Więc testy się skończyły, lekarz lub terapeuta siada z tobą i dostajesz wiadomość: to autyzm. Jak radzisz sobie z diagnozą? Ten artykuł zawiera wskazówki dotyczące radzenia sobie zarówno dla osób z autyzmem, jak i ich bliskich.
Kroki
Metoda 1 z 4: Zrozumienie autyzmu
Krok 1. Zapomnij o wszystkim, co myślałeś, że wiesz o autyzmie
Telewizja, książki, filmy dokumentalne i inne media rzadko przedstawiają poprawnie osoby z autyzmem. Mimo to osoby z autyzmem są bardzo zróżnicowane. Każda osoba jest dotknięta, uzdolniona lub upośledzona przez autyzm w wyjątkowy sposób. Jeśli spotkałeś jedną osobę ze spektrum autyzmu, spotkałeś tylko jedną osobę ze spektrum autyzmu.
- Istnieje wiele bardzo negatywnych stereotypów na temat autyzmu, które mogą być przerażające, szczególnie dla osób, które nie rozumieją dobrze autyzmu. Pamiętaj, że wiele rzeczy, które słyszałeś, to najgorsze scenariusze, rzeczy, którym można pomóc i poprawić je z czasem, lub rażące kłamstwa.
- Trzymaj się z dala od Autism Speaks i innych grup, które stosują taktykę zastraszania jako technikę zbierania funduszy. Mają tendencję do wyolbrzymiania negatywów i często nie kierują się twoim najlepszym interesem.
Krok 2. Teraz, gdy nic nie wiesz o autyzmie, zbadaj go
Czytaj książki i artykuły napisane przez osoby z autyzmem. Dowiedz się, co ich wyróżnia, jakie błędne wyobrażenia mają ludzie i jakie terapie są pomocne. Osoby z autyzmem mogą malować dokładne obrazy tego, jak wygląda dla nich życie.
- Poszukaj społeczności przyjaznych autyzmowi w Internecie.
- Pamiętaj, osoby z autyzmem to bardzo zróżnicowana grupa (podobnie jak osoby nieautystyczne). Będziesz czytać od ludzi o różnych zdolnościach, potrzebach i cechach.
- Nie czytaj tylko opisów autyzmu przez osoby nieautystyczne. Przejdź bezpośrednio do źródła. Skoncentruj się na rzeczach napisanych przez osoby z autyzmem i wykorzystuj rzeczy napisane przez bliskich i profesjonalistów jako materiał uzupełniający. (Księga Nadziei Emmy zawiera listę blogów i książek napisanych przez osoby z autyzmem, co jest dobrym punktem wyjścia.)
- Spróbuj zacząć od artykułów na temat autyzmu w wikiHow.
Krok 3. Trzymaj się z dala od negatywności
Istnieje kilka toksycznych grup antyautystycznych, które przedstawiają autyzm jako defekt lub demona i mówią okropne rzeczy o osobach z autyzmem. To nie jest miłe i nie dotyczy ciebie ani twojej ukochanej osoby. Unikaj pułapek litości lub winy i odejdź od wszystkiego, co traktuje osoby z autyzmem tak, jakby były gorsze.
Rośnie społeczność ludzi, którzy wierzą, że autyzm jest formą różnorodności, a nie zaburzeniem
Krok 4. Pamiętaj, że osoby z autyzmem mogą odnieść sukces
Osoby z autyzmem piszą powieści, prowadzą organizacje, tworzą sztukę, komponują muzykę, zostają sportowcami oraz wnoszą wkład w naukę i matematykę. Bycie autystycznym nie oznacza bycia niezdolnym, a wiele osób z autyzmem jest w stanie wnieść pozytywny wkład w świat. Wiele osób z autyzmem może teraz lub kiedyś…
- Naucz się wielu nowych umiejętności, których jeszcze nie mają
- Rozwijaj umiejętności zawodowe
- Żyj częściowo lub całkowicie samodzielnie
- Zaprzyjaźnić się
- Ciesz się hobby i pasjami
- Znajdź styl życia i rutynę, które im odpowiadają
- Prowadź szczęśliwe życie, nawet jeśli nie mogą zrobić wszystkich lub żadnej z powyższych rzeczy
Krok 5. Pamiętaj, że każda osoba z autyzmem jest wyjątkowa
Osoby z autyzmem jako grupa są niezwykle zróżnicowane. Historia jednej rodziny może dramatycznie różnić się od historii innej. Nie ma dwóch osób z autyzmem, które są takie same pod względem zdolności, potrzeb lub osobowości. Wspaniale jest uczyć się od zróżnicowanej grupy ludzi, nie zakładając, że przyszłość Twoja lub Twojej rodziny będzie dokładnie taka sama.
- To, co jest pomocne dla jednej osoby, może być nieprzydatne dla innej. To, co jest prawdziwe w przypadku jednej osoby z autyzmem, może być nieprawdziwe w przypadku innej. Nie ma jednego uniwersalnego sposobu, aby pomóc sobie lub bliskiej osobie. Musisz tylko spróbować różnych rzeczy, zachować zdrowy rozsądek i dowiedzieć się, co działa.
- Około 1 na 59 osób cierpi na autyzm. Tak więc prawdopodobnie spotkałeś sporo osób z autyzmem, niekoniecznie o tym wiedząc. Prawdopodobnie wszyscy też bardzo się od siebie różnili.
Metoda 2 z 4: Dostosowywanie swojego nastawienia
Krok 1. Daj sobie czas na przetworzenie
Zwłaszcza jeśli diagnoza cię zaskoczyła, może trochę potrwać, zanim poradzisz sobie ze swoimi uczuciami. Nie oczekuj, że zrozumiesz wszystko od razu lub będziesz wiedzieć, jak zareagować w tej chwili. Możesz być zdezorientowany. Daj sobie czas i przestrzeń na przepracowanie swoich uczuć. Po postawieniu diagnozy ludzie mogą czuć…
- Z ulgą mam wreszcie odpowiedź
- Przestraszony brakiem wiedzy, brakiem wsparcia lub negatywnymi stereotypami
- Smutne, ponieważ niektóre cele z przeszłości mogą być nierealne
- Cieszę się, że mogę odpuścić sobie obwinianie się, bo autyzm nie jest niczyją winą
- Podekscytowany możliwością uzyskania w końcu wsparcia
- Martwisz się o przyszłość
- Zdezorientowany, co to oznacza
- Mieszanka niektórych lub wszystkich tych
Krok 2. Unikaj robienia lub wierzenia w przerażające prognozy dotyczące przyszłości
Mnożą się stereotypy i nieporozumienia. Jeśli ty lub twoja ukochana osoba zostanie uznana za „słabo funkcjonującą”, możesz usłyszeć, że niepewna przyszłość jest niepewna. To po prostu nieprawda. Nikt nie wie, co przyniesie przyszłość, a wiele dobrych rzeczy może się wydarzyć.
- Osoby z autyzmem zwykle późno kwitną. Będą się uczyć i rozwijać przez całe życie. Mogą zacząć robić duże postępy, zwłaszcza gdy otrzymają odpowiednie środki komunikacji, umieszczą w wygodnym otoczeniu i otoczą ludzi, którzy zakładają ich kompetencje.
- Nawet profesjonaliści mogą przeskoczyć do najgorszych scenariuszy. Traktuj ich słowa z przymrużeniem oka.
- Oszuści zwykle atakują przestraszonych ludzi (zwłaszcza rodziców) i mówią „użyj mojego leczenia, albo twoja ukochana osoba jest zgubiona”. To nie jest realistyczne. Nie podejmuj decyzji opartych na strachu i trzymaj się z dala od jakiegokolwiek „leczenia”, które wydaje się okrutne lub nie jest potwierdzone naukowo.
Krok 3. Poważnie traktuj wyzwania związane z autyzmem
Ludzie źle zrozumieją. Rzeczy, które inni uważają za proste, mogą być strasznie trudne dla Ciebie lub Twojej ukochanej osoby. Twoje życie nie będzie jak idealne do zdjęć „inspirujące” zdjęcia osób niepełnosprawnych, które robią wyjątkowe rzeczy. Czasami trudno jest być autyzmem. Poczucie zakłopotania lub niezadowolenia z powodu diagnozy jest w porządku oraz że niepełnosprawność w pewien sposób utrudnia życie.
Ty lub Twoja ukochana osoba nie stajecie się nagle nową lub inną osobą z powodu diagnozy; Uważa się, że autyzm jest wrodzony. Diagnoza autyzmu nie zmienia tego, kim jest ktoś; osoba była zawsze autystyczna. Diagnoza tylko wyjaśnia rzeczy, wyjaśnia dziwactwa i podsuwa pomysły, jak zaspokoić potrzeby danej osoby
Krok 4. Doceń mocne strony, które towarzyszą autyzmowi
Autyzm nie jest w 100% negatywny. Osoba z autyzmem będzie również cieszyć się pewnymi mocnymi stronami, które mogą poprawić jej życie. Ważne jest, aby docenić i wykorzystać te mocne strony. Osoba z autyzmem prawdopodobnie doświadczy wielu lub wszystkich z nich:
- Intensywne, namiętne zainteresowania
- Nieszablonowe myślenie
- Silne pragnienie pomocy innym
- Systemy myślenia
- Umiejętności obserwacyjne
- Silne poczucie moralności
- Życzliwość wobec ludzi, którzy są inni
Krok 5. Zaakceptuj, że to w porządku być innym
Różnice neurologiczne nie sprawiają, że ty lub twoja ukochana osoba jesteś mniej osobą. Nie zmieniają siły, umiejętności, poświęcenia ani współczucia osoby. Ludzie mogą być jednocześnie wspaniali i autystyczni.
- Akceptacja to proces. Potrzeba wysiłku i praktyki, aby dostosować swoje oczekiwania i pamiętaj, aby nie stresować się zbytnio drobiazgami.
- Akceptacja autyzmu jest skorelowana z mniejszym stresem u osób z autyzmem i ich rodziców.
Metoda 3 z 4: Dotarcie do celu
Niektórym ludziom łatwiej jest postawić diagnozę autyzmu niż innym. Zwłaszcza jeśli masz trudności ze zrozumieniem lub radzeniem sobie z tymi wiadomościami, dobrze jest skontaktować się z innymi ludźmi.
Krok 1. Rozmawiaj z osobami, które Cię wspierają w Twoim życiu
Możesz doświadczać wielu różnych emocji i to normalne, że jesteś zdezorientowany lub przytłoczony, zwłaszcza jeśli nie znasz się zbyt dobrze na autyzmie. Porozmawiaj z dobrym słuchaczem o tym, przez co przechodzisz.
Jeśli mówisz o ukochanej osobie, pamiętaj, czy ta osoba jest w zasięgu słuchu. Nie chcesz wyznać swoich najmroczniejszych uczuć tylko osobie z autyzmem w sąsiednim pokoju, aby wszystko usłyszała. Spróbuj wyjść z domu, aby porozmawiać na osobności
Krok 2. Zaprzyjaźnij się z autyzmem
Autystyczni przyjaciele, a także ogólnie fajni i kochający zabawę ludzie, mają kluczowe znaczenie dla twoich umiejętności radzenia sobie. Możesz je znaleźć osobiście, za pośrednictwem grup wsparcia autyzmu lub internetowych przestrzeni autystycznych. Oto kilka sposobów, w jakie przyjaciele z autyzmem są pomocni.
-
Łatwo je zrozumieć, jeśli masz autyzm.
Osoby z autyzmem łatwiej komunikują się ze sobą niż z osobami nieautystycznymi. Miło jest mieć podobnie myślących przyjaciół.
-
Mogą dzielić się umiejętnościami radzenia sobie i strategiami społecznymi.
Osoby z autyzmem mają doświadczenie z pierwszej ręki z tym, co działa, a co nie. Jeśli nie wiesz, co się dzieje, mogą mieć dobre spostrzeżenia.
-
Razem stawiają czoła wyzwaniom.
Pokonywanie trudności w neurotypowym świecie jest o wiele mniej przytłaczające, gdy masz kogoś, kto wie, jak to jest.
-
Pokazują z pierwszej ręki, że można być niesamowitym i autystycznym.
Przy całym negatywnym dyskursie na temat autyzmu łatwo o tym zapomnieć.
-
Akceptują ciebie lub twoją ukochaną, kropka.
Nie ma osądu.
Krok 3. Sprawdź społeczność autystyczną online
Społeczność autystyczna to przyjazne miejsce, które zapewnia pozytywną przestrzeń do dyskusji na temat autyzmu. Wiele osób z autyzmem gromadzi się pod hashtagami #askanautistic i #właściwie autystyczny (ponieważ w większości przypadków autystyczni członkowie rodziny przejęli etykietę autyzmu).
- Jeśli masz ciężki dzień lub czujesz się przygnębiony problemami związanymi z autyzmem, udaj się do społeczności autystów. Piszą wiele rzeczy, które pomagają.
- Rozważ zaangażowanie się w grupy rzecznictwa. Niektóre osoby z autyzmem i inne osoby niepełnosprawne poświęcają swój czas na walkę ze stygmatyzacją i wstydem. Znajdź grupę prowadzoną częściowo lub całkowicie przez osoby z autyzmem.
- Osoby nieautystyczne mogą zadawać pytania pod hasłem #askanautistic i czytać z #faktycznie autystyczne (chociaż niegrzecznie jest w nim publikować, jeśli faktycznie nie jesteś autystą).
Krok 4. Rozważ poradnictwo, jeśli masz problemy
Jeśli robisz wszystko, co w twojej mocy, ale nadal nie możesz poradzić sobie z tym, co się dzieje, lub masz do czynienia z wieloma negatywnymi ludźmi i nie radzisz sobie z tym, możesz potrzebować trochę dodatkowych wskazówek. Poszukaj kogoś, kto jest wyrozumiały i przyjazny autyzmowi.
- Jeśli czujesz się bardzo negatywnie z diagnozą ukochanej osoby i myślisz, że twoje zmagania mogą mieć wpływ na ukochaną osobę, poproś o pomoc. Jesteś to winien zarówno sobie, jak i ukochanej osobie.
- Niestety nie wszyscy doradcy rozumieją autyzm. Niektórzy wpisują się w narrację litości i zachowują się tak, jakby rodziny były ofiarami osoby z autyzmem. Trzymaj się z dala od doradcy, który traktuje Ciebie lub Twoją ukochaną osobę jak ciężar.
Metoda 4 z 4: Postępowanie z diagnozą członka rodziny
Ten rozdział został napisany z myślą o rodzicach, opiekunach i członkach rodzin nowo zdiagnozowanych osób z autyzmem.
Krok 1. Weź głęboki oddech
To naturalne, że jesteś zmartwiony, zdezorientowany i niepewny. Diagnoza to wielka wiadomość. Pamiętaj, że wiele negatywnych rzeczy, które słyszałeś o autyzmie, to tylko jeden element obrazu, a duże grupy mają tendencję do stosowania taktyk zastraszania, aby zebrać pieniądze. Czasami może to być trudne, ale będzie dobrze. Twoje dziecko może mieć szczęśliwe życie.
- Dzieci autystyczne, choć inne, to nadal dzieci, które mają własne talenty i umiejętności. Stają się one coraz jaśniejsze, gdy dorosną. Twoje dziecko ma wiele do zaoferowania.
- Pamiętaj, że większość złych rzeczy, które słyszałeś o autyzmie, to negatywne stereotypy. Zostały one przeniesione z przeszłych negatywnych wyobrażeń, kiedy osoby z autyzmem były instytucjonalizowane, torturowane, zastraszane i traktowane bardzo okropnie. Chociaż niektóre z nich trwają nadal, społeczeństwo przeszło długą drogę, a wiedza i zrozumienie znacznie poprawiły życie osób z autyzmem.
Krok 2. Znajdź kilka zasobów dla rodziców i opiekunów nowo zdiagnozowanych dzieci z autyzmem
Wiele napisano o dostosowaniu się do nowości i stawianiu później pierwszych kroków.
- Welcome to Holland i Fido's New Kitten to dwa krótkie artykuły dla rodziców o niespodziewanych diagnozach. Przeczytaj je oba.
- Wiele osób i organizacji stworzyło listy zasobów dla rodziców nowo zdiagnozowanych dzieci. Spróbuj zacząć od Przewodnika osoby myślącej po autyzmie „13 niezbędnych dalszych kroków dla rodziców” lub listy zasobów na temat autyzmu Miss Luna Rose.
Krok 3. Pamiętaj, że Twoja ukochana osoba widzi Twoją reakcję
Jeśli zachowujesz się tak, jakby diagnoza to koniec świata, oni to zobaczą i będą się obwiniać. Zachowaj swoje najbardziej wrażliwe chwile, gdy ukochanej osoby nie ma w pobliżu i wyjaśnij im, że ją kochasz i doceniasz (autyzm i wszystko inne). Nie przekazuj swojej ukochanej osoby negatywnego obrazu autyzmu.
- Osoby z autyzmem w bardziej akceptującym środowisku mają zwykle lepsze wyniki w zakresie zdrowia psychicznego.
- Zadaniem opiekuna jest pomaganie im w osiąganiu jak najlepszych wyników. Oznacza to, że musisz nauczyć się, jak wyjść z emocjonalnych zahamowań, dostosować swoje oczekiwania, edukować się na temat autyzmu i bronić swojego dziecka.
Krok 4. Wspieraj ukochaną osobę
Mogą też czuć się zagubione i zdezorientowane, a odrobina dodatkowego wsparcia pomoże im zrozumieć, że twoja miłość do nich się nie zmieniła. Sposób, w jaki zdecydujesz się to zrobić, będzie zależeć od osoby: przytulenie jej, powiedzenie jej, jak bardzo ją kochasz, wspólna rozmowa o ich szczególnych zainteresowaniach, cieszenie się dobrym czasem lub coś innego.
Krok 5. Szukaj i przyjmij pomoc
Rodzicielstwo jest już wyczerpującą pracą i może być szczególnie trudne, gdy próbujesz znaleźć środki dla niepełnosprawnego dziecka. Nie musisz tego robić sam. Jak najwcześniej znajdź odpowiednie zasoby, aby pomóc dziecku nauczyć się dobrze komunikować i prowadzić satysfakcjonujące życie. Posiadanie wsparcia w społeczności znacznie poprawi możliwości twojego dziecka, a także twoje własne samopoczucie i szczęście.
- Poszukaj terapii, które zwiększą zdolności Twojego dziecka do radzenia sobie i dadzą mu nowe umiejętności. Unikaj terapii opartych na przestrzeganiu zaleceń i modnych „leczeniach”, ponieważ mogą one zaszkodzić dziecku.
- Nie zapomnij o własnych potrzebach! Sprawdź, czy istnieje grupa wsparcia dla rodziców, do której możesz dołączyć, lub grupa oferująca porady rodzicielskie dostosowane do specjalnych potrzeb. Twoje zdrowie psychiczne i emocjonalne jest ważne zarówno dla Twojego dziecka, jak i dla Ciebie.
Krok 6. Rozważnie wybieraj grupy wsparcia
Niektóre grupy wsparcia starają się pomóc bliskim osób z autyzmem i uczyć ich o autyzmie. Jeszcze inni to toksyczne społeczności pełne narzekań, negatywności i obwiniania. Trzymaj się z dala od grup, które mogą zachęcać do spirali w dół, i znajdź coś z pozytywnym nastawieniem. Oto kilka rzeczy do rozważenia:
- Czy dorośli z autyzmem (np. autystyczni rodzice dzieci z autyzmem) uczęszczają na zajęcia? Czy wydają się szczęśliwe i wygodne, że tu są?
- Czy członkowie grupy rutynowo obwiniają i zawstydzają siebie lub swoich bliskich?
- Czy członkowie grupy są zainteresowani pomaganiem swoim dzieciom, czy po prostu chcą odgrywać ofiarę?
- Czy teorie spiskowe dotyczące szczepionek, nowoczesnej medycyny lub innych rzeczy są rozpowszechniane?
- Czy skupiają się na walce z autyzmem, czy też pogodzą się z autyzmem, szukając pomocy?
- Czy nienawidzą autyzmu?
- Czy byłbyś w porządku, gdyby ludzie mówili w ten sposób o dzieciach nieautystycznych?
Krok 7. Porozmawiaj z dorosłymi osobami z autyzmem w celu uzyskania porady i wsparcia
Oprócz bycia dobrymi przyjaciółmi, dorośli z autyzmem mogą pomóc Ci wyobrazić sobie, jak może wyglądać przyszłość dziecka z autyzmem. Pomogą one również poprawić samoocenę Twojego dziecka, pokazując, że dorośli z autyzmem istnieją i są dobrymi ludźmi. Mogą również być w stanie zaoferować wgląd w autyzm, jakiego nie byłby w stanie żaden terapeuta nieautystyczny.
Krok 8. Zaakceptuj, że twoja ukochana osoba będzie inna
Mogą machać rękami w sklepach spożywczych. Zamiast mówić, mogą używać języka migowego. Mogą mówić w specyficzny sposób i być może będziesz musiał bardziej się postarać, aby je zrozumieć. Nie oznacza to jednak, że nie będą w stanie cię kochać, znaleźć spełnienie i wnieść znaczący wkład w świat. Uznaj, że „inny” nie jest mniej niż „normalny” i że to w porządku, jeśli ukochana osoba jest wyjątkowa.
Osoby z autyzmem, które nie ukrywają swoich cech autystycznych, mają lepsze zdrowie psychiczne
Krok 9. Naucz ukochaną osobę o autyzmie.
Wyjaśnij, w jaki sposób autyzm utrudnia im niektóre rzeczy i opowiedz im również o pozytywnych aspektach autyzmu. Poszukaj książek napisanych przez io osobach autystycznych.
- Jeśli twoja ukochana osoba pozytywnie odnosi się do autyzmu, jest to oznaką zdrowej samooceny.
- Powiedz dziecku, że jest autystyczne, zanim pójdą do szkoły. Dzieci z autyzmem mogą szybko zorientować się, że są inne. Jeśli powiesz im o tym najpierw, możesz nadać ton i pomóc im zrozumieć, że nie ma z nimi nic „nie tak”.
- Ponieważ trudno jest znaleźć dokładne i akceptujące media na temat autyzmu, można również wskazać postacie, które wydają się wykazywać pewne cechy (bez oficjalnej diagnozy). Na przykład: „Widzisz, jak kocha komputery i prosi przyjaciół, aby zrozumieli, jak czują się inni? Myślę, że jest trochę autystyczna, tak jak ty!” Powiedz to pozytywnym tonem głosu, aby Twoje dziecko wiedziało, że autyzm jest w porządku. Kilka autystycznych wzorów do naśladowania (oficjalnych lub nie) może znacznie poprawić samoocenę Twojego dziecka.
- Starsze dzieci, nastolatki i dorośli mogą odnieść korzyści z czytania artykułów na temat autyzmu. Możesz skierować ich do artykułów wikiHow, takich jak Jak zaakceptować swój autyzm lub do społeczności autystycznych online.
Krok 10. Współpracuj z ukochaną osobą, aby ułatwić jej życie
Porozmawiaj z nimi o tym, co jest dla nich trudne i dlaczego. Wspólna burza mózgów. Niech będą aktywnym uczestnikiem procesu, a nie przedmiotem projektu. Możesz pracować razem, aby uczynić życie lepszym.
Wspólne strategie radzenia sobie z burzą mózgów
Krok 11. Daj sobie i swojej ukochanej przerwę
Nie musisz poddawać ich 40-godzinnej terapii tygodniowo. Nie musisz spędzać każdej minuty na unosiniu się nad nimi lub mikrozarządzaniu tym, co robią. Nikt nie zginie, jeśli spóźni się o kilka kamieni milowych. Osoby z autyzmem potrzebują czasu na relaks, robienie rzeczy, które lubią i dobrą zabawę bez wskazówek dorosłych. Daj sobie czas na odpoczynek, relaks i przestań mieć obsesję na punkcie osi czasu rozwoju oraz „powinno” i „nie powinno”. To nie jest dobre dla twojego dziecka iz pewnością nie jest dobre dla ciebie.
- Nie musisz się unosić. W porządku jest siedzieć cicho lub wykonywać obowiązki w sąsiednim pokoju, podczas gdy ukochana osoba ustawia przedmioty w pobliżu.
- Można pozwolić im oglądać telewizję zatwierdzoną przez rodziców.
- Ciesz się czasem, który nie jest skupiony na lekcji. Bądź gotów po prostu odkrywać, rozmawiać, spędzać czas i dobrze się bawić.
- Zrób sobie przerwę, jeśli jesteś przytłoczony. Zachowuj się tak, jak chciałbyś, aby zrobiła to twoja ukochana osoba: powiedz, że potrzebujesz przerwy, wyjdź, oddychaj głęboko i wykonaj ćwiczenie relaksacyjne lub dwa.
- Nie próbuj spełniać nierealistycznych oczekiwań. To normalne, że dzieci z autyzmem nie osiągają swoich kamieni milowych w przeciętnym czasie. Niektóre kamienie milowe mogą nadejść wcześnie, a niektóre późno. Wyrzuć ustandaryzowany kalendarz i zamiast tego skup się na tym, co dziecko może zrobić i na tym, czego jest gotowe się nauczyć. Nie przejmuj się tym, co robi dzieciak sąsiada z sąsiedztwa.
Krok 12. Poznaj najlepsze praktyki wychowywania dziecka z autyzmem
Jeśli twoja ukochana jest jeszcze dzieckiem, to teraz jest dobry moment, aby zacząć uczyć się najlepszych technik wychowawczych dla dzieci autystycznych. Ogólnie rzecz biorąc, dzieci autystyczne najlepiej radzą sobie w zorganizowanym, empatycznym i łagodnym środowisku. Dostosuj swój styl rodzicielski do ich unikalnych potrzeb. Nie zawsze będziesz idealnym opiekunem, ale pokazanie, że Ci zależy, to długa droga.
- Zredukuj stres dla swojego dziecka tak bardzo, jak to możliwe.
- Stwórz stabilną rutynę. Przewidywalność może zmniejszyć niepokój.
- Zakładaj kompetencje. Załóż, że są zdolni i skup się na tym, aby ich umiejętności świeciły.
- Słuchaj ich uważnie. Mózgi autystyczne działają inaczej, więc jeśli nie masz autyzmu, będziesz musiał bardziej się postarać, aby to zrozumieć. Ważny jest wysiłek.
- Skup się na empatii, a nie na kontroli. Jeśli zachowują się niewłaściwie, spróbuj dowiedzieć się, co ich niepokoi lub powstrzymuje, zamiast próbować zmusić ich do zachowania.
- Skoncentruj się na pozytywnych informacjach zwrotnych, aby uzyskać pozytywną dyscyplinę.
- Bądź wyrozumiały. Kiedy popełni błąd, porozmawiaj z nim o tym, jak sobie z tym poradzić (teraz lub następnym razem).
- Zachęć ich do wyrażania pragnień i potrzeb, od „Boję się” przez „Potrzebuję przerwy” po „Chcę robić to częściej z tobą”.
Krok 13. Postaw szczęście ukochanej osoby na pierwszym miejscu
Nie ma znaczenia, czy Twoje dziecko kręci się publicznie. Nie ma znaczenia, że Twoje dziecko nie mówi. Nie ma znaczenia, czy Twoje dziecko ma absurdalnie skoncentrowane zainteresowanie mostami. To, co czyni nas ludźmi, to nie tylko to, co „normalne”. Liczy się przede wszystkim nasza dobroć i miłość.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
