Złe wchłanianie to stan, który występuje, gdy stan zapalny, choroba lub uraz uniemożliwia jelitom cienkim wystarczające wchłanianie składników odżywczych. Istnieje wiele różnych przyczyn złego wchłaniania, w tym rak, celiakia i choroba Leśniowskiego-Crohna. Identyfikując objawy złego wchłaniania i stosując odpowiednie leczenie, możesz pomóc w leczeniu i zapobieganiu nawrotom choroby.
Kroki
Część 1 z 2: Rozpoznawanie objawów złego wchłaniania
Krok 1. Zapoznaj się z czynnikami ryzyka złego wchłaniania
Każda osoba może doświadczyć złego wchłaniania, ale pewne czynniki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia problemów z tym stanem. Świadomość swojego ryzyka może pomóc Ci je rozpoznać i skutecznie leczyć.
- Jeśli twoje ciało nie wytwarza pewnych enzymów trawiennych, możesz być narażony na ryzyko rozwoju złego wchłaniania.
- Wrodzone i/lub strukturalne wady i choroby przewodu pokarmowego, trzustki, pęcherzyka żółciowego i wątroby mogą zwiększać ryzyko złego wchłaniania.
- Zapalenie, infekcja i uszkodzenie przewodu pokarmowego mogą zwiększać ryzyko złego wchłaniania. Usunięcie fragmentów jelita może również przyczynić się do stanu.
- Radioterapia może narazić Cię na ryzyko złego wchłaniania.
- Niektóre stany i choroby, takie jak HIV, rak, przewlekła choroba wątroby, choroba Leśniowskiego-Crohna i celiakia, mogą narazić Cię na większe ryzyko złego wchłaniania.
- Stosowanie niektórych antybiotyków, w tym tetracykliny i cholestyraminy oraz leków, takich jak środki przeczyszczające, może zwiększać ryzyko złego wchłaniania.
- Jeśli niedawno podróżowałeś do Azji Południowo-Wschodniej, Karaibów, Indii lub innych krajów, w których często występują problemy z pasożytami jelitowymi, być może zostałeś zarażony pasożytem, który powoduje złe wchłanianie.
Krok 2. Zidentyfikuj potencjalne objawy
Złe wchłanianie ma wiele różnych objawów, które mogą wahać się od łagodnych do ciężkich i różnią się w zależności od tego, jakie składniki odżywcze nie zostały wchłonięte przez organizm. Zidentyfikowanie potencjalnych objawów, które masz, może pomóc w jak najszybszym uzyskaniu skutecznego leczenia.
- Najczęstszymi objawami są problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak przewlekła biegunka, wzdęcia, skurcze i wzdęcia. W stolcu może również znajdować się nadmierna ilość tłuszczu, co powoduje, że zmieniają kolor i stają się bardziej masywne.
- Częstym objawem są zmiany masy ciała, zwłaszcza utrata masy ciała.
- Złemu wchłanianiu może towarzyszyć zmęczenie i osłabienie.
- Niedokrwistość lub nadmierne krwawienie są objawami złego wchłaniania. Niedokrwistość może być wynikiem braku witaminy B12, kwasu foliowego lub żelaza. Niedobór witaminy K może powodować nadmierne krwawienie.
- Zapalenie skóry i ślepota nocna mogą wskazywać na niewystarczające wchłanianie witaminy A.
- Zaburzenia rytmu serca lub nieregularne rytmy serca mogą być obecne z powodu nieodpowiedniego poziomu potasu i innych elektrolitów.
Krok 3. Obserwuj funkcje swojego organizmu
Uważne obserwowanie funkcjonowania organizmu, jeśli podejrzewasz, że masz złe wchłanianie. Może to pomóc nie tylko łatwiej zidentyfikować objawy, ale może pomóc zdiagnozować stan i uzyskać odpowiednie leczenie w odpowiednim czasie.
- Zwróć uwagę na stolce, które są jasne, miękkie, masywne i nienormalnie śmierdzące. Te taborety mogą być również trudne do spłukania lub mogą przyklejać się do boków muszli klozetowej.
- Zwróć uwagę, czy twój brzuch puchnie lub masz wzdęcia po zjedzeniu niektórych pokarmów.
- Może wystąpić obrzęk, obrzęk nóg, kostek lub stóp spowodowany zatrzymaniem płynów.
Krok 4. Zwróć uwagę na słabość strukturalną
Złe wchłanianie może uniemożliwić rozwój twojego ciała. Może to wystąpić u dorosłych, ale najczęściej występuje u dzieci. Dzieci zagrożone są często mniejsze i ważą mniej niż dzieci w tym samym wieku i tej samej płci. Słabości strukturalne, takie jak kruche kości i słabe mięśnie, mogą wynikać z tego stanu. Zwracanie uwagi na zmiany w kościach, mięśniach, a nawet włosach może pomóc w zdiagnozowaniu i leczeniu złego wchłaniania.
- Włosy dziecka mogą stać się nienormalnie suche i stracić ich więcej niż normalnie.
- Możesz zauważyć, że dziecko nie rośnie lub jego mięśnie nie rozwijają się. Możesz nawet zauważyć, że ich mięśnie słabną.
- Ból kości lub mięśni dziecka, a nawet neuropatia (drętwienie kończyn) może być oznaką pewnego rodzaju złego wchłaniania.
Część 2 z 2: Diagnoza i leczenie
Krok 1. Skontaktuj się z lekarzem
Jeśli zaobserwujesz lub wystąpią jakiekolwiek oznaki lub objawy złego wchłaniania u siebie lub dziecka i (lub) istnieje ryzyko wystąpienia choroby, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Wczesna diagnoza ma kluczowe znaczenie dla leczenia choroby i zapobiegania długotrwałym uszkodzeniom, zwłaszcza u dzieci.
- Twój lekarz może być w stanie zdiagnozować zespół złego wchłaniania na podstawie szczegółowej historii pacjenta.
- Twój lekarz może również użyć różnych testów, aby pomóc zdiagnozować zespół złego wchłaniania.
Krok 2. Opisz swoje objawy swojemu lekarzowi
Ważne jest, aby rozpoznać swoje specyficzne objawy i zapisać je przed wizytą u lekarza. Pomoże to nie tylko najlepiej wyjaśnić objawy, których doświadczasz i jak się czujesz, ale także zapewni, że nie zapomnisz potencjalnie ważnych informacji.
- Poinformuj lekarza o objawach, których doświadczasz i jak się czują. Na przykład, jeśli doświadczasz wzdęć i skurczów, użyj słów opisowych, takich jak surowy, tępy lub silny. Możesz użyć tego rodzaju terminów do opisania wielu objawów fizycznych.
- Wspomnij, jak długo masz objawy. Im bardziej konkretną datę możesz wskazać, tym łatwiej lekarzowi może ustalić, co powoduje objawy.
- Zwróć uwagę, jak często masz lub zauważasz objawy. Te informacje mogą również pomóc lekarzowi ustalić, co powoduje objawy. Na przykład możesz powiedzieć „Codziennie mam wzdęcia i masywne stolce” lub „Od czasu do czasu mam obrzęki stóp”.
- Poinformuj swojego lekarza o wszelkich zmianach w Twoim życiu, takich jak zwiększony stres.
- Podaj swojemu lekarzowi listę leków, które mogą również zaostrzyć astmę.
Krok 3. Uzyskaj testy i diagnozę
Jeśli twój lekarz podejrzewa, że masz złe wchłanianie, może zlecić testy po przeprowadzeniu twojego badania fizykalnego, zadając serię pytań na temat twoich objawów i wykluczając inne przyczyny. Testy te mogą pomóc w potwierdzeniu diagnozy złego wchłaniania.
Krok 4. Podaj próbkę kału
Prawdopodobnie będziesz musiał dostarczyć próbkę kału do badania, gdy lekarze podejrzewają złe wchłanianie. Może to pomóc w potwierdzeniu diagnozy i sformułowaniu skutecznego planu leczenia.
- Próbka kału zostanie zbadana pod kątem nadmiaru tłuszczu, ponieważ wiele przypadków złego wchłaniania powoduje słabą absorpcję tłuszczu. Twój lekarz może zasugerować spożywanie nadmiaru tłuszczu w ciągu jednego do trzech dni, a próbki będą pobierane przez ten czas.
- Próbka może być również testowana pod kątem bakterii i pasożytów.
Krok 5. Zbadaj krew lub mocz
Lekarz może zlecić badanie moczu lub krwi, jeśli podejrzewa złe wchłanianie. Testy te analizują i mogą wykryć niedobory określonych składników odżywczych, w tym anemię, niski poziom białka, niedobory witamin i niedobory minerałów.
Twój lekarz prawdopodobnie przyjrzy się twojej lepkości w osoczu, poziomom witaminy B12, poziomom kwasu foliowego czerwonych krwinek, statusowi żelaza, zdolnościom krzepnięcia, poziomom wapnia, przeciwciał i poziomowi magnezu w surowicy
Krok 6. Przygotuj się do badań obrazowych
Twój lekarz może chcieć zbadać zakres uszkodzeń spowodowanych złym wchłanianiem. Mogą zlecić wykonanie prześwietlenia, USG lub tomografii komputerowej, aby dokładniej przyjrzeć się jelitom.
- Prześwietlenia rentgenowskie i tomografia komputerowa ułatwiają lekarzowi identyfikację wnętrza jamy brzusznej nie tylko w przypadku złego wchłaniania, ale także dokładnego określenia obszaru (obszarów) problemowego stanu. Może to pomóc im lepiej sformułować plan leczenia.
- Twój lekarz może zlecić prześwietlenie, które będzie wymagało siedzenia nieruchomo, podczas gdy technik robi zdjęcia jelita cienkiego. Pomoże to lepiej zobaczyć obrażenia w tej dolnej części twojego
- Twój lekarz może zlecić tomografię komputerową, która będzie wymagała leżenia przez kilka minut w dużym skanerze. Tomografia komputerowa może pokazać, jak poważne jest uszkodzenie jelit i pomóc w ocenie rodzaju potrzebnego leczenia.
- USG jamy brzusznej może być wykorzystane do diagnozowania problemów z woreczkiem żółciowym, wątrobą, trzustką, ścianą jelita lub węzłami chłonnymi.
- Możesz zostać poproszony o wypicie roztworu baru, który pozwoli technikom wyraźniej zobaczyć nieprawidłowości strukturalne.
Krok 7. Rozważ wodorowe testy oddechowe
Twój lekarz może zasugerować wykonanie diagnostycznego testu wodorowego w wydychanym powietrzu. Może to wykryć nietolerancję laktozy i podobne stany złego wchłaniania cukru i może pomóc lekarzowi w opracowaniu planu leczenia.
- Podczas testu zostaniesz poproszony o wdech do specjalnego pojemnika zbiorczego.
- Następnie zostaniesz poinstruowany, aby wypić laktozę, glukozę lub inny roztwór cukru.
- Dodatkowe próbki oddechu będą zbierane w 30-minutowych odstępach i sprawdzane pod kątem przerostu bakterii i wodoru. Nieprawidłowe poziomy wodoru wskazują na nieprawidłowość.
Krok 8. Pobierz próbki komórek z biopsji
Mniej inwazyjne testy mogą wskazywać na potencjalny problem w wyściółce jelita z powodu złego wchłaniania, a lekarz może zlecić biopsję wyściółki jelit w celu dalszej analizy laboratoryjnej.
Próbka biopsyjna jest zwykle pobierana podczas endoskopii lub kolonoskopii
Krok 9. Uzyskaj leczenie
Twój lekarz może przepisać kurację dla zdiagnozowanego przypadku złego wchłaniania w oparciu o ciężkość twojego przypadku. Istnieją różne opcje, od przyjmowania witamin po hospitalizację w ciężkich przypadkach.
Należy pamiętać, że nawet przy wczesnym leczeniu może upłynąć trochę czasu, zanim wyleczy się organizm ze złego wchłaniania
Krok 10. Wymień wcześniej utracone składniki odżywcze
Gdy lekarz zdiagnozuje, które składniki odżywcze nie są wchłaniane przez organizm, może przepisać przyjmowanie suplementów witaminowych i odżywczych oraz płynów, aby zastąpić te utracone.
- Łagodne lub umiarkowane przypadki można leczyć doustnymi suplementami lub małą dawką bogatych w składniki odżywcze płynów dożylnych.
- Twój lekarz może zalecić ci dietę bogatą w składniki odżywcze. Składniki odżywcze, których obecnie brakuje, prawdopodobnie zostaną zwiększone w tym planie diety.
Krok 11. Pracuj z lekarzem, aby leczyć podstawowy stan
Niektóre przyczyny złego wchłaniania można leczyć, lecząc przyczyny leżące u podstaw. Dokładne leczenie, którego potrzebujesz, będzie się różnić w zależności od podstawowego stanu powodującego złe wchłanianie, więc popracuj z lekarzem, aby ustalić najlepsze leczenie w konkretnych okolicznościach.
- Infekcje i pasożyty można zwykle wyeliminować za pomocą leków, które mogą całkowicie wyleczyć zespół złego wchłaniania.
- Celiakia wymaga usunięcia glutenu z diety. Złe wchłanianie spowodowane nietolerancją laktozy może wymagać unikania produktów mlecznych.
- Niewydolność trzustki może wymagać długotrwałego stosowania enzymów doustnych. Niedobory witamin mogą wymagać długotrwałego stosowania suplementów witaminowych.
- Niektóre przyczyny, takie jak blokady i zespół ślepej pętli, mogą wymagać interwencji chirurgicznej.
