Obserwowanie, jak ukochana osoba pada ofiarą choroby Alzheimera lub innych form demencji, może być bolesne. Demencja to termin używany do opisania zespołu objawów, które upośledzają codzienne funkcjonowanie i wpływają na pamięć, myślenie i zdolności społeczne. Prawie 11% demencji uważa się za potencjalnie odwracalne. Potencjalnie odwracalne demencje częściej występują u pacjentów w wieku poniżej 65 lat. Depresja, niedoczynność tarczycy i niedobór witaminy B12 to niektóre z potencjalnie odwracalnych przyczyn demencji. Nie ma lekarstwa na demencję, ale istnieją metody leczenia, które mogą pomóc w jej objawach. Znajomość oznak zbliżania się do demencji może być błogosławieństwem, ponieważ kiedy wiesz, co przyniesie przyszłość, możesz zaplanować pomoc ukochanej osobie w radzeniu sobie z jej skutkami.
Kroki
Metoda 1 z 2: Obserwowanie oznak demencji
Krok 1. Sprawdź pamięć i zdolności poznawcze osoby za pomocą prostego testu
Osoby cierpiące na demencję mogą mieć trudności z zapamiętaniem ostatnich wydarzeń lub znajomych tras i nazw. Mogą również zapomnieć o ważnych informacjach, takich jak pojęcie liczb. Twoja ukochana osoba może wykonać prosty test, aby ustalić, czy cierpi na utratę pamięci, taki jak badanie stanu psychicznego Uniwersytetu Saint Louis, które składa się z serii prostych pytań, które pracownik służby zdrowia może wykorzystać do oceny stanu psychicznego pacjenta. Inną opcją jest Montreal Cognitive Assessment, który jest kolejnym prostym testem, który pracownicy służby zdrowia mogą przeprowadzać w celu oceny pacjentów.
- Należy pamiętać, że tylko przeszkolony pracownik służby zdrowia powinien dokonywać oceny stanu psychicznego danej osoby.
- Pamięć każdego jest inna, a sporadyczne zapominanie jest powszechne wśród ogólnej populacji. Członkowie rodziny i bliscy przyjaciele zazwyczaj najlepiej oceniają zmiany w zachowaniu od tego, jaka osoba była wcześniej.
- Jeśli utrata pamięci osiągnie punkt, w którym przeszkadza w codziennych czynnościach, zabierz daną osobę do lekarza w celu dokładniejszej oceny.
Krok 2. Uważaj na oznaki normalnej utraty pamięci w porównaniu do nieprawidłowej utraty
Gdy człowiek się starzeje, często zdarzają się problemy z pamięcią. Starsza osoba często ma wiele doświadczeń, a mózg może nie działać tak wydajnie, jak w młodości. Jednak, gdy utrata pamięci zaczyna wpływać na codzienne życie, wtedy musi nastąpić interwencja. Wczesne objawy są różne dla różnych osób. Ale typowe objawy to:
- Nieumiejętność dbania o siebie: niejedzenie, niejedzenie za dużo, niekąpienie się, nieodpowiednie ubieranie się, niewychodzenie z domu, zachowanie „wędrujące”.
- Niemożność utrzymania prac domowych: Naczynia są chronicznie brudne, śmieci niewynoszone, gotowanie „wypadki”, brudny dom, noszenie brudnych ubrań.
- Inne „dziwne” zachowanie: dzwonienie do bliskich o 3 nad ranem i rozłączanie się, dziwne zachowanie zgłaszane przez innych, wybuchy emocji, gdy nic na zewnątrz nie wydaje się złe.
Wskazówka: Miej świadomość, że zapominanie pewnych rzeczy jest normalne. Jest duża różnica między zapominaniem, kiedy córka ukończyła szkołę średnią, a zapominaniem imienia córki.
Krok 3. Poszukaj problemów z wykonywaniem zadań, które kiedyś wykonywali z łatwością
Osoby cierpiące na demencję mogą zapomnieć podać posiłek, który właśnie ugotowali lub zapomnieć, że ugotowali go w pierwszej kolejności. Osoby z demencją mogą mieć trudności z innymi codziennymi zadaniami, takimi jak zakładanie ubrań. Ogólnie rzecz biorąc, szukaj widocznych spadków w codziennej higienie i nawykach ubierania się. Jeśli zauważysz, że dana osoba ma coraz większe trudności z tymi typowymi codziennymi zadaniami, rozważ wizytę u lekarza w celu dalszej oceny.
Krok 4. Zwróć uwagę na problemy związane z używaniem języka
To normalne, że ludzie szukają właściwego słowa. Jednak osoby cierpiące na demencję często denerwują się, gdy nie mogą znaleźć odpowiedniego słowa. Może to spowodować, że wybuchną na osobę, z którą rozmawiają, co może być frustrujące dla obu stron.
- Zmiany językowe zwykle zaczynają się od trudności w zapamiętywaniu słów, powiedzeń i wyrażeń.
- Będzie postępował do spadku zdolności rozumienia języka innych ludzi.
- W końcu dana osoba może w ogóle nie być w stanie komunikować się werbalnie. Na tym etapie ludzie komunikują się jedynie mimiką lub gestem.
Krok 5. Zwróć uwagę na oznaki zamieszania
Osoby z demencją często cierpią z powodu nieporozumień dotyczących kontekstów przestrzennych, czasowych i czasowych. To coś więcej niż zwykła utrata pamięci lub „starsze chwile” – zamieszanie przestrzenne, czasowe i czasowe wskazują na niezdolność do zrozumienia, gdzie dana osoba jest w danej chwili.
- Zamieszanie przestrzenne może spowodować, że osoby cierpiące na demencję zapominają o kierunkach, myśląc, że północ to południe, a wschód to zachód. Albo że droga, którą właśnie przybyli, jest inną drogą. Mogą odejść, a potem zapomnieć, jak dotarli do miejsca i jak wrócić do miejsca, do którego należą.
- Dezorientacja czasowa charakteryzuje się wykonywaniem zachowań w nieodpowiednich momentach. Może to być subtelne, jak niewielkie zmiany w harmonogramie jedzenia lub spania. Ale może to być również bardziej znaczące: osoba może zjeść śniadanie w środku nocy, a następnie przygotować się do snu w środku dnia.
- Dezorientacja miejsca może powodować zamieszanie co do tego, gdzie są chorzy, powodując ich niewłaściwe zachowanie. Ktoś może myśleć, że biblioteka publiczna jest jego salonem i być zły, że ludzie wtargną do jego domu.
- Mogą mieć trudności z wykonywaniem wspólnych zadań poza domem z powodu dezorientacji przestrzennej. Może to być bardzo niebezpieczne, ponieważ jednostka nie może poruszać się w środowisku poza domem.
Krok 6. Nie ignoruj zagubionych przedmiotów
Na przykład często zdarza się, że kluczyki do samochodu gubią się w kieszeniach spodni. Osoby cierpiące na demencję często umieszczają przedmioty w miejscach, które nie mają sensu.
- Na przykład mogą włożyć torebkę do zamrażarki. Albo książeczka czekowa ląduje w apteczce w łazience.
- Należy pamiętać, że osoba z demencją starczą może bronić się lub odbiegać od tej linii logicznego rozumowania, argumentując, dlaczego ma to sens. Bądź bardzo ostrożny, aby nie wdawać się w kłótnię w tym momencie, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby go przekonać i pobudzić tę osobę. Zaprzecza i próbuje bronić się przed prawdą, ponieważ jest przerażająca. Bezpieczniej jest skupić się na sobie jako na celu niż zmierzyć się z prawdą.
Krok 7. Obserwuj zmiany nastroju lub osobowości
Podczas gdy ludzie mogą od czasu do czasu mieć nastroje, osoby cierpiące na demencję mogą mieć gwałtowne, gwałtowne wahania nastroju. W ciągu kilku minut mogą przejść od szaleńczo szczęśliwych do szalonych, mogą też stać się ogólnie drażliwi lub paranoidalni. Osoby cierpiące na demencję często zdają sobie sprawę, że mają problemy z wykonywaniem typowych zadań, co może być frustrujące. Czasami skutkuje to wybuchami drażliwości, paranoi i tym podobnych.
Ponownie, unikaj jeszcze bardziej denerwowania jednostki przez złość, ponieważ jest to szkodliwe dla obu osób
Krok 8. Sprawdź, czy nie ma oznak bierności
Osoba może nie chcieć już chodzić do miejsc, do których chodziła, brać udziału w zajęciach, które kiedyś lubiła, lub widzieć ludzi, których kiedyś widywała. Ponieważ codzienne czynności stają się coraz trudniejsze, wiele osób może być coraz bardziej wycofanych. Zamiast tego mogą popaść w depresję, nie mając motywacji do robienia czegokolwiek w domu lub poza nim.
- Zwróć uwagę, czy dana osoba spędza godziny siedząc na krześle i wpatrując się w przestrzeń lub oglądając telewizję.
- Poszukaj spadku aktywności, złej higieny i problemów z codziennymi czynnościami.
Krok 9. Porównaj obecne zachowanie z tym, co wiesz o danej osobie
Demencja wymaga „konstelacji” nieregularnych i zauważalnie zmniejszających się zachowań. Żaden wskaźnik nie wystarczy do diagnozy. Samo zapominanie o rzeczach niekoniecznie oznacza, że ktoś ma demencję. Poszukaj kombinacji wszystkich objawów wymienionych powyżej. Im lepiej znasz daną osobę, tym łatwiej zauważysz zmiany w jej zwykłym zachowaniu.
Metoda 2 z 2: Potwierdzanie znaków
Krok 1. Zapoznaj się z niektórymi rodzajami demencji
Demencja jest bardzo zróżnicowanym stanem i będzie wyglądać różnie w zależności od pacjenta. W dużej mierze będziesz w stanie przewidzieć postępy pacjenta, biorąc pod uwagę przyczynę demencji.
- Choroba Alzheimera – otępienie postępuje stopniowo, zwykle na przestrzeni lat. Dokładna przyczyna jest nieznana, ale w mózgach pacjentów z chorobą Alzheimera znaleziono płytki i struktury zwane splotami neurofibrylarnymi.
- Demencja z ciałami Lewy'ego: złogi białkowe, zwane ciałami Lewy'ego, rozwijają się w komórkach nerwowych mózgu i powodują spadek zdolności myślenia, pamięci i kontroli motorycznej. Mogą również wystąpić halucynacje i prowadzić do nietypowych zachowań, takich jak rozmowa z kimś, kogo nie ma. Może to być związane z chorobą Parkinsona. Demencja w chorobie Parkinsona zwykle rozpoczyna się 5 do 8 lat po wystąpieniu objawów choroby Parkinsona.
- Demencja wielozawałowa: otępienie występuje, gdy pacjent cierpi na wiele udarów, które blokują tętnicę mózgową. Osoby cierpiące na ten rodzaj demencji mogą mieć objawy, które pozostają takie same przez jakiś czas, a następnie pogarszają się, gdy mają dodatkowe udary.
- Demencja czołowo-skroniowa: części płatów czołowych i skroniowych mózgu kurczą się, powodując zmiany osobowości lub zdolność posługiwania się językiem. Ten rodzaj demencji występuje zwykle w wieku od 40 do 75 lat.
- Wodogłowie z normalnym ciśnieniem: nagromadzenie płynu wywiera nacisk na mózg, powodując demencję, która pojawia się stopniowo lub gwałtownie, w zależności od tego, jak szybko wzrasta ciśnienie. CT lub MRI pokaże dowody tego typu demencji.
- Choroba Creutzfeldta-Jakoba: jest to rzadka i śmiertelna choroba mózgu, która, jak się uważa, jest spowodowana przez niezwykły organizm zwany „prionem”. Chociaż może być obecny przez długi czas, zanim pojawią się objawy, stan pojawia się bardzo nagle. Biopsja mózgu ujawni białka prionowe uważane za przyczynę choroby.
Krok 2. Zabierz osobę do lekarza
Jeśli uważasz, że widzisz „konstelację” zmian i objawów behawioralnych, potrzebujesz oceny eksperckiej. W niektórych przypadkach lekarz podstawowej opieki zdrowotnej będzie w stanie zdiagnozować demencję. Częściej pacjent wymaga skierowania do specjalisty, np. neurologa lub gerontologa.
Krok 3. Wykonaj badania krwi, aby sprawdzić podstawowe problemy
Lekarz danej osoby może użyć badań krwi, aby sprawdzić potencjalne przyczyny demencji, takie jak pełna morfologia krwi, poziom B-12 lub testy na poziom glukozy we krwi lub hormon tarczycy. Testy te pomogą lekarzowi określić, czy może istnieć przyczyna, którą można leczyć.
Krok 4. Przejdź do badań obrazowych, aby zidentyfikować inne potencjalne przyczyny demencji
Lekarz może zlecić określone rodzaje badań obrazowych, takie jak rezonans magnetyczny (MRI), tomografia komputerowa (CT) lub pozytonowa tomografia emisyjna (PET). Posiadanie jednego lub więcej z tych testów jest niezbędne do oceny osoby z demencją.
- CT lub MRI może wykazać, czy dana osoba mogła mieć udar lub czy występuje krwawienie lub guz w mózgu.
- Skan PET może pomóc lekarzowi ustalić, czy depresja lub inne problemy ze zdrowiem psychicznym mogą przyczyniać się do demencji.
Krok 5. Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach
Niektóre kombinacje leków mogą naśladować lub zwiększać objawy demencji. Czasami mieszanie niepowiązanych leków stosowanych w leczeniu różnych chorób powoduje objawy podobne do demencji. Ten rodzaj mieszania leków jest powszechny u osób starszych, więc upewnij się, że masz dokładny wykaz leków.
Niektóre klasy powszechnych leków, które mogą powodować problemy, to: benzodiazepiny, beta-blokery, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, neuroleptyki i difenhydramina (między innymi)
Krok 6. Przygotuj się na pełne badanie fizykalne
Badanie fizykalne może zidentyfikować zaburzenie, które nakłada się na demencję lub przyczynia się do jej rozwoju. Może również całkowicie wykluczyć demencję. Przykłady powiązanych stanów obejmują chorobę serca, udar, niedobór składników odżywczych lub niewydolność nerek. Różnice w każdym z tych czynników mogą stanowić wskazówkę dotyczącą rodzaju demencji, którą należy leczyć.
Lekarz może również przeprowadzić ocenę psychiatryczną, aby wykluczyć depresję jako podstawową przyczynę objawów pacjenta
Krok 7. Pozwól lekarzowi ocenić zdolności poznawcze
Może to obejmować testy pamięci, matematyki i umiejętności językowych, w tym umiejętności pisania, rysowania, nazywania obiektów i wykonywania poleceń. Testy te oceniają zarówno zdolności poznawcze, jak i motoryczne. To jest coś, co pracownik służby zdrowia może sprawdzić za pomocą Montreal Cognitive Assessment. Inną opcją jest test stanu psychicznego Uniwersytetu Saint Louis (SLUMS).
Krok 8. Poddaj się ocenie neurologicznej
Ocena ta obejmie równowagę, odruchy, czuciowe i inne funkcje pacjenta. Ma to na celu wykluczenie innych zaburzeń i identyfikację objawów, które można leczyć. Lekarz może również zlecić skanowanie mózgu w celu zidentyfikowania przyczyn, takich jak udary lub guzy. Główne formy obrazowania to rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa.
Krok 9. Dowiedz się, czy demencja jest odwracalna
Demencja, która powstaje z pewnych przyczyn, może być czasami leczona i odwracana za pomocą opieki medycznej. Inne są jednak postępowe i nieodwracalne. Ważne jest, aby wiedzieć, do której kategorii należy pacjent, aby móc zaplanować przyszłość.
- Potencjalnie odwracalne przyczyny demencji obejmują niedoczynność tarczycy; kiła nerwowa; Witamina B12/niedobór kwasu foliowego/niedobór tiaminy; depresja; i krwiak podtwardówkowy.
- Nieodwracalne przyczyny demencji obejmują chorobę Alzheimera, demencję wielozawałową i demencję HIV.
Wskazówka: Pamiętaj, że diagnozowanie demencji może być złożonym procesem. Postawienie diagnozy może wymagać wielu testów i wizyt.
