Według DSM 5 zespół Aspergera nie jest już oficjalną diagnozą, chociaż termin ten jest nadal wygodny w użyciu; jej objawy zamiast tego mieszczą się w dolnej części zespołu zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD). Wykrycie ASD u dzieci może być trudne, ponieważ mogą one być stosunkowo zdolne; dziecko z zespołem Aspergera często ma wysoki poziom rozwoju językowego i średnie lub wysokie IQ. Możesz jednak być w stanie rozpoznać malucha ze spektrum autyzmu, obserwując jego interakcje społeczne i zachowania. Jeśli rozpoznasz cechy autyzmu u swojego dziecka, skontaktuj się z pediatrą.
Kroki
Część 1 z 3: Sprawdzanie zachowań społecznych
Krok 1. Zbadaj interakcje społeczne malucha
Trudności w interakcji z innymi to jedna z głównych cech autyzmu. W związku z tym uważne obserwowanie ich interakcji z innymi może być dobrym sposobem na rozpoznanie objawów zespołu Aspergera/autyzmu.
- Sprawdź, czy błędnie interpretują proste sygnały społeczne, takie jak skręcanie podczas rozmowy, ponieważ może to być oznaką autyzmu.
- Jeśli mają problemy z dołączaniem lub pozostawaniem w interakcjach społecznych, może to być oznaką zespołu Aspergera/autyzmu. Na przykład dziecko może wyjść z pokoju w trakcie zabawy z innym dzieckiem lub w inny sposób przeszkadzać.
- Dzieci z autyzmem zazwyczaj wolą bawić się same, a nawet mogą się denerwować, jeśli podejdzie do nich inne dziecko. Mogą wchodzić w interakcje z innymi tylko wtedy, gdy chcą porozmawiać o zainteresowaniach lub jeśli czegoś potrzebują.
- Możliwe objawy ASD obejmują niezręczne interakcje społeczne, takie jak konsekwentne unikanie kontaktu wzrokowego oraz nietypowa postawa ciała, gesty i/lub mimika.
Krok 2. Zbadaj zabawę z wyobraźnią
Ten rodzaj zabawy jest często inny u dziecka z zespołem Aspergera. Na przykład dziecko z zespołem Aspergera może nie lubić lub mieć trudności ze zrozumieniem gier towarzyskich. Mogą preferować gry z ustalonym scenariuszem, takie jak odgrywanie ulubionej historii lub programu telewizyjnego, lub mogą lubić tworzyć światy fantasy, ale mają problemy z odgrywaniem ról społecznych.
- Na przykład, jeśli twoja córka organizuje swoje pluszaki w rozbudowane społeczności, ale nie odgrywa interakcji, może być autystyczna.
- Ponadto mogą wydawać się „w swoim własnym świecie” lub mogą próbować narzucić swój wybór gry swoim towarzyszom lub w inny sposób działać w bardzo jednostronny sposób.
- Niektóre dzieci z zespołem Aspergera mogą podążać za przykładem bliskiego przyjaciela lub rodzeństwa podczas odgrywania ról, ale nie rób tego samodzielnie.
Krok 3. Uważaj, jak czytają innych
Chociaż małe dziecko z zespołem Aspergera/ASD może mieć pewne poczucie emocji na poziomie pojęciowym, może mieć trudności z odczytywaniem i interpretowaniem uczuć innych osób w rzeczywistych interakcjach społecznych, które mają tendencję do szybkiego tempa.
- Mogą również mieć problemy ze zrozumieniem granic społecznych, takich jak potrzeba prywatności.
- Lekceważenie uczuć innych może być interpretowane jako brak wrażliwości, ale tak naprawdę jest poza kontrolą dziecka.
Krok 4. Spójrz, z kim wybierają kontakty towarzyskie
Osoby z zespołem Aspergera/ASD mają zwykle duże trudności w interakcji z rówieśnikami. Dziecko, które nieustannie poszukuje osoby dorosłej do rozmowy z innym dzieckiem, może być ze spektrum autyzmu.
Chociaż małe dzieci mogą nie zawsze mieć duży wybór w kwestii tego, z kim wchodzą w interakcję, spróbuj stworzyć okazje, takie jak randki na zabawę, abyś mógł spróbować zorientować się w ich wyborach dotyczących interakcji i zachowaniach społecznych
Krok 5. Uważaj na monotonne lub nietypowe wypowiedzi
Jedną z oznak autyzmu jest to, że maluch mówi monotonnym lub płaskim tonem (jeśli mówi w tym momencie). W niektórych przypadkach jest to bardziej dziwny lub wyższy ton. Zespół Aspergera/ASD może wpływać na to, jak dziecko akcentuje słowa i rytm mowy.
- Upewnij się, że masz wystarczająco szeroki zakres mówienia malucha, aby mieć pewność, że monotonne mówienie jest stosunkowo spójne w różnych kontekstach.
- Niektóre dzieci z autyzmem będą mówić śpiewnym lub w inny sposób nietypowym tonem.
Krok 6. Uważaj na nietypowe użycie języka
Pamiętaj, kiedy maluch zaczyna łączyć słowa i czy rozwój języka przebiega normalnie. Dla większości małych dzieci, w tym tych z zespołem Aspergera, będzie to około 2 roku życia. Chociaż rozwój języka może być normalny lub zaawansowany u małych dzieci z autyzmem, kontekst społeczny, w którym używany jest język, jest często nietypowy; na przykład słowa mogą się powtarzać, ale nie są rozumiane.
Możesz zauważyć, że dziecko z zespołem Aspergera jest bardzo sprawne w mowie i bardzo werbalne. Na przykład mogą wymienić każdy przedmiot w pokoju. Jednak mowa może wydawać się zbyt formalna lub zapisana w scenariuszu, ponieważ dziecko z zespołem Aspergera/ASD ma tendencję do używania języka do przekazywania faktów, a nie do przekazywania myśli lub uczuć
Krok 7. Obserwuj interakcje z nauczycielami lub pracownikami opieki dziennej
Małe dzieci z autyzmem często mają trudności z odejściem od rutyny. Jednym z miejsc, w których rutyna może zostać zerwana, jest interakcja malucha z nauczycielami lub pracownikami opieki dziennej. W związku z tym ważne jest, aby przy próbie rozpoznania autyzmu u malucha zwracać uwagę na to, jak dziecko zachowuje się w tym kontekście.
- Twoje dziecko może potrzebować większego wsparcia i podpowiedzi niż jego rówieśnicy lub może się niepokoić bez wskazówek osoby dorosłej.
- Jeśli nie jesteś z maluchem w ciągu dnia, możesz poprosić nauczyciela lub pracownika opieki dziennej, aby zwracał uwagę na pewne zachowania (takie jak denerwowanie się, gdy zostaniesz poproszony o odejście od rutyny) i zrelacjonuj to.
Krok 8. Zbadaj zachowanie pytań i odpowiedzi
Sprawdź, czy maluch odpowiada na własne pytania, czy odpowiada tylko na pytania, ale nie kontynuuje rozmowy. Małe dziecko z autyzmem może inicjować pytania tylko na tematy, które je interesują.
Część 2 z 3: Badanie powtarzających się zachowań i wrażliwości sensorycznej
Krok 1. Uważaj na trudności z przystosowaniem się do zmian
Małe dziecko ze spektrum autyzmu zwykle nie akceptuje dobrze zmian i preferuje wysoce ustrukturyzowane dni i zasady. Reguły te wydają się być niefunkcjonalne lub nieco arbitralne, ponieważ mogą zostać złamane lub zmienione.
Jeśli masz tendencję do wykonywania tych samych czynności podczas interakcji z maluchem, spróbuj zmienić rzeczy i ocenić jego reakcję, aby dowiedzieć się, czy jest on w spektrum autyzmu
Krok 2. Szukaj pełnych pasji zainteresowań
Jeśli ty lub inni klasyfikujecie je jako „chodzącą encyklopedię” na dany temat, jest to znak rozpoznawczy zespołu Aspergera/ASD. Mogą być albo bardzo skoncentrowani na konkretnym temacie, albo bardzo intensywnie się nim zajmować.
Zainteresowanie Twojego dziecka określonym obszarem może być oznaką ASD, jeśli jest niezwykle intensywne lub skoncentrowane, zwłaszcza w porównaniu z innymi osobami w ich wieku
Krok 3. Obserwuj powtarzające się zachowania motoryczne, czyli „stymulowanie”
Małe dzieci z zespołem Aspergera/ASD często wykazują powtarzające się zachowania motoryczne, takie jak uporczywe skręcanie rąk lub stukanie palcami, a nawet ruchy całego ciała. Zachowania te są zwykle dłuższe i bardziej rytualne niż tiki, które trwają krócej. aby się uspokoić, wyrazić emocje, lepiej się skoncentrować lub po prostu dobrze się bawić.
- Dziecko autystyczne będzie zestresowane, jeśli staniesz mu na drodze (np. przejdziesz przed nim, gdy będzie próbowało chodzić w kółko wokół stołu). Spróbuj tego raz i zobacz, jak zareaguje Twoje dziecko.
- Chociaż ogólnie stimming jest nieszkodliwy i nie trzeba go zmieniać, niektóre pojedyncze stymuły (np. uderzanie głową lub rozrywanie tapety) powodują szkody. Można je przekierować do lepszych stymów.
- Dziecko z zespołem Aspergera może również wykazywać trudności w niektórych umiejętnościach motorycznych, takich jak na przykład łapanie i rzucanie piłką. Na ogół mogą wydawać się niezdarne lub niezręczne w swoich ruchach.
Krok 4. Poszukaj niezwykłych reakcji czuciowych
Ustal, czy maluch ma nienormalne reakcje na dotyk, wzrok, zapach, dźwięk lub smak, ponieważ może to być oznaką autyzmu.
- Chociaż wrażliwość sensoryczna jest różna, najczęściej dzieci z zespołem Aspergera doświadczają intensywnych reakcji na zwykłe doznania.
- Niektóre dzieci z autyzmem nie są wrażliwe na ból lub nie wiedzą, jak go zakomunikować.
Część 3 z 3: Diagnoza i leczenie
Krok 1. Rozpoznaj, że potrzebujesz lekarza do oficjalnej diagnozy
Chociaż możesz rozpoznać pewne charakterystyczne objawy ASD u swojego malucha, ostatecznie potrzebujesz profesjonalnego rozeznania lekarza lub innej wykwalifikowanej osoby.
Twój lekarz może zalecić testy, aby dokładniej zbadać istotne, potencjalnie mówiące aspekty rozwoju poznawczego Twojego malucha
Krok 2. Wyraź swoje obawy swojemu lekarzowi
Jeśli podejrzewasz, że maluch wykazuje objawy ASD, powiedz o tym swojemu lekarzowi. Postaraj się mieć pod ręką odpowiednie informacje, na przykład jeśli Twoje dziecko:
- Nie reaguje na interakcje społeczne uśmiechem radosnej ekspresji emocjonalnej do 6 miesiąca życia.
- Nie naśladuje mimiki ani ruchów twarzy (takich jak wystawianie języka, a maluch robi to samo) ani dźwięków do 9 miesiąca życia.
- Nie gaworzy ani nie wydaje dźwięków do 12 miesiąca życia.
- Nie robi gestów, takich jak wskazywanie, do 14 miesiąca życia.
- Nie wypowiada pojedynczych słów w wieku 16 miesięcy ani par słów w wieku 24 miesięcy.
- Nie angażuje się w wyimaginowane zabawy przed ukończeniem 18 miesiąca życia.
- Wydaje się, że ich umiejętności społeczne lub werbalne ulegają regresowi.
Krok 3. Uświadom sobie, że możesz zostać skierowany do specjalisty
Istnieją osoby, które mogą specjalizować się w diagnozowaniu i/lub leczeniu ASD, na przykład psychologowie dziecięcy, neurolodzy dziecięcy lub pediatrzy rozwojowi.
Pamiętaj, że nie ma jednego testu medycznego do zdiagnozowania ASD, więc staraj się zachować cierpliwość, gdy ty i twój lekarz pracujecie nad procesem diagnozy
Krok 4. Uznaj, że autyzm trwa przez całe życie, ale Twoje dziecko może otrzymać wsparcie
Nie ma „lekarstwa” na autyzm, ale terapie mogą pomóc dziecku zdobyć umiejętności i poczuć się bardziej komfortowo. Celem tych zabiegów jest maksymalizacja zdolności dziecka do codziennego funkcjonowania poprzez uzyskanie mechanizmów radzenia sobie i skupienie się na wynikach uczenia się. Niektóre opcje leczenia obejmują:
- Terapia behawioralna i komunikacyjna, której celem jest albo redukcja problematycznych zachowań i stylów komunikacji, albo poprawa tych obszarów poprzez nauczanie nowych umiejętności.
- Terapie rodzinne, w których nacisk kładziony jest na nauczenie rodziny malucha różnych sposobów interakcji z maluchem w celu promowania jego rozwoju społecznego i emocjonalnego.
- Terapie integracji sensorycznej i dieta sensoryczna, aby poprawić tolerancję Twojego dziecka na bodźce sensoryczne i opanować nadpobudliwość.
- Terapie edukacyjne, które są wysoce ustrukturyzowanymi, indywidualnie dostosowanymi programami, realizowanymi przez zespół specjalistów, którzy mają doświadczenie w komunikowaniu się i nauczaniu osób z ASD.
- Leki takie jak antydepresanty lub leki przeciwpsychotyczne mogą być w pewnym stopniu skuteczne w kontrolowaniu objawów, takich jak odpowiednio lęk i poważne problemy behawioralne.
Porady
- Nie bój się diagnozy. Ludzie (w tym profesjonaliści) mogą zachowywać się tak, jakby autyzm to katastrofa lub że tylko wir terapii da Twojemu dziecku szansę na bycie szczęśliwym. Spokojnie. Daj sobie i dziecku czas na zwolnienie tempa i dobrą zabawę. Nic ci nie będzie, a twoje dziecko nie musi poświęcać swojego dzieciństwa na 40 godzin terapii tygodniowo. Możesz się zrelaksować.
- Większość rodziców może mieć trudności z dostrzeżeniem oznak niepełnosprawności u własnego dziecka. Zwróć uwagę na komentarze znajomych lub członków rodziny, zwłaszcza jeśli skomentowali oni umiejętności społeczne, rozwój języka i zachowanie, a także wszelkie wstydliwe momenty w miejscach publicznych, które mogą wskazywać na zespół Aspergera.
- Dziewczęta z zespołem Aspergera często prezentują się nieco inaczej, ponieważ historycznie większość badań skupiała się na chłopcach. Najlepiej zapytać, czy osoba, z którą pracujesz, ma doświadczenie z dziewczynami, szukając diagnozy dla Twojego dziecka.
