Możesz odczuwać wiele emocji po otrzymaniu diagnozy zaburzenia osobowości typu borderline (BPD). Być może czujesz się w szoku lub nawet złości na osobę, która Cię zdiagnozowała. Może czujesz się oporny na leczenie lub przytłoczony tym, co może się wiązać z leczeniem. Podczas gdy twój umysł i emocje mogą czuć się przytłoczone, cofnij się o krok i skup się na dobrym radzeniu sobie z diagnozą. Daj sobie czas na przemyślenie tego, zbadaj możliwości leczenia i pozwól sobie na powrót do stabilnego spojrzenia na życie.
Kroki
Część 1 z 3: Radzenie sobie z natychmiastowymi następstwami
Krok 1. Weź kilka głębokich oddechów
Możesz czuć się zły na tego, kto cię zdiagnozował, lub być przytłoczonym radzeniem sobie z twoją nową diagnozą. Zamiast czuć się zestresowany, niespokojny lub pozwolić, by myśli zagarnęły to, co najlepsze, przez kilka dni ćwicz dbanie o siebie. Skoncentruj się na dbaniu o siebie, a nie na wyciąganiu pochopnych wniosków dotyczących diagnozy lub leczenia.
- Idź na spacer, porozmawiaj o kąpieli, poczytaj książkę, medytuj lub zrób coś, co jest dla Ciebie uspokajające i przyjemne. Więcej wskazówek znajdziesz w artykule Jak praktykować samoopiekę.
- Unikaj sięgania po narkotyki lub alkohol jako sposób radzenia sobie ze swoimi uczuciami.
Krok 2. Przypomnij sobie, że wszystko w porządku
Możesz mieć wrażenie, że zmieniło się twoje poczucie tożsamości i nie wiesz, co ze sobą zrobić. Uspokój się mówiąc: „Jestem w porządku taki, jaki jestem. Nie jestem zły i nic złego mi się w tej chwili nie dzieje”. Nic złego się z tobą nie dzieje i nic się naprawdę nie zmieniło poza twoją świadomością.
- Pamiętaj, że postawienie diagnozy może być dobrą rzeczą. Pozwala znaleźć przydatne terapie, a niektórzy ludzie mogą uznać, że daje im to zamknięcie.
- Zaburzenie osobowości typu borderline to tylko nazwa. Nie określa, kim jesteś ani ile jesteś wart.
- Nadal jesteś tą samą osobą, którą byłeś wcześniej. Teraz masz jeszcze jedną informację o sobie.
Krok 3. Doświadcz swoich uczuć
To normalne, że po otrzymaniu diagnozy zdrowia psychicznego pojawiają się różne emocje. Możesz odczuwać ulgę, szok, zaprzeczenie, wstyd, dezorientację lub bezsilność. Nie wstydź się tego, jak się czujesz, ale pozwól sobie poczuć te emocje jako całkowicie ważne i w porządku. Uświadom sobie, że to normalne, że masz wiele emocji związanych z diagnozą i pozwól sobie na ich odczuwanie, gdy się pojawiają.
- Możesz obawiać się, że będziesz musiał mówić ludziom lub stanąć w obliczu społecznego napiętnowania choroby psychicznej lub zaburzeń osobowości. Nie wchodź teraz zbyt daleko w szczegóły, a zamiast tego skup się na tym, co czujesz i jak to czujesz.
- Jeśli czujesz smutek, zanotuj, w którym miejscu swojego ciała odczuwasz ten smutek i wyrażaj go tak, jak uznasz to za stosowne. Jeśli chcesz płakać, prowadzić dziennik lub po prostu słuchać swoich uczuć, to w porządku.
- Chociaż może nie czuć się teraz świetnie, wyobraź sobie, o ile lepiej będziesz się czuł, gdy zaczniesz być lepszy!
Krok 4. Naucz się BPD
Zaburzenie osobowości typu borderline nie jest chorobą ani markerem „złej” osoby. To po prostu kategoria podobnych objawów od osób, które mają historię traumy. Tak, świadomość, że wiele osób z BPD ma historię traumy, może pomóc ci poradzić sobie z poczuciem wstydu i uświadomić, że ta diagnoza nie jest twoją winą.
Dowiedz się, jakie objawy są typowe i jak BPD wpływa na osoby, które ją mają
Krok 5. Trzymaj się z dala od piętna
Niektórzy ludzie, źródła medialne i filmy postrzegają osoby z BPD jako przerażające, lekkomyślne i jako najbardziej ekstremalne przypadki. Nie każdy z BPD ma najbardziej ekstremalny przypadek, a objawy mogą się różnić w zależności od osoby. Jeśli czytasz różne rzeczy w Internecie lub rozmawiasz z ludźmi, którzy dokonują ogólnych uogólnień na temat osób z BPD, cofnij się o krok lub nie obcuj z nimi.
- Przypomnij sobie, że nie jesteś na granicy, ale masz diagnozę BPD i nie musi cię ona definiować.
- Pamiętaj, że nadal jesteś wyjątkową osobą o wyjątkowych umiejętnościach, cechach i problemach. Diagnoza nie może zmienić tego, kim jesteś.
- Diagnoza po prostu nadaje nazwę twoim objawom. Choć może się to wydawać przerażające, objawy będą występować z diagnozą lub bez diagnozy. Jednak po postawieniu diagnozy możesz podjąć kroki w kierunku uzdrowienia.
Część 2 z 3: Odkrywanie opcji terapeutycznych
Krok 1. Rozpocznij dialektyczną terapię behawioralną (DBT)
Terapia jest głównym sposobem leczenia zaburzeń osobowości typu borderline. Terapia dialektyczno-behawioralna (DBT) została specjalnie zaprojektowana do leczenia zaburzeń osobowości typu borderline i obejmuje umiejętności uczenia się, aby skuteczniej zarządzać emocjami. DBT wykorzystuje cztery moduły (uważność, tolerancja na stres, regulacja emocji i efektywność interpersonalna) w celu określenia specyficznych cech osobowości typu borderline.
DBT często wymaga pracy z terapeutą indywidualnym, a także w terapii grupowej. Terapia grupowa może być bardzo skuteczna, więc nie bój się jej wypróbować
Krok 2. Poznaj inne opcje terapii
Jeśli DBT nie brzmi jak dobre dopasowanie, istnieją inne podejścia do leczenia BPD poprzez terapię. Znajdź terapeutę i podejście do terapii, które wydaje się dobrze pasować. Terapie mające na celu pomoc w BPD obejmują terapię schematów (która identyfikuje niezaspokojone potrzeby, które prowadzą do negatywnych wzorców), terapię opartą na mentalizacji (MBT) (która pozwala zidentyfikować twoje myśli i emocje oraz zobaczyć je z nowej perspektywy) oraz terapię psychodynamiczną (co pomaga zrozumieć twoje emocje i trudności interpersonalne, odzwierciedlone w relacji terapeutycznej).
Kiedy znajdziesz podejście i terapeutę, który wydaje się pasować, pozostań przy nim. Nawet jeśli przechodzisz przez trudny okres, spróbuj przezwyciężyć wyzwanie. Czasami to normalne
Krok 3. Zaangażuj się w terapię traumy
Jeśli doświadczysz ostrego lub długotrwałego urazu, natychmiast rozpocznij leczenie urazu. Niektóre opcje do zbadania obejmują odczulanie i ponowne przetwarzanie ruchu gałek ocznych (EMDR), terapię ekspozycji, doświadczanie somatyczne (SE) i terapię poznawczo-behawioralną skoncentrowaną na traumie (TF-CBT). Trauma może wpłynąć na Twoje codzienne życie i z tego powodu ważne jest, aby zająć się tym z góry.
Możesz być w stanie rozwiązać część emocjonalnego bólu i przepracować głębokie rany dzięki terapii skoncentrowanej na traumie
Krok 4. Weź udział w wsparciu grupowym
Dialektyczna terapia behawioralna (DBT) często zawiera element terapii grupowej. Możesz jednak zdecydować się na terapię grupową w celu leczenia oprócz leczenia indywidualnego lub do grupy wsparcia. Bycie częścią grupy może pomóc ci zdobyć nowe umiejętności i ćwiczyć swoje umiejętności w bezpiecznym środowisku. Możesz również skorzystać z kontaktu z innymi osobami z BPD i uzyskania wglądu w ich doświadczenia.
Zadzwoń do lokalnej kliniki zdrowia psychicznego i ośrodków środowiskowych, aby sprawdzić, czy oferowane są grupy dla osób z BPD
Część 3 z 3: Uczucie uziemienia i stabilności
Krok 1. Porozmawiaj z kimś natychmiast, jeśli rozważasz samobójstwo
Jeśli czujesz, że rzeczy to za dużo i nie możesz ich zabrać i chcesz się wydostać, natychmiast wezwij pomoc. Jeśli pracujesz z dostawcą zdrowia psychicznego, najpierw skontaktuj się z nim. Jeśli nie masz terapeuty, zadzwoń do swojego lekarza lub udaj się do najbliższego oddziału ratunkowego. Możesz również zadzwonić na pogotowie lub na infolinię dla osób samobójczych, np. 1-800-273-8255 w USA.
Niektóre oznaki samobójstwa obejmują mówienie lub myślenie o samobójstwie, sprzedawanie swoich rzeczy, zwiększanie spożycia alkoholu lub narkotyków, poczucie, że nie masz celu i jesteś ciężarem dla innych, wycofanie społeczne i zachowanie lekkomyślne lub poza kontrolą
Krok 2. Poznaj opcje leków
Niektórzy ludzie uzupełniają terapię lekami. Chociaż nie ma leków zaprojektowanych specjalnie dla BPD, niektóre objawy można leczyć za pomocą farmaceutyków. Na przykład, jeśli cierpisz na wahania nastroju, możesz skorzystać ze stabilizatora nastroju, a lek przeciwpsychotyczny może pomóc w uczuciach wściekłości lub zdezorganizowanych myśli.
- Porozmawiaj z psychiatrą o lekach. Twój psychiatra pomoże Ci opanować objawy za pomocą leków. Pamiętaj jednak, że możesz wypróbować kilka recept i doświadczyć skutków ubocznych, zanim znajdziesz taką, która Ci odpowiada.
- Leki cię nie wyleczą, ale mogą ustabilizować nastrój, dzięki czemu terapia będzie skuteczniejsza.
Krok 3. Ćwicz umiejętności radzenia sobie
Znajdź sposoby, aby lepiej radzić sobie ze stresem i radzić sobie ze stresem. Codziennie ćwicz metody relaksacyjne, które pomogą Ci radzić sobie ze stresem. Ćwiczenie przez 30 minut każdego dnia może pomóc ustabilizować nastrój. Możesz ćwiczyć umiejętności radzenia sobie, gdy stresory pojawiają się również indywidualnie.
- Rozpocznij praktykę uważności. Zacznij od skupienia się na oddychaniu, gdy czujesz się zmartwiony lub niespokojny. Skoncentruj swoje myśli i emocje na każdym wdechu i wydechu, aby pomóc ci wejść w spokojną przestrzeń.
- W przypadku metod długoterminowych spróbuj codziennie praktykować relaksację. Wejdź w codzienną jogę, qigong, tai chi i medytację. Znajdź ten, który Ci się podoba i rób to codziennie.
- Dbanie o siebie to jedna z najlepszych rzeczy, jakie możesz zrobić dla swojego zdrowia fizycznego i psychicznego.
Krok 4. Przetwarzaj swoje uczucia z bliskimi
Ważne jest, aby czuć się wspieranym przez ludzi w swoim życiu, gdy doświadczasz szoku lub innych silnych emocji związanych z niedawną diagnozą. Bycie blisko ludzi, którzy cię kochają i troszczą się o ciebie, może być w tym czasie ważne. Otaczaj się rodziną i bliskimi przyjaciółmi, aby Cię wspierać. Porozmawiaj z kimś, kto cię wysłucha i będzie pomocny w tym czasie. Kontynuuj korzystanie ze wsparcia społecznego przez cały okres leczenia.
Zbuduj swoje wsparcie społeczne od ludzi, którzy będą Cię słuchać i szanować
Krok 5. Wyraź swoje potrzeby
Zwłaszcza po natychmiastowej diagnozie możesz czuć się nieswojo i potrzebować pomocy innych, aby wrócić do normalnego życia. Jednak ludzie mogą nie wiedzieć, jak cię wesprzeć. Jeśli masz potrzebę, bądź bezpośredni i uprzejmy. Używaj stwierdzeń „ja”, aby wyrazić swoje uczucia i potrzeby.
- Na przykład możesz powiedzieć: „Nie chcę porady, po prostu chcę, aby ktoś teraz słuchał”. Możesz również powiedzieć: „Szukam porady i byłbym wdzięczny za wskazówki na ten temat”. Bądź szczery z innymi o tym, jak się czujesz i czego potrzebujesz.
- Powiedz: „Trudno mi przyjąć wszystkie informacje naraz i czuję się naprawdę przytłoczony. Czuję, że się zamykam i potrzebuję pomocy. Czy możesz mi pomóc w potrzebach domowych w tym tygodniu?”
Krok 6. Zwiększ swój krąg społeczny
Jeśli nie czujesz się wspierany przez ludzi w twoim życiu, rozważ poszerzenie kręgu towarzyskiego o przyjaciół, którym zależy na tobie i na których ci zależy. Nawiązywanie przyjaźni i znajdowanie bliskości z innymi może być trudne. Pamiętaj jednak, że ważne jest, aby mieć przyjaciół, którzy pomogą Ci i wesprą Cię w trudnych chwilach.
- Możesz także zaangażować się w zajęcia, które Cię interesują, takie jak piesze wycieczki, pływanie łódką lub obróbka drewna. Znajdź grupy innych osób, które mają podobne zainteresowania i zacznij brać udział w spotkaniach lub wydarzeniach. Posiadanie czegoś wspólnego daje natychmiastową więź.
- Innym świetnym sposobem na poznanie nowych ludzi i nawiązanie przyjaźni jest wolontariat. Zostań wolontariuszem w lokalnej społeczności duchowej, opiekuj się dziećmi znajdującymi się w niekorzystnej sytuacji lub zabierz psy na spacer do lokalnego schroniska. Istnieje wiele sposobów na zaangażowanie się w lokalną społeczność i oddanie się. Sprawdź Jak zostać wolontariuszem, aby uzyskać więcej informacji.
Porady
- Istnieje wiele poradników dotyczących traumy i leczenia, które mogą ci pomóc. Zapytaj swojego terapeutę o sugestie.
- Jeśli zdecydujesz się spróbować medytacji, możesz skorzystać z aplikacji, filmów online lub podcastów, które pomogą Ci się poprowadzić.
- Wiedz również, że BPD ma również wiele wspólnych zalet, takich jak empatia, kreatywność, wzmożone doświadczanie/znajomość emocji innych, współczucie, pasja i intuicja.
