Poronienia są jedną z najtrudniejszych rzeczy, jakich może doświadczyć każdy rodzic lub przyszły rodzic. Mogą być szczególnie trudne dla kobiet, które nie tylko doświadczają traumy emocjonalnej, ale także radzą sobie ze zmianami fizjologicznymi. Ostatecznie ten czas próby może być nieco łatwiejszy dzięki wsparciu kochającego towarzysza. Pocieszając żonę, zajmując ją i rozumiejąc swoje ograniczenia, będziesz w stanie lepiej ją wspierać po poronieniu.
Kroki
Część 1 z 3: Pocieszając ją
Krok 1. Zaproponuj rozmowę
Rozmowa może pozwolić jej na wyrażanie emocji, których inaczej by nie zrobiła. Później będziesz lepiej przygotowany, by ją wspierać. Pamiętaj, aby używać sugestywnego języka zamiast mówić jej, co ma robić.
- Zapytaj ją, czy chce podzielić się tym, jak się czuje. Na przykład powiedz „Wiem, że naprawdę jesteś zraniony, chcę, żebyś wiedział, że jestem tutaj, aby porozmawiać, kiedy będziesz gotowy”.
- Nie zmuszaj jej do mówienia. Pozwól jej porozmawiać z tobą, kiedy będzie gotowa.
- W razie potrzeby podziel się tym, jak się czujesz. Powiedz coś pozytywnego, na przykład „Chociaż jest mi naprawdę smutno, jesteśmy tu dla siebie”.
Krok 2. Uzyskaj profesjonalną pomoc razem
Ostatecznie ty i twoja żona możecie potrzebować więcej pomocy, niż jesteście w stanie sami zapewnić. Na szczęście dostępnych jest wiele środków, które mogą pomóc kobietom, które przeszły poronienie. Poświęć trochę czasu na zlokalizowanie tych zasobów.
- Znajdź specjalistę od zdrowia psychicznego. Zobacz, czy twoja żona chce z kimś porozmawiać sama, czy z tobą.
- Skorzystaj z Internetu lub poproś znajomych, aby znaleźli grupy wsparcia dla kobiet, które poroniły.
- Znajdź zasoby online, aby pomóc swojej żonie. Ty lub twoja żona możecie znaleźć świetne informacje na stronach internetowych, blogach lub forach dyskusyjnych na temat podobnych doświadczeń, przez które przeszli inni.
- Twój ginekolog może być w stanie skierować Cię do usług wsparcia skierowanych do kobiet, które doznały poronień.
Krok 3. Kontynuuj wspieranie jej na dłuższą metę
Wiele kobiet, które doświadczają poronienia, przez dłuższy czas cierpi z powodu poważnych problemów emocjonalnych. Ostatecznie emocjonalny uraz poronienia może utrzymywać się przez całe życie twojej żony.
- Upewnij się, że nadal oferujesz wsparcie i ramię, na którym możesz się oprzeć lub płakać w nieskończoność.
- Tylko dlatego, że twoja żona nie mówi, że poronienie nadal jej przeszkadza, nie oznacza to, że tak nie jest.
- Zdaj sobie sprawę, że emocjonalna trauma poronienia może utrzymywać się przez miesiące, a nawet lata.
- Zaproponuj załatwienie wszelkich spraw, które może musi załatwić, chyba że wyrazi, że chce wyjść z domu.
Krok 4. Uważaj na jej zdrowie
Kobiety, które doznały poronienia, mogą na krótką metę ignorować własne zdrowie i dobre samopoczucie. W rezultacie musisz zapewnić dodatkowe wsparcie, aby jej smutek nie przyćmił jej bezpośrednich potrzeb fizycznych.
- Zasugeruj, aby uwolniła się od stresu, biegając, chodząc lub wykonując lekki trening siłowy. Upewnij się, że najpierw ma zgodę lekarza.
- Zobacz, czy spożywa pełnowartościowe i zbilansowane posiłki z białkiem, węglowodanami oraz owocami i warzywami.
- Porozmawiaj z nią, aby upewnić się, że komunikowała się z lekarzem na temat swojego stanu fizycznego. Na przykład jej lekarz może doradzić jej, jak uniknąć infekcji i czego się spodziewać w ciągu dni lub tygodni po poronieniu.
- Przypomnij jej, że większość komplikacji, takich jak krwawienie z pochwy, ból brzucha i dyskomfort piersi, powinna ustąpić w ciągu tygodnia.
Krok 5. Unikaj typowych pułapek
Ty i inni bliscy często nie rozumiecie, co powiedzieć. Istnieją powszechne błędne przekonania na temat tego, co warto powiedzieć. Unikanie ich może ułatwić znalezienie własnych słów wsparcia.
- Nie unikaj jej żalu, mówiąc: „Dobrze, że stało się to na początku ciąży”.
- Nie wzmacniaj winy, którą ona na siebie nakłada. Przypomnij jej, że to nie była jej wina.
- Nie składaj fałszywych obietnic. Zamiast tego miej nadzieję na wzór do naśladowania i patrz w przyszłość własnym zachowaniem.
Część 2 z 3: Utrzymywanie jej zajętości
Krok 1. Zabierz ją do jedzenia
Wyjście może ją pocieszyć i może być ważną częścią procesu żałoby. Poza tym wychodzenie z domu może dostarczyć jej nowych i przyjemnych doznań.
- Zaproś żonę na randkę. Sprawdź, czy chce się ubrać i pójść do jednego z twoich ulubionych, fantazyjnych miejsc do jedzenia.
- Zaproś ją na lunch do jej ulubionego bistro lub kawiarni na świeżym powietrzu. Trochę światła słonecznego i świeżego powietrza może pomóc jej wyjść poza smutek.
- Upewnij się, że jest gotowa emocjonalnie do wejścia w świat. Nie zmuszaj jej, jeśli nie jest gotowa.
- Jeśli nie ma ochoty wychodzić, rozważ zaplanowanie randki w domu. Przygotuj obiad i obejrzyj film, ułóż puzzle lub coś innego, co możesz cieszyć się razem w domu.
Krok 2. Zaplanuj aktywność społeczną
Zajęcia towarzyskie mogą być dobrym pomysłem, aby złagodzić część melancholii i odwrócić uwagę Ciebie i Twojej żony od Twojej straty. Pamiętaj, że może to nie być pomocne dla wszystkich. Jeśli twoja żona jest bardziej introwertyczna i ma tendencję do odczuwania trudności w kontaktach towarzyskich lub wyczerpywania, to umawianie się z ludźmi może nie sprawić, że poczuje się lepiej.
- Unikaj zajęć, w których mogą przebywać małe dzieci, zwłaszcza jeśli nie masz żadnych dzieci.
- Idź do kina z przyjaciółmi.
- Weź udział w festiwalu, wydarzeniu muzycznym lub pokazie sztuki.
Krok 3. Otaczaj się przyjaciółmi i rodziną
Otaczając żonę bliskimi, poczuje się pod opieką w tym czasie emocjonalnego zamętu. To może być po prostu wsparcie, którego potrzebuje, aby przejść przez proces żałoby.
- Jeśli jesteś mężczyzną, nie zdziw się, jeśli zamiast tego chce spędzić czas z dziewczyną, matką lub siostrą. Może teraz chcieć wsparcia od innych kobiet.
- Za zgodą żony zaproś ludzi do swojego domu na kawę, wino lub rozmowę.
- Sprawdź, czy twoja żona chce zaprosić ją, czy twoich rodziców.
- Nie zapraszaj przyjaciół lub rodziny jako niespodzianki – twoja żona może na początku potrzebować czasu dla siebie.
- Ponownie pamiętaj, że może to nie być uzdrowienie lub odpowiednie dla wszystkich. Zastanów się, kim jest twoja żona i czy wydaje się być ożywiona spędzaniem czasu z innymi, czy też uważa to za wyczerpujące.
Krok 4. Zachęć ją do wykonywania ćwiczeń relaksacyjnych
Istnieje wiele czynności, które twoja żona może chcieć wykonać, aby pomóc jej się zrelaksować i przejść przez proces żałoby. Sugerować:
- Medytacja
- Joga
- Sztuki walki
- Ćwiczenia oddechowe
Krok 5. Zaproponuj, aby zapisała swoje uczucia w dzienniku
Zapisywanie w dzienniku może być dla twojej żony świetnym sposobem na wyrażenie swoich uczuć w prywatny i kontrolowany sposób. Jest to ważne, ponieważ będzie musiała wyrazić swoje uczucia, zanim będzie mogła przejść przez proces żałoby.
- Sprawdź, czy może poświęcić kilka minut każdego dnia na pisanie swoich uczuć.
- Zachęć ją do wyrażenia swoich najgłębszych emocji i prawdziwych uczuć w dzienniku.
- Daj jej do zrozumienia, że nigdy nie będziesz chciał oglądać jej dziennika – po prostu chcesz, żeby wykorzystała go dla własnego dobra.
Krok 6. Pomóż jej znaleźć kreatywne ujście
Oprócz prowadzenia dziennika, pokaż ją również innym kreatywnym działaniom, takim jak kolorowanie, rękodzieło i muzyka. Bycie kreatywnym to sposób na przepracowanie uczuć bez słów. Dzięki tym dodatkowym podejściom dokonuje się wielkich postępów w pracy nad żałobą. Proces twórczy leczy!
Wypróbuj aplikacje do kolorowania lub kolorowania online. Istnieje wiele aplikacji do kolorowania dla dorosłych, które można pobrać i używać na tablecie
Część 3 z 3: Zrozumienie swoich ograniczeń
Krok 1. Wiedz, że nie możesz rozwiązać tego problemu
Czasami możesz pomyśleć, że możesz rozwiązać wszystkie problemy świata. Poronienie to problem, którego nie możesz naprawić – jedyne, co możesz zrobić, to poczekać, aż Ty i Twoja żona poradzicie sobie ze stratą.
- Zdaj sobie sprawę, że możesz nie być w stanie pocieszyć swojej żony.
- Zrozum, że żałoba po poronieniu wymaga czasu. Twoja żona może potrzebować dni, tygodni, a nawet miesięcy, zanim będzie wydawała się „normalna”.
- Twój związek może ucierpieć i może to nie być twoja wina.
Krok 2. Poradź sobie z własną stratą
Aby właściwie wesprzeć swoją żonę, również musisz przejść przez proces żałoby. Dlatego musisz znaleźć czas, aby pogodzić się z tą ważną stratą.
- Znajdź trochę czasu, aby spokojnie pomyśleć o swojej stracie.
- Porozmawiaj z kimś o tym. Chociaż twoja żona może być w stanie cię wesprzeć, w zależności od okoliczności możesz potrzebować skontaktować się z kimś innym, aby wyglądać na silną dla swojej żony.
- Porozmawiaj z rodzicami, rodzeństwem lub najlepszym przyjacielem o swojej stracie.
- Skontaktuj się z psychologiem lub doradcą. Mogą mieć dla ciebie wgląd i mogą mieć wgląd lub taktyki, których możesz użyć, aby lepiej wspierać swoją żonę.
- Płacz jest w porządku. To wydarzenie również zraniło ciebie.
Krok 3. Zrozum, że nie możesz wiedzieć, jak się czuje
Nawet jeśli ty też ponosisz stratę, nie możesz dokładnie wiedzieć, jak czuje się twoja żona. Dzieje się tak, ponieważ oboje jesteście wyjątkowymi osobami, które inaczej doświadczają straty.
- Zaakceptuj fakt, że nie byłaś w ciąży i nie nosiłaś ze sobą embrionu, płodu lub dziecka. Chociaż twoja strata jest prawdziwa i głęboka, doświadczasz tylko jej części.
- Unikaj komentarzy typu „Wiem, jak się czujesz”. Chociaż może się to wydawać naturalne, może to uznać za niewrażliwe. W końcu jesteście różnymi osobami, pełniącymi różne role w ciąży.
- Daj jej znać, że możesz nie rozumieć, jak się czuje. Pomocne może być wyartykułowanie, że nie wiesz dokładnie, jak ona się czuje. Powiedz coś w stylu: „Czuję tę niesamowitą stratę, ale nawet nie mogę sobie wyobrazić, jak się teraz czujesz”.
