Nadwyrężenia i kontuzje łydek są powszechne, zwłaszcza wśród sportowców. Jednym z najbardziej wyniszczających i dokuczliwych urazów sportowych jest naderwany mięsień łydki. Dużym problemem związanym z tym urazem jest to, że trudno jest odróżnić go od naciągniętego lub naciągniętego mięśnia łydki. Jeśli będziesz dalej pracować, ten mięsień może się rozerwać. Naderwany mięsień łydki goi się dość długo i jest bardzo podatny na ponowne urazy. Istnieją inne problemy i urazy, które mogą powodować ból łydek, ale jeśli ból jest silny – lub słyszysz dźwięk „pykania” lub „trzaskania” z nogi – natychmiast udaj się do lekarza.
Kroki
Metoda 1 z 3: Rozpoznanie naderwanego mięśnia łydki
Krok 1. Zrozum, co może zranić łydkę
Twój „mięsień łydki” składa się w rzeczywistości z trzech mięśni, które są przyczepione do ścięgna Achillesa w tylnej dolnej części nogi. Te trzy mięśnie to mięsień brzuchaty łydki, płaszczkowaty i podeszwowy. Większość urazów łydki to w rzeczywistości urazy brzuchatego łydki, największego z trzech.
- Twój łydki krzyżuje stawy kolanowe i skokowe. Składa się również z wielu szybkokurczliwych włókien mięśniowych. Ta kombinacja naraża ją na wysokie ryzyko naciągnięcia i rozdarcia, ponieważ jest stale poddawana szybkiemu rozciąganiu i kurczeniu.
- Twój płaszczkowaty krzyżuje staw skokowy. Składa się głównie z wolnokurczliwych włókien mięśniowych. Z powodu tej kombinacji prawdopodobieństwo zranienia jest mniejsze niż w przypadku mięśnia brzuchatego łydki. Jednak leczenie urazów płaszcza jest często inne.
- Plantaris niewiele robi na łydce. Jest uważany za mięsień w dużej mierze szczątkowy. W przypadku urazu leczenie jest takie samo jak w przypadku urazu brzuchatego łydki.
- Twoje ścięgno Achillesa łączy te mięśnie łydek z kością pięty. To ścięgno może również ulec uszkodzeniu i powodować ból łydek. Typowe urazy ścięgna Achillesa obejmują zapalenie ścięgna lub zerwanie ścięgna.
Krok 2. Dowiedz się, co może spowodować łzę
Naderwanie mięśni łydek najczęściej występuje podczas forsownych ćwiczeń. Często pojawiają się podczas ćwiczeń i gwałtownie zmieniają kierunek lub przyspieszenie. Uraz ten często występuje po gwałtownych ruchach ze zwiększonym obciążeniem mięśni, takich jak sporty wymagające zwiększenia prędkości (np. przeszkoda, skoki, koszykówka, piłka nożna).
- Skurcz (nagły początek). Nagłe przypływy prędkości z całkowicie nieruchomej pozycji są częstą przyczyną rozdarcia łydek. Sprinterzy na krótkim torze są bardzo podatni na naderwanie mięśni łydek. Nagłe zmiany kierunku, na przykład podczas gry w koszykówkę lub tenisa, mogą również powodować łzy.
- Długotrwała degradacja. Przepracowanie i nadużywanie to inne wspólne czynniki, które mogą ostatecznie doprowadzić do łez. Widać to u biegaczy i piłkarzy. Piłkarze mają zarówno skurcz, jak i przedłużający się bieg. Oba te czynniki w połączeniu sprawiają, że są bardzo podatne na rozdarcie łydki.
- „Weekendowi wojownicy” lub ludzie, którzy są bardzo aktywni fizycznie tylko sporadycznie, często doświadczają naderwania mięśni łydek. Mężczyźni częściej doświadczają tych obrażeń niż kobiety.
Krok 3. Rozpoznaj objawy naderwanego mięśnia
Objawy zerwania mięśnia łydki są zwykle bardziej natychmiastowe i oczywiste niż objawy nadwyrężenia. Często są one podobne do objawów zerwania ścięgna Achillesa. Objawy obejmują:
- uczucie, że zostałeś uderzony lub kopnięty w tył nogi
- słyszalne „pop” lub „pstryknięcie” w nodze
- nagły, silny ból mięśnia łydki (zwykle pulsujący)
- tkliwość i obrzęk podudzia
- siniaki i/lub zmiana koloru
- ograniczony zakres ruchu w kostce
- kłopoty z chodzeniem lub staniem na palcach
- kuśtykający
Krok 4. Odpocznij nogi
Zejdź z nóg, podnieś je i odpocznij. Jeśli twoje nogi są bardzo bolesne i zaczynają puchnąć, prawie na pewno masz uraz łydki, który wymaga pomocy medycznej. Prawdopodobnie zaczniesz robić siniaki w okolicy łydki, zwłaszcza z pęknięciem, ponieważ pojawi się krwawienie wewnętrzne.
- Jeśli usłyszysz dźwięk „pykania” lub zauważysz obrzęk łydki, natychmiast udaj się na pogotowie. Twoje obrażenia wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej.
- Obrzęk lub krwawienie w okolicy może prowadzić do stanu zwanego zespołem ciasnoty, w którym z powodu zwiększonego ciśnienia do mięśni i nerwów w okolicy może dotrzeć niewystarczająca ilość tlenu lub składników odżywczych. Może się to zdarzyć po złamaniu lub mocno posiniaczonym mięśniu, więc jeśli uważasz, że twoje obrażenia są poważne, jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem. Możesz potrzebować operacji, jeśli rozwinie się ostry zespół ciasnoty.
Krok 5. Skontaktuj się z lekarzem
Ważne jest, aby móc odróżnić urazy poszczególnych mięśni łydki. Nie możesz tego zrobić sam. Twój lekarz przeprowadzi testy, takie jak badania fizykalne i MRI, aby określić zakres obrażeń. Jeśli uważasz, że zerwałeś mięsień łydki, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
Jeśli spróbujesz samodzielnie zdiagnozować i leczyć naderwany mięsień łydki, możesz spowodować dalsze, poważniejsze obrażenia
Krok 6. Zapytaj swojego lekarza o testy w celu zbadania urazu
Twój lekarz prawdopodobnie zleci badanie ultrasonograficzne lub rezonans magnetyczny (MRI) dotkniętego obszaru.
- MRI użyje fal magnetycznych i obrazowania komputerowego, aby wykonać obrazy 2D i 3D obszaru. Służy do diagnozowania urazów wewnętrznych, których nie są w stanie wychwycić prostsze techniki, takie jak prześwietlenie.
- Twój lekarz może również zlecić badanie angiografii rezonansu magnetycznego (MRA). Jest to rodzaj MRI, który bada naczynia krwionośne, często przy użyciu barwnika kontrastowego, aby wyglądały wyraźniej. MRA może pomóc w wykryciu uszkodzenia lub uwięzienia naczyń krwionośnych, co może prowadzić do takich stanów, jak zespół ciasnoty.
Krok 7. Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza
Leczenie naderwanego mięśnia łydki zwykle nie wymaga operacji. Bardzo ważne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza podczas okresu rekonwalescencji. Jeśli tego nie zrobisz, możesz spowodować poważne ponowne obrażenia lub urazy. Bądź cierpliwy: powrót do zdrowia może potrwać do 8 tygodni i jeszcze kilka miesięcy, zanim łydka w pełni wróci do normy.
- Zazwyczaj natychmiastowe leczenie obejmuje odpoczynek, lód, kompresję i unieruchomienie (za pomocą szyny itp.).
- Leczenie regeneracyjne zazwyczaj obejmuje ćwiczenia fizjoterapeutyczne, masaże i używanie kul.
Metoda 2 z 3: Sprawdzanie innych przyczyn bólu łydek
Krok 1. Rozpoznaj objawy skurczów mięśni
Skurcze mięśni mogą powodować silny ból w dolnej części nóg, powodując nagłe skurcze mięśni. Nagły, intensywny skurcz lub skurcz w dolnej części nogi jest czasami nazywany „koniem Charleya”. Chociaż te skurcze mogą być niezwykle bolesne, zwykle ustępują same lub przy minimalnym leczeniu. Objawy konia charley obejmują:
- Twarde, napięte mięśnie łydek
- Nagły, ostry ból mięśni
- „Gruba” lub wybrzuszenie mięśni
Krok 2. Wylecz skurcz mięśni
Skurcze i skurcze mięśni zwykle ustępują dość szybko. Możesz przyspieszyć ten proces regeneracji, rozciągając i używając ciepła (lub zimna).
- Rozciągnij zaatakowany mięsień łydki. Możesz to zrobić, kładąc ciężar na kurczącej się nodze. Zegnij lekko kolano. Alternatywnie możesz siedzieć z chorą nogą wyciągniętą przed sobą. Użyj ręcznika, aby delikatnie pociągnąć czubek stopy do siebie.
- Zastosuj ciepło. Użyj podkładki grzewczej, termoforu lub ciepłego ręcznika. Pomocna może być również ciepła kąpiel lub prysznic. Ciepło może pomóc rozluźnić napięte mięśnie.
- Zastosuj lód. Przyłożenie lodu lub zimnego okładu może pomóc złagodzić skurcz. Nakładaj lód nie dłużej niż 15-20 minut jednorazowo i zawsze owijaj lód w ręcznik, aby zapobiec odmrożeniom.
- Możesz także spróbować masować skurcze mięśni.
Krok 3. Rozpoznaj objawy zapalenia ścięgna
Zapalenie ścięgna jest spowodowane zapaleniem ścięgna, jednego z grubych, przypominających liny „sznurów”, które łączą mięśnie z kośćmi. Zapalenie ścięgien może wystąpić wszędzie, gdzie masz ścięgna, ale często występuje w łokciach, kolanach i piętach. Zapalenie ścięgna może powodować ból w dolnej łydce lub pięcie. Objawy zapalenia ścięgien obejmują:
- Tępy, obolały ból, który nasila się, gdy poruszasz stawem
- Uczucie „chrupania” lub tarcia podczas poruszania stawem
- Czułość lub zaczerwienienie
- Obrzęk lub grudki
Krok 4. Leczyć zapalenie ścięgna
Leczenie zapalenia ścięgna jest zwykle proste: odpocznij, zażyj dostępne bez recepty środki przeciwbólowe, zamroź dotknięty obszar, użyj bandaży uciskowych i unieś dotknięty staw.
Krok 5. Rozpoznaj objawy napiętego płaszczkowatego
Napięty mięsień płaszczkowaty jest mniej dotkliwy niż naciągnięty lub rozdarty mięsień brzuchaty łydki. Ta kontuzja często występuje u sportowców, takich jak biegacze na co dzień lub biegacze długodystansowi. Zwykle napięcia tego mięśnia obejmują następujące objawy:
- Ucisk lub sztywność mięśnia łydki
- Ból, który nasila się w ciągu kilku dni, a nawet tygodni
- Ból, który nasila się po chodzeniu lub bieganiu
- Łagodny obrzęk
Krok 6. Rozpoznaj objawy zerwania ścięgna Achillesa
Ponieważ łączy mięśnie łydek z kością pięty, ścięgno Achillesa może powodować ból łydek w przypadku kontuzji. Uszkodzenie tego ścięgna może nastąpić, gdy intensywnie ćwiczysz, upadasz, wchodzisz do dziury lub niewłaściwie skaczesz. Jeśli uważasz, że twoje ścięgno Achillesa zostało zerwane, natychmiast skontaktuj się z lekarzem, ponieważ jest to poważny uraz. Objawy zerwania ścięgna obejmują:
- słyszalne „pyknięcie” lub „trzask” w pięcie (często, ale nie zawsze)
- ból, często silny, w okolicy pięty, który może sięgać do łydki
- obrzęk
- niemożność zgięcia stopy w dół
- niemożność użycia zranionej nogi do „odepchnięcia się” podczas chodzenia
- niemożność stania na palcach za pomocą kontuzjowanej nogi
Krok 7. Zidentyfikuj czynniki ryzyka zerwania lub naderwania ścięgna Achillesa
Wiedza, kto jest najbardziej zagrożony zerwaniem ścięgna Achillesa, może pomóc w ustaleniu, czy jest to przyczyną bólu. Osoby najbardziej narażone na zerwanie lub zerwanie ścięgna Achillesa to:
- Osoby w wieku 30-40 lat
- Mężczyźni (5 razy częściej niż kobiety na zerwanie)
- Ci, którzy uprawiają sporty, które obejmują bieganie, skakanie i nagłe wybuchy ruchu
- Ci, którzy stosują zastrzyki sterydowe
- Osoby stosujące antybiotyki fluorochinolonowe, w tym cyprofloksacynę (Cipro) lub lewofloksacynę (Levaquin)
Metoda 3 z 3: Zapobieganie urazom mięśni łydek
Krok 1. Rozciągnij
Według American College of Sports Medicine powinieneś rozciągać mięśnie co najmniej dwa razy w tygodniu. Nie musisz się rozciągać przed treningiem. Eksperci zalecają jednak rozciąganie się po treningu. Wykonywanie ćwiczeń zwiększających ogólną elastyczność, takich jak joga, pomoże zapobiegać urazom mięśni.
- Spróbuj naciągnąć ręcznikiem, aby delikatnie rozciągnąć łydki. Usiądź prosto z wyciągniętą nogą przed sobą. Umieść ręcznik wokół stopy i przytrzymaj końce. Delikatnie przyciągnij palce stóp do ciała, aż poczujesz napięcie mięśni łydek. Przytrzymaj przez 5 sekund. Zrelaksować się. Powtórz 10 razy. Powtórz dla drugiej nogi.
- Użyj opaski oporowej, aby wzmocnić łydki. Usiądź prosto z jedną nogą wyprostowaną przed sobą. Skieruj palce u stóp w stronę głowy. Owiń taśmę oporową wokół stopy i przytrzymaj końce. Utrzymując naprężenie opaski, pchnij czubkiem stopy w kierunku podłogi. Powinieneś czuć, że mięśnie łydek napinają się. Wróć do pozycji wyjściowej. Powtórz 10-20 razy dla każdej nogi.
Krok 2. Rozgrzej się przed ćwiczeniami
Rozgrzej się przed treningiem za pomocą rozciągania dynamicznego. W przeciwieństwie do rozciągania statycznego, który zwykle utrzymywany jest w tej samej pozycji przez minutę lub dłużej, rozciąganie dynamiczne jest podobne do ruchów wykonywanych podczas treningu. Zwykle są mniej intensywne.
- Spróbuj energicznego spaceru, na zewnątrz lub na bieżni.
- Chodzenie wykroki, wymachy nogami i inne ruchy, które powodują krążenie krwi, są dobrą rozgrzewką.
- Możesz także wykonywać ćwiczenia na piłce do ćwiczeń, takie jak lekkie rozciąganie.
Krok 3. Zrób sobie przerwę
Nadużywanie lub powtarzające się obciążenie może stworzyć odpowiednie warunki do urazu mięśnia łydki. Rozważ przerwę od zwykłych sportów lub zajęć i spróbuj nowego ćwiczenia.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
