Badania sugerują, że można zarazić się norowirusem poprzez interakcję z zarażoną osobą, spożywając skażoną żywność, dotykając skażonych powierzchni lub pijąc skażoną wodę. Ten zakaźny wirus dotyka ludzi w każdym wieku i może powodować poważne objawy, takie jak biegunka, wymioty, nudności, gorączka i bóle głowy. Eksperci zauważają, że istnieje kilka sposobów na zabicie norowirusa, zanim cię zainfekuje, w tym utrzymanie dobrej higieny osobistej i uchronienie domu przed skażeniem.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zabijanie Norowirusa z zachowaniem dobrej higieny
Krok 1. Dokładnie umyj ręce
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się norowirusa i innych chorób, często myj ręce w ciągu dnia mydłem i gorącą wodą. Alkoholowy środek do dezynfekcji rąk jest ogólnie uważany za nieskuteczny wobec tego szczególnego rodzaju wirusa. Powinieneś umyć ręce, jeśli:
- Zetknąłeś się z kimś, kto ma norowirusa.
- Przed i po interakcji z kimś z norowirusem.
- Jeśli odwiedzasz szpital, nawet jeśli nie sądzisz, że wszedłeś w interakcję z kimkolwiek z norowirusem.
- Po przejściu do łazienki.
- Przed i po jedzeniu.
- Jeśli jesteś pielęgniarką lub lekarzem, myj ręce przed i po kontakcie z zakażonym pacjentem, nawet jeśli nosisz rękawiczki.
Krok 2. Unikaj gotowania dla innych, jeśli jesteś chory
Jeśli zostałeś zarażony i jesteś chory, nie zajmuj się jedzeniem ani nie gotuj dla innych członków rodziny. Jeśli to zrobisz, prawie na pewno również dostaną infekcję.
- Nie gotuj dla nikogo innego przez 2-3 dni po tym, jak poczujesz się lepiej.
- Jeśli członek rodziny jest skażony, nie pozwól mu gotować dla nikogo innego. Staraj się ograniczać czas, jaki zdrowi członkowie rodziny spędzają z chorym członkiem rodziny.
Krok 3. Umyj jedzenie przed jedzeniem lub gotowaniem
Przed spożyciem lub do gotowania należy dokładnie umyć wszystkie artykuły spożywcze, takie jak mięso, owoce i warzywa. Jest to ważne, ponieważ norowirus ma tendencję do przeżywania nawet w temperaturach znacznie powyżej 140 stopni Fahrenheita (60 stopni Celsjusza).
Pamiętaj, aby przed spożyciem dokładnie umyć warzywa lub owoce, niezależnie od tego, czy wolisz świeże, czy ugotowane
Krok 4. Dokładnie ugotuj jedzenie przed zjedzeniem
Owoce morza i skorupiaki należy dokładnie ugotować przed zjedzeniem. Szybkie gotowanie żywności na parze na ogół nie zabije wirusa, ponieważ może on przetrwać proces gotowania na parze. Zamiast tego upiecz lub gotuj jedzenie w temperaturach wyższych niż 140 F (60 C), jeśli martwisz się o jego pochodzenie.
- Jeśli podejrzewasz, że jakikolwiek rodzaj żywności jest skażony, powinieneś go natychmiast wyrzucić. Na przykład, jeśli skażony członek rodziny miał do czynienia z jedzeniem, powinieneś albo wyrzucić jedzenie, albo odizolować je i upewnić się, że spożywa je tylko osoba, która już ma wirusa.
- Unikaj dotykania żywności gołymi rękami, aby zapobiec przenoszeniu wirusa.
Metoda 2 z 3: Zabijanie Norowirusa w Twoim domu
Krok 1. Użyj wybielacza do czyszczenia powierzchni
Wybielacz chlorowy jest skutecznym środkiem czyszczącym, który zabija norowirusa. Zwiększ stężenie lub kup nową butelkę wybielacza chlorowego, jeśli wybielacz był otwarty dłużej niż miesiąc. Wybielacz staje się mniej skuteczny, im dłużej pozostaje otwarty. Przed nałożeniem wybielacza na widoczną powierzchnię przetestuj go w trudno widocznym miejscu, aby upewnić się, że nie uszkodzi powierzchni. Jeśli powierzchnia zostanie uszkodzona przez wybielacz, do czyszczenia powierzchni można również użyć roztworów fenolowych, takich jak Pine-Sol. Istnieją pewne stężenia wybielacza chlorowego, których można użyć do różnych powierzchni.
- Dla powierzchni ze stali nierdzewnej i przedmiotów używanych do spożycia: Rozpuść jedną łyżkę wybielacza w galonie wody i wyczyść stal nierdzewną.
- W przypadku nieporowatych powierzchni, takich jak blaty, zlewy lub podłogi z płytek: Rozpuść jedną trzecią szklanki wybielacza w galonie wody.
- W przypadku powierzchni porowatych, takich jak podłogi drewniane: rozpuść jedną i dwie trzecie kubka wybielacza w galonie wody.
Krok 2. Spłucz powierzchnie czystą wodą po użyciu wybielacza
Po oczyszczeniu powierzchni pozostaw roztwór na 10 do 20 minut. Po upływie czasu spłucz powierzchnię czystą wodą. Po tych dwóch krokach zamknij obszar i pozostaw tak na godzinę.
Jeśli to możliwe, pozostaw otwarte okna, ponieważ wdychanie wybielacza może być niebezpieczne dla zdrowia
Krok 3. Oczyść miejsca narażone na kał lub wymiociny
W przypadku obszarów narażonych na skażenie kałem lub wymiocinami istnieją specjalne procedury czyszczenia, których należy spróbować. Dzieje się tak, ponieważ wymiociny lub kał osoby zakażonej norowirusem może łatwo spowodować zarażenie. Aby wyczyścić wymioty lub kał:
- Załóż rękawiczki jednorazowe. Rozważ noszenie maski na twarz, która zakrywa również usta i nos.
- Używając ręczników papierowych, delikatnie oczyść wymiociny i kał. Uważaj, aby podczas czyszczenia nie rozpryskiwać się ani nie kapać.
- Użyj jednorazowych ściereczek do czyszczenia i dezynfekcji całego obszaru wybielaczem chlorowym.
- Do utylizacji wszystkich odpadów używaj zamkniętych plastikowych toreb.
Krok 4. Wyczyść swoje dywany
Jeśli kał lub wymiociny dostaną się na dywan, możesz podjąć inne kroki, aby upewnić się, że obszar jest czysty i zdezynfekowany. Aby wyczyścić wykładzinę:
- Jeśli możesz, noś rękawiczki jednorazowe podczas czyszczenia dywanów. Powinieneś również rozważyć noszenie maski, która zakrywa usta i nos.
- Użyj dowolnego chłonnego materiału, aby wyczyścić wszystkie widoczne kał lub wymiociny. Umieść wszystkie skażone materiały w plastikowej torbie, aby zapobiec tworzeniu się aerozoli. Worek należy zapieczętować i wrzucić do kosza na śmieci.
- Dywan należy następnie czyścić parą o temperaturze 170 stopni Fahrenheita (76 stopni Celsjusza) przez około pięć minut lub, jeśli chcesz zaoszczędzić czas, wyczyść dywan przez minutę przy użyciu pary o temperaturze 100 stopni Celsjusza (212 stopni Fahrenheita).
Krok 5. Zdezynfekuj odzież
Jeśli którakolwiek z Twoich ubrań lub ubrań członków rodziny uległa skażeniu lub istnieje podejrzenie, że została zanieczyszczona, należy zachować ostrożność podczas prania tkaniny. Aby wyczyścić odzież i pościel:
- Usuń wszelkie ślady wymiocin lub kału, wycierając je ręcznikiem papierowym lub jednorazowym materiałem chłonnym.
- Zanieczyszczoną odzież włożyć do pralki w cyklu prania wstępnego. Po zakończeniu tego etapu wypierz ubrania przy użyciu zwykłego cyklu prania i detergentu. Ubrania należy suszyć oddzielnie od ubrań niezanieczyszczonych. Zalecana temperatura suszenia przekraczająca 170 stopni Fahrenheita.
- Nie prać zanieczyszczonej odzieży niezanieczyszczonym środkiem czyszczącym.
Metoda 3 z 3: Leczenie Norowirusa
Krok 1. Rozpoznaj objawy
Jeśli uważasz, że mogłeś zostać zarażony norowirusem, warto wiedzieć, jakich objawów szukać. Jeśli masz wirusa, poniższe kroki pomogą ci poradzić sobie z chorobą, dopóki trwa. Objawy obejmują:
- Gorączka. Podobnie jak w przypadku każdej innej infekcji, infekcja norowirusem spowoduje gorączkę. Gorączka to sposób, w jaki organizm zwalcza infekcje. Temperatura ciała wzrośnie, przez co wirus będzie bardziej podatny na działanie układu odpornościowego. Temperatura twojego ciała najprawdopodobniej wzrośnie powyżej 100,4 stopni Fahrenheita (38 stopni Celsjusza), gdy cierpisz na infekcję Norowirusem.
- Bóle głowy. Wysoka temperatura ciała spowoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych w całym ciele, w tym w głowie. Duża ilość krwi w głowie spowoduje wzrost ciśnienia, a błony ochronne pokrywające mózg będą cierpieć na stany zapalne i staną się bolesne.
- Skurcze żołądka. Infekcje norowirusowe zwykle osadzają się w żołądku. Twój żołądek może ulec zapaleniu, powodując ból.
- Biegunka. Biegunka jest częstym objawem zakażenia Norowirusem. Występuje jako mechanizm obronny, przez który organizm próbuje wypłukać wirusa.
- Wymioty. Wymioty to kolejny powszechny objaw infekcji Norowirusem. Podobnie jak w przypadku biegunki organizm stara się wyeliminować wirusa z ustroju poprzez wymioty.
Krok 2. Zrozum, że chociaż nie ma leczenia, istnieją sposoby radzenia sobie z objawami
Niestety nie ma konkretnego leku, który działa przeciwko wirusowi. Możesz jednak zwalczyć objawy wywołane przez norowirus. Pamiętaj, że wirus samoogranicza się, co oznacza, że zazwyczaj sam znika.
Wirus na ogół trwa od tygodnia do 10 dni, a najbardziej zaraźliwy jesteś, gdy doświadczasz objawów
Krok 3. Pij dużo płynów
Spożywanie dużej ilości wody i innych płynów pomoże Ci utrzymać nawodnienie. Pomoże to utrzymać niską gorączkę i zminimalizować bóle głowy. Ważne jest również, aby pić wodę, jeśli wymiotujesz lub miałeś biegunkę. Kiedy te objawy wystąpią, jest bardzo prawdopodobne, że zostaniesz odwodniony.
Jeśli znudzi Ci się woda, możesz wypić herbatę imbirową, która może pomóc złagodzić bóle brzucha, a także nawodnić
Krok 4. Rozważ zażywanie leków przeciwwymiotnych
W przypadku częstych wymiotów można podawać leki przeciwwymiotne (zapobiegające wymiotom), takie jak ondansetron i domperidon.
Należy jednak pamiętać, że leki te można otrzymać wyłącznie na receptę od lekarza
Krok 5. Zasięgnij pomocy medycznej, jeśli infekcja jest ciężka
Jak wspomniano powyżej, większość infekcji ustępuje po kilku dniach. Jeśli wirus utrzymuje się dłużej niż tydzień, powinieneś rozważyć skorzystanie z pomocy medycznej. Jest to szczególnie ważne, gdy chorym jest dziecko, osoba starsza lub osoba z obniżoną odpornością.
- Po powrocie do zdrowia obserwuj oznaki odwodnienia. Jeśli zauważysz ciemny mocz lub brak łez, natychmiast zwróć się o pomoc lekarską.
- Jeśli opiekujesz się dzieckiem z norowirusem, może ono być odwodnione, jeśli płacze, ale nie ma łez, jest szczególnie senne i bardzo wybredne.
Porady
- Pamiętaj, że wirus ten może zostać przeniesiony na Ciebie, gdy dotkniesz powierzchni skażonych wirusem, a następnie włożysz te palce do ust.
- Osoba jest najbardziej zaraźliwa, gdy objawy są wyraźnie widoczne.
- Wirus jest odporny i występuje przez cały rok (chociaż większe epidemie są często sezonowe między listopadem a kwietniem). Regularne mycie rąk i wspomaganie układu odpornościowego to najlepsza metoda na uniknięcie złapania go. Myj ręce przed jedzeniem, po skorzystaniu z toalety, ale także przed wejściem do domu po przebywaniu w pomieszczeniach ogólnodostępnych.
