Krzemionka jest jednym z najobficiej występujących składników powierzchni i skorupy ziemskiej; jest budulcem piasków, gleby, skał i wytwarzanych przedmiotów, takich jak beton i szkło. Krzemionka w postaci krystalicznej zazwyczaj nie jest szkodliwa, ale staje się poważnym zagrożeniem dla zdrowia, gdy nadaje się do wdychania (może być wdychana) w procesach przemysłowych, produkcyjnych i czyszczących. Nadmierne wdychanie krzemionki, zwłaszcza w postaci wolnego dwutlenku krzemu, może skutkować różnymi chorobami płuc, które można zaliczyć do postaci krzemicy. Na szczęście, postępując zgodnie z ustalonymi protokołami bezpieczeństwa i procedurami redukcji pyłu krzemionkowego, możesz znacznie zmniejszyć prawdopodobną ekspozycję na krzemionkę.
Kroki
Część 1 z 2: Ograniczenie wdychania pyłu krzemionkowego
Krok 1. Rozważ zamienniki krzemionki
Najbardziej szkodliwe narażenie na wdychaną krzemionkę pochodzi z odpryskiwania, szlifowania, cięcia, czyszczenia lub w inny sposób niszczenia materiałów, takich jak beton lub szkło, które zawierają krzemionkę. Prawdopodobnie najbardziej prawdopodobnym źródłem jest piaskowanie („piaskowanie”) w celu usunięcia farby, rdzy itp., ponieważ sam materiał do piaskowania to często głównie krzemionka.
- Jeśli to możliwe, rozważ użycie materiałów, które nie zawierają krzemionki do zastosowań przemysłowych. Na przykład istnieje wiele opcji materiałów do piaskowania, które nie zawierają piasku (głównie krzemionki).
- Często jednak sam charakter pracy lub zadania wymaga wytworzenia pyłu krzemionkowego, dlatego przygotuj się na podjęcie innych środków w celu zmniejszenia narażenia.
Krok 2. Noś zatwierdzony respirator
Pył krzemionkowy może zaszkodzić tylko wtedy, gdy go wdychasz. Stosowanie masek oddechowych przeznaczonych do odfiltrowania pyłu krzemionkowego znacznie zmniejszy ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Stosowanie takich respiratorów jest zwykle wymagane przez prawo i kodeksy bezpieczeństwa również w przypadku wykonywania zawodu, w którym prawdopodobne jest narażenie na pył krzemionkowy.
- Jeśli będziesz narażony na unoszącą się w powietrzu krzemionkę o stężeniu 50 mikrogramów na metr sześcienny, Narodowy Instytut Bezpieczeństwa i Higieny Pracy (NIOSH) zaleca respirator z filtrem cząstek stałych do połowy twarzy z filtrem N95 lub lepszym (95 wskazuje, że filtr był w stanie usunąć co najmniej 95% najbardziej penetrujących cząstek podczas testów).
- W przypadku wyższych stężeń cząstek krzemionki potrzebny będzie respirator zasilany lub zasilany powietrzem.
- Upewnij się, że wybierasz respirator, który jest przeznaczony do blokowania pyłu krzemionkowego i że nosisz go regularnie i prawidłowo. Maska musi uszczelniać usta i nos.
Krok 3. Odizoluj i przewietrz kurz
Im mniej pyłu krzemionkowego tworzysz lub pozostawiasz unoszącego się w pobliżu, tym mniej prawdopodobne jest, że będziesz wdychać. Dlatego właściwe procedury redukcji pyłu i wentylacji są również prostymi sposobami zmniejszenia narażenia na krzemionkę.
- Jeśli na przykład Twoja praca polega na cięciu bloczków betonowych, użycie mokrej piły (która tłumi potencjalny pył krzemionkowy) i odpylacza próżniowego (który zasysa i izoluje pył, zanim uniesie się w powietrzu) znacznie zmniejszy ilość dostępnej krzemionki być wdychane.
- W rzeczywistości badania wskazują, że stosowanie pił mokrych i wentylatorów wyciągowych zmniejsza stężenie krzemionki w otaczającym powietrzu o 96%.
Krok 4. Nie zabieraj ze sobą kurzu
Podczas wykonywania czynności, które powodują powstawanie pyłu krzemionkowego, należy nosić jednorazowy kombinezon roboczy lub sprzęt, który można zdjąć na miejscu i wyprać. Podobnie, urządzenia do mycia i prysznica powinny być dostępne w pobliżu, aby można było zmyć cząsteczki krzemionki z ciała lub włosów.
Nie należy również jeść ani wystawiać żywności na kontakt z obszarem, w którym znajduje się kurz. Dokładnie posprzątaj przed jedzeniem poza miejscem
Krok 5. Podejmij odpowiednie środki ochronne
Najlepsze praktyki BHP w odniesieniu do narażenia na krzemionkę będą się różnić w zależności od charakteru wykonywanej pracy. Pracownicy z branży „szczelinowania” będą mieli inne potrzeby niż grawerzy na szkle czy rytownicy nagrobków. Aby uzyskać wskazówki, zapoznaj się z zaleceniami i przepisami organu ds. BHP (na poziomie federalnym w USA, OSHA).
- Ta strona internetowa dla branży budowlanej zawiera szereg przydatnych filmów dotyczących bezpieczeństwa krzemionki w różnych zawodach i zadaniach.
- Obecne proponowane przepisy OSHA (od 2016 r.) zalecają ograniczenie narażenia do nie więcej niż 50 mikrogramów na metr sześcienny w trakcie ośmiogodzinnej zmiany.
Część 2 z 2: Rozpoznawanie problemu
Krok 1. Zidentyfikuj krzemionkę krystaliczną
Zasadniczo krzemionka jest głównym składnikiem piasku, a piasek występuje w różnych wyrobach murarskich i betonowych wytwarzanych przez człowieka, a także w szkle. Krzemionka jest również budulcem wielu rodzajów kamienia (np. granitu) i występuje w wielu różnych glebach. Zasadniczo krzemionka jest wszędzie wokół nas.
Krzemionka krystaliczna może występować w trzech formach, przy czym zdecydowanie najpowszechniejszą z nich jest kwarc. Pozostałe dwa to krystobalit i trydymit. Wszystkie trzy są równie podatne na wdychanie i są równie niebezpieczne, jeśli są wdychane w dużych lub powtarzających się ilościach
Krok 2. Dowiedz się o krzemicy i innych zagrożeniach dla zdrowia
Jak można się spodziewać po wdychaniu kawałków piasku przez długi czas, osady krzemionki osadzają się w płucach i tworzą blizny. Takie blizny tworzą stan zwany krzemicą, który może powodować znaczne trudności w oddychaniu, a czasem nawet śmierć. Nie ma lekarstwa i ograniczonych możliwości leczenia krzemicy.
Pył krzemionkowy jest również znanym czynnikiem rakotwórczym, a palacze są jeszcze bardziej narażeni na rozwój raka płuc, jeśli mają również złogi krzemionki w płucach. Uszkodzenie nerek i inne problemy zdrowotne mogą czasami wystąpić z powodu przedłużonego wdychania krzemionki
Krok 3. Określ prawdopodobieństwo narażenia
Jeśli regularnie wykorzystujesz krzemionkę (piasek) do obróbki strumieniowo-ściernej, czy to do czyszczenia biżuterii, czy usuwania łuszczącej się farby domowej, prawdopodobnie będziesz codziennie narażony na wysokie stężenia pyłu krzemionkowego. Podobnie, jeśli twoja praca obejmuje cięcie, szlifowanie, kruszenie lub trawienie materiałów bogatych w krzemionkę - takich jak beton, granit lub szkło - jesteś również narażony na zwiększone ryzyko narażenia.
Jednak wdychanie pyłu krzemionkowego musi zwykle następować konsekwentnie przez długi czas, aby mogło stać się zagrożeniem dla zdrowia. Przewlekła krzemica, najczęstsza postać choroby, pojawia się po 15-20 latach umiarkowanej ekspozycji. Przyspieszona krzemica występuje po 5-10 latach wysokiego narażenia. W rzadkich przypadkach ostra krzemica może wystąpić po dwóch lub mniej latach ekstremalnego narażenia na pył krzemionkowy. Wszystkie te formy krzemicy są równie niebezpieczne
Krok 4. Poznaj i przestrzegaj limitów ekspozycji
Niebezpieczeństwa związane z wdychaniem krzemionki są znane od dziesięcioleci, a od lat 70. podejmowano wysiłki w celu zmniejszenia dopuszczalnych limitów narażenia w USA. Na początku 2016 roku Departament Pracy USA zaproponował zmniejszenie dopuszczalnego narażenia do 50 mikrogramów na metr sześcienny powietrza przez osiem godzin, we wszystkich rodzajach pracy. Obecne limity różnią się w zależności od rodzaju pracy i wahają się od 100 do 250 na tej samej skali.
Jeśli jesteś odpowiedzialny za warunki pracy, zachowaj czujność, upewniając się, że nie przekraczasz obowiązujących limitów narażenia na pył krzemionkowy i przestrzegaj wszystkich protokołów bezpieczeństwa. Zrób to nie tylko po to, aby zapobiec konfliktom z inspektorami OSHA, ale co ważniejsze, aby chronić zdrowie swoich pracowników i siebie. Jeśli nie jesteś odpowiedzialny za swoje warunki pracy, zrób swoją część, aby upewnić się, że ograniczenia i przepisy są znane i przestrzegane. W razie potrzeby zgłoś niebezpieczne warunki pracy regulatorom rządowym
Krok 5. Zapytaj swojego lekarza o monitorowanie narażenia na krzemionkę
Jeśli regularnie narażasz się na duże ilości krzemionki, lekarz może zalecić serię testów, w tym prześwietlenia klatki piersiowej i spirometrię płuc, w celu monitorowania poziomu narażenia. Podaj swojemu lekarzowi jak najwięcej informacji na temat ilości, czasu trwania i charakteru narażenia. Informacje te pomogą lekarzowi zdecydować, czy te badania są dla Ciebie odpowiednie.
