Zachowanie defensywne jest reakcją na postrzegane zagrożenie i może spowodować zerwanie komunikacji z osobą działającą defensywnie. Kiedy ktoś czuje się zagrożony, fizycznie lub emocjonalnie, podnosi czujność – czasami niepotrzebnie. Przełamanie defensywy jest kluczem do dotarcia do źródła problemu i zrozumienia, dlaczego dana osoba w pierwszej kolejności odczuła potrzebę przyjęcia defensywy. Tutaj zebraliśmy listę rzeczy, na które należy zwrócić uwagę, abyś mógł zidentyfikować zachowania obronne u innych i uniknąć angażowania się w nie samodzielnie.
Kroki
Metoda 1 z 12: Kłamią lub zaprzeczają jakiemukolwiek wykroczeniu
0 9 WKRÓTCE
Krok 1. Mogą nawet udawać, że nie wiedzą, o czym mówisz
Jest to bardziej powszechne, gdy coś pojawia się po raz pierwszy. Możesz o tym wspomnieć, a osoba twierdzi, że nigdy czegoś takiego nie zauważyła lub nie miała z tym nic wspólnego.
- Załóżmy na przykład, że wspomniałeś o brudnych naczyniach swojemu współlokatorowi, a on odpowiedział: „Są brudne naczynia? Nie zauważyłem; nie byłem w kuchni od kilku dni”. Nieprawdopodobność tego zaprzeczenia czyni ją defensywną.
- Odmowa może również obejmować ugięcie. Na przykład, w odpowiedzi na ten sam problem z brudnymi naczyniami, twój współlokator może powiedzieć: „Nie jadłem tu od tygodnia, więc jeśli są jakieś brudne naczynia, to z pewnością nie są moje!”
Metoda 2 z 12: Robią wymówki zamiast brać na własność
0 2 WKRÓTCE
Krok 1. Obrońcy powiedzą prawie wszystko, aby usprawiedliwić swoje błędy
W przeciwieństwie do kłamstwa lub kategorycznego zaprzeczania, że coś zrobili, przyznają, że to zrobili – ale był dobry powód, dla którego to zrobili. Jeśli jedna wymówka nie zadziała, prawdopodobnie nałożą się na inną.
Na przykład pytasz swojego partnera, dlaczego nie karmił psa. Odpowiadają: „Chciałem to zrobić, ale rozmawiałem przez telefon z pracą”. Kiedy wskazujesz, że nadal mogą karmić psa przez telefon, mówią: „Tak, ale ja też korzystałem z komputera i pobierałem dane”
Metoda 3 z 12: Minimalizują szkody wyrządzone przez swoje działania
0 1 WKRÓTCE
Krok 1. Według nich, jeśli nie wyrządzono krzywdy, nie ma powodu do zmartwienia
Być może słyszeliście zdanie „bez krzywdy, bez faulu”. Używając tej logiki, osoba defensywna stara się umniejszać konsekwencje działania, za które go krytykujesz. Celem jest zwykle sprawienie, że poczujesz się głupio z powodu krytykowania ich z tego powodu.
- Na przykład konfrontujesz swojego partnera z pozostawieniem otwartych drzwi wejściowych. Ich odpowiedź brzmi: „Nie wiem, dlaczego mnie z tego powodu atakujesz! Więc zapomniałem – wielka sprawa. Nie jest tak, że ktoś wszedł i ukradł wszystkie nasze rzeczy. W porządku”.
- Ktoś korzystający z tego mechanizmu obronnego może czuć się winny z powodu tego, co zrobił (lub nie zrobił). Wskazując, że w rezultacie nie wydarzyło się nic złego, starają się również poczuć się lepiej.
Metoda 4 z 12: Twierdzą, że jesteś po prostu nadmiernie wrażliwy
0 8 WKRÓTCE
Krok 1. Podkreślają, że inni ludzie nie przejmują się tym problemem – to tylko ty
Kiedy poruszasz coś, co cię niepokoi, osoba odpowiedzialna może nie rozumieć, na czym polega problem. Jeśli poczują się zranieni przez twoją krytykę, mogą się bronić, odpowiadając, że po prostu musisz się rozluźnić.
- Załóżmy na przykład, że twój współlokator ma zwyczaj pozostawiania mokrego blatu kuchennego. Mówisz im: „Czy zabiłoby cię wytarcie blatu raz na jakiś czas?” Mogą odpowiedzieć defensywnie, mówiąc: „Rany, większość ludzi nie zdenerwowałaby się odrobiną wody. Wiesz, wyschnie”.
- Osoba ta może również chcieć zrzucić winę na ciebie. Na przykład możesz skonfrontować się ze współpracownikiem, że zawsze wychodzi na lunch, nie mówiąc nikomu, że odszedł. Odpowiadają: „Robię to od 5 lat i jesteś pierwszą osobą, która miała problem. To nie moja wina, że nie pamiętasz, o której idę na lunch”.
Metoda 5 z 12: Obwiniają Ciebie lub inne osoby
0 2 WKRÓTCE
Krok 1. Obrońcy często atakują innych, aby się chronić
Obwinianie kogoś lub czegoś innego to klasyczna taktyka obrony. Jeśli istnieje jakiś inny powód problemu, myśli osoba defensywna, nie może być winny.
- Załóżmy na przykład, że konfrontujesz się ze współpracownikiem w sprawie spóźnionego zgłoszenia. Jeśli postawiliby się defensywnie, mogliby odpowiedzieć: „Nie patrz na mnie! Gdyby Sheila z marketingu dała mi te liczby, skończyłbym wcześnie”.
- Odwrotną stroną tego, kiedy wszystko, co mówisz, jest interpretowane jako obwinianie drugiej osoby lub szukanie jej winy, jest również zachowaniem obronnym. Załóżmy na przykład, że powiedziałeś: „Jestem naprawdę zdenerwowany, że nie mogę znaleźć moich okularów”. Osoba defensywna może odpowiedzieć: „Och, i przypuszczam, że myślisz, że je ukryłem”.
- Jednym ze sposobów na rozładowanie tego zachowania obronnego jest zgadzanie się z nimi – zwłaszcza jeśli obwiniają cię. Nie musisz zgadzać się z tym wszystkim, ale znajdź część tego, co powiedzieli, że jest prawdą i uznaj to. Załóżmy na przykład, że powiedzą: „Nie zrobiłbym tego, gdybyś nie pracował tak późno”. Możesz powiedzieć: „Masz rację, pracowałem do późna”.
Metoda 6 z 12: Oskarżają lub obrażają Ciebie lub innych
0 1 WKRÓTCE
Krok 1. Oskarżanie kogoś innego zdejmuje ciepło z osoby broniącej się
Ta taktyka odwraca problem, który zagraża osobie broniącej się. Oskarżenie lub zniewaga może nawet nie mieć związku z problemem, który wywołał zachowanie obronne – chodzi tylko o to, by sprawiać wrażenie, że nie masz prawa ich krytykować z powodu czegoś, co powiedziałeś lub zrobiłeś.
- Załóżmy na przykład, że rozmawiasz ze współpracownikiem o zjedzenie obiadu. Mogą odpowiedzieć: „A co, jeśli zjem twoje jedzenie? Zawsze pijesz ostatnią kawę i nie robisz więcej”.
- Ta taktyka może stać się bolesna, jeśli osoba defensywna ucieka się do wyzwisk lub obelg. Na przykład ten sam współpracownik może powiedzieć: „Co z tego, jeśli zjem twoje jedzenie? I tak go nie potrzebujesz, grubasie”. Kiedy ktoś posuwa się tak daleko, może być trudno pamiętać, że po prostu próbuje się chronić.
Metoda 7 z 12: Przywołują przeszłość, aby uniknąć aktualnego problemu
0 10 WKRÓTCE
Krok 1. Mają nadzieję, że zboczysz z tropu i zapomnisz o problemie
Przywoływanie przeszłości jest często, przynajmniej powierzchownie, sposobem na zmianę tematu. Obrońcy używają go również jako sposobu na odwrócenie winy, wskazując poprzedni raz, kiedy byłeś w błędzie. Mogą również używać go do mówienia o dobrych rzeczach, które zrobili w przeszłości, co oznacza, że nie powinieneś ich teraz krytykować.
- Na przykład, jeśli wspomnisz współlokatorowi o zagraconym salonie, może powiedzieć: „Miło, że teraz mnie krytykujesz. A jednak, kiedy zostawiłeś tam wszystkie swoje rzemieślnicze rzeczy na 2 tygodnie, nie powiedziałem ani słowa”.
- Mogą również poruszyć coś, co nie ma nic wspólnego z bieżącym problemem. Na przykład, jeśli narzekasz na brudne naczynia, mogą powiedzieć: „Coś w rodzaju tego, jak w zeszłym roku nie wyrzucałeś śmieci przez solidny miesiąc?”.
Metoda 8 z 12: Zakładają złośliwy motyw dla czegoś nieszkodliwego
0 1 WKRÓTCE
Krok 1. Jest to próba zrzucenia części winy na ciebie
Możesz powiedzieć lub zrobić coś zupełnie neutralnego, ale osoba defensywna uważa, że ją atakujesz. Może się to również zdarzyć, gdy musisz coś zmienić z zewnętrznego powodu, ale osoba błędnie uważa, że robisz to z jej powodu.
- Załóżmy na przykład, że wcześniej krytykowałeś swojego partnera za to, że zawsze się spóźnia. Następnie wysyłasz im SMS-a, aby poinformować ich, że Twoje rezerwacje na kolację są pół godziny wcześniej, niż im pierwotnie powiedziałeś. Gdyby nadal czuli się defensywni, mogliby powiedzieć: „Och, po prostu mi to mówisz, żebym się nie spóźnił. Rozumiem”.
- W tej sytuacji delikatne korygowanie osoby może rozproszyć sytuację i sprawić, że poczuje się bezpieczniej. Na przykład możesz powiedzieć: „Przepraszam, że źle zapisałem godzinę. Czy to nadal działa, czy też powinienem zadzwonić do restauracji i sprawdzić, czy jest dostępny późniejszy czas?”
Metoda 9 z 12: Zachowują się tak, jakbyś robił z nich ofiarę
0 9 WKRÓTCE
Krok 1. Osoba chce, abyś czuł się źle z powodu poruszenia problemu
Ta taktyka obrony jest podobna do odwrócenia sprawy i zrzucenia winy na siebie, ale idzie o krok dalej. Zachowując się tak, jakby twój komentarz był niesamowicie bolesny, osoba defensywna ma nadzieję wzbudzić sympatię, aby odebrać jej niewłaściwe zachowanie.
- Załóżmy na przykład, że jesteś zirytowany, że współlokator zawsze zostawia brudne naczynia w zlewie. Kiedy konfrontujesz się z nimi, mówią: „Po tym wszystkim, co dla ciebie zrobiłem, nie rozumiem, dlaczego atakujesz mnie z powodu czegoś tak błahego. Zobacz, czy jeszcze kiedyś upieczę dla nas ciasteczka!”
- Ludzie, którzy stosują tę taktykę, często lubią twierdzić, że po prostu próbowali zrobić coś miłego i że zawsze znajdujesz błąd we wszystkim, co robią. Powiedzą, że nie da się cię zadowolić, i spróbują sprawić, by wyglądało na to, że jesteś dla nich zbyt surowy lub oczekujesz, że będą idealne.
Metoda 10 z 12: Mówią sarkastycznym lub urażonym tonem
0 6 WKRÓTCE
Krok 1. Ten ton głosu sugeruje, że twojej krytyki nie warto brać poważnie
Kiedy próbujesz ustalić, czy ktoś się broni, jego ton głosu jest tak samo wskazówką, jak słowa, które wypowiada. Nawet jeśli tylko próbują być zabawni lub rozjaśnić nastrój, to odchylenie jest zachowaniem obronnym.
- Na przykład twój brat zawsze zostawia podniesioną deskę sedesową. Mówisz mu: „Oczywiście nie przejmujesz się nikim innym, ponieważ nigdy nie odkładasz deski sedesowej”. Odpowiada: „Och, tak trudno jest patrzeć, zanim usiądziesz”.
- Niektórzy ludzie mogą również powtórzyć to, co mówisz, kpiącym tonem. Na przykład możesz zapytać: „Kiedy zamierzałeś wynieść śmieci?” Twój brat odpowiada śpiewnym tonem: „Kiedy zamierzałeś wynieść śmieci?”
Metoda 11 z 12: Udają, że nie słuchają, kiedy ich krytykujesz
0 7 WKRÓTCE
Krok 1. Ten brak odpowiedzi może być czasami najtrudniejszy do pokonania
Zamiast angażować się, czasami osoba defensywna po prostu całkowicie cię wyciszy. Mogą zachowywać się, jakby byli naprawdę zajęci robieniem czegoś, zacząć rozmawiać z kimś innym tak, jakby cię tam nie było, a nawet odejść, nie uznając cię.
- Załóżmy na przykład, że mówisz swojemu partnerowi o tym, jak częściej wyrzucać śmieci. Zamiast odpowiedzieć, wchodzą do sąsiedniego pokoju i zaczynają tasować papiery, a następnie pytają, czy widziałeś ich portfel.
- Jeśli popchniesz sprawę, mogą zachowywać się zdenerwowani lub obrażeni. Na przykład możesz powiedzieć: „Słyszałeś, co właśnie powiedziałem?” Osoba defensywna odpowiedziałaby: „Tak, przepraszam. Jestem w trakcie czegoś tutaj. Nie mam teraz na to czasu”.
Metoda 12 z 12: Nie ufają uprzejmości
0 5 WKRÓTCE
Krok 1. Osoby defensywne widzą ukryte motywy stojące za naprawdę dobrymi czynami
Czasami trudno jest po prostu zrobić coś miłego dla osoby defensywnej. Ponieważ ludzie defensywni często mają niską samoocenę, mogą nie wierzyć, że zasługują na życzliwość. Zamiast tego zakładają najgorsze, gdy ktoś robi dla nich coś miłego. Bardziej prawdopodobne jest, że usłyszysz o tym, gdy osoba defensywna mówi do ciebie o kimś innym.
- Załóżmy na przykład, że zwracasz się do przyjaciela: „Miło było, że Julie zabrała nas na lunch”. Jeśli twoja przyjaciółka odpowie: „Och, nie daj się jej zwieść – po prostu nas podrabiała, bo chce, żebyśmy pracowali w ten weekend”, to jest to defensywność.
- Możesz również spotkać się z tym, jeśli coś komuś zaoferujesz. Załóżmy na przykład, że masz dodatkowy bilet na mecz piłki nożnej i oferujesz go znajomemu. Jeśli twój przyjaciel domyślnie jest defensywny, może powiedzieć: „Och, założę się, że chcesz, żebym prowadził”.
