Powrót do terapii zdrowia psychicznego może być dla wielu osób wyborem głęboko emocjonalnym. Jednak decyzja staje się łatwiejsza, gdy patrzysz na powrót do zdrowia psychicznego przez bardziej realistyczny obiektyw. To trwający całe życie proces zarówno ze szczytami, jak i dolinami. Możesz zdecydować się na powrót do terapii, jeśli doświadczasz nawrotu objawów zdrowia psychicznego lub jeśli w przeszłości przerwałeś leczenie przedwcześnie. Ułatw ten proces, dostrzegając sygnały ostrzegawcze nawrotu, wybierając najskuteczniejszą terapię i zbierając system wsparcia.
Kroki
Metoda 1 z 3: Rozpoznawanie nawrotu lub niepowodzenia
Krok 1. Zwróć uwagę na zmiany snu lub apetytu
Dwie z najbardziej widocznych oznak załamania się zdrowia psychicznego to zmiany we wzorcach snu i odżywiania. Możesz zauważyć, że masz problemy z zaśnięciem w nocy lub często budzisz się w ciągu nocy. Z drugiej strony możesz spać znacznie więcej niż zwykle i mieć problemy z wstawaniem z łóżka. Kolejnym wskaźnikiem jest drastyczne zmniejszenie lub zwiększenie apetytu.
Krok 2. Zauważ dramatyczne zmiany nastroju
Nawrót może również spowodować nagłą zmianę nastroju i emocji. Możesz czuć się rozdrażniony lub łatwo podenerwowany. Możesz cierpieć z powodu intensywnych napadów niepokoju. Zmiany nastroju mogą również obejmować uczucie smutku, przygnębienia lub depresji.
Wyraźną oznaką zmiany nastroju nie jest już uczucie szczęścia lub zadowolenia z tego, co kiedyś zrobiłeś. Możesz też mieć problemy ze śmiechem
Krok 3. Uważaj na narastający stres lub niepokojące wydarzenia
Nawrót występuje często z powodu prób w życiu. Osoby chore psychicznie są bardziej podatne na stres i jego negatywne skutki. Chociaż stresujące wydarzenia dotykają każdego, mogą poważnie wpłynąć na Twoje funkcjonowanie, jeśli nie jesteś obecnie w trakcie terapii lub nie przyjmujesz leków.
Przykłady stresujących wydarzeń obejmują utratę pracy, śmierć w rodzinie, rozstanie, poważną chorobę u Ciebie lub bliskiej osoby oraz porażkę, taką jak utrata snu
Krok 4. Poświęć się samoleczeniu
Często objawy zdrowia psychicznego mogą zakraść się do ciebie nieświadomie. Możesz po prostu zauważyć, że więcej pijesz, jesz lub robisz zakupy. W niektórych sytuacjach możesz skorzystać z leków, które pomogą złagodzić nieprzyjemne objawy.
Wiedz, że samoleczenie nie jest rozwiązaniem problemu ze zdrowiem psychicznym. Poddanie się nałogu tylko pogarsza objawy i zmniejsza szanse na pomyślne wyzdrowienie. Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli zauważysz, że nadużywasz narkotyków lub alkoholu
Krok 5. Nie bij się
Jeśli żyjesz z chorobą psychiczną, możesz mieć część poczucia winy lub wstydu. Oprzyj się pokusie wpadnięcia w samobójczą spiralę. Nawrót jest częścią powrotu do zdrowia. Powrót lub pogorszenie objawów nie oznacza, że zrobiłeś coś złego. Potraktuj to jako okazję do udoskonalenia leczenia i potwierdzenia swojego zaangażowania w zdrowie i dobre samopoczucie.
Jeśli jest to dla ciebie powszechny wzorzec, spróbuj zapisać niektóre znaki ostrzegawcze, że możesz ponownie wpaść w ten wzorzec, takie jak wycofywanie się z ludzi lub myślenie o określonych myślach. Miej przy sobie listę znaków ostrzegawczych i szukaj sposobów na przerwanie cyklu. Na przykład, jeśli zauważysz, że masz tendencję do wycofywania się, gdy masz nawrót, ustal zasadę, że planujesz iść na kawę z przyjacielem następnym razem, gdy zaczniesz wycofywać się
Metoda 2 z 3: Chodzenie na terapię
Krok 1. Przejrzyj swoje poprzednie doświadczenia
Po podjęciu decyzji o powrocie do terapii może pomóc ponowne połączenie się z poprzednim leczeniem. Zapisz, co było pomocne w poprzednich sesjach. Zwróć uwagę na aspekty, z którymi miałeś problem. Może też pomóc wyznanie sobie prawdy, dlaczego wracasz.
Na przykład mogłeś nie lubić swojego poprzedniego doświadczenia terapeutycznego, ale zdajesz sobie sprawę, że potrzebujesz go, aby się poprawić. Bądź ze sobą szczery. To jedyny sposób, w jaki możesz pomyślnie odbić się po nawrocie
Krok 2. Zdecyduj, czy chcesz zmienić terapeutę lub podejście
Jeśli z jakiegoś powodu terapeuta lub podejście nie zadziałało dla ciebie, praktyczne może być przeprowadzenie badań nad różnymi opcjami. Chociaż nie jest dobrym pomysłem obwinianie terapeuty lub jego podejścia za swój nawrót, prawdą jest, że niektórzy terapeuci i metody leczenia działają lepiej u niektórych osób niż u innych.
- Na przykład terapia ekspozycyjna może działać lepiej w przypadku lęku, podczas gdy terapia rozmowa może być lepsza w przypadku problemów z pogranicza.
- Porozmawiaj ze swoim lekarzem rodzinnym i zrób kopanie, aby sprawdzić, czy istnieje bardziej odpowiednia opcja dla twoich okoliczności.
Krok 3. Umów się na spotkanie
Po wybraniu terapeuty skontaktuj się z nim, aby umówić się na wizytę. W zależności od Twojej sytuacji, być może będziesz musiał najpierw otrzymać skierowanie od swojego lekarza lub możesz być w stanie skontaktować się bezpośrednio z terapeutą.
Krok 4. Bądź szczery o swoich objawach
Jedynym sposobem, w jaki twój terapeuta może odpowiednio zająć się twoimi potrzebami, jest twoje pełne ujawnienie. Wypełniaj swoje pakiety do spożycia w sposób bezpośredni, aby mieć jasny obraz sytuacji. Odpowiadaj też szczerze na ich pytania, kiedy spotykasz się na sesji.
- Na przykład możesz się wstydzić używania narkotyków lub alkoholu, aby poradzić sobie z objawami. Możesz jednak skorzystać z dodatkowych porad dotyczących nadużywania substancji. Poinformowanie o tym terapeuty może pomóc mu w opracowaniu indywidualnego planu leczenia, który koncentruje się na Twoich potrzebach.
- Pamiętaj, że twój terapeuta nie potrafi czytać w myślach i musisz być szczery i otwarty, aby uzyskać pomoc. Możesz ujawnić trochę na raz, jeśli ci to pomoże, ale możesz też ujawnić tyle, ile chcesz z góry. Jeśli masz problemy z mówieniem o pewnych rzeczach, możesz również rozważyć ich zapisanie i podzielenie się tym z terapeutą.
Krok 5. Zaangażuj się w terapię
Nie możesz po prostu przyjść na sesję terapeutyczną i oczekiwać zmiany. Musisz podjąć osobiste zobowiązanie, aby otworzyć się na swojego terapeutę i zachować otwarty umysł. Nie licz też na żadne ulepszenia, jeśli wykonujesz pracę tylko podczas sesji. Skuteczna terapia przenosi się na inne części twojego życia.
Pamiętaj, że nikt nie może wykonać za Ciebie pracy terapii ani dokonać zmian w Twoim życiu poza Tobą
Metoda 3 z 3: Uzyskiwanie wsparcia
Krok 1. Weź udział w grupie wsparcia
Grupy wsparcia to świetny sposób na poszerzenie umiejętności, których uczysz się podczas terapii. Co więcej, grupy te na ogół obejmują rówieśników, którzy przechodzą przez podobne doświadczenia. Zapewnia to poczucie więzi. Dodatkowo możesz pocieszać i uczyć się od siebie nawzajem.
Poproś swojego terapeutę, aby polecił grupę wsparcia w Twojej okolicy. W niektórych przypadkach możesz również zaprosić członków rodziny do tych grup, aby lepiej zrozumieli Twój stan
Krok 2. Zwierz się zaufanemu przyjacielowi lub członkowi rodziny
Odizolowanie się podczas nawrotu zdrowia psychicznego nie jest pomocne. Możesz nie chcieć powiadamiać wszystkich znajomych i rodziny o swoim stanie zdrowia psychicznego, ale powinieneś skontaktować się z jednym lub dwoma zaufanymi bliskimi. Te osoby mogą towarzyszyć Ci w sesjach i grupach wsparcia lub po prostu być tam, kiedy ich potrzebujesz.
Krok 3. Podziel się z terapeutą wszelkimi zastrzeżeniami lub obawami
Terapia działa najlepiej, gdy pacjent i terapeuta przyjmują podejście oparte na współpracy, jak partnerzy. Bądź gotów wyrazić swoje zmartwienia i obawy związane z terapią, na przykład jeśli czujesz się nieswojo lub jeśli uważasz, że nie działa. Ważne jest, aby być całkowicie szczerym ze swoim terapeutą. Pozwól swojemu terapeucie zaoferować wsparcie i złagodzić twoje obawy.
- Terapia nie zawsze będzie przyjemna, ale powinieneś ufać, że Twój terapeuta wie, co robi. Ta osoba jest jednym z Twoich największych źródeł wsparcia – pozwól jej wykonywać swoją pracę.
- Niemniej jednak, jeśli czujesz się niepewnie podczas terapii, zaufaj swojemu instynktowi. Nie powinieneś pracować z kimś, kto nie podziela twoich wartości i nie sprawia, że czujesz się akceptowany. Wiele osób musi wypróbować kilku różnych terapeutów, zanim znajdzie odpowiednie dopasowanie.
