swoje dziecko w krótkim okresie
Krok 1. Graj razem
Jeśli Twoje dziecko jest smutne, spróbuj się z nim bawić. Przypomni mu to, że go kochasz i troszczysz się o niego, i może pomóc oderwać jego myśli od problemów.
- Jeśli Twoje dziecko nadal bawi się zabawkami, dołącz do niego w zabawie z jego ulubionymi. Jeśli przeniósł się do gier wideo, spróbuj dołączyć do niego na kilka poziomów.
- Upewnij się, że Twoje dziecko ma dostęp do zabawek/zajęć, które angażują zmysły. Niektórzy eksperci odkryli, że zabawa materiałami dotykowymi, takimi jak glina, ciasto do zabawy, piasek, ryż, a nawet woda, może pomóc smutnym dzieciom przepracować swoje emocje.
Krok 2. Zainteresuj się rzeczami, które lubi
W zależności od wieku, płci i osobowości Twojego dziecka, może być zainteresowany wieloma rzeczami. Bez względu na to, czym interesuje się Twoje dziecko, spróbuj nawiązać z nim kontakt. Pomoże mu to połączyć się z tobą i może otworzyć drzwi do głębszych, bardziej znaczących rozmów na temat innych aspektów jego życia.
- Jeśli twoje dziecko lubi komiksy, zapytaj go o jego ulubione lub zapytaj, czy możesz pożyczyć jeden z komiksów, które lubi najbardziej.
- Jeśli Twoje dziecko interesuje się bajkami lub programami telewizyjnymi, zapytaj, czy możesz z nim oglądać. To może dać ci lepsze wyobrażenie o jego poczuciu humoru w jego obecnym wieku, co może ułatwić rozweselenie go, gdy jest smutny.
- Jeśli Twoje dziecko uprawia sport, obejrzyj z nim mecz lub kup bilety, aby złapać mecz w swoim rodzinnym mieście.
- Bez względu na to, czym interesuje się Twoje dziecko, powinieneś również rozwinąć w sobie zainteresowanie tymi rzeczami. Pomoże ci to nawiązać więź i będziesz wiedział, jak się z nim zaangażować, gdy następnym razem poczuje się przygnębiony.
Krok 3. Pozwól dziecku odegrać swoje problemy
Może to nie interesować wszystkich dzieci, ale wiele dzieci chce odgrywać lub udawać, że są zainteresowane sprawami, które ich interesują. Może to być aktualny problem rodzinny, taki jak niedawna śmierć, lub może to być coś, na co Twoje dziecko jest narażone, ale nie nie w pełni rozumieć, jak nabożeństwa kościelne lub obowiązki zawodowe.
- Zabawa w udawanie to dla dzieci świetny sposób na poznanie koncepcji w bezpiecznym, dociekliwym środowisku.
- Upewnij się, że popierasz decyzję swojego dziecka, aby odegrać, co się dzieje. Możesz czuć się trochę zdenerwowany, jeśli twoje dziecko bawi się na pogrzebie wkrótce po śmierci w rodzinie, ale prawdopodobnie jest to jego sposób na zrozumienie straty, śmierci i żałoby.
- Weź udział, jeśli Twoje dziecko Cię zaprosi, ale daj mu miejsce, jeśli chce bawić się samotnie lub z innymi dziećmi.
Krok 4. Wybierzcie się razem na spacer lub przejażdżkę rowerem
Ćwiczenia uwalniają endorfiny, które sprawiają, że czujesz się szczęśliwy. To prawda bez względu na wiek, w jakim jesteś. Jeśli Twoje dziecko odczuwa smutek lub w inny sposób jest zdenerwowane czymś, spróbuj wykonać trochę lekkich ćwiczeń, aby poradzić sobie ze stresem i poczuć się lepiej.
Krok 5. Daj dziecku trochę czasu na samotność
Czasami dzieci czują się przytłoczone przebywaniem cały czas w pobliżu innych ludzi. Może się to zdarzyć nawet w przypadku całodziennej pracy z urządzeniami elektronicznymi. Jeśli Twoje dziecko chce usiąść z Tobą, powinieneś mu na to pozwolić, ale upewnij się, że ma możliwość spędzenia czasu w samotności bez żadnych elektronicznych zakłóceń.
- Nie pozwól dziecku spędzać więcej niż dwie godziny dziennie na oglądaniu telewizji, graniu na komputerze lub graniu w gry wideo. Powinno to być łącznie dwie godziny dla dowolnej kombinacji urządzeń elektronicznych, a nie dwie godziny dla każdego.
- Samotne spędzanie czasu w spokoju uczy dzieci samodzielności. Z biegiem czasu Twoje dziecko nauczy się przetwarzać swoje emocje i relaksować się lub czuć się lepiej bez uciekania się do gier wideo lub innych rozpraszaczy.
Krok 6. Przytul swoje dziecko
To może wydawać się oczywiste, ale uściski są ważnym sposobem na pocieszenie dziecka, gdy jest smutne, zestresowane lub w inny sposób zdenerwowane. Uściskaj dziecko, kiedy jest przygnębione, i nie odpuszczaj, dopóki nie zrobi tego.
Krok 7. Zaskocz swoje dziecko czymś zabawnym
Zabawne niespodzianki mogą być świetnym sposobem, aby pomóc dziecku chwilowo zapomnieć o jego kłopotach. Musisz jednak uważać, aby Twoje dziecko nie spodziewało się prezentów/niespodzianek za każdym razem, gdy jest przygnębione. Powinieneś także uważać na to, jak często lub w jakim stopniu używasz rozpraszania zamiast zajmować się podstawowym problemem, ponieważ może to być szkodliwe dla rozwijających się dzieci.
- Wybierz zabawną, łatwą niespodziankę, która nie będzie kosztować zbyt wiele. Nie odtwarzaj jego urodzin lub świąt Bożego Narodzenia, ale mały prezent lub zabawne zajęcia mogą pomóc rozjaśnić jego dzień.
- Postaraj się zachować niespodzianki na najgorsze dni swojego dziecka. Nie używaj ich za każdym razem, gdy czuje się przygnębiony, bo może uniknąć radzenia sobie ze swoimi problemami w przyszłości.
Krok 8. Spróbuj przygotować dziecko do spania
Uspokajająca rutyna przed snem jest ważna dla dzieci, zwłaszcza jeśli Twoje dziecko przechodzi przez smutny lub trudny okres w swoim życiu. Upewnij się, że Twoje dziecko ma wystarczająco dużo snu i ma dużo czasu na odpoczynek przed snem, aby mogło obudzić się odświeżone i szczęśliwe.
- Pomóż dziecku odprężyć się i odstresować przed snem. Przeczytajcie razem książkę, porozmawiajcie o swoich dniach lub poproś go o ciepłą kąpiel.
- Utrzymuj komfortową temperaturę w pokoju dziecka do snu. Celuj w temperaturach od 65 do 72 stopni Fahrenheita (18,3 do 22,22 stopni Celsjusza), ale wybieraj to, co jest najwygodniejsze dla Twojego dziecka.
- Pamiętaj, że dzieci potrzebują więcej snu niż dorośli. Dziecko w wieku od 5 do 12 lat potrzebuje od 10 do 11 godzin snu każdej nocy.
Metoda 3 z 3: Wychowywanie szczęśliwszego dziecka
Krok 1. Naucz swoje dziecko wyrażania emocji
Aby Twoje dziecko było szczęśliwe w późniejszym życiu (i abyś Ty mógł je ocenić), ważne jest, aby nauczyć je wyrażania emocji i uczuć. Niektóre dzieci mogą mieć problemy z robieniem tego samodzielnie, ale możesz popracować nad sposobami, aby pomóc dziecku zidentyfikować emocje i odpowiednio je wyrazić.
- Spróbuj poprosić dziecko o sporządzenie listy aktualnych uczuć. Następnie porozmawiaj o tym, dlaczego Twoje dziecko tak się czuje, poświęcając czas na skupienie się na każdej emocji/uczuciu.
- Niech Twoje dziecko narysuje swoje uczucia. Rysowanie to świetny sposób na wyrażenie tego, co dzieje się wewnętrznie, zwłaszcza jeśli Twoje dziecko jest odporne na mówienie o uczuciach lub ma trudności z wyrażaniem emocji.
- Podobnie jak dorośli, niektóre dzieci są po prostu bardziej prywatne i wycofane niż inne. Niekoniecznie oznacza to, że coś jest nie tak lub jest przed tobą ukrywane, ale skontaktuj się z dzieckiem, aby dać mu znać, że jesteś przy tobie, jeśli będzie musiało porozmawiać.
Krok 2. Bądź konsekwentny
Świetnym sposobem, aby pomóc dziecku poczuć się bardziej stabilnie w domu, jest trzymanie się spójnej rutyny z dzieckiem. Bądź stale dostępny dla emocjonalnego komfortu i upewnij się, że zawsze wspierasz swoje dziecko. Przekształcenie się w stałą rutynę może zająć trochę czasu, ale jest to ważne dla szczęścia i poczucia komfortu Twojego dziecka.
Krok 3. Pomóż dziecku założyć dziennik inspiracji
Jeśli Twoje dziecko nigdy wcześniej nie zapisywało dziennika, pomóż mu zacząć. Jeśli już prowadzi regularny, codzienny dziennik, dodaj dziennik inspiracji do swojej rutyny pisania.
- Posiadanie dziennika inspiracji może pomóc dziecku dowiedzieć się, że jego doświadczenia są ważne i znaczące. Może też pomóc mu wrócić na właściwe tory, gdy w przyszłości będzie miał zły dzień.
- Dziennik inspiracji może być tak obszerny lub tak szczegółowy, jak lubi Twoje dziecko. Zacznij od tego, by pisał o swoich codziennych odkryciach, doświadczeniach, pytaniach i oczywiście inspiracjach.
Krok 4. Przeżyj wspólne przygody
Wspólne odkrywanie nowych miejsc i rzeczy może być doskonałym doświadczeniem łączącym. Może nauczyć Twoje dziecko nowego poziomu ciekawości, a także nowego sposobu patrzenia i myślenia o świecie.
- Odwiedźcie razem muzeum, weź udział w lekcjach tańca lub wspólnie nauczcie się nowego hobby.
- Wybierz się na małe przygody do parku lub wybierz się na krótką wycieczkę samochodową, aby zobaczyć coś ekscytującego i interesującego.
- Upewnij się, że przygody, które podejmujesz, są interesujące dla Twojego dziecka. Poproś go o sugestie lub sugestie lub przedstaw mu swoje pomysły, zanim wyruszysz w drogę.
Krok 5. Pomóż mu znaleźć to, w czym jest dobry
Badania wykazały, że „mistrzostwo” – nabywanie umiejętności i sukcesów, może mieć ogromne znaczenie dla rozwijającego się dziecka. Może pomóc mu poczuć poczucie celu, rozwijać cele i czuć dumę ze swoich osiągnięć.
- Jeśli Twoje dziecko lubi pewne zajęcia, takie jak oglądanie meczów hokejowych lub konkursów tanecznych, zapytaj go, czy byłoby zainteresowane zapisaniem się na zajęcia lub ligę konkurencyjną.
- Nie zmuszaj dziecka do uprawiania sportów lub zajęć rekreacyjnych, które mu się nie podobają. Pozwól mu zdecydować, czy i kiedy jest gotowy, aby zacząć coś na serio.
- Upewnij się, że nie rozwijasz nadmiernie konkurencyjnej postawy wobec zajęć Twojego dziecka. Pamiętaj, że Twoje dziecko nie wygra każdej gry/zawodów, więc skup się na chwaleniu go za jego wysiłki i mówieniu mu, jak dobrze sobie poradził.
Krok 6. Naucz swoje dziecko wdzięczności
Wdzięczność wykracza poza poczucie wdzięczności za rzeczy fizyczne. Ważne jest, aby nauczyć dziecko podsumowywania pozytywnych doświadczeń z jego życia, kochającej rodziny, którą jest otoczone oraz umiejętności i hobby, które lubi.
- Zachęć dziecko do doceniania „małych” rzeczy, takich jak spacer po parku w pogodny dzień lub wypicie szklanki ulubionego soku.
- Spróbuj umieścić aktualną tabelę na ścianie lub na lodówce. Niech Twoje dziecko wypełni tabelę rzeczami, które kocha w swojej rodzinie, sobie i otaczającym go świecie.
Krok 7. Wiedz, kiedy szukać pomocy
Większość dzieci doświadcza wzlotów i upadków z dnia na dzień, ale niektóre dzieci cierpią na depresję kliniczną, problemy behawioralne i traumę. Jeśli Twoje dziecko regularnie doświadcza któregokolwiek z poniższych objawów, rozważ znalezienie terapeuty dziecięcego dla swojego syna lub córki:
- opóźnienia rozwojowe (trening mowy, języka lub toalety)
- trudności w uczeniu się lub uwagi
- problemy behawioralne, w tym nadmierna złość / agresja, wybuchy „odreagowywania”, moczenia nocnego lub zaburzeń odżywiania
- zauważalny spadek ocen i wyników w nauce
- częste lub nawracające epizody smutku, płaczu lub depresji
- wycofanie społeczne, izolacja i/lub zmniejszone zainteresowanie czynnościami, które wcześniej sprawiały przyjemność
- stać się ofiarą zastraszania lub zastraszania innych dzieci
- bezsenność
- nadmierna senność
- częste lub nadmierne spóźnienia w szkole lub opuszczanie zajęć
- nieprzewidywalne wahania nastroju
- oznaki nadużywania substancji (w tym nadużywania alkoholu, narkotyków, leków na receptę lub nadużywania rozpuszczalników)
- trudności w przejściu przez zmiany w życiu
Krok 8. Znajdź terapeutę dla swojego dziecka
Jeśli uważasz, że Twoje dziecko może odnieść korzyści z terapii, ważne jest, aby znaleźć odpowiedniego terapeutę. Oprócz terapeutów możesz rozważyć psychiatrę (lekarz medycyny z przeszkoleniem w zakresie psychoterapii i farmakologii), psychologa klinicznego (terapeuta ze stopniem doktora i zaawansowanym szkoleniem z psychologii) lub klinicznego pracownika socjalnego (często przeszkolonego w zakresie psychoterapii, ale nie zawsze - sprawdź, jakie poświadczenia są wymagane w Twoim stanie).
- Zacznij od poproszenia pediatry Twojego dziecka o skierowanie lub zalecenie. Jeśli nie masz tam szczęścia, możesz poprosić zaufanego przyjaciela, krewnego lub współpracownika.
- Możesz również wyszukiwać online wykwalifikowanych terapeutów dziecięcych w Twojej okolicy.
- Po znalezieniu interesującej Cię terapeutki zapytaj ją, czy jest gotowa spotkać się z Tobą na krótką konsultację lub porozmawiać przez telefon. Powinieneś spróbować poznać osobowość terapeuty, zanim zgodzisz się na regularne wizyty.
- Niektórzy terapeuci pobierają opłatę za konsultacje, inni nie. Dowiedz się z wyprzedzeniem, czego się spodziewać, aby nie zdziwić się, gdy otrzymasz rachunek.
- Upewnij się, że terapeuta, którego rozważasz, ma licencję na praktykę w twoim stanie. Powinieneś także przyjrzeć się kwalifikacjom i doświadczeniu tego terapeuty.
- Dowiedz się, jak długo terapeuta pracuje z dziećmi i młodzieżą.
- Zastanów się, czy Twoje dziecko polubiłoby tego terapeutę i czy terapeuta byłby postrzegany jako przyjazny i przystępny.
- Zapytaj, w jakich rodzajach terapii (terapia poznawczo-behawioralna itp.) specjalizuje się terapeuta.
- Sprawdź, czy Twój plan ubezpieczenia zdrowotnego obejmuje wizyty terapeutyczne dla Twojego dziecka.
Porady
- Jeśli Twoje dziecko ma zwierzaka, każ mu trzymać/bawić się ze swoim zwierzakiem (jeśli to możliwe), ponieważ może to być pocieszające.
- Spędzaj czas z dzieckiem, kiedy jest mu smutno. To ważne, żeby wiedział, że jesteś przy nim.
- Postaraj się zrozumieć, przez co przechodzi twoje dziecko i nie osądzaj go ani nie karz za to, jak się czuje.
- Spróbuj sprawić, aby Twoje dziecko poczuło się wyjątkowo, a jeśli smutne pocieszenie, nie mów czegoś w stylu „Przestań!” Lub „Zobaczysz go jutro!” Dziecko czuje się gorzej, mówiąc coś w stylu „Czy wszystko w porządku?” Lub „Czy możesz mi powiedzieć, co jest nie tak?” Daj dziecku możliwość wyjaśnienia.
- Przytulanie dziecka to świetny sposób na zmniejszenie jego smutku i rozweselenie go.
