Otwarcie się publicznie na temat autyzmu może być poważną decyzją. Decydujesz się być autentyczny, obejmować siebie, nawet jeśli inni nie akceptują, i pokazać swoim przykładem, że można być jednocześnie szczęśliwym i autystycznym.
Kroki
Część 1 z 3: Podejmowanie decyzji
Stawanie się jawnym autyzmem to poważna decyzja. Ważne jest, aby dobrze się nad tym zastanowić, zanim zaczniesz mówić ludziom.
Krok 1. Pracuj nad akceptacją siebie
Jeśli nie zgadzasz się z autyzmem, możesz nie czuć się gotowy na bycie jawnym autyzmem. Rozgość się ze sobą i pozwól sobie na bycie innym. W razie potrzeby rób małe kroki i szukaj wsparcia. Możesz chcieć zaangażować się w społeczność autystyczną z wielu powodów, w tym, aby zdać sobie sprawę, że nie jesteś sam.
Krok 2. Rozpoznaj korzyści wynikające z bycia publicznym autyzmem
Ujawnienie swojego autyzmu pozwoli ludziom lepiej cię zrozumieć i pozwoli ci skupić się na rzeczach innych niż pozory nieautystyczne. Oto kilka rzeczy do rozważenia:
-
Zdrowie psychiczne:
„Przechodzenie” jako nieautystyczne może być niesamowicie wyczerpujące. Osoby z autyzmem, które poświęcają mniej energii na ukrywanie swoich autystycznych cech, mają lepsze zdrowie psychiczne.
-
Bycie zrozumianym:
Ludzie mogą bardziej akceptować twoje różnice, jeśli wiedzą, że są one spowodowane autyzmem, a nie negatywnymi cechami osobowości. Mogą być bardziej cierpliwi, jeśli zrobisz coś dziwnego, ponieważ mogą przypuszczać, że nie masz na myśli krzywdy.
-
Wyjaśniając się:
Ludzie mogą być bardziej przychylnie nastawieni do ciebie, jeśli wiedzą, że twoje zmagania lub wpadki społeczne są związane z niepełnosprawnością, a nie brakiem wysiłku. Mogą okazać się bardziej cierpliwi i pomocni, gdy tego potrzebujesz.
-
Nauczanie innych:
Poznanie Ciebie jako osoby z autyzmem może pomóc innym lepiej zrozumieć autyzm, w tym przełamać negatywne stereotypy.
Krok 3. Rozpoznaj wady innych osób, wiedząc, że masz autyzm
W idealnym świecie ludzie mogliby być sobą i nikt nie robiłby z tego zamieszania. Niestety nie jest to idealny świat, a niektórzy ludzie mogą być nieprzyjaźni lub niegrzeczni. Nigdy nie musisz słuchać tych, którzy mówią w ten sposób, ale nadal możesz to denerwować.
-
Dyskryminacja:
Ignoranci mogą osądzać Cię na podstawie Twojej diagnozy lub cech autystycznych. Niektórzy mogą zdecydować się na wykluczenie lub być niegrzecznym wobec Ciebie.
-
Stereotypy:
Opinia ludzi o tobie może się zmienić. Mogą stosować negatywne stereotypy lub traktować Cię jak dziecko.
-
Wyjaśniając się:
Niektórzy ludzie mogą próbować spierać się z tobą o to, czym jest autyzm lub czy jesteś „prawdziwy” autyzmem (nawet jeśli masz papierową diagnozę!).
Krok 4. Zastanów się, jak trwała jest Twoja decyzja
To, jak się teraz czujesz, może się różnić od tego, jak czujesz się za 15 lat. Jeśli jesteś młody, możesz chcieć uniknąć przedstawiania się w mediach jako osoba z autyzmem, na wypadek gdybyś w przyszłości zdecydował, że nie chcesz, aby pracodawcy o tym wiedzieli.
- Kiedy coś znajdzie się w Internecie, pozostanie w Internecie na zawsze. Jeśli chcesz pisać obszernie o autyzmie, rozważ użycie pseudonimu.
- Na przykład Twój przyszły pracodawca nie będzie wiedział, czy na studiach nosiłeś uroczą koszulkę z autyzmem. Będą wiedzieć, czy opublikowałeś esej na temat autyzmu lub udzieliłeś wywiadu w gazecie na imprezie akceptacji autyzmu. Czy chcesz to zależy od Ciebie.
Krok 5. Rozpoznaj, że to nie jest czarno-białe
To trochę bardziej zniuansowane niż ludzie myślący, że jesteś autystą, a myślenie, że jesteś neurotypowy. Możesz ujawnić, że jesteś niepełnosprawny lub masz inne potrzeby, nie mówiąc, że jesteś autystyczny. To, co wybierzesz, zależy od Ciebie i Twojej strefy komfortu.
- „Jestem trochę dziwaczny i mam nietypowe potrzeby”.
- „Mam niepełnosprawność, która powoduje _”.
- „Mam niepełnosprawność rozwojową”.
- „Jestem autystyczny”.
Wskazówka:
Zawsze możesz zacząć od małego z kimś, a następnie ujawnić więcej, gdy poczujesz się z nim bardziej komfortowo. W razie wątpliwości zachowaj trochę więcej prywatności. Zawsze możesz powiedzieć więcej później.
Część 2 z 3: Bycie otwartym
Krok 1. Przygotuj kilka skryptów wyjaśniających Twój autyzm
Autyzm jest wysoce napiętnowaną niepełnosprawnością, więc bądź przygotowany na obalanie mitów i nieścisłości, a także na wyjaśnianie szczegółów. Pisanie skryptów i ćwiczenie odpowiedzi może to ułatwić.
- „Autyzm jest powszechną, ale niezrozumianą niepełnosprawnością społeczną i rozwojową. Czasami mam trudności ze zrozumieniem ludzi, wrażliwymi uszami i niezwykłą mową ciała. Z drugiej strony jestem naprawdę dobry w kodowaniu”.
- „Bycie autystycznym wiąże się z dobrymi, złymi i neutralnymi częściami. Mój język ciała jest trochę inny i będę naprawdę dobry w niektórych rzeczach i potrzebuję dodatkowej pomocy w innych”.
- „Istnieje wiele mitów na temat autyzmu”.
- „Hollywoodzkie stereotypy autyzmu w takim samym stopniu, jak stereotypów osiłków i frajerów. Autism Speaks również nie jest znany z tego, że jest prawdziwy.
Krok 2. Używaj przyjaznego i rzeczowego tonu, gdy mówisz o autyzmie
Możesz pomóc nadać ton, jak inni postrzegają Twój autyzm. Jeśli brzmisz pewnie i zgadzasz się z tym, prawdopodobnie też będą się z tym dobrze czuć.
Używaj otwartego języka ciała: spójrz na nie, miej przyjazny wyraz twarzy i używaj tonu podobnego do tego, jakbyś wyjaśniał, że masz wspaniałego brata lub dyplom inżyniera
Krok 3. Nie ukrywaj publicznie swoich cech autystycznych
Jeśli chcesz stymulować, to stymuluj. Jeśli czasami mówisz z akcentem niepełnosprawności, nie pozwól, aby powstrzymało Cię to od mówienia. Pozwól sobie być sobą. Nie ma nic złego w byciu niepełnosprawnym publicznie.
- Używaj mowy ciała, która jest dla Ciebie wygodna. Nie musisz siedzieć idealnie nieruchomo ani nawiązywać kontaktu wzrokowego, jeśli wydaje ci się to nienaturalne.
- Oczywiście nie wszystkie stymy nadają się do użytku publicznego. Nie używaj stymów, które atakują czyjąś przestrzeń osobistą (np. bawiąc się włosami bez pozwolenia) i wybieraj stymy, które nie rozpraszają uwagi, gdy ludzie się skupiają.
Krok 4. Wyjaśnij swoje różnice zamiast je ukrywać
Niektórzy ludzie nie są przyzwyczajeni do autystycznej mowy ciała, więc napraw to, podając szybkie wyjaśnienie.
- „Kontakt wzrokowy jest dla mnie niewygodny i rozpraszający. Zwykle patrzę na usta lub koszule ludzi, aby móc się skupić”.
- „Moja słuchająca mowa ciała wygląda trochę inaczej niż innych”. Jeśli się rozglądam, kręcę się lub wiercę na krześle, właśnie tak zwracam uwagę”.
- „Mam autyzm, a machanie rękami to jeden ze sposobów, w jaki wyrażam szczęście”.
Krok 5. Spróbuj nosić koszule lub stroje z przesłaniem związanym z autyzmem
To łatwy sposób na powiedzenie światu, że jesteś autystyczny i nie obchodzi cię, kto o tym wie. Możesz wybrać koszulkę z przesłaniem o autyzmie lub neuroróżnorodności lub logo organizacji, którą lubisz. Możliwa jest również biżuteria tęczowa.
- Symbol neuroróżnorodności (tęczowy znak nieskończoności), czerwony dla #RedInstead (dawniej #WalkInRed) i ogólnie tęcze to przykłady rzeczy do noszenia.
- Kawałek układanki i „rozświetl to na niebiesko” mają uwłaczające konotacje, ponieważ kojarzą się z „Autism Speaks” oraz wiadomościami wyrażającymi strach i litość.
- Jeśli część sprzedaży jest przekazywana w formie darowizny, upewnij się, że organizacja charytatywna jest pomocna i nieszkodliwa. Niektóre organizacje charytatywne zwiększają piętno zamiast z nim walczyć.
Część 3 z 3: Praktykowanie samoopieki
Bycie autystycznym w miejscach publicznych może być trudne. Czasami twoje objawy będą stanowić wyzwanie, a czasami ludzie nie są mili. Dbaj o siebie.
Krok 1. Zaakceptuj różnice w sobie i innych
Próba dopasowania się tylko sprawi, że poczujesz się bardziej samotny. Pozwól sobie być wyjątkowym i świętuj to, co czyni innych wyjątkowymi.
Krok 2. Dbaj o swoje zdrowie
Zachowanie zdrowia jest ważne dla każdego, a szczególnie dla osób z autyzmem, które są bardziej narażone na stres i niepokój. Jeśli twoje ciało jest zdrowe, poczujesz się mniej zestresowany. Jedz owoce i warzywa, bierz witaminy, śpij przez co najmniej 8 godzin i znajdź sposoby na ćwiczenia.
- Ćwiczenia mogą obejmować spacer z przyjacielem, jazdę na rowerze, jazdę na rolkach, stimming, huśtanie się, wędrówki piesze i zabawę z dziećmi. Ćwiczenie może być świetną zabawą!
- Podczas jedzenia staraj się wypełnić co najmniej 1/3 talerza owocami i warzywami.
Krok 3. Daj sobie dużo czasu na relaks i naładowanie
Życie może być stresujące dla osób z autyzmem (i ogólnie!), dlatego ważne jest, aby dbać o swoje zdrowie emocjonalne. Każdego dnia spędzaj czas z bliskimi i/lub swoim szczególnym zainteresowaniem.
Krok 4. Pamiętaj, że jesteś cenny
Osoby niepełnosprawne mają umiejętności i miłość do dzielenia się ze światem. Jesteś urocza i wyjątkowa, i masz mocne strony, które się liczą.
-
Pomyśl o niepełnosprawnym przyjacielu.
Czy rozmawiałbyś z nimi tak, jak mówisz do siebie? Traktuj siebie jak przyjaciela i nie mów sobie rzeczy, których nie powiedziałbyś przyjacielowi.
-
Pomyśl o swoich mocnych stronach.
W czym jesteś dobry? Jak pomagasz innym? Pomyśl o mocnych stronach związanych z autyzmem (rozpoznawanie wzorców, skupienie, szczególne zainteresowania) oraz o mocnych stronach, które są dla Ciebie wyjątkowe.
-
Wolontariusz.
Odwiedź jadłodajnię, pracuj na imprezie akceptacji autyzmu lub edytuj artykuły na temat autyzmu lub swojego szczególnego zainteresowania na wikiHow. Świadomość, że pomagasz innym, może pomóc ci poczuć się lepiej ze sobą.
-
Porozmawiać z kimś.
Jeśli czujesz się smutny z powodu siebie, powiedz o tym bliskiej osobie, lekarzowi lub terapeucie. Rozmowa może pomóc Ci poczuć się lepiej, a jeśli masz chorobę taką jak depresja, jest to pierwszy krok do wyzdrowienia.
Krok 5. Zaprzyjaźnij się z autyzmem
Poszukaj społecznych klubów autystycznych, grup wsparcia lub przestrzeni online. Znajomi z autyzmem mogą pomóc Ci pamiętać, że możesz być sobą, dzielić się wskazówkami i oferować wsparcie.
Krok 6. Otaczaj się akceptującymi i wspierającymi ludźmi
Skoncentruj się na pozytywnych relacjach w swoim życiu: kochający członkowie rodziny, wspaniali przyjaciele, zachęcający mentorzy i inni ludzie z autyzmem. Nie marnuj czasu na ludzi, którzy cię poniżają. Dotrzyj do ludzi, którzy cię uszczęśliwiają.
