Cukrzyca młodzieńcza, lepiej znana jako cukrzyca typu 1 lub cukrzyca insulinozależna, to choroba, w której trzustka, która normalnie produkuje insulinę, przestaje wytwarzać insulinę. Insulina jest ważna, ponieważ jest hormonem regulującym ilość cukru (glukozy) we krwi i pomagającym przenosić glukozę do komórek w celu uzyskania energii. Jeśli twoje ciało nie wytwarza insuliny, oznacza to, że glukoza pozostaje we krwi, a poziom cukru we krwi może stać się zbyt wysoki. Z technicznego punktu widzenia cukrzyca typu 1 może rozwinąć się w każdym wieku, ale zwykle występuje u osób poniżej 30 roku życia i jest najczęstszym typem cukrzycy wieku dziecięcego. Objawy cukrzycy młodzieńczej są zazwyczaj szybkie na początku. Ważne jest, aby cukrzyca młodzieńcza została jak najszybciej zdiagnozowana, ponieważ pogarsza się wraz z upływem czasu i może powodować poważne problemy zdrowotne, takie jak niewydolność nerek, śpiączka, a nawet śmierć.
Kroki
Część 1 z 3: Wczesne wykrywanie lub prezentowanie objawów
Krok 1. Śledź pragnienie swojego dziecka
Wszystkie objawy cukrzycy typu 1 są wynikiem hiperglikemii lub wysokiego poziomu glukozy w organizmie, a organizm pracuje nad jej zrównoważeniem. Zwiększone pragnienie (polidypsja) jest jednym z najczęstszych objawów. Ekstremalne pragnienie pojawia się, gdy organizm próbuje wypłukać całą glukozę z krwiobiegu, ponieważ nie może być ona użyteczna (ponieważ nie ma insuliny, która mogłaby wprowadzić ją do komórek). Twoje dziecko może cały czas odczuwać pragnienie lub może pić wyjątkowo duże ilości wody, które znacznie przekraczają normalne dzienne spożycie płynów.
- Zgodnie ze standardowymi wytycznymi dzieci powinny pić od pięciu do ośmiu szklanek płynów dziennie. Małe dzieci (w wieku 5-8 lat) powinny pić mniej (około pięciu szklanek), a starsze dzieci powinny pić więcej (osiem szklanek).
- Są to jednak idealne wskazówki i tylko Ty możesz wiedzieć, ile wody i innych płynów Twoje dziecko faktycznie spożywa każdego dnia. Tak więc ocena zwiększonego pragnienia zależy od tego, co zwykle spożywa Twoje dziecko. Jeśli zwykle piją około trzech szklanek wody i szklankę mleka do kolacji, ale teraz ciągle proszą o wodę i inne napoje i piją dużo więcej niż zwykle trzy do czterech szklanek dziennie, może to być powodem do niepokoju.
- Twoje dziecko może odczuwać pragnienie, którego nie można ugasić, nawet jeśli pije dużo wody. Mogą nawet wydawać się odwodnione.
Krok 2. Zwróć uwagę, czy Twoje dziecko oddaje mocz częściej niż normalnie
Zwiększona częstotliwość oddawania moczu, znana również jako wielomocz, to próba odfiltrowania glukozy przez organizm podczas oddawania moczu. Oczywiście jest to również wynik zwiększonego pragnienia. Gdy Twoje dziecko wypije więcej wody, organizm będzie produkował więcej moczu, co spowoduje znacznie częstsze oddawanie moczu.
- Zachowaj szczególną czujność w porze nocnej i sprawdź, czy Twoje dziecko oddaje mocz częściej niż zwykle w środku nocy.
- Nie ma średniej liczby oddawania moczu dziennie przez dzieci; zależy to od spożycia pokarmu i wody, więc to, co jest normalne dla jednego dziecka, niekoniecznie będzie normalne dla innego. Możesz jednak porównać obecną częstotliwość oddawania moczu Twojego dziecka w stosunku do jego wcześniejszej częstotliwości. Jeśli generalnie Twoje dziecko chodziło do łazienki około siedem razy dziennie, a teraz chodzi 12 razy dziennie, jest to powód do niepokoju. Dlatego też noc to dobry czas na obserwację lub uważność. Jeśli Twoje dziecko nigdy nie wstawało w środku nocy, żeby się wysikać, ale teraz wstaje dwa, trzy lub cztery razy w nocy, powinieneś zabrać je do lekarza na badanie.
- Poszukaj również oznak, że Twoje dziecko jest odwodnione przez tak duże oddawanie moczu. Dziecko może mieć zapadnięte oczy, suchość w ustach i utratę elastyczności skóry (spróbuj unieść skórę z tyłu dłoni do góry w kształcie namiotu. Jeśli nie odbije się natychmiast, jest to oznaką odwodnienie).
- Należy również zwrócić szczególną uwagę, jeśli dziecko ponownie zacznie moczyć łóżko. Jest to szczególnie ważne, jeśli Twoje dziecko zostało już przyuczone do korzystania z nocnika i nie moczyło łóżeczka przez długi czas.
Krok 3. Zwróć uwagę na niewyjaśnioną utratę wagi
Cukrzyca młodzieńcza często powoduje utratę wagi z powodu zaburzeń metabolicznych związanych ze zwiększonym poziomem cukru we krwi. Bardzo często utrata masy ciała jest szybka, choć czasami może postępować stopniowo.
- Twoje dziecko może tracić na wadze, a nawet może wydawać się wychudzone lub chude i słabe z powodu młodzieńczej cukrzycy. Należy pamiętać, że utrata masy mięśniowej często towarzyszy utracie wagi z powodu cukrzycy typu 1.
- Zasadniczo niezamierzona utrata wagi prawie zawsze wymaga konsultacji z lekarzem.
Krok 4. Zwróć uwagę, czy Twoje dziecko nagle odczuwa głód
Wynikający z tego rozpad mięśni i tłuszczu, wraz z utratą kalorii, wynikający z cukrzycy typu 1, prowadzi do utraty energii, a następnie do zwiększonego głodu. Istnieje więc paradoks – Twoje dziecko może tracić na wadze, nawet jeśli wykazuje zauważalny wzrost apetytu.
- Polifagia, czyli skrajny głód, pojawia się, gdy organizm próbuje pobrać z krwi glukozę, której potrzebują jego komórki. Organizm twojego dziecka chce więcej jedzenia, aby spróbować uzyskać tę glukozę na energię, ale nie może. Bez insuliny nie ma znaczenia, jak je Twoje dziecko; glukoza z pożywienia będzie unosić się w ich krwiobiegu i nigdy nie przedostanie się do komórek.
- Pamiętaj, że nie ma medycznego ani naukowego punktu odniesienia do oceny głodu Twojego dziecka. Niektóre dzieci naturalnie jedzą więcej niż inne. Pamiętaj, że dzieci są bardziej głodne, gdy doświadczają gwałtownego wzrostu. Najlepszym rozwiązaniem jest zmierzenie zachowania dziecka z jego poprzednim zachowaniem, aby ocenić, czy wydaje się być znacznie bardziej głodne niż zwykle. Na przykład, jeśli Twoje dziecko zwykle wybiera trzy posiłki dziennie, ale od kilku tygodni zjada wszystko na swoim talerzu, a nawet prosi o więcej, może to być sygnał ostrzegawczy. Jeśli towarzyszy temu zwiększone pragnienie i wypady do łazienki, jest mniej prawdopodobne, że będzie to tylko oznaka gwałtownego wzrostu.
Krok 5. Zauważ, że Twoje dziecko nagle wydaje się przez cały czas zmęczone
Utrata kalorii i glukozy potrzebnych do produkcji energii, a także rozpad tkanki tłuszczowej i mięśniowej, zazwyczaj skutkuje zmęczeniem i brakiem zainteresowania normalnie lubianymi grami i zajęciami.
- Czasami dzieci również stają się drażliwe i mają wahania nastroju w wyniku wyczerpania.
- Podobnie jak w przypadku innych objawów wymienionych powyżej, będziesz musiał ocenić wzorce snu Twojego dziecka w oparciu o to, co jest dla niego normalne. Jeśli zwykle śpią siedem godzin w nocy, ale teraz śpią 10 godzin i nadal skarży się na zmęczenie lub wykazuje oznaki senności, powolności lub letargu nawet po całonocnym śnie, powinieneś zwrócić na to uwagę. Może to oznaczać, że nie tylko doświadczają gwałtownego wzrostu lub okresu zmęczenia, ale że cukrzyca może działać.
Krok 6. Zwróć uwagę, czy Twoje dziecko skarży się na nieostre widzenie
Wysoki poziom cukru we krwi zmienia zawartość wody w soczewce optycznej i powoduje pęcznienie soczewki, co prowadzi do zamglenia, mętności lub niewyraźnego widzenia. Jeśli Twoje dziecko skarży się na zamazany wzrok, a wielokrotne wizyty u okulisty nie przyniosły skutku, skonsultuj się z lekarzem, aby wykluczyć cukrzycę typu 1.
Nieostre widzenie zwykle ustępuje wraz ze stabilizacją poziomu cukru we krwi
Część 2 z 3: Śledzenie późnych lub współistniejących objawów
Krok 1. Uważaj na nawracające infekcje grzybicze
Diabetycy mają wyższy poziom cukru i glukozy we krwi i wydzielinie pochwy. Jest to idealne środowisko do obfitego wzrostu komórek drożdży, które normalnie powodują infekcje grzybicze. W rezultacie Twoje dziecko może cierpieć na nawracające grzybicze infekcje skóry.
- Zwróć uwagę, czy Twoje dziecko wydaje się swędzieć w okolicy narządów płciowych. W przypadku dziewcząt można zauważyć, że mają powtarzające się infekcje pochwy drożdżakowe, charakteryzujące się swędzeniem i dyskomfortem narządów płciowych, z łagodną białą lub żółtawą wydzieliną o cuchnącym zapachu.
- Innym rodzajem infekcji grzybiczej, która może być wynikiem upośledzonej odporności przez cukrzycę młodzieńczą, jest stopa atlety, która powoduje białą wydzielinę i łuszczenie się skóry w błonach palców i podeszwach stóp.
- Chłopcy, zwłaszcza nieobrzezani, mogą również rozwinąć infekcję grzybiczą/drożdżową wokół czubka prącia.
Krok 2. Śledź wszelkie powtarzające się infekcje skóry
Odruch, który umożliwia organizmowi walkę z infekcjami w normalnych warunkach, jest utrudniony przez cukrzycę, ponieważ powoduje dysfunkcję immunologiczną. Podwyższony poziom glukozy we krwi dodatkowo powoduje niepożądany wzrost bakterii, co często prowadzi do częstych infekcji bakteryjnych skóry, takich jak czyraki lub ropnie, karbunkuły i owrzodzenia.
Innym aspektem nawracających infekcji skóry jest powolne gojenie się ran. Nawet małe skaleczenia, zadrapania lub rany spowodowane drobnymi urazami goją się wyjątkowo długo. Wypatruj wszystkiego, co nie naprawi się jak zwykle
Krok 3. Uważaj na bielactwo
Bielactwo nabyte jest chorobą autoimmunologiczną, prowadzącą do obniżenia poziomu melaniny barwnika skóry. Melanina to pigment, który nadaje kolor ludzkim włosom, skórze i oczom. Wraz z pojawieniem się cukrzycy typu 1 organizm wytwarza autoprzeciwciała, które niszczą melaninę. Powoduje to białe plamy na skórze.
Chociaż pojawia się znacznie później w przebiegu cukrzycy typu 1 i nie występuje zbyt często, lepiej jest wykluczyć cukrzycę, jeśli u dziecka pojawią się takie białe plamy
Krok 4. Uważaj na wymioty lub ciężki oddech
Objawy te mogą towarzyszyć cukrzycy w miarę jej postępu. Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko wymiotuje lub oddycha zbyt głęboko, jest to niebezpieczny znak i powinieneś natychmiast zabrać dziecko do szpitala na leczenie.
Objawy te mogą być oznaką cukrzycowej kwasicy ketonowej (DKA), która może prowadzić do potencjalnie śmiertelnej śpiączki. Objawy te pojawiają się szybko, czasami w ciągu 24 godzin. Nieleczona DKA może być śmiertelna
Część 3 z 3: Wizyta u lekarza
Krok 1. Wiedz, kiedy skonsultować się z lekarzem
W wielu przypadkach cukrzycę typu 1 rozpoznaje się po raz pierwszy na izbie przyjęć, kiedy dzieci przyjmowane są w śpiączce cukrzycowej lub kwasicy ketonowej (DKA). Chociaż można go leczyć płynami i insuliną, najlepiej jest tego całkowicie uniknąć, natychmiast konsultując się z lekarzem, jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może mieć cukrzycę. Nie czekaj, aż Twoje dziecko zemdleje przez długi czas dzięki DKA, aby Twoje podejrzenia się potwierdziły. Przetestuj swoje dziecko!
Objawy wymagające natychmiastowej pomocy lekarskiej to: utrata apetytu, nudności lub wymioty, wysoka temperatura, ból brzucha, owocowy zapach oddechu (prawdopodobnie możesz go wyczuć, ale Twoje dziecko nie będzie w stanie tego wyczuć)
Krok 2. Odwiedź swojego lekarza w celu zbadania
Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może mieć cukrzycę typu 1, natychmiast poddaj się ocenie. Aby zdiagnozować cukrzycę, lekarz będzie chciał zlecić badanie krwi, aby ocenić, ile cukru znajduje się we krwi Twojego dziecka. Istnieją dwa możliwe testy, test hemoglobiny i losowy lub na czczo test poziomu cukru we krwi.
- Badanie hemoglobiny glikowanej (A1C) - to badanie krwi dostarcza informacji o poziomie cukru we krwi dziecka w ciągu ostatnich dwóch do trzech miesięcy, mierząc procent cukru we krwi związanego z hemoglobiną we krwi. Hemoglobina to białko przenoszące tlen w czerwonych krwinkach. Im wyższy poziom cukru we krwi Twojego dziecka, tym więcej cukru będzie przyłączone do hemoglobiny. Poziom 6,5% lub wyższy w dwóch różnych testach wskazuje na cukrzycę. Ten test jest standardowym testem do oceny, leczenia i badań cukrzycy.
- Badanie poziomu cukru we krwi - W tym teście lekarz pobiera losową próbkę krwi. Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko właśnie jadło, czy nie, losowy poziom cukru we krwi wynoszący 200 miligramów na decylitr (mg/dl) może wskazywać na cukrzycę, zwłaszcza jeśli występuje z innymi objawami. Twój lekarz może również rozważyć wykonanie badania krwi po tym, jak dziecko wymaga postu przez noc. W tym teście poziom cukru we krwi od 100 do 125 mg/dl wskazuje na stan przedcukrzycowy, podczas gdy poziom cukru we krwi 126 mg/dl (7 mmol/l) lub wyższy w dwóch oddzielnych testach oznacza, że Twoje dziecko ma cukrzycę.
- Lekarz może również zlecić badanie moczu w celu potwierdzenia cukrzycy typu 1. Obecność w moczu ketonów, które powstają w wyniku rozpadu tłuszczu w organizmie, wskazuje na typ 1, w przeciwieństwie do typu 2. Obecność glukozy w moczu wskazuje również na cukrzycę.
Krok 3. Otrzymaj diagnozę i plan leczenia
Po zakończeniu testów lekarz wykorzysta wyniki badań krwi dziecka i kryteria Amerykańskiego Stowarzyszenia Diabetologicznego (ADA) do zdiagnozowania cukrzycy. Po postawieniu diagnozy Twoje dziecko będzie wymagało ścisłej kontroli medycznej do czasu ustabilizowania się poziomu cukru we krwi. Twój lekarz będzie musiał określić odpowiedni rodzaj insuliny dla Twojego dziecka, a także odpowiednią dawkę. Prawdopodobnie będziesz musiał skonsultować się z endokrynologiem, specjalistą od zaburzeń hormonalnych, w celu skoordynowania opieki diabetologicznej Twojego dziecka.
- Po ustaleniu podstawowego planu leczenia insuliną w leczeniu cukrzycy typu 1 Twojego dziecka, będziesz musiał co kilka miesięcy zaplanować wizyty kontrolne, aby powtórzyć niektóre z powyższych badań, aby upewnić się, że poziom cukru we krwi Twojego dziecka jest zadowalający.
- Twoje dziecko będzie również musiało mieć regularne badania stóp i oczu, ponieważ są to często miejsca, w których objawy złego leczenia cukrzycy są widoczne jako pierwsze.
- Chociaż nie ma lekarstwa na cukrzycę, technologia i leczenie rozwinęły się do tego stopnia, że większość dzieci z cukrzycą typu 1 żyje szczęśliwie i zdrowo, kiedy już wiedzą, jak radzić sobie z cukrzycą.
Porady
- Należy pamiętać, że cukrzyca typu 1 lub tak zwana cukrzyca młodzieńcza nie jest spowodowana złą dietą lub nadwagą.
- Jeśli najbliższy członek rodziny (np. siostra, brat, mama, tata) choruje na cukrzycę, dziecko powinno być przyprowadzane do lekarza przynajmniej raz w roku w wieku 5–10 lat, aby potwierdzić, że ma cukrzycę. nie chorujesz na cukrzycę.
Ostrzeżenia
- Ponieważ wiele objawów (ospałość, pragnienie, głód) związanych z cukrzycą typu 1 dotyczy Twojego dziecka, można je łatwo przeoczyć. Jeśli nawet podejrzewasz, że Twoje dziecko wykazuje którykolwiek z objawów lub ich kombinację, natychmiast zanieś je do lekarza.
- Wczesna diagnoza, leczenie i leczenie cukrzycy typu 1 jest absolutnie niezbędne, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia poważnych powikłań, w tym chorób serca, uszkodzenia nerwów, ślepoty, uszkodzenia nerek i śmierci.
