Bez względu na lokalizację i ciężkość złamania kości, proces powrotu do zdrowia jest często bolesny, męczący i frustrujący. Jednak poprzez połączenie odpoczynku, unieruchomienia, przestrzegania zaleceń lekarza i farmaceuty oraz zdrowej praktyki żywieniowej, możesz usprawnić proces powrotu do zdrowia.
Kroki
Część 1 z 3: Radzenie sobie ze złamaną kością
Krok 1. Daj czas na wyleczenie złamania
Twoje ciało potrzebuje czasu, aby się naprawić i stworzyć nową kość; złamanie trwa zazwyczaj od 6 do 12 tygodni, aby goić się w znacznym stopniu. Podczas gojenia twoja kość przechodzi przez trzy etapy:
- Zapalenie: Ten proces trwa przez kilka pierwszych dni po złamaniu. Miejscowe, wewnętrzne krwawienie i krzepnięcie krwi zapewniają stabilność kości i strukturę umożliwiającą odrost kości.
- Produkcja kości: Twoje ciało zacznie zastępować zakrzepłą krew miękką tkanką chrzęstną, a później twardą tkanką kostną.
- Remodeling kości: Ta faza trwa od kilku miesięcy do kilku lat. Kość nadal się formuje i krzepnie, a krążenie krwi powraca do wcześniej złamanego obszaru.
Krok 2. Regularnie zażywaj przepisane leki
Jeśli przepisano Ci leki domowe, postępuj zgodnie ze wszystkimi wskazówkami, które przekazał Ci Twój lekarz lub Twoja apteka. Należy również mieć świadomość skutków ubocznych leków i możliwych interakcji z innymi lekami. Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpią poważne skutki uboczne.
Krok 3. Utrzymuj złamanie w jak największym stopniu nieruchome
Unieruchomienie jest kluczowym etapem gojenia złamania; unikaj podnoszenia dużych ciężarów ze złamaną kończyną na wczesnych etapach gojenia. Nadmierny ruch i brak mobilności spowalniają proces gojenia i mogą skutkować nieprawidłowym zagojeniem kości lub brakiem dużej wytrzymałości strukturalnej.
Krok 4. Zapytaj o potrzebę operacji
Niektóre złamania goją się dzięki unieruchomieniu i innym terapiom. Jednak w niektórych przypadkach może być konieczna operacja, aby w pełni wyzdrowieć po złamaniu kości. Porozmawiaj z lekarzem o dostępnych opcjach, jeśli zalecił on zabieg chirurgiczny w celu naprawy kości lub skorygowania innych problemów. Operacja może być wymagana do:
- usuń fragmenty kości.
- ustabilizować kość.
- zatrzymać utratę krwi.
- poprawić zakres ruchu.
Część 2 z 3: Odpoczynek złamanej kości
Krok 1. Uczęszczaj na terapię lub prowadź ją konsekwentnie
Fizjoterapia może być niewygodna, a nawet bolesna, ale jest niezbędna w zapobieganiu zanikowi mięśni. Terapia zwiększy siłę mięśni otaczających i okrywających złamaną kość; ten proces przyspieszy powrót do zdrowia. Ponadto mogą być konieczne wizyty kontrolne u specjalisty ortopedy.
Rozpocznij fizjoterapię po uzyskaniu zgody od ortopedy. Twój ortopeda zwykle wykona kolejne prześwietlenie, aby upewnić się, że złamanie zagoiło się i że rozpoczęcie terapii jest bezpieczne
Krok 2. Uważaj na możliwe oznaki infekcji i inne komplikacje
Istnieje wiele nieprawidłowości medycznych, które mogą wynikać ze złamania kości, w zależności od ciężkości złamania oraz wieku i ogólnego stanu zdrowia danej osoby. Jeśli masz jakiekolwiek obawy dotyczące tych problemów, zapytaj swojego lekarza. Te powikłania mogą obejmować:
- Brak zrostu lub wadliwe zrosty kości. Brak zrostu ma miejsce wtedy, gdy kość nie może zrosnąć się z powrotem. Malunion występuje wtedy, gdy kość zrasta się nieprawidłowo i wymaga korekcji chirurgicznej.
- Silny ból.
- Obrzęk lub przebarwienie kończyny odlewanej.
- Śmierdzące wydzieliny i krwawienie wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.
- Osuszyć skrzepy. Objawy zakrzepu krwi mogą obejmować ciepłe, czerwone, bolesne opuchnięte miejsce pod skórą. Natychmiast poszukaj pomocy medycznej, jeśli uważasz, że możesz mieć zakrzep.
Krok 3. Nie bój się prosić o pomoc
Oczekiwanie na zagojenie się złamania może być powolnym, frustrującym i czasami bolesnym procesem. Być może będziesz musiał poprosić przyjaciół, rodzinę, współpracowników i / lub partnera o pomoc w wykonywaniu zadań, które normalnie mógłbyś wykonać samodzielnie, bez problemu. W takich przypadkach nie wahaj się poprosić o pomoc w takich sprawach, jak:
- Chodzenie po schodach.
- Pisanie na komputerze lub korzystanie z telefonu.
- Prowadzenie pojazdu.
- Mycie zębów i inne czynności higieniczne.
Część 3 z 3: Pomoc w leczeniu kości tak szybko, jak to możliwe
Krok 1. Jedz pokarmy wypełnione wapniem i witaminą D
Zarówno wapń, jak i witamina D wspomagają gojenie kości, dlatego wskazane jest picie mleka i spożywanie innych produktów mlecznych. Te pokarmy wzmocnią twoje kości i przyspieszą proces gojenia. Jeśli z jakiegoś powodu nie jesz nabiału, zwiększ spożycie produktów spożywczych takich jak:
- Sok pomarańczowy wzbogacony w wapń
- tofu
- Migdały.
Krok 2. Unikaj przyjmowania ibuprofenu i aspiryny
Chociaż leki te zmniejszają ból i stany zapalne, mniejsze stany zapalne nie zawsze są lepsze. Zapalenie jest naturalną częścią procesu gojenia złamań; gojące się kości wymagają dodatkowego krążenia krwi w tkankach objętych stanem zapalnym. Przyjmowanie dużych ilości aspiryny i ibuprofenu może wydłużyć proces gojenia poprzez zmniejszenie ilości tkanki objętej stanem zapalnym wokół złamania. Aby poradzić sobie z bólem, spróbuj zamiast tego zażywać Tylenol (który nie zmniejsza stanu zapalnego).
Krok 3. Ćwicz więcej
Chociaż złamana kość potrzebuje czasu, aby się zagoić i wymaga znacznego unieruchomienia, nie oznacza to, że nie powinieneś regularnie ćwiczyć. Ćwiczenia zwiększą krążenie w całym ciele, szczególnie w obszarze złamania kości. Umiarkowane ćwiczenia mogą również zwiększyć siłę gojącej się kości i pozwolić jej goić się szybciej niż w przypadku całkowitego zaprzestania ćwiczeń. Twoje gojące się złamanie jest nadal delikatne; zanim w pełni się zagoi, powinieneś ćwiczyć tylko w sposób i w kontrolowanym środowisku, które nie spowoduje dalszego uszkodzenia złamania.
Porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, kiedy możesz rozpocząć schemat ćwiczeń i jakie ćwiczenia możesz wykonywać
Krok 4. Unikaj zachowań lub nawyków, które mogą spowolnić gojenie się kości
Unikanie fizjoterapii, nieprzestrzeganie zaleceń lekarza i złe traktowanie gipsu może mieć negatywny wpływ na szybkość powrotu do zdrowia złamania. Unikaj również czynności takich jak:
- Palenie (co zmniejsza krążenie)
- Zbyt wczesne obciążanie złamanej kości.
- Złe odżywianie.
- Nadmierne spożycie alkoholu.
Krok 5. Wróć do zwykłych czynności
Po całkowitym wyleczeniu złamania nadszedł czas, aby powrócić do normalnej aktywności fizycznej, w tym biegania, chodzenia na siłownię, uprawiania sportu itp. Upewnij się, że skonsultowałeś się z lekarzem i fizjoterapeutą; gojenie złamań może zająć więcej lub mniej czasu w zależności od czynników takich jak wiek, stan zdrowia i dieta. Po odzyskaniu aktywności:
- Zacznij powoli i wróć do rzeczy, zwłaszcza jeśli złamanie pozostawiło cię stosunkowo nieruchomo na tygodnie lub miesiące.
- W trakcie procesu zdrowienia pozostań w dobrej formie i utrzymuj dobre nastawienie psychiczne; poczekaj, aż twoje złamanie w pełni się zagoi, zanim zaczniesz wykonywać forsowne ćwiczenia, a zmniejszysz szanse na ponowne zranienie i pomyślny powrót do zdrowia!
Porady
- Naucz się korzystać z pomocy do chodzenia. Ogólnie rzecz biorąc, będziesz się uczyć, jak ustawiać się, siedzieć, stać i chodzić z nim, zanim zostaniesz wypisany.
- Utrzymuj obsadę w dobrym stanie. Po wypisaniu ze szpitala w celu leczenia złamań prawdopodobnie wrócisz do domu z gipsem. Bardzo ważne jest, aby ta obsada pozostała i nie pękła. Uważaj przy wodzie i utrzymuj gips tak suchy, jak to możliwe.
- Uważaj na swoją postawę i mechanikę ciała podczas korzystania z lasek, kul lub chodzików. Jest to ważne, aby uniknąć wypadków i dalszych obrażeń.
- Bądź ostrożny i poznaj swoje ograniczenia. Nie obciążaj się zbyt mocno, zwłaszcza jeśli nadal dochodzisz do siebie po złamaniu kości. Unikaj obciążania dotkniętego obszaru.
- Nie bądź zbyt surowy dla siebie, gdy masz złamaną kość. Idź najpierw do lekarza.
Ostrzeżenia
- Uważaj na skutki uboczne leków i interakcje między lekami.
- Uważaj na infekcje i inne komplikacje.
- Używaj lasek, kul i chodzików ostrożnie i zgodnie z instrukcją.
- Jeśli Twój odlew jest wykonany z Plaster of Paris, unikaj jego zamoczenia. Ponadto przez pierwsze dwa dni noszenia gipsu nie należy go stresować, ponieważ gips paryski trochę schnie.
