Palenie uszkadza płuca, obniża jakość krwi, wpływa na serce, upośledza funkcjonowanie mózgu, zmniejsza płodność i powoduje duszność. Wykazano, że tytoń powoduje raka praktycznie w każdej części ciała, a także zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i chorób układu oddechowego. Rzucenie palenia powinno być pierwszym krokiem do kontrolowania skutków palenia, ale istnieje wiele dodatkowych opcji, które możesz podjąć, aby pomóc odwrócić lub spowolnić szkody spowodowane długotrwałym paleniem, gdy już rzucisz palenie. Nauka radzenia sobie ze skutkami uszkodzeń spowodowanych przez dym może pomóc Ci poczuć się lepiej i prowadzić zdrowsze życie.
Kroki
Metoda 1 z 3: Rzucenie palenia
Krok 1. Poszukaj pomocy medycznej
Chociaż wiele osób jest w stanie rzucić „zimnego indyka”, najlepszym sposobem na opracowanie planu leczenia jest konsultacja z lekarzem. Dla niektórych osób może to po prostu oznaczać krótką sesję informacyjną z lekarzem pierwszego kontaktu. W przypadku innych może być konieczny bardziej długoterminowy plan leczenia.
- Porozmawiaj ze swoim lekarzem o opracowaniu odpowiedniego dla Ciebie planu rzucania palenia.
-
Wypróbuj metodę START:
- S= Ustaw datę zakończenia.
- T= Powiedz znajomym i członkom rodziny, że planujesz rzucić palenie.
- A= Przewiduj nadchodzące trudne czasy i planuj na nie.
- R= Usuń wyroby tytoniowe z domu, samochodu i pracy.
- T= Poinformuj lekarza, aby uzyskać pomoc.
Krok 2. Dołącz do programu doradczego
Poradnictwo jest dostępne u większości świadczeniodawców. Poradnictwo może obejmować indywidualne (indywidualne) sesje doradcze, sesje grupowe lub zdalne doradztwo telefoniczne, w zależności od indywidualnych potrzeb i możliwości dostępnych u danego świadczeniodawcy.
- Niektórzy ludzie uważają terapię behawioralną za skuteczne narzędzie w rzuceniu palenia.
- Dostępnych jest wiele aplikacji na smartfony, które mogą pomóc palaczom w rzuceniu palenia. Jedna z takich aplikacji, o nazwie quitSTART, została zaprojektowana we współpracy z Departamentem Zdrowia i Opieki Społecznej Stanów Zjednoczonych.
- Możesz uzyskać pomoc dzwoniąc na bezpłatną infolinię 1-800-QUIT-NOW. Wiele zasobów dotyczących rzucania palenia można również znaleźć na stronie www.smokefree.gov.
Krok 3. Wypróbuj leki
Dostępnych jest wiele opcji leków, które mogą pomóc w rzuceniu palenia. Leki te wahają się od opcji dostępnych bez recepty po leki na receptę. Leki na receptę pomogą zmniejszyć apetyt na tytoń i złagodzą niepożądane objawy odstawienia.
- Dostępne bez recepty zazwyczaj obejmują produkty zastępujące nikotynę, takie jak plaster nikotynowy, guma nikotynowa i pastylki nikotynowe.
- Zamienniki nikotyny na receptę są dostępne w postaci plastrów, inhalatorów i aerozoli do nosa. Inne leki na receptę, które mogą pomóc w rzuceniu palenia, to bupropion SR (Zyban) i winian warenikliny (Chantix).
Krok 4. Zrozum, dlaczego rzucenie palenia jest ważne
Zaprzestanie palenia to najskuteczniejszy sposób na odwrócenie skutków palenia. Każdy inny plan, który nie obejmuje rzucenia palenia, nie będzie tak skuteczny w zmniejszaniu wpływu na zdrowie organizmu. Badania wykazały, że rzucenie palenia ma zarówno natychmiastowy, jak i długotrwały wpływ na zdrowie. Po rzuceniu palenia możesz spodziewać się następujących rezultatów:
- Twoje tętno i ciśnienie krwi powrócą do bardziej normalnego zakresu w ciągu 20 minut od rzucenia palenia
- Poziom tlenku węgla we krwi powróci do normy w ciągu 12 godzin od rzucenia palenia
- Twoje krążenie krwi i czynność płuc poprawią się w ciągu dwóch tygodni do trzech miesięcy po rzuceniu palenia
- Zmniejszy się kaszel i duszność, a czynność rzęsek zostanie wznowiona w ciągu jednego do dziewięciu miesięcy po rzuceniu palenia
- Ryzyko choroby niedokrwiennej serca spadnie nawet o 50 procent w ciągu roku od rzucenia palenia
- Ryzyko raka jamy ustnej, gardła, przełyku i pęcherza zmniejszy się o 50 procent w ciągu pięciu lat od rzucenia palenia, ryzyko raka szyjki macicy i udaru spadnie do poziomu u osób niepalących
- Ryzyko śmiertelnego raka płuc spadnie o około 50 procent po 10 latach rzucania palenia
- Twoje ryzyko choroby niedokrwiennej serca powraca do tego u osoby niepalącej w ciągu 15 lat od rzucenia palenia
Metoda 2 z 3: Poprawa zdolności oddychania
Krok 1. Naucz się kontrolowanego oddychania
Jeśli cierpisz na dolegliwości oddechowe, istnieje wiele pozycji oddechowych i technik relaksacyjnych, które mogą Ci pomóc, gdy zabraknie Ci tchu. Porozmawiaj ze swoim lekarzem lub wykwalifikowanym terapeutą oddechowym o technikach kontrolowanego oddychania, które pomogą Ci poprawić czynność płuc.
- Usiądź prosto. Może to pomóc w zwiększeniu pojemności płuc, co może być nieocenione w przypadku duszności.
- Wdychaj przez nos i wydychaj przez zaciśnięte usta. Pomoże Ci to znaleźć powolny, stały rytm regulujący oddech.
- Używaj przepony do oddychania. Oznacza to branie głębszych, bardziej znaczących oddechów, a nie płytkich oddechów związanych z górną częścią klatki piersiowej.
- Używanie przepony do oddychania przyniesie również dodatkową korzyść w postaci aktywacji przywspółczulnego układu nerwowego i odprężenia. Kiedy masz duszność, możesz czuć się bardzo niespokojny.
- Podczas oddychania rozluźnij szyję, ramiona i górną część tułowia. Jeśli to możliwe, poproś przyjaciela lub krewnego za sobą i delikatnie pocieraj ramiona, gdy siedzisz i oddychasz.
Krok 2. Pozwól sobie na kaszel
Kaszel jest skutkiem ubocznym, którego niektórzy ludzie mogą doświadczać w ciągu kilku tygodni lub miesięcy po rzuceniu palenia. Może się to wydawać sprzeczne z intuicją, ale kaszel jest w rzeczywistości dobry dla twojego organizmu po rzuceniu palenia. Pomaga usunąć czynniki drażniące (w tym śluz) z płuc, co często jest uważane za oznakę gojenia się płuc.
Jeśli kaszel utrzymuje się dłużej niż miesiąc lub towarzyszy mu krew, natychmiast skontaktuj się z lekarzem, ponieważ może to być oznaką poważniejszej choroby układu oddechowego
Krok 3. Zmniejsz śluz
Wielu obecnych i byłych palaczy doświadcza podwyższonego poziomu śluzu w płucach. Aby temu zaradzić, możesz potrzebować częstszego kaszlu (chyba że jest to bolesne). Możesz również pomóc zwalczyć śluz i podrażnienie dróg oddechowych, używając nawilżacza w domu, aby nawilżyć drogi oddechowe. Powinieneś również pić dużo wody, aby utrzymać nawodnienie organizmu każdego dnia.
Krok 4. Dużo ćwicz
Dla niektórych osób z problemami układu oddechowego ćwiczenia są wyczerpujące i trudne; Wykazano jednak, że regularne ćwiczenia – zwłaszcza ćwiczenia sercowo-naczyniowe – poprawiają mięśnie oddechowe i zapewniają silniejsze płuca. Tylko nie przesadzaj z treningiem ani nie naciskaj zbyt mocno.
- Według Rady Prezydenta ds. Fitness, Sportu i Żywienia powinieneś dążyć do 150 minut ćwiczeń o umiarkowanej intensywności każdego tygodnia. Odpowiada to ćwiczeniu przez 30 minut pięć razy w tygodniu.
- Możesz dalej rozbić swoje ćwiczenie na 10-minutowe przyrosty. Jednak krócej niż to, a nie otrzymasz wszystkich korzyści.
- Ćwiczenia o umiarkowanej intensywności obejmują spacery, powolną jazdę na rowerze, pracę w ogrodzie, korzystanie z wózka inwalidzkiego i aerobik w wodzie.
Krok 5. Utrzymuj zdrową dietę
Niektórzy ludzie mogą nie myśleć o diecie jako o czynniku zdrowia układu oddechowego, ale nadwaga może dodatkowo obciążać płuca i ograniczać oddychanie. Niedowaga naraża Cię również na ryzyko utraty ważnych składników odżywczych. Zapytaj swojego lekarza, czy zdrowsza, bardziej zbilansowana dieta może pomóc w stanie układu oddechowego.
Wytyczne żywieniowe dla Amerykanów obejmują spożywanie bardziej zdrowej żywności, takiej jak warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste, niskotłuszczowe produkty mleczne, chude mięso i owoce morza. Ogranicz sód, nasycone i trans kwasy tłuszczowe oraz cukry proste
Metoda 3 z 3: Zmniejszenie skutków POChP
Krok 1. Weź leki
Dostępnych jest wiele leków, które mogą pomóc zmniejszyć skutki przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Leki zalecane przez lekarza będą się różnić w zależności od objawów i planu leczenia opracowanego przez lekarza.
- Leki rozszerzające oskrzela – ta klasa leków ma na celu rozluźnienie mięśni wzdłuż dróg oddechowych w celu złagodzenia duszności i przewlekłego kaszlu. Większość leków rozszerzających oskrzela jest przepisywana jako inhalator aerozolowy i występuje w postaciach krótko działających (takich jak albuterol, lewalbuterol i ipratropium) oraz postaciach długo działających (takich jak tiotropium, salmeterol, formoterol i arformoterol).
- Sterydy wziewne – te leki zawierają kortykosteroidy, które są wdychane w celu zmniejszenia stanu zapalnego dróg oddechowych. Niektóre powszechnie przepisywane sterydy wziewne to flutikazon (Flovent) i budezonid (Pulmicort).
- Inhalatory kombinowane - leki te łączą leki rozszerzające oskrzela i sterydy wziewne w jednym inhalatorze. Niektóre popularne kombinowane inhalatory obejmują Advair, który łączy salmeterol i flutikazon, oraz Symbicort, który łączy formoterol i budezonid.
- Steroidy doustne – ta klasa leków jest zwykle przepisywana pacjentom z umiarkowanym lub ciężkim zaostrzeniem POChP. Sterydy doustne są zwykle podawane w krótkich kursach, które trwają około pięciu dni. Powszechnie stosowane doustne steroidy w przypadku zaostrzenia POChP obejmują metyloprednizolon (Medrol), prednizolon (Prelon) i prednizon.
- Inhibitory fosfodiesterazy-4 – ten lek pomaga zmniejszyć stan zapalny dróg oddechowych i rozluźnia mięśnie wyściełające układ oddechowy. Najczęstszym inhibitorem fosfodiesterazy-4 jest roflumilast (Daliresp).
- Teofilina – ten lek może pomóc poprawić oddychanie u pacjentów cierpiących na POChP i może pomóc w zapobieganiu zaostrzeniom POChP. Teofilina jest dostępna w wielu postaciach doustnych, w tym syropie, kapsułkach i tabletkach, z których niektóre są tabletkami o przedłużonym uwalnianiu. Popularne marki Theophylline to Elixophyllin, Norphyl, Pyllocontin i Quibron-T.
- Antybiotyki - niektóre infekcje dróg oddechowych mogą powodować pogorszenie objawów POChP. Antybiotyki mogą pomóc w leczeniu zaostrzeń POChP związanych z infekcjami dróg oddechowych, podczas gdy niektóre badania sugerują, że jeden konkretny antybiotyk – azytromycyna – może w rzeczywistości całkowicie zapobiegać zaostrzeniom.
Krok 2. Wypróbuj terapię płuc
Istnieje wiele opcji terapii płuc, które mogą pomóc pacjentom cierpiącym na umiarkowaną lub ciężką POChP. Te opcje terapii mają na celu zwiększenie czynności płuc pacjenta, jeśli POChP utrudnia oddychanie.
- Terapia tlenowa - Ta opcja obejmuje użycie butli lub przenośnej jednostki z dodatkowym tlenem. Niektórzy pacjenci potrzebują dodatkowego tlenu tylko podczas forsownych czynności lub podczas snu, podczas gdy inni mogą potrzebować dodatkowego tlenu przez całą dobę, w zależności od nasilenia objawów. Terapia tlenowa jest jedyną opcją leczenia POChP, która, jak udowodniono, wydłuża życie pacjenta.
- Programy rehabilitacji oddechowej - ta opcja łączy trening/edukację, ćwiczenia, wskazówki żywieniowe i doradztwo. Programy rehabilitacji pulmonologicznej mają na celu skrócenie pobytu w szpitalu i podniesienie jakości życia pacjenta.
Krok 3. Rozważ operację
Opcje chirurgiczne są zwykle zarezerwowane dla pacjentów z ciężką POChP i/lub rozedmą płuc, którzy nie zareagowali na leki i tradycyjne opcje leczenia. Chirurgia zwykle należy do jednej z dwóch opcji leczenia:
- Operacja zmniejszenia objętości płuc polega na usunięciu przez chirurga niewielkich fragmentów uszkodzonej tkanki płucnej, dzięki czemu zdrowsza tkanka może się rozszerzać i pracować wydajniej. Ta opcja leczenia może poprawić jakość życia pacjenta i może przedłużyć życie pacjenta.
- Przeszczep płuc poprawia zdolność pacjenta do oddychania i wznowienia aktywności fizycznej; jest to jednak bardzo poważna procedura z wieloma możliwymi powikłaniami i skutkami ubocznymi, w tym ryzykiem śmierci. Istnieje również bardzo specyficzny zestaw kryteriów, które muszą spełnić potencjalni biorcy przeszczepów. Porozmawiaj z lekarzem o tym, czy przeszczep płuc może być dla Ciebie odpowiedni.
Porady
- Na początku sprawy mogą wydawać się trudne. Ale jeśli pamiętasz o wszystkich korzyściach, jakie otrzymasz, jeśli powstrzymasz się od palenia, będziesz zmotywowany do trzymania się z dala od tytoniu.
- Trzymaj ręce i umysł zajęty ogrodnictwem, gotowaniem, rozwiązywaniem krzyżówek i innymi rzeczami, zwłaszcza po jedzeniu. Badania wykazały, że palacze zwykle chcą zapalić papierosa po jedzeniu.
- Porozmawiaj ze swoim lekarzem o opracowaniu planu rzucenia palenia i naprawieniu niektórych szkód, jakie mogło spowodować palenie.
Ostrzeżenia
- Nie nagradzaj się „świątecznym dymem”.
- Staraj się nie zaczynać ponownie palić. Nawet jeden papieros zniweczy wszystkie naprawy, których dokonał Twój organizm.
- Nie przepracuj się.
