Osoba, która jest opisywana jako neurotyczna, będzie miała tendencję do przygnębienia i ma tendencję do słabego radzenia sobie z codziennymi stresami życia. Ci ludzie mogą również cierpieć z powodu silnego poczucia winy, niepokoju i gniewu. W dzisiejszej psychiatrii nerwica nie jest już używana, ponieważ uważana jest za termin przestarzały. Jednak psychologiczna implikacja tego terminu jest nadal używana i wskazuje na zaburzenia psychiczne, takie jak lęk, depresja, lęk napadowy, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, zespół stresu pourazowego i wiele innych. Chociaż życie z osobą neurotyczną może być bardzo trudne i stresujące, możesz dowiedzieć się, czego się spodziewać, co sprawi, że jazda będzie nieco płynniejsza.
Kroki
Część 1 z 4: Identyfikacja i zrozumienie zachowań nerwicowych
Krok 1. Zwróć uwagę, jak wyglądają objawy nerwicowe
Objawy nerwicy różnią się w zależności od konkretnego zaburzenia nerwicowego danej osoby. Jedną wspólną cechą jest to, że ludzie z nerwicowymi tendencjami są mocno związani z rzeczywistością - nie doświadczają halucynacji ani urojeń, jak może to zrobić osoba z zaburzeniem psychotycznym. Możesz jednak zauważyć niektóre z poniższych:
- Uporczywy niepokój
- Uporczywy smutek lub depresja
- Gniew, drażliwość w sytuacjach stresowych
- Niskie poczucie własnej wartości
- Fobiczne unikanie sytuacji
- Zachowania kompulsywne
- Perfekcjonizm
- Negatywne lub cyniczne nastawienie
- Powtarzające się negatywne, niepokojące lub nieprzyjemne myśli
- Łatwo dający się zirytować
Krok 2. Zrozum, co napędza tendencje nerwicowe
Wiele osób z tendencjami neurotycznymi nigdy nie nauczyło się, jak pocieszać, uspokajać, uspokajać lub czuć się dobrze ze sobą. Często rodzice dawali pocieszenie, zapewniali i chwalili tylko wtedy, gdy zostały spełnione pewne oczekiwania; jeśli dana osoba nie spełniała norm rodziców, te wyrazy miłości były wstrzymywane. Może to wywołać niepokój, strach i poczucie winy przez całe życie.
- Ten strach przed warunkową miłością może trwać w wieku dorosłym. Osoba neurotyczna stanie się zależna od innych, aby zapewnić jej poczucie własnej wartości i szukać otuchy u innych, ale nadal będzie się obawiać, że musi spełnić pewne oczekiwania, w przeciwnym razie osoba nie da pocieszenia lub otuchy.
- Osoba neurotyczna może również odczuwać głęboką wściekłość i złość z powodu sposobu, w jaki została potraktowana, ale jednocześnie bać się wyrazić złość z obawy przed utratą osoby i jej źródła pocieszenia.
Krok 3. Uświadom sobie, że zachowanie wynika ze strachu
Lęk odgrywa ogromną rolę w życiu osoby neurotycznej i prawdopodobnie wierzy, że ludzie w końcu odejdą bez względu na to, co zrobi. Dlatego większość jej zachowań wynika z ochrony przed zranieniem.
- Osoba neurotyczna może stać się zimna i zdystansowana, kiedy rzeczywiście potrzebuje otuchy i osobistego kontaktu. Albo może się wahać od zimnego ramienia do pozoru niezwykle potrzebującego i czepliwego.
- Spróbuj ją uspokoić, że jesteś jej oddany. Na przykład powiedz „Jestem ci oddany i wspieram cię. Nie zawsze będzie łatwo, ale jeśli będziemy trzymać się razem, poradzimy sobie ze wszystkim, co stanie nam na drodze.
Krok 4. Rozpoznaj, jak osoba neurotyczna reaguje na stres
Osoba neurotyczna często reaguje skrajnie na stres. Ponieważ ma ograniczone umiejętności radzenia sobie, osoba neurotyczna zwykle reaguje na stres w destrukcyjny sposób, od wybuchowego gniewu po leczenie alkoholem lub narkotykami.
- Osoba może reagować na stres innymi nieprzystosowawczymi zachowaniami, takimi jak obsesyjne, rytualne sprzątanie lub porządkowanie; objadanie się i przeczyszczanie; lub trichotillomania (wyrywanie włosów).
- Lęk i tendencje nerwicowe osoby mogą również objawiać się fobią, a ona może odmówić opuszczenia mieszkania lub wejścia w sytuacje społeczne z powodu fobii społecznej.
Część 2 z 4: Pomaganie im w radzeniu sobie z uczuciami
Krok 1. Daj osobie czas na otwarcie
Ludzie z neurotycznymi tendencjami mogą wyglądać na strategicznie introwertyków i chociaż czasami mogą być zabawni i towarzyski, wydają się zachować to, co naprawdę czują i co naprawdę myślą. Mieszkając z osobą neurotyczną możesz mieć wrażenie, że nie dzieli się z tobą osobistymi rzeczami. Nie dlatego, że ci nie ufa; to dlatego, że nigdy wcześniej nikomu nie dzielił się tymi rzeczami lub mógł to zrobić i nie otrzymał dobrej odpowiedzi.
- Aby osoba się otworzyła, musisz zostać z nią i pokazać mu, że jeśli zacznie ci ufać, nie będzie to decyzja, której będzie żałował. Możesz zdobyć jego zaufanie, okazując mu swoje zaufanie.
- Jeśli zauważysz, że jest poruszony, możesz powiedzieć: „Czy wszystko w porządku?” lub „Wydajesz się trochę zaniepokojony. Czy mogę ci jakoś pomóc?” Pomoże to pokazać mu, że naprawdę jesteś nim zainteresowany i jak się czuje.
Krok 2. Bądź cierpliwy i tolerancyjny
Kiedy mieszkasz z osobą o skłonnościach neurotycznych, będą chwile, kiedy będziesz musiał świadomie podjąć decyzję, by ją tolerować. Cierpliwość jest bardzo ważna w udanym życiu z osobą neurotyczną. Bądź większą osobą, trzymaj się z dala od kłótni i nieporozumień i toleruj ją tak bardzo, jak tylko możesz, po prostu dlatego, że wiesz lepiej.
- Tak wiele dzieje się w umyśle neurotycznej jednostki. Jej niedopuszczalne zachowanie może być po prostu mechanizmem obronnym radzenia sobie z jej uczuciami. Jeśli jest ranna, może to być po prostu sposobem na zachowanie kontroli nad swoim życiem. Przypomnij sobie, że to nerwica, a nie osoba, która tak do ciebie mówi; pamiętanie o tym pomoże ci być bardziej tolerancyjnym.
- Jeśli dojdziesz do konfrontacji z tą osobą, spróbuj wyjaśnić, że potrzebujesz trochę czasu, aby się uspokoić. Na przykład: „Jestem trochę poruszony tą rozmową i nie chcę powiedzieć czegoś bolesnego ze złości, ponieważ bardzo mi na tobie zależy. Spróbujmy ponownie za godzinę.
Krok 3. Zachęć osobę do poszukiwania leczenia
Osoba neurotyczna może bardzo skorzystać z terapii, aby oduczyć się negatywnych przekonań (takich jak to, że jest niekochana), które napędzają jego nerwicowe tendencje. Psychoterapia, terapia poznawczo-behawioralna, terapia plastyczna lub muzyczna, leki psychoaktywne i ćwiczenia relaksacyjne mogą pomóc w leczeniu zaburzeń nerwicowych.
- Spróbuj powiedzieć coś w stylu: „Wygląda na to, że przeżywasz teraz naprawdę trudny okres. Czy rozważyłbyś rozmowę z kimś o tym, jak się czujesz?”
- Pomocne może być również skorzystanie z pomocy terapeuty. Da ci to bezpieczne miejsce na wyładowanie frustracji, a ona prawdopodobnie może ci doradzić, jak postępować z tą osobą z miłością.
- Niektórzy ludzie są bardzo odporni na wszelkiego rodzaju leczenie emocjonalne ze względu na piętno otaczające zdrowie psychiczne. Bądź cierpliwy wobec tej osoby, zaproponuj pójście z nią lub wspomnij, że szukałeś pomocy w radzeniu sobie z własnymi problemami. To pokaże mu, że nie postrzegasz terapii jako czegoś dla ludzi „chorych”, ale jako sposób radzenia sobie z problemami i wyzwaniami życiowymi w ogóle.
Krok 4. Dowiedz się, jak dana osoba może zostać zdiagnozowana
Rozpoznanie nerwicy wymaga profesjonalnej oceny lekarza i specjalisty zdrowia psychicznego. Lekarz danej osoby przeprowadzi szczegółową historię medyczną i może zostać poproszony o poddanie się dokładnemu badaniu fizycznemu. Gdy problemy zdrowotne zostaną wyjaśnione, zwykle zalecane są badania zdrowia psychicznego wykonane przez psychiatrę.
- Można wykonać testy fizyczne, aby upewnić się, że objawy, których doświadcza, nie są spowodowane problemami zdrowotnymi, takimi jak wypadanie płatka zastawki mitralnej, guz mózgu lub problemy z tarczycą, które mogą również powodować wiele objawów podobnych do nerwic, takich jak hiperwentylacja i nieprawidłowe serce.
- Psycholog może zastosować następujące testy do diagnozy i oceny nerwicy: Skalę Ekstrawersji i Otwartości Neurotyczności (NEO-R), Kwestionariusz Szesnastu Czynników Osobowości (16PF) oraz Harmonogram Nieprzystosowania Społecznego.
Część 3 z 4: Radzenie sobie w trudnych czasach
Krok 1. Wycofaj się z konfrontacji
Osoby neurotyczne mają trudności ze stabilnym nastrojem, żywią uczucia złości i winy oraz pielęgnują w swoich myślach strach i niepokój. To jest powód, dla którego są bardzo niestabilne i wykazują skrajne reakcje na małe rzeczy, które mówisz lub robisz, i rzeczy, które są lekceważone przez „normalnych” ludzi. Tak więc, jeśli możesz uniknąć konfrontacji z jednostką, najlepiej to zrobić.
- Pamiętaj, że trudno będzie im być racjonalnym, zwłaszcza w środku gorącej kłótni. Chociaż dalsze kłótnie mogą być kuszące, postaraj się oderwać od niezdrowej wymiany zdań, poczekaj, aż osoba się ochłodzi i porozmawiaj z nią później.
- Ponieważ jednak osoby neurotyczne często boją się porzucenia, zapewnij osobę, której nie odchodzisz na dobre lub nie poddajesz się; po prostu robisz sobie przerwę.
- Kiedy/Jeśli zdecydujesz się ponownie podejść do rozmowy, zachowaj łagodny głos i spróbuj sformułować rozmowę w sposób, który pomoże mu poczuć się mniej defensywnym. Na przykład nie oskarżaj go o zrobienie czegoś złego.
Krok 2. Unikaj bycia zbyt krytycznym
Łatwo jest krytykować osobę neurotyczną, zwłaszcza gdy czujesz, że osoby z tendencjami nerwicowymi mają pewien poziom świadomości swoich procesów psychicznych. Ale prawdą jest również to, że chociaż może wiedzieć o swoim zachowaniu, potrzebuje pomocy w radzeniu sobie z emocjami.
- To nie znaczy, że wszystko powinno jej ujść na sucho. Jeśli powie coś, co cię boli, spróbuj z nią o tym porozmawiać.
- W takich sytuacjach przydatne może być stosowanie komunikacji bez przemocy. Obejmuje to po prostu stwierdzenie, co zaobserwowałeś, bez oceniania, dlaczego dana osoba zdecydowała się powiedzieć lub zrobić to, co zrobiła. Na przykład możesz powiedzieć: „Powiedziałeś, że nie lubisz mieć mnie w pobliżu. Czuję się zraniony i zastanawiam się, czy możemy porozmawiać o tym, co miałeś na myśli przez to stwierdzenie? Pomoże to osobie neurotycznej uniknąć poczucia obrony.
Krok 3. Ustaw limity
Wspaniale, że mimo takiego zachowania zdecydowałeś się stać przy ukochanej osobie i wspierać go przez całe życie; jednak musisz ustalić granice dla siebie. Jeśli osoba, z którą mieszkasz, znęca się nad tobą fizycznie lub słownie, musisz odejść.
- Nie bój się rozmawiać o swoich ograniczeniach z osobą, z którą mieszkasz. Wyjaśnij, że go kochasz i chcesz być przy nim, ale jeśli cię znęca lub wykorzystuje, nie możesz zostać.
- Jakie są granice, będą się różnić w zależności od osoby; jednak na przykład możesz powiedzieć: „Jesteś bardzo ważną osobą w moim życiu i jestem oddany pracy w trudnych czasach; jednak nie mogę zostać w pobliżu, jeśli jesteś w stosunku do mnie fizycznie lub werbalnie. Mam nadzieję, że rozumiesz, że jest to granica, którą muszę sobie wytyczyć.
Krok 4. Wiedz, że to twoja decyzja
Będą czasy, które są bardzo trudne, a także czasy dobre. Przyjdą chwile, kiedy będziesz chciał odejść i zacząć nowe życie. Powinieneś pamiętać, że to Twoja decyzja o pozostaniu i że nie jesteś wobec tej osoby zobowiązany. Nie czuj się winny z powodu tych emocji. To zupełnie normalne.
Jeśli zdecydujesz się zostać bez względu na wszystko, podejmij kroki, aby mieć nadzieję. Z tą nadzieją możesz iść dalej, wierząc, że pewnego dnia ona stanie się lepsza; to nie jest niemożliwe
Część 4 z 4: Wspieranie osoby neurotycznej
Krok 1. Pomóż osobie poczuć się kochaną
Istnieją dowody na to, że zdrowy, pełen miłości związek może mieć stabilizujący wpływ na osobę z tendencjami neurotycznymi. Wsparcie zaangażowanego partnera i pozytywne doświadczenia emocjonalne mogą zwiększyć pewność siebie osoby z nerwicą oraz zmniejszyć niepewność i niską samoocenę zwykle doświadczaną przez osoby z nerwicą.
- Osoby z tendencjami neurotycznymi czują, że są niekochane lub że miłość jest tylko warunkowa. Z tego powodu często traktują wszystko znacznie poważniej niż „normalnie”. Pojedyncza walka może zmusić osobę do myślenia, że związek się skończył. Pomóż tej osobie zrozumieć, że miłość nie jest tak czarno-biała i że nawet w trudnych czasach będziesz tam.
- Rób rzeczy, które sprawią, że poczuje, że wiele dla ciebie znaczy i że ją kochasz, pomimo stanu. Jeśli zacznie czuć, że jest ktoś, kto ją kocha, może poczuć się bezpieczniej. Zapewnij ją, że jesteś w tym na dłuższą metę.
- Na przykład możesz powiedzieć „Kocham cię i cenię twoją obecność w moim życiu” lub możesz wskazać coś konkretnego, co naprawdę w niej kochasz. Na przykład: „Masz bardzo dobre i hojne serce i jest to jedna z moich ulubionych rzeczy w tobie”.
- Możesz także spróbować wskazać, że każdy ma wady, jeśli czuje się szczególnie niepewnie w stosunku do siebie. Na przykład: „Wiesz, ze mną też musisz się pogodzić” i wskaż coś, o czym wiesz, że działa jej na nerwy. Staraj się jednak, aby tego rodzaju rozmowa była lekka. Nie chcesz zaczynać wyrzucać wszystkich negatywnych rzeczy o sobie i tej osobie.
Krok 2. Pomóż osobie nie czuć się winna
Osoba ta może być świadoma, że jej zachowanie nie zawsze jest akceptowalne, ale może też mieć trudności z powstrzymaniem się od angażowania się w krzywdzące zachowanie. Najprawdopodobniej nie wie, dlaczego zachowuje się w ten sposób i może mu tego żałować, ale nie wie, co z tym zrobić.
- Uspokój go, mówiąc o tym, jak masz nadzieję, że może poprawić swoje zachowanie, ale wiesz, że może to być dla niego trudne. Zapewnij go, że go kochasz i chcesz pomóc mu wyzdrowieć.
- Na przykład, możesz powiedzieć: „Widziałem, że naprawdę walczysz i że chciałeś zrobić właściwą rzecz, ale byłeś zbyt zły, by zareagować inaczej. Wszyscy czasami tracimy kontrolę. Możesz też powiedzieć: „Następnym razem, gdy zdarzy się coś takiego, możesz spróbować wyciągnąć wnioski z sytuacji i użyć jej, aby zareagować inaczej. Bardzo cię kocham i wiem, że to był dla ciebie trudny moment.
Krok 3. Unikaj zachęcania do negatywnych zachowań
Kiedy dana osoba próbuje zaangażować się w zachowanie, które nie jest dla ciebie odpowiednie, zrób wszystko, aby go zniechęcić. Na przykład, jeśli zacznie mówić o tym, jak wszyscy ją nienawidzą, możesz spróbować zapytać ją, co sprawia, że tak myśli. Wskaż kilka przykładów dobrych doświadczeń, jakie miała z innymi ludźmi, lub wymień osoby, które znasz, kochają i troszczą się o nią.
