Poruszanie się po romansie może być wyzwaniem dla każdego, ale zaburzenia odżywiania mogą to jeszcze bardziej skomplikować. Może się okazać, że próba ukrycia objawów zaburzeń odżywiania utrudnia emocjonalną wrażliwość, komunikację i zaufanie. Dlatego musisz postawić wyzdrowienie na pierwszym miejscu, zanim zaczniesz romansować. Następnie przygotuj się na romans, zwiększając swoją pewność siebie i poczucie własnej wartości oraz pielęgnuj silny związek, będąc szczerym i otwartym ze swoim partnerem.
Kroki
Część 1 z 3: Trzymanie się planu regeneracji
Krok 1. Zapytaj, czy jesteś gotowy
Uczciwość w kwestii tego, jak dobrze walczysz z zaburzeniami odżywiania, pomoże ci wiedzieć, czy jesteś gotowy na romans. Oceń, czy robisz rzeczy, które musisz zrobić, aby zadbać o siebie. Jeśli nie, romans może nie być teraz dobrym pomysłem. Ale jeśli tak, to pogoń za romansem może się udać.
- Szukasz lub otrzymujesz leczenie zaburzeń odżywiania? Jeśli nie, powinieneś to zrobić, zanim zaczniesz romansować.
- Czy trzymasz się swoich planów posiłków i ćwiczeń? Zaangażowanie w swój plan pokazuje, że możesz być gotowy na romans.
- Jak się czujesz emocjonalnie? Dążenie do romansu, gdy czujesz się przygnębiony, niespokojny lub nadmiernie zestresowany, może utrudnić powrót do zdrowia.
Krok 2. Zwolnij
Jednym z powodów, dla których ludzie z zaburzeniami odżywiania się nawracają, jest to, że nawiązują romantyczne relacje zbyt wcześnie w procesie zdrowienia. Rozpoczynając romans zbyt szybko, możesz zamienić jeden nałóg (jedzenie, jedzenie, dieta, ćwiczenia) na inny (romans).
- Romans, relacje i intymność mogą stać się substytutem zaburzeń odżywiania we wczesnych stadiach zdrowienia.
- Pracuj nad ponownym nawiązaniem relacji i budowaniem nowych, wspierających relacji, zanim zaczniesz szukać romansu.
- Jeśli twoje romantyczne zainteresowanie naprawdę cię lubi, będą w porządku, jeśli zrobią to powoli i poznają cię jako przyjaciela.
Krok 3. Skoncentruj się na regeneracji
Jednym z powodów, dla których osoby z zaburzeniami odżywiania są zniechęcone do uprawiania romansu w pierwszym roku zdrowienia, jest to, że może to odwrócić uwagę od leczenia. Jeśli chcesz kontynuować romans, upewnij się, że skupiasz się na wyzdrowieniu z zaburzeń odżywiania.
- Bierz udział w sesjach terapeutycznych. Nie opuszczaj sesji, aby podążać za romansem. Na przykład nie pomijaj spotkania grupowego, aby spędzać czas ze swoją sympatią.
- Trzymaj się swoich rutyn. Są ważną częścią powrotu do zdrowia po zaburzeniach odżywiania.
- Na przykład kontynuuj ten sam harmonogram snu – nie siedź do późna, aby porozmawiać o swoim romantycznym zainteresowaniu.
Krok 4. Ćwicz techniki radzenia sobie
Kiedy zajmiesz się swoimi zaburzeniami odżywiania i będziesz dążył do romansu, będą chwile, w których poczujesz niepokój lub stres. Możesz mieć trudności z trzymaniem się planu regeneracji lub możesz nie wiedzieć, jak podejść do romantycznego zainteresowania. Jeśli ćwiczysz strategie radzenia sobie, będziesz w stanie poradzić sobie ze stresem związanym z poszukiwaniem romansu i radzenie sobie z zaburzeniami odżywiania.
- Medytuj regularnie. Uspokojenie umysłu i ciała może pomóc w radzeniu sobie ze stresem w ogóle i zmniejszyć niepokój.
- Ćwicz głębokie oddychanie. Techniki, takie jak powolne oddychanie podczas liczenia, mogą pomóc rozładować napięcie w ciele i zrelaksować się.
Część 2 z 3: Przygotowanie do romansu
Krok 1. Zwiększ swoją samoocenę
Osoby z zaburzeniami odżywiania mogą również mieć niską samoocenę. Aby walczyć z zaburzeniami odżywiania i czuć się wystarczająco pewnie, by dążyć do romansu, musisz czuć się dobrze ze sobą.
- Zrób listę swoich pozytywnych cech osobowości, umiejętności, hobby i zainteresowań.
- Wybierz z listy dwa lub trzy słowa, które naprawdę cię definiują i zapisz je na karteczce. Opublikuj notatkę w miejscu, w którym możesz ją często oglądać, lub noś ją przy sobie.
- Używaj pozytywnego dialogu ze sobą. Spójrz w lustro i skomplementuj się, używając niektórych słów z listy.
- Na przykład powiedz sobie: „Jestem odważny, miły, dobry w grze na saksofonie i romantyczny”.
Krok 2. Otwórz się
Jedną z najtrudniejszych rzeczy związanych z zaburzeniami odżywiania jest to, że mogą powodować poczucie izolacji lub unikać sytuacji towarzyskich. Nie możesz jednak uprawiać romansu, jeśli się izolujesz. Jeśli masz zaburzenia odżywiania i chcesz kontynuować romans, musisz otworzyć się społecznie.
- Przyjmij zaproszenia od rodziny i przyjaciół. Nigdy nie wiesz, kogo możesz spotkać na imprezie.
- Na przykład, jeśli twoja siostra zaprosi cię na swoją grę w softball, to idź. Twoje przyszłe romantyczne zainteresowanie może być na trybunach.
- Zostań wolontariuszem lub weź udział w organizacji społecznej. Będziesz odwdzięczał się społeczności, wspierając swój powrót do zdrowia i być może spotkasz nowe romantyczne zainteresowanie.
- Jeśli masz już romantyczne zainteresowania, spędź z nimi czas jeden na jednego. Na przykład zaproś ich na mecz piłki nożnej lub na łyżwy.
Krok 3. Okaż zaufanie
Czasami osoby z zaburzeniami odżywiania mogą wykazywać oznaki niskiej pewności siebie, będąc niepewnymi siebie lub zazdrosnymi. Niezależnie od tego, czy po raz pierwszy spotykasz się ze swoim romantycznym zainteresowaniem, czy po tym, jak jesteś w związku, pewność siebie pomoże ci skutecznie dążyć do romansu.
- Kiedy przedstawiasz się romantycznemu zainteresowaniu, podnieś głowę, spójrz im w oczy i uśmiechnij się.
- Na przykład, jeśli zobaczysz kogoś, kto przyciągnie twoją uwagę, stań prosto, podejdź do niej, uśmiechnij się i powiedz: „Cześć! Jak się masz?"
- Jeśli jesteś w związku, daj swojemu romantycznemu partnerowi trochę przestrzeni. Wspaniale jest spędzać razem czas, ale nie bądź czepliwy i potrzebujący.
- Zamiast być zazdrosnym, gdy twój partner spędza czas z kimś innym, miej pewność, że twój związek jest bezpieczny.
Część 3 z 3: Rozwijanie zdrowego romansu
Krok 1. Bądź sobą
Możesz dążyć do romansu, jeśli masz zaburzenia odżywiania, jeśli upewnisz się, że nie próbujesz zmienić siebie na romans. Nie używaj romansu jako powodu do kontynuowania zaburzeń odżywiania. Zamiast tego ufaj, że masz się dobrze, taki jaki jesteś.
- Przypomnij sobie, że masz wiele wspaniałych cech i nie musisz mieć określonego rozmiaru ani wyglądać w określony sposób, aby mieć romans.
- Na przykład możesz powiedzieć sobie: „Mogę mieć romans, nie zmieniając siebie. Nie muszę schudnąć, żeby znaleźć miłość”.
- Powiedz sobie, że chcesz, aby ktoś cię kochał za wszystkie twoje wspaniałe cechy. Spróbuj powiedzieć: „Chcę romansu, w którym liczy się wszystko – nie tylko moja waga czy rozmiar”.
Krok 2. Ustal i trzymaj się swoich granic
Badania wskazują, że osoby z zaburzeniami odżywiania mogły mieć trudności z innymi ludźmi przekraczającymi ich granice. Ten brak granic w twoich związkach może sprawić, że poczujesz, że nie masz kontroli nad swoim życiem. Ustalenie granic z góry wyeliminuje twoje romantyczne zainteresowanie z przekraczania ich.
- Powiedz swojemu romantycznemu zainteresowaniu, jakie masz granice w intymności. Pamiętaj, że tylko dlatego, że dążysz do romansu, nie oznacza, że musisz być seksualny.
- Na przykład, jeśli jesteś na randce, a rozmowa staje się seksualna, ustal z góry swoje granice. Możesz powiedzieć: „Nie przeszkadza mi przytulanie i przytulanie, ale to wszystko”.
- Ustal granice pod względem tematów rozmów i innych rzeczy.
- Możesz powiedzieć: „Lubię, gdy robisz sugestie, ale nie, gdy żądasz, żebym coś zrobił”.
Krok 3. Ujawnij swoje zaburzenie, kiedy będziesz gotowy
Chociaż chcesz być szczery wobec wszelkich romantycznych zainteresowań, które możesz mieć, masz również prawo wybrać, kiedy powiesz im o swoich zaburzeniach odżywiania. Możesz także zdecydować, ile powiesz o swoim romantycznym zainteresowaniu. Bądź szczery i nie odkładaj mówienia im, jeśli sprawy stają się poważne, ale nie musisz opowiadać swojej sympatii swojej historii życia na pierwszej randce.
- Po tym, jak wy dwoje spotkaliście się kilka razy, możecie powiedzieć: „Chcę was poinformować, że mam zaburzenia odżywiania”.
- Bądź przygotowany, aby odpowiedzieć na pytania i wyjaśnić jak najwięcej na temat swojego zaburzenia i powrotu do zdrowia.
- Na przykład twój romantyczny partner może chcieć wiedzieć, jak długo masz zaburzenie. Odpowiedz szczerze, ale pamiętaj, że możesz też nie odpowiadać.
- Możesz powiedzieć: „To trochę zbyt osobiste. Może porozmawiamy przez chwilę na bardziej neutralny temat?”
