Choroba lękowa (IAD) jest obecnie akceptowanym terminem medycznym dla tego, co kiedyś nazywano hipochondrią. Badanie z 2001 roku wykazało, że od 5 do 9% pacjentów podstawowej opieki zdrowotnej wykazywało objawy IAD. Osoby z IAD mogą mieć łagodne objawy lub nie mieć ich wcale, ale nadal uważają, że cierpią na poważną lub zagrażającą życiu chorobę. Ten strach jest uporczywy i zakłóca ich codzienne życie. Wizyty u lekarza i testy diagnostyczne mogą wykazać, że choroba nie występuje, ale nie łagodzi to niepokoju odczuwanego przez osobę z IAD. Ewentualnie ludzie z IAD mogą faktycznie cierpieć na chorobę, ale mają silne przekonanie, że są bardziej chorzy niż w rzeczywistości. Chociaż ludzie z IAD nie są w stanie dokładnie ocenić odczuć i objawów we własnym ciele, istnieją sposoby na pokonanie IAD.
Kroki
Metoda 1 z 3: Budowanie systemu wsparcia
Krok 1. Uzyskaj ocenę medyczną u swojego dostawcy podstawowej opieki zdrowotnej
Zrób listę swoich aktualnych objawów, aby zabrać ze sobą na wizytę. Ponieważ IAD może być związane z chorobą w dzieciństwie lub innymi traumatycznymi zdarzeniami, poinformuj swojego lekarza o swojej historii medycznej. Twój lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może skierować Cię do specjalisty zdrowia psychicznego w celu dodatkowego leczenia.
Krok 2. Znajdź dostawcę opieki zdrowotnej, któremu możesz zaufać
Oczywiście najtrudniejszą częścią bycia hipochondrykiem jest ciągłe poczucie, że z twoim ciałem dzieje się coś strasznie nie tak. Ostatecznie przeszkolony lekarz jest jedyną osobą, która może zdiagnozować objawy i monitorować je pod kątem wszelkich zmian, które mogą wymagać interwencji medycznej. Jeśli nie masz regularnego kontaktu z lekarzem, znalezienie go powinno być pierwszym krokiem.
Krok 3. Nawiąż dobre relacje z lekarzem
Jeśli cierpisz na hipochondrię, prawdopodobnie poznasz swojego lekarza całkiem dobrze. Kiedy masz spotkanie, nie bój się zadawać pytań i uzyskać jak najwięcej informacji.
- Bądź szczery co do tego, co czujesz i jak postrzegasz swoje objawy, nawet jeśli czujesz się zakłopotany.
- Podaj swojemu lekarzowi tak szczegółową historię medyczną, jak to tylko możliwe. Twój lekarz potrzebuje jak najwięcej informacji, aby postawić dokładną diagnozę.
- Zachować otwarty umysł. Może się zdarzyć, że uznasz, że pewne badania medyczne są konieczne, a Twój lekarz się z tym nie zgodzi.
-
Może się również zdarzyć, że Twój lekarz poczuje, że nie ufasz jego osądowi, i możesz mieć wrażenie, że Twój lekarz nie traktuje Cię poważnie.
Jeśli tak się stanie, pamiętaj, że twój lekarz próbuje ci pomóc, nawet jeśli różnisz się postrzeganiem swojej sytuacji
- Postępuj zgodnie z planem leczenia, w tym przyjmowaniem wszystkich przepisanych leków. Jeśli tego nie zrobisz, Twój lekarz nie może dokładnie ocenić, czy plan Ci odpowiada.
Krok 4. Rozważ dołączenie do grupy wsparcia
Często czujesz się samotny w swojej chorobie. Twój lekarz mówi, że tak naprawdę nie jesteś chory, terapeuta uczy cię, że nie możesz ufać własnej percepcji odczuwania ciała i zaczynasz się zastanawiać, jak to możliwe, że tak bardzo się myliłeś. Zsumuj to i może to być bardzo przytłaczające.
- Jeśli nigdy nie spotkałeś kogoś ze swoim schorzeniem, rozmowa z kimś, kto cierpiał z powodu tego samego rodzaju lęków i natrętnych myśli, może być bardzo uprawomocniony.
- Terapia grupowa może zapoznać Cię z osobami, które nauczyły się dobrze prosperować z Twoją chorobą, a także z osobami, które dopiero rozpoczynają leczenie.
- Twoja grupa może zapewnić Ci system wsparcia na czasy, kiedy zaczynasz chwiać się w leczeniu i zaczynasz wątpić, czy chcesz kontynuować.
- Jeśli będziesz trzymać się swojej grupy, możesz nawet w końcu zacząć oddawać, pomagając innym, którzy mają problemy.
- Internet jest pełen forów dyskusyjnych i forów poświęconych zaburzeniom lękowym, na których można łączyć się i dzielić uczuciami z innymi osobami cierpiącymi na IAD.
Krok 5. Porozmawiaj z zaufanym przyjacielem
Przyznanie się, że pochłaniają Cię obsesyjne obawy o zdrowie, może być wstydliwe. Nie chcesz być kimś, kto nieustannie narzeka na wszystkich, że jesteś pewien, że masz śmiertelną chorobę. Niestety izolowanie się tylko pogarsza sytuację.
- Wiele z najgorszych objawów IAD pojawia się, gdy jesteś sam, a twój mózg zaczyna kręcić się w „a co jeśli?” pytania, ale twoje relacje mogą pomóc ci pozostać na ziemi.
- Przyjaciele nie zastąpią leczenia, ale wszystko, co pomoże ci przełamać tę lawinę zmartwień, zanim cię przytłoczy, jest pozytywnym zasobem.
- Bliski przyjaciel może być w stanie dostrzec w Twoim życiu wzorce, których Ty nie dostrzegasz, na przykład nasilenie objawów po śmierci bliskiej osoby lub utracie pracy.
Metoda 2 z 3: Zmiana sposobu myślenia o swojej chorobie
Krok 1. Znajdź specjalistę od zdrowia psychicznego
Badania wskazują, że terapia zdrowia psychicznego jest skuteczną metodą leczenia IAD.
Poproś swojego lekarza o skierowanie doradcy w Twojej okolicy lub sprawdź katalog online National Board for Certified Counselors
Krok 2. Przygotuj się na uczucie oporu
Jeśli jesteś przekonany, że masz poważny problem medyczny, może cię to urazić, gdy siedzisz i rozmawiasz z kimś, kto mówi ci, że nie jesteś w stanie dokładnie postrzegać własnego ciała. Ale jeśli chcesz przezwyciężyć strach i niepokój, które powodują tyle emocjonalnego zamętu, musisz zaufać komuś, kto rozumie twój stan.
Twój lekarz może poprosić Cię o zaprzestanie monitorowania objawów fizycznych. Może to wywołać u Ciebie pewien niepokój, ale pozwól sobie na uczucie dyskomfortu
Krok 3. Sprawdź słuszność swoich lęków
Wiele z twojego leczenia będzie zależeć od kwestionowania twojego myślenia. Możesz zostać poproszony o zaprzestanie mierzenia ciśnienia krwi lub wyczuwania guzków na ciele, a terapeuta popchnie cię do zbadania obaw, które leżą u podstaw zmartwień o zdrowie. Musisz oprzeć się pokusie powrotu do wzorca obsesyjnej samokontroli.
- Przypomnij sobie, że ten niepokój jest dowodem na to, że proces działa i że robisz postępy.
- Nie poprawisz się bez pewnych znaczących zmian, a proces zmiany zawsze będzie trudny na pewnym poziomie.
Krok 4. Odkryj, co wywołuje Twój niepokój
W niektórych przypadkach lęk faktycznie wywołuje objawy fizyczne, takie jak niepokój żołądka, więc część poradnictwa będzie obejmować poznanie tego, co sprawia, że jesteś szczególnie podatny na przezwyciężenie obaw o swoje zdrowie.
- Możesz odczuwać większy niepokój z powodu odczuwanych objawów w chwilach stresu w życiu.
- Praca z terapeutą nauczy Cię rozpoznawać oznaki, abyś mógł powstrzymać te negatywne myśli, zanim cię pochłoną.
- Uczestniczyć we wszystkich zaplanowanych sesjach leczenia, nawet jeśli nie czujesz się dobrze lub nie jesteś pewien, czy to robi różnicę. Jeśli nie traktujesz poważnie swojego leczenia, to nie zadziała.
Krok 5. Edukuj się na temat swojego stanu
Chociaż hipochondria jest gorzej zbadana niż wiele chorób psychicznych, istnieje wiele dostępnych badań, jeśli trochę poszukasz.
- Istnieje wiele blogów i forów, na których ludzie opowiadają historie o tym, jak zrozumieli swoją chorobę i nauczyli się nią radzić.
- Czytanie tych historii pomoże ci zidentyfikować wiele takich samych myśli i lęków w twoim własnym życiu.
- Skieruj swój niepokój na lepsze zrozumienie swojego zaburzenia. Wykorzystaj czas, który spędziłbyś na badaniu objawów, aby przeczytać o hipochondrii.
Krok 6. Prowadź dziennik
Zapisywanie swoich myśli zapewni ci zapis twoich symptomów i doświadczeń. Jeśli twoje objawy wielokrotnie prowadzą donikąd, będziesz w stanie dostarczyć sobie dowodów na to, że twoje obawy były przez cały czas bezpodstawne.
- Kiedy czujesz niepokój lub żałujesz, że nie masz z kim porozmawiać, zamiast tego zapisz swoje myśli.
- Zastanów się, skąd wzięły się twoje uczucia. Czy boisz się odczuwać fizyczny ból? Czy widziałeś, jak ktoś bliski cierpi na chorobę?
- Zapoznanie się z niektórymi z tych większych pytań pomoże ci odkryć wzorce myślenia, które leżą u podstaw twojego niepokoju.
-
Zapisywanie swoich myśli pozwoli Ci śledzić objawy i wyzwalacze.
Na przykład, czy martwisz się bardziej, gdy jesteś zestresowany w pracy lub kłócisz się ze swoim partnerem? Gdy zidentyfikujesz te wyzwalacze, możesz zacząć efektywniej nimi zarządzać
Metoda 3 z 3: Zmiana Twojego samopoczucia
Krok 1. Zapytaj swojego lekarza, czy lekarstwo może ci pomóc
Badania wskazują, że hipochondria jest skorelowana z depresją i zaburzeniami lękowymi, co sugeruje, że może to mieć podłoże genetyczne. W takim przypadku może być konieczne wypróbowanie recepty na lek przeciwdepresyjny, aby w pełni wyleczyć swoje problemy. Jeśli tak się stanie, nie opieraj się temu leczeniu.
- Według badań inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne są najczęściej przepisywanymi lekami na hipochondrię. Ogólnie rzecz biorąc, leki te nie są uważane za niebezpieczne ani fizycznie uzależniające.
- Podobnie jak w przypadku większości chorób psychicznych, połączenie leków i terapii poznawczo-behawioralnej jest najskuteczniejszym sposobem leczenia hipochondrii.
- Możliwe, że nie osiągniesz trwałych postępów, jeśli nie traktujesz poważnie swojego leczenia, więc pozostań przy terapii i lekach, nawet jeśli poczujesz się lepiej.
Krok 2. Wprowadź zmiany w swojej diecie
Chociaż badania nad związkiem między dietą a hipochondrią są w powijakach, zaleca się kilka ogólnych wskazówek.
- Wyeliminuj wszystkie pokarmy, na które podejrzewasz, że jesteś wrażliwy. Każde jedzenie, które powoduje cierpienie organizmu, może potencjalnie wywoływać objawy, które można łatwo błędnie zinterpretować.
- Dodatkowo, spożywanie mniejszych posiłków w ciągu dnia ustabilizuje poziom cukru we krwi i pomoże w trawieniu, poprawiając w ten sposób nastrój i pomagając zmniejszyć ból.
- Ogranicz kofeinę. Używki mogą nasilać lęk i trudno jest kontrolować gonitwę myśli i bezsenność, jeśli wypiłeś dwie filiżanki kawy przed snem.
Krok 3. Spróbuj zrobić jogę lub ćwiczenia
Każda energiczna aktywność fizyczna uwalnia endorfiny – substancje chemiczne „dobrego samopoczucia” w mózgu – i zapewnia naturalny haj. Dodatkowo, jeśli zmęczysz swoje ciało, będziesz bardziej zrelaksowany i mniej prawdopodobne, że będziesz spać do 4:00 rano, szukając w Internecie dowodów na to, że dźwięki w żołądku oznaczają, że masz raka.
- Ćwicz przez co najmniej 30 minut dziennie, pięć dni w tygodniu.
- Jeśli obecnie nie masz rutynowych ćwiczeń, możesz zacząć od 15 do 20 minut marszu dziennie.
- Aby pomóc w radzeniu sobie z lękiem, częstotliwość treningów jest ważniejsza niż czas trwania, więc rozłóż sesje na cały tydzień.
Krok 4. Śpij regularnie
Ponieważ nadmierne zmartwienie i niepokój często prowadzą do trudności ze snem, osoby z hipochondrią często wpadają w schematy, w których nie mają wystarczającej ilości odpoczynku każdej nocy. Kiedy tak się dzieje, prawdopodobnie będziesz zmęczony i zepsuty, co utrudnia jasne myślenie i walkę z myślami, które w pierwszej kolejności spowodowały twoje problemy.
- Przed pójściem spać stosuj techniki relaksacyjne, takie jak stopniowe napinanie i uwalnianie wszystkich grup mięśni, pojedynczo.
- Możesz także być osobą, która radzi sobie z lękiem, biorąc ciepłą kąpiel lub słuchając uspokajającej muzyki.
-
Idź spać o tej samej porze każdego wieczoru i unikaj drzemki późno w ciągu dnia, nawet jeśli jesteś zmęczony. Z biegiem czasu poczujesz się bardziej wypoczęty i zrównoważony.
Wszelkie drobne zakłócenia w rytmie snu mogą utrudnić powrót na właściwe tory, więc rób co możesz, aby każdego dnia trzymać się rutyny
Krok 5. Unikaj wyszukiwania w Internecie objawów choroby i chorób
Poszukiwanie przyczyny odczuwanych przez ciebie objawów tylko pogorszy twój stan. Unikaj korzystania z sieci w tym celu i zamiast tego wypełniaj swój czas innymi zdrowymi zajęciami.
Porady
- Oprzyj się pokusie wizyty u lekarza. Jeśli jesteś sfrustrowany swoim lekarzem, ponieważ on lub ona nie zgadza się, że twoje objawy wskazują na poważną chorobę, może być bardzo kuszące znalezienie innego lekarza, który z większym prawdopodobieństwem zobaczy to, co widzisz. Takie postępowanie tylko przedłuży twoje psychiczne zamieszanie, ponieważ jeśli nie możesz nawiązać stabilnej relacji z lekarzem, nigdy nie będziesz mieć spójnego planu leczenia.
- Jeśli mieszkasz w małym miasteczku lub na wsi, możliwe, że nie ma wystarczającej liczby osób z IAD, abyś mógł wziąć udział w grupie wsparcia. W takim przypadku spójrz na społeczności internetowe. Istnieje wiele forów i forów dyskusyjnych dla osób z IAD oraz osób z innymi zaburzeniami lękowymi.
- Bądź ostrożny w używaniu alkoholu i narkotyków. Osoby z zaburzeniami lękowymi są podatne na samoleczenie za pomocą substancji zmieniających nastrój, które pomagają im się zrelaksować i oderwać myśli od zmartwień.
- WebMD nie jest twoim przyjacielem, jeśli jesteś hipochondrykiem. Nie ogląda też filmów dokumentalnych o tematyce medycznej/choroby.
