Infekcja ucha to bolesna reakcja zapalna w obrębie ucha środkowego (znajdującego się za błoną bębenkową) zwykle wywoływana przez bakterie. Każdy może rozwinąć infekcję ucha (medycznie znaną jako zapalenie ucha środkowego), ale niemowlęta i dzieci zapadają na nią w znacznie większym stopniu niż dorośli. W Stanach Zjednoczonych infekcje ucha są w rzeczywistości najczęstszym powodem, dla którego rodzice przyprowadzają swoje dzieci do placówek medycznych na leczenie. Istnieją pewne charakterystyczne oznaki infekcji ucha, które mogą pomóc w ustaleniu, czy Twoje dziecko je ma. Jeśli uważasz, że prawdopodobnie Twoje dziecko cierpi na infekcję ucha, umów się na wizytę u lekarza rodzinnego lub pediatry.
Kroki
Część 1 z 2: Rozpoznawanie częstych objawów
Krok 1. Wypatruj nagłego bólu ucha
Charakterystycznym objawem infekcji ucha środkowego jest szybki początek bólu ucha z powodu gromadzenia się płynu w reakcji zapalnej. Ból prawdopodobnie sprawi, że Twoje dziecko zacznie płakać „niespodziewanie” bez ostrzeżenia o niewygodzie. Ból jest zwykle silniejszy podczas leżenia, szczególnie gdy zakażone ucho dotyka poduszki, więc należy się również spodziewać trudności ze snem.
- Postaraj się, aby dziecko spało na plecach z głową podpartą, aby ból ucha nie nasilał się.
- Oprócz płaczu w odpowiedzi na ból, Twoje dziecko może również szarpać lub ciągnąć za ucho – więc uważaj na to jako wskaźnik dyskomfortu.
Krok 2. Bądź podejrzliwy, jeśli Twoje dziecko jest bardziej drażliwe niż zwykle
Oprócz częstszego płaczu, Twoje dziecko może wykazywać inne niewerbalne oznaki dyskomfortu, takie jak wybredność, drażliwość lub objawy przeziębienia. Ten drażliwy etap zwykle poprzedza etap płaczu o kilka godzin i może zbiegać się z wczesnym przebudzeniem się z drzemki lub niemożnością zasnięcia na początku. W miarę narastania stanu zapalnego w uchu wzrasta uczucie ucisku lub pełności, czego kulminacją jest ostry, pulsujący ból. Bóle głowy są również powszechne, co może pogłębiać dyskomfort niemowlęcia i sprawiać, że jest ono bardzo niezadowolone z różnych rzeczy – zwłaszcza, że nie potrafi dobrze komunikować się werbalnie.
- Infekcję ucha środkowego zwykle poprzedza ból gardła, przeziębienie lub inny problem z górnymi drogami oddechowymi (alergia). Infekcja lub śluz jest następnie przenoszony do ucha środkowego wtórnie przez trąbki Eustachiusza, które biegną od uszu do tylnej części gardła.
- Niektóre niemowlęta z infekcją ucha mogą również wymiotować, a nawet mieć biegunkę.
- Oprócz bakterii, wirusy i reakcje alergiczne na pokarm (mleko) i czynniki środowiskowe mogą również prowadzić do infekcji, które ostatecznie rozprzestrzeniają się na ucho środkowe.
Krok 3. Uważaj na słaby słuch lub reakcję na dźwięki
Gdy ucho środkowe wypełnia się płynem i/lub śluzem, zdolność przekazywania dźwięku jest utrudniona. W rezultacie zwracaj uwagę na oznaki słabego słuchu, nieuważności lub braku reakcji na głośne dźwięki. Wywołaj imię dziecka lub klaszcz w dłonie i zobacz, czy na ciebie patrzy. Jeśli tego nie robi, może to być oznaką infekcji ucha, szczególnie jeśli wydaje się wybredny lub marudny.
- Oprócz chwilowego osłabienia słuchu, Twoje dziecko może również wydawać się pozbawione prawidłowej równowagi. Struktury w uchu wewnętrznym są odpowiedzialne za równowagę, więc stan zapalny może wpływać na ich funkcję. Zwróć uwagę na to, jak Twoje dziecko raczkuje lub siada – jeśli przechyla się na bok lub przewraca się, może to wskazywać na infekcję ucha.
- Dzieci mają więcej infekcji ucha w porównaniu z dorosłymi, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest tak rozwinięty, a trąbki Eustachiusza są mniejsze i mniej pochylone, co sprawia, że są podatne na przekrwienie i brak prawidłowego odpływu.
Krok 4. Sprawdź, czy nie ma gorączki
Gorączka jest oznaką, że organizm stara się utrudnić rozmnażanie się i rozprzestrzenianie chorobotwórczym mikroorganizmom (bakterie, wirusy, grzyby), ponieważ większość z nich nie rozwija się w wyższych temperaturach. W związku z tym większość gorączek jest korzystna, ale są dobrą wskazówką, że Twoje dziecko walczy z czymś w środku. Monitoruj temperaturę niemowlęcia za pomocą termometru. Temperatura 100°F (37,7°C) lub wyższa jest typowa dla infekcji ucha (i wielu innych schorzeń).
- Jeśli podejrzewasz infekcję ucha, unikaj mierzenia temperatury niemowlęcia za pomocą termometru na podczerwień. Nagromadzenie ciepłego płynu (stan zapalny) w uchu wewnętrznym nagrzewa błonę bębenkową i powoduje niedokładne odczyty, które są zbyt wysokie. Zamiast tego użyj standardowego termometru pod pachą lub nad czołem lub użyj termometru doodbytniczego, jeśli chcesz być bardzo dokładny.
- Spodziewaj się innych typowych oznak i objawów towarzyszących gorączce, takich jak utrata apetytu, zaczerwienienie skóry (zwłaszcza na twarzy), zwiększone pragnienie, drażliwość.
Część 2 z 2: Potwierdzenie z lekarzem
Krok 1. Skonsultuj się z lekarzem rodzinnym lub pediatrą
Jeśli zauważyłeś którykolwiek z powyższych objawów utrzymujących się przez kilka dni (a Twoje instynkty rodzicielskie mrowią!), umów się na wizytę u lekarza. To najlepszy sposób, aby naprawdę ustalić, czy Twoje dziecko ma infekcję ucha lub inny stan, który wymaga pomocy medycznej. Twój lekarz użyje oświetlonego instrumentu zwanego otoskopem, aby spojrzeć na błonę bębenkową niemowlęcia. Czerwona, wybrzuszona błona bębenkowa wskazuje na infekcję ucha środkowego.
- Twój lekarz może również użyć specjalnego otoskopu pneumatycznego, który wdmuchuje powietrze do zewnętrznego kanału słuchowego w kierunku błony bębenkowej. Normalna błona bębenkowa porusza się tam iz powrotem w odpowiedzi na prąd powietrza, podczas gdy błona bębenkowa z płynem za nią nie porusza się zbyt wiele, jeśli w ogóle.
- Oznaką, że infekcja ucha jest prawdopodobnie bardziej poważna lub zaawansowana, jest zaobserwowanie wypływu płynu, ropy lub krwi z ucha niemowlęcia. W takim przypadku, zamiast czekać na umówienie wizyty u lekarza, należy od razu rozważyć przywiezienie dziecka do pogotowia ratunkowego lub przychodni pilnej opieki. (Najpierw skonsultuj się z lekarzem, ponieważ może od razu zobaczyć twoje dziecko.)
Krok 2. Zapytaj swojego lekarza o zalety i wady antybiotyków
W rzeczywistości większość infekcji ucha u niemowląt / dzieci ustępuje bez żadnego leczenia, takiego jak antybiotyki. To, co jest najlepsze dla Twojego niemowlęcia, zależy od wielu czynników, w tym jego wieku i nasilenia objawów. Infekcje ucha w dzieciństwie zwykle ustępują w ciągu pierwszych kilku dni, a większość ustępuje bez antybiotyków w ciągu jednego do dwóch tygodni. American Academy of Pediatrics i American Academy of Family Physicians zalecają podejście „poczekaj i zobacz”, jeśli: Twoje dziecko powyżej sześciu miesięcy wydaje się odczuwać łagodny ból ucha w jednym uchu przez mniej niż 48 godzin i gorączkę poniżej 102,2°F (39). °C).
- Amoksycylina to antybiotyk powszechnie przepisywany dzieciom z infekcjami ucha – ma być przyjmowany przez 7-10 dni.
- Należy pamiętać, że antybiotyki są pomocne tylko w przypadku infekcji bakteryjnych, a nie infekcji wirusowych, grzybiczych lub reakcji alergicznych.
- Minusem antybiotyków jest to, że jeśli nie usuwają całkowicie infekcji; mogą tworzyć oporne szczepy bakterii, które powodują jeszcze gorsze infekcje.
- Antybiotyki zabijają również „dobre” bakterie przewodu pokarmowego, co może prowadzić do problemów trawiennych i biegunki.
- Alternatywą dla antybiotyków są lecznicze krople do uszu w połączeniu z małymi dawkami paracetamolu podawanymi doustnie.
Krok 3. Uzyskaj skierowanie do specjalisty
Prawdopodobnie zostaniesz skierowany do specjalisty od chorób uszu, nosa i gardła (otolaryngologa), jeśli problem Twojego dziecka utrzymuje się przez jakiś czas, nie reaguje na leczenie lub często występuje infekcja ucha. Większość infekcji ucha w dzieciństwie nie powoduje długotrwałych problemów, ale częste lub uporczywe infekcje mogą powodować poważne komplikacje, takie jak upośledzenie słuchu, opóźnienia rozwojowe (takie jak mowa), rozległe zakażenie lub rozdarcie/perforacja błony bębenkowej.
- Rozerwane lub przedziurawione bębenki bębenkowe mogą goić się same, ale czasami wymagają operacji.
- Jeśli Twoje dziecko ma nawracające infekcje ucha (trzy epizody w ciągu sześciu miesięcy lub cztery epizody w ciągu roku), specjalista może zalecić zabieg (myringotomia) w celu odprowadzenia płynu z ucha środkowego przez małą rurkę.
- Rurki pozostają w bębenku, aby zapobiec dalszemu gromadzeniu się płynu i infekcjom ucha. Tuba zwykle wypada sama po około roku.
- Jeśli umieszczenie rurek przez błonę bębenkową nadal nie zapobiega infekcjom ucha, otolaryngolog może rozważyć usunięcie migdałków (leżą za nosem i nad podniebieniem), aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji przez trąbki Eustachiusza.
Porady
- Umieszczenie ciepłej, wilgotnej szmatki na dotkniętym chorobą uchu niemowlęcia może zmniejszyć jego ból lub dyskomfort.
- Dzieci pod opieką grupową są bardziej narażone na przeziębienie, a następnie infekcje ucha, ponieważ są narażone na więcej chorób wieku dziecięcego.
- Niemowlęta karmione butelką (zwłaszcza podczas leżenia) mają częściej infekcje ucha niż te karmione piersią.
- Infekcje ucha w dzieciństwie są częstsze w okresie jesienno-zimowym, kiedy wirusy przeziębienia i grypy są bardziej aktywne/zjadliwe.
- Unikaj wystawiania małego dziecka na dym papierosowy. Badania wykazały, że niemowlęta przebywające w pobliżu palaczy mają więcej infekcji ucha.
