Nawet niemowlęta młodsze niż rok mogą wykazywać wskaźniki zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD). Objawy te są czasami trudne do odróżnienia, a rodzice mogą pomylić je z problemami ze słuchem. Niektóre dzieci mogą mieć ubytek słuchu lub po prostu późno kwitnąć. Jeśli Twoje dziecko wykazuje pewne cechy autystyczne, powinieneś poprosić swojego pediatrę o ocenę.. Twój lekarz może ocenić Twoje dziecko podczas każdej kontroli stanu zdrowia dziecka i śledzić jego postępy. Oficjalne badanie przesiewowe autyzmu ma miejsce, gdy Twoje dziecko ma 18 miesięcy, ale dzieci powinny być oceniane pod kątem ogólnych opóźnień rozwojowych już w 9 miesiącu. Wczesna diagnoza jest ważna dla rozwoju dziecka.
Kroki
Część 1 z 2: Rozpoznawanie oznak autyzmu u niemowląt
Krok 1. Zwróć uwagę na wyraz twarzy dziecka
W wieku 7 miesięcy typowe dzieci wyrażają szczęście i uśmiech.
- Pierwszy uśmiech dziecka pojawia się często nawet przed 3 miesiącem.
- Jeśli dziecko nie podąża oczami za przedmiotami przez 3 miesiące, może to być bardzo wczesna oznaka autyzmu.
- Obserwuj ich inne wyrazy twarzy.
- W wieku 9 miesięcy dzieci komunikują się z innymi, wyrażając pewne wyrażenia, takie jak grymasy, grymasy i uśmiechy, aby dopasować się do ich nastroju.
Krok 2. Zauważ, kiedy zaczyna się bełkot
Dzieci, które zwykle się rozwijają, zaczynają gaworzyć w wieku 7 miesięcy.
- Hałas może nie mieć sensu.
- Dzieci często wydają powtarzające się dźwięki, ale dzieci autystyczne wydają różne dźwięki i rytmy.
- W wieku siedmiu miesięcy nieautystyczne dzieci potrafią się śmiać i wydawać piszczące dźwięki.
Krok 3. Zastanów się, kiedy Twoje dziecko zacznie mówić
Niektóre dzieci z autyzmem doświadczają opóźnienia w mówieniu lub w ogóle nie uczą się mówić. Około 15-20% osób z autyzmem nigdy nie mówi, co nie oznacza, że się nie komunikują.
- Do roku dzieci nieautystyczne są w stanie wypowiedzieć pojedyncze słowa, takie jak „mama” i „tata”.
- W wieku 2 lat większość dzieci potrafi łączyć słowa. Typowy dwulatek powinien mieć słownictwo dłuższe niż 15 słów.
Krok 4. Sprawdź reakcję dziecka na język i zabawę
Dziecko autystyczne może nie reagować na własne imię lub unikać zabawy z innymi.
- W wieku 7 miesięcy typowe dziecko reaguje na proste gry, takie jak peekaboo.
- Dziecko nieautystyczne reaguje na własne imię w wieku około jednego roku.
- W wieku 18 miesięcy typowe dziecko zacznie bawić się w „udawane” gry, takie jak udawanie karmienia małej lalki. Dzieci autystyczne nie bawią się w udawanie i mogą wydawać się pozbawione wyobraźni widzom.
- W wieku dwóch lat nieautystyczne dzieci będą naśladować twoje słowa i czyny.
- Zwróć uwagę na regresję mowy. Niektóre niemowlęta osiągają swoje kamienie milowe, a następnie tracą umiejętności w starszym wieku.
Krok 5. Zbadaj ruchy swojego dziecka
Niemowlęta sięgają po przedmioty zazwyczaj do 7 miesiąca życia. Umieść zabawkę poza zasięgiem dziecka, aby sprawdzić, czy po nią sięgnie.
- Dzieci już w wieku 7 miesięcy będą próbowały przyciągnąć Twoją uwagę ruchami. Dzieci autystyczne mogą być mniej aktywne.
- W wieku 6 miesięcy dzieci powinny zwracać głowę w kierunku dźwięków, które słyszą. Jeśli Twoje dziecko tego nie zrobi, może mieć problem ze słuchem lub wczesne objawy autyzmu.
- Wiele dzieci zaczyna machać na pożegnanie i wskazywać przedmioty, które chcą, w wieku 12 miesięcy.
- Jeśli Twoje dziecko nie zaczęło chodzić lub raczkować przez 12 miesięcy, jest to bardzo poważna niepełnosprawność rozwojowa.
- W wieku 1 roku większość dzieci zaczyna używać gestów, takich jak potrząsanie głową, aby powiedzieć „nie”.
- Jeśli Twoje dziecko nie może chodzić przed ukończeniem 2 lat, zdecydowanie powinieneś poddać je ocenie lekarza pod kątem autyzmu i innych niepełnosprawności.
Krok 6. Poszukaj stimmingu
Stymulowanie służy różnym celom: od samouspokojenia po wyrażanie emocji. Jeśli Twoje małe dziecko macha rękami, kołysze ciałem lub kręci się w kółko, jest to prawdopodobna oznaka autyzmu.
Część 2 z 2: Rozpoznawanie objawów autyzmu u starszych dzieci
Krok 1. Obserwuj interakcje swojego dziecka z innymi
Dzieci autystyczne nie mogą nawiązywać przyjaźni z rówieśnikami. Mogą chcieć nawiązać przyjaźnie, ale nie wiedzą jak, lub mogą ich naprawdę nie obchodzić.
- Czasami mają trudności ze zrozumieniem i reagowaniem na uczucia innych.
- Dzieci z autyzmem mogą nie chcieć brać udziału w zajęciach grupowych, ponieważ jest to trudne lub nie są zainteresowane.
- Dzieci autystyczne mogą być niezwykłe pod względem przestrzeni osobistej: niektóre mogą opierać się dotykowi lub nie rozumieć przestrzeni osobistej.
- Innym objawem autyzmu jest to, że dziecko nie reaguje na pocieszanie ze strony innych, gdy jest przygnębione.
Krok 2. Zwróć uwagę na niewerbalną komunikację dziecka
Dzieci autystyczne mogą czuć się nieswojo w kontakcie wzrokowym.
- Mogą mieć płaski wyraz twarzy lub wykazywać przesadzone doświadczenia.
- Dzieci autystyczne mogą nie rozumieć lub nie reagować na niewerbalne sygnały innych osób.
- Osoby z autyzmem mogą nie używać gestów lub mieć problemy z interpretacją, gdy inni używają gestów.
- Dzieci z autyzmem często nie wskazują na przedmioty ani nie reagują na wskazywanie przez innych.
Krok 3. Zwróć uwagę na komunikację werbalną Twojego dziecka
Dzieci, które nie rozwijają mowy lub mają opóźnioną mowę, mogą być autystyczne.
- Dzieci autystyczne, które są werbalne, mogą używać głosu płaskiego lub monotonnego.
- Niektóre dzieci z autyzmem używają echolalii, czyli powtarzania słów i zwrotów, do komunikacji i koncentracji. Na przykład możesz zauważyć, że jeśli zadasz mu pytanie, powtórzy to pytanie, zamiast na nie odpowiedzieć.
- Odwracanie zaimków (używanie „ty” zamiast „ja”) to kolejna powszechna cecha dzieci z ASD.
- Wiele osób z autyzmem nie rozumie żartów, sarkazmu ani dokuczania.
- Niektóre osoby z autyzmem mogą później rozwinąć mowę lub wcale. Mogą żyć szczęśliwie i funkcjonalnie, korzystając z alternatywnej komunikacji, takiej jak pisanie na maszynie, język migowy lub wymiana zdjęć. Wczesna interwencja może pomóc dziecku z autyzmem nauczyć się korzystać z tych narzędzi.
Krok 4. Ustal, czy Twoje dziecko ma namiętne szczególne zainteresowania
Fascynacja jednym tematem, takim jak gry komputerowe czy tablice rejestracyjne, może wskazywać na autyzm. Osoby z autyzmem fascynują się poszczególnymi obszarami tematycznymi, studiując je z pasją i dzieląc się informacjami z każdym, kto będzie słuchał (z entuzjazmem lub nie).
- Na przykład młodsze dziecko może być niemal obsesyjnie zafascynowane dinozaurami lub pociągami.
- Osoby z autyzmem często fascynują się zapamiętywaniem skategoryzowanych faktów i liczb.
Krok 5. Zastanów się, czy zainteresowania Twojego dziecka są uważane za „odpowiednie do wieku”
Rozwój emocjonalny osób z autyzmem różni się od rozwoju ich rówieśników, co może skutkować upodobaniem przez nich różnych rzeczy.
Nie zdziw się, jeśli 12-latek czyta klasyczną literaturę dla zabawy i ogląda bajki dla małych dzieci. Pod pewnymi względami mogą być zarówno „z tyłu”, jak i „z przodu”
Krok 6. Obserwuj, jak grają
Dzieci autystyczne mają tendencję do zabawy inaczej niż inne dzieci, skupiając się bardziej na usystematyzowaniu niż na wyimaginowanej zabawie. Mogą wykazywać niezwykłe zdolności do zabawek typu STEM.
- Dzieci z autyzmem mogą fiksować się na części zabawki, takiej jak koła.
- Jedną z oznak autyzmu jest układanie zabawek w różne wzory.
- Porządkowanie niekoniecznie oznacza brak wyobraźni. Dzieci autystyczne mogą mieć intensywne światy wewnętrzne, które nie są łatwe do wykrycia przez dorosłych.
Krok 7. Zwróć uwagę na to, jak Twoje dziecko reaguje na bodźce sensoryczne
Wiele dzieci z autyzmem cierpi na zaburzenia przetwarzania sensorycznego, stan, w którym ich zmysły mogą być nadwrażliwe lub niedoczułe.
- Dzieci z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego mogą łatwo zostać przytłoczone, gdy są nadmiernie stymulowane.
- Zwróć uwagę, czy Twoje dziecko chowa się przed głośnymi rzeczami (np. odkurzaczem), chce wcześniej wyjść z wydarzenia, ma problemy z koncentracją, gdy coś go rozprasza, jest stale aktywne lub denerwuje się w głośnych lub zatłoczonych miejscach.
- Niektóre dzieci z autyzmem reagują dziwnie na silne zapachy, jaskrawe kolory, nietypowe tekstury i specyficzne dźwięki, nawet jeśli te bodźce nie wydają się silne innym ludziom.
- Dzieci z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego często doświadczają załamań lub zachowują się, gdy są nadmiernie stymulowane. Inni mogą się wycofać.
Krok 8. Zwróć uwagę na krachy
Meltdowny przypominają napady złości, ale nie są rzucane celowo i nie można ich stłumić, gdy już się rozpoczną. Pojawiają się, gdy spiętrzone naprężenia eksplodują na powierzchnię. Czasami są wywoływane przez przeciążenie sensoryczne.
Krok 9. Zbadaj rutynę swojego dziecka
Wiele dzieci z autyzmem potrzebuje rutyny, aby czuć się bezpiecznie i będzie bardzo zestresowane, jeśli rutyna zostanie zakłócona. Na przykład twoja córka może nalegać, aby co wieczór siedzieć na tym samym krześle podczas kolacji lub może nalegać na spożywanie posiłków w określonej kolejności.
Wiele osób z autyzmem stosuje określone procedury lub rytuały podczas zabawy lub wykonywania pewnych zadań, a dzieci autystyczne mogą być bardzo zdenerwowane zmianami w tej rutynie
Krok 10. Uważaj na błędy społeczne
Podczas gdy wszystkie dzieci mogą robić niegrzeczne lub nieodpowiednie rzeczy, osoby autystyczne będą robić to częściej i będą zachowywać się zdziwione i przepraszające, kiedy to powiedzą. Dzieje się tak dlatego, że osoby z autyzmem nie uczą się tak łatwo norm społecznych i mogą wymagać wyraźnego nauczenia, co jest właściwe, a co nieodpowiednie.
Na przykład możesz zauważyć, że Twoje dziecko nie uśmiecha się, kiedy się uśmiechasz, ma problemy z nawiązywaniem przyjaźni, nie nawiązuje kontaktu wzrokowego lub wydaje się, że nie rozumie emocji innych ludzi
Krok 11. Uważaj na inne objawy
Autyzm to złożona niepełnosprawność, która dotyka każdego człowieka w inny sposób. Oto kilka przykładów objawów, które mają niektóre osoby z autyzmem:
- Nadpobudliwość (to może przychodzić i odchodzić)
- Impulsywność
- Krótki czas koncentracji
- Agresja
- Samookaleczenie
- Napady złości lub załamania nerwowe
- Niezwykłe nawyki żywieniowe lub spania
- Niezwykły nastrój lub reakcje emocjonalne
- Brak strachu lub skrajny strach przed nieszkodliwymi sytuacjami
- Wyraźne rysy twarzy. W wydaniu Molecular Autism z 2011 roku naukowcy odkryli, że dzieci autystyczne mają wyraźne różnice w rysach twarzy. Badanie wykazało, że mają szersze oczy i „szerszą górną część twarzy” w porównaniu z typowo rozwijającymi się dziećmi.
- Nieprawidłowe drogi oddechowe płuc. W 2013 roku w Journal of Autism and Developmental Disorders opublikowano badanie, w którym stwierdzono, że „Ocena bronchoskopowa ujawniła, że niektóre dzieci mają podwójne rozgałęzienia oskrzeli (oznaczone „dubletami”) w dolnych drogach oddechowych płuc, a nie normalne, pojedyncze rozgałęzienia. analizy ujawniły w nich tylko jedną cechę wspólną: wszyscy badani z dubletami mieli również autyzm lub zaburzenie ze spektrum autyzmu (ASD)."
Porady
- Zbadaj dokładnie autyzm i związane z nim niepełnosprawności, zanim wyciągniesz pochopne wnioski. Na przykład to, co wygląda na autyzm, może być zaburzeniem przetwarzania sensorycznego.
- Niektóre dzieci późno kwitną i mają normalne opóźnienia w rozwoju.
- Jeśli obawiasz się, że Twoje dziecko wykazuje niektóre z tych zachowań, zabierz je do pediatry w celu oceny.
- Wykazano, że wczesna interwencja jest bardzo skuteczna w umożliwieniu dzieciom autystycznym integracji w zwykłych klasach i interakcji z rówieśnikami.
- Daj sobie czas na refleksję, dostosowanie się i radzenie sobie.
- Wbrew powszechnemu przekonaniu autyzm nie zniszczy życia Twojego dziecka ani rodziny. Wszystko się ułoży.
Ostrzeżenia
- Nigdy nie zgadzaj się na terapię, której czulibyście się niekomfortowo podając neurotypowemu dziecku (np. ciche dłonie) lub która zostałaby zaklasyfikowana jako tortura (np. terapia elektrowstrząsami).
- Uważaj na kampanie i organizacje antyautyzmu, ponieważ mogą one szerzyć destrukcyjne wiadomości, które szkodzą poczuciu własnej wartości Twojego dziecka. Zbadaj dokładnie organizację autyzmu, zanim narazisz na nią swoje dziecko.
