Gdy kobieta się starzeje, jej podaż komórek jajowych stopniowo maleje aż do menopauzy (kiedy jej komórki jajowe w zasadzie zniknęły). Ten zapas jest znany jako „rezerwa jajników”. Mierząc poziomy biochemiczne i wykonując ultrasonografię przezpochwową, lekarze zajmujący się niepłodnością mogą podać przybliżone szacunki pozostałej rezerwy jajnikowej kobiety. Jeśli masz ponad 35 lat i masz problemy z zajściem w ciążę, masz inne czynniki ryzyka lub jesteś zainteresowany zamrożeniem niektórych komórek jajowych z jakiegokolwiek powodu, możesz zdecydować się na zbadanie rezerwy jajnikowej. Niestety wyniki te są czasami mylące. Badanie rezerwy jajnikowej należy zawsze wykonywać pod kierunkiem doświadczonego pracownika służby zdrowia.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zrozumienie testowania rezerwy jajnikowej
Krok 1. Zbadaj testowanie rezerwy jajnikowej
„Badanie rezerwy jajnikowej” może obejmować szereg różnych testów wykorzystywanych do określenia przybliżonej ilości (aw niektórych przypadkach jakości) pozostałych jaj. Można to zrobić, aby ocenić poziom płodności i/lub możliwość zamrożenia jaj. Testy rezerwy jajnikowej mogą sprawdzać markery biochemiczne (takie jak FSH, estradiol, hormon antymullerowski i inhibina B) w celu oszacowania rezerwy lub użyć obrazowania ultrasonograficznego w celu określenia liczby pęcherzyków antralnych i objętości jajników.
- Testy te są często wykonywane w ramach wstępnej oceny pacjentów z niepłodnością. Wykonywane są również przed zamrożeniem jaj.
- W zależności od wybranej kliniki testy te mogą trwać od 150 do 500 USD.
Krok 2. Sprawdź, czy spełniasz kryteria
Najczęściej badanie rezerwy jajnikowej wykonuje się u kobiet w wieku 35 lat lub starszych, które próbowały zajść w ciążę od co najmniej 6 miesięcy, lub u kobiet, u których występują inne czynniki ryzyka. Te czynniki ryzyka obejmują historię raka lub inne stany leczone napromienianiem miednicy i / lub niektóre rodzaje leków, które mogą wpływać na płodność (takie jak chemioterapia). Możesz być również dobrą kandydatką, jeśli przeszłaś operację jajników na endometriozę.
Dodatkowo ten test może być ważny dla osób zainteresowanych zamrażaniem jaj. Na przykład, jeśli jesteś mężczyzną trans, który ma nadzieję zamrozić część swoich komórek jajowych przed przejściem lub kobietą przygotowującą się do poddania się zabiegowi medycznemu, który może wpłynąć na twoją płodność, te testy mogą być dla ciebie dobrą opcją
Krok 3. Zbadaj ograniczenia testowania rezerwy jajnikowej
Wiele osób może czuć się zmuszonych do określenia wielkości swojej rezerwy jajnikowej. Należy jednak zauważyć, że wyniki te mogą być dość niejednoznaczne, niedoskonałe i trudne do interpretacji. Dlatego nie zaleca się domowych testów płodności. Przygotuj się do przyjęcia wyników testu rezerwy jajnikowej z przymrużeniem oka i przedyskutuj wszystkie opcje z lekarzem przed wyciągnięciem pochopnych wniosków.
Krok 4. Umów się na wizytę w klinice leczenia niepłodności
Jeśli chcesz przetestować rezerwę jajnikową, wyszukaj w Internecie kliniki leczenia niepłodności w Twojej okolicy. (Alternatywnie możesz skontaktować się ze swoją firmą ubezpieczeniową w celu uzyskania zatwierdzonych opcji.) Umów się na wizytę w lokalnej przychodni, aby omówić dostępne opcje. Możesz spróbować tego w kilku klinikach, dopóki nie znajdziesz odpowiedniej dla siebie. Kiedy znajdziesz klinikę leczenia niepłodności i lekarza, któremu ufasz, umów się na wizytę, aby przejść dalej z testem (lub testami).
Nie wszystkie praktyki związane z płodnością są przyjazne i/lub kompetentne dla osób LGBTQ. Transpłciowi mężczyźni i inne rodziny LGBTQ powinny w miarę możliwości otrzymywać skierowania od przyjaciół lub innych lekarzy
Metoda 2 z 3: Pomiar poziomów biochemicznych
Krok 1. Przejdź 3 dzień testu FSH
Być może najczęstszym sposobem oceny rezerwy jajnikowej jest określenie poziomu hormonu folikulotropowego (FSH). „Test FSH 3 dnia” to badanie krwi, które mierzy poziom hormonu folikulotropowego w trzecim dniu cyklu miesiączkowego. Odbywa się to trzeciego dnia, ponieważ wtedy poziom estrogenu (estradiolu) powinien być najniższy.
- Wysoki poziom estradiolu może zmienić wygląd FSH. Z tego powodu poziom estradiolu należy zawsze badać w połączeniu z FSH.
- U kobiet z nieregularną lub rzadką miesiączką, zarówno poziomy FSH, jak i estradiolu mogą być przyjmowane losowo. Jeśli poziomy estradiolu są niskie, można policzyć poziomy FSH.
- Poziomy FSH poniżej 10 miu/ml są uważane za normalne. Uważa się, że poziom pomiędzy 10-15 miu/ml jest „granicą”.
Krok 2. Zapytaj swojego lekarza o test Clomid Challenge
Test Clomid Challenge to kolejny sposób oceny poziomu hormonu folikulotropowego (FSH) i stanu rezerwy jajnikowej. W tym teście poziom FSH zostanie również sprawdzony w 3 dniu cyklu. Następnie otrzymasz Clomid na dni 5-9, a Twój FSH zostanie ponownie przetestowany w dniu 10. Clomid jest „selektywnym modulatorem receptora estrogenowego”. Obecność tego leku w twoim systemie powinna spowodować wzrost poziomu FSH. Do 10 dnia twoje ciało powinno być w stanie przywrócić poziom FSH do normy. Wyższe poziomy FSH w 10. dniu mogą wskazywać na niską rezerwę jajnikową.
Krok 3. Zrób test AMH
Test AMH to badanie krwi, które ocenia poziom hormonu antymüllerowskiego. AMH to substancja wytwarzana tylko w małych pęcherzykach jajnikowych. Uważa się, że poziomy tego hormonu odzwierciedlają pozostałą podaż jaj (lub rezerwę jajnikową) u kobiet. Poziomy AMH można testować w dowolnym dniu kobiecego cyklu.
- Wyższe niż zwykle poziomy AMH mogą występować u kobiet z rozpoznaniem zespołu policystycznych jajników.
- Poziomy AMH są powszechnie używane do określenia, jak dobrze kobiety mogą reagować na leki na niepłodność.
Krok 4. Zmierz swój poziom Inhibiny B
Inhibina B to hormon białkowy wytwarzany przez jajniki i wydzielany przez małe, rozwijające się pęcherzyki. Uważa się, że badanie tych poziomów (poprzez badanie krwi) w trzecim dniu cyklu pomaga określić zarówno ilość, jak i jakość pozostałej rezerwy jajnikowej.
- Niestety ten test może nie być dostępny we wszystkich klinikach leczenia niepłodności.
- Ten test może być szczególnie pomocny dla kobiet z niewyjaśnionymi problemami z płodnością.
Metoda 3 z 3: Poddanie się badaniu USG
Krok 1. Wykonaj USG, aby ocenić liczbę pęcherzyków antralnych
Pęcherzyki antralne to maleńkie struktury zawierające niedojrzałe jaja. Można wykonać przezpochwowe USG, aby wizualnie ocenić liczbę pęcherzyków antralnych (AFC). Określenie tej liczby może dostarczyć szacunkową liczbę pozostałych komórek jajowych obecnych w każdym z twoich jajników.
- Ten test jest uważany za dokładniejszy niż test FSH dla starszych kobiet (powyżej 44 lat).
- Twoje poziomy FSH mogą się zmieniać z miesiąca na miesiąc, podczas gdy Twój AFC pozostanie względnie stabilny.
Krok 2. Sprawdź objętość jajników
Badanie ultrasonograficzne przezpochwowe może być również użyte do pomiaru objętości jajników. Rozmiar (objętość) jajników może również pomóc w określeniu liczby jajek pozostałych w rezerwie. Mierząc jajniki w 3 płaszczyznach i używając pewnych obliczeń, lekarz powinien być w stanie określić objętość jajników.
- Sam ten test nie jest najdokładniejszym wskaźnikiem rezerwy jajnikowej lub płodności.
- Informacje te mogą być jednak przydatne w połączeniu z innymi wynikami.
Krok 3. Rozważ „połączony” test rezerwy jajnikowej
W przypadku niektórych kobiet połączenie technik biochemicznych i obrazowania (USG) może zapewnić najdokładniejszą ocenę rezerwy jajnikowej. Ponieważ żaden pojedynczy test płodności nie może pochwalić się 100% dokładnością, często łączy się wiele metod.
- Przedyskutuj to dokładnie z lekarzem i wybierz dla siebie najlepsze 1-2 testy.
- Połączenie zbyt wielu testów może w rzeczywistości zaciemniać wyniki i prowadzić do zamieszania.
Porady
- Wiele z tych procedur testowych nie jest objętych ubezpieczeniem medycznym lub może być pokryte tylko częściowo. Skontaktuj się ze swoją firmą ubezpieczeniową, aby dowiedzieć się, co pokryją. Przedyskutuj koszty początkowe i opcje płatności ze swoim lekarzem.
- Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na te testy, czy nie, nadal możesz podjąć kroki w celu ochrony rezerwy jajnikowej.
