Spastyczność występuje, gdy mięśnie stają się nadaktywne w wyniku urazu lub choroby rdzenia kręgowego. Ten stan może pomóc w ujędrnieniu mięśni, ale może również utrudnić wykonywanie niektórych czynności, takich jak chodzenie. Możesz również odczuwać zmęczenie, ból i inne negatywne skutki spastyczności. Spastyczność dotyka osoby z zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak stwardnienie rozsiane, ale może również dotknąć każdego, kto doświadczył urazu kręgosłupa lub urazowego uszkodzenia mózgu, w tym udaru. Nie ma lekarstwa na spastyczność, ale dzięki odpowiednim zabiegom możesz opanować spastyczność i wznowić wiele zwykłych czynności.
Kroki
Część 1 z 3: Przyjmowanie leczenia
Krok 1. Regularnie odwiedzaj lekarza
Jeśli doświadczasz spastyczności, możesz potrzebować szeregu leków i zabiegów, które są dostępne tylko u lekarza. Możesz również potrzebować urządzeń medycznych, takich jak aparat ortodontyczny lub orteza, które pomogą Ci w codziennych czynnościach, co będzie wymagało również wizyty u lekarza (w szczególności u ortotysty). Twój lekarz będzie chciał monitorować twój stan i może wymagać wizyt kontrolnych, aby ustalić, jak skuteczne są twoje opcje leczenia.
Krok 2. Weź doustne środki przeciwskurczowe
Leki przeciwskurczowe, znane również jako leki przeciwcholinergiczne, to klasa leków, które leczą różne skurcze mięśni. Niektóre typowe leki przeciwskurczowe przepisywane na spastyczność to:
- Baklofen (Lioresal) - celuje w rdzeń kręgowy, aby zmienić sygnały wysyłane do mózgu. Efekty uboczne to halucynacje, splątanie, uspokojenie polekowe i osłabienie/utrata koordynacji mięśniowej.
- Sól sodowa dantrolenu (Dantrium) – osłabia mięśnie spastyczne bez oddziaływania na układ nerwowy. Skutki uboczne obejmują senność, zawroty głowy, osłabienie, nudności/wymioty, biegunkę, depresję, zaburzenia krwi i uszkodzenie wątroby.
- Chlorowodorek tyzanidyny (Zanaflex) - działa na centralny układ nerwowy, aby zmniejszyć odruchy mięśniowe. Efekty uboczne to zawroty głowy, senność, niskie ciśnienie krwi, suchość w ustach i możliwe uszkodzenie wątroby.
Krok 3. Użyj benzodiazepin
Benzodiazepiny to grupa środków zwiotczających mięśnie szkieletowe, które często przepisuje się w leczeniu spastyczności. Benzodiazepiny mogą być nawet skuteczne, gdy są stosowane w małych dawkach w leczeniu spastyczności u dzieci. Jednak ze względu na potencjalną tolerancję i uzależnienie, ogólnie zaleca się, aby stosowanie benzodiazepin było ograniczone do minimum i było ściśle monitorowane przez lekarza. Niektóre popularne benzodiazepiny to:
- Alprazolam (Xanax)
- Klonazepam (Klonopin)
- Diazepam (Valium)
Krok 4. Otrzymuj zastrzyki domięśniowe
Zastrzyki domięśniowe zapewniają ulgę przez dłuższy czas z kilkoma zgłoszonymi skutkami ubocznymi. Mogą pomóc w leczeniu spastyczności w zaledwie jednym mięśniu lub grupie mięśni z dużą dokładnością, ale mogą nie być tak skuteczne w leczeniu szerszych, bardziej rozproszonych problemów spastyczności. Niektóre typowe zastrzyki domięśniowe stosowane w leczeniu spastyczności obejmują:
- Toksyna botulinowa A (Botox)
- Toksyna botulinowa B (Myobloc)
- Fenol
Krok 5. Wypróbuj pompę baklofenową
Pompa baklofenowa to chirurgicznie wszczepione urządzenie, które umieszcza się wokół rdzenia kręgowego. Dostarcza leki do rdzenia kręgowego w regularnych odstępach czasu, które ustali i ustali lekarz.
- Ponieważ pompa jest wszczepiana chirurgicznie, zbiornik na lek należy uzupełniać co cztery do sześciu tygodni.
- Ta opcja leczenia wydaje się działać najlepiej w przypadku spastyczności nóg.
- Ponieważ lek dostarczany jest bezpośrednio do rdzenia kręgowego, nie przechodzi przez barierę krew-mózg, a zatem nie powoduje żadnych poznawczych skutków ubocznych.
Krok 6. Rozważ operację
Dla niektórych osób z ciężką spastycznością operacja może być realną opcją, gdy inne metody leczenia zawiodły. Ponieważ jednak operacja jest tak inwazyjną i poważną procedurą, należy dokładnie przemyśleć swoje możliwości i przedyskutować z lekarzem możliwe korzyści i wady.
- Chirurg ortopeda może po prostu przeciąć dotknięty mięsień lub ścięgno, aby go wydłużyć, zmniejszając w ten sposób skurcze.
- Neurochirurg może wykonać rizotomię, w której korzenie dotkniętych nerwów wycina się z rdzenia kręgowego. To trwale paraliżuje niektóre lub wszystkie przyczepione mięśnie, zapobiegając dalszej spastyczności.
- Należy pamiętać, że obie opcje chirurgiczne są trwałe. W przypadku rizotomii spowoduje to trwałą utratę funkcji mięśni.
Część 2 z 3: Korzystanie z zabiegów fizycznych
Krok 1. Pracuj z fizjoterapeutą
Fizjoterapeuta może pomóc Ci poprawić elastyczność i zakres ruchu. Fizjoterapia może również nauczyć Cię sposobów rozciągania i ćwiczenia mięśni w domu między sesjami.
Zapytaj swojego lekarza o zalecenia, jeśli potrzebujesz fizjoterapeuty
Krok 2. Wykonuj codzienne ćwiczenia rozciągające
Niektóre osoby stwierdzają, że rozciąganie wyzwala spastyczność z powodu fizycznych ograniczeń w używaniu mięśni, które mogą towarzyszyć spastyczności. Jednak ogólnie przyjmuje się, że codzienne ćwiczenia rozciągające mogą na dłuższą metę pomóc w zapobieganiu spastyczności. Uczynienie rozciągania regularną częścią planu leczenia pomoże rozciągnąć mięśnie i przyzwyczaić ciało do rozciągania i napinania mięśni.
- Rozciągnij każdy staw spastyczny, aby dotknięte mięśnie były rozciągnięte tak daleko, jak mogą wygodnie sięgnąć.
- Postaraj się utrzymać pozycję przez około minutę. Powinieneś zacząć odczuwać rozluźnienie i rozluźnienie mięśni.
- Zwolnij pozycję i pozwól mięśniom stopniowo się rozluźnić. Stopniowo pracuj nad każdą dotkniętą grupą mięśni.
- Kontynuując ćwiczenia rozciągające w nadchodzących tygodniach i miesiącach, spróbuj zwiększyć ich liczbę i rodzaje wykonywanych ruchów.
- Jeśli nie masz pewności, jak rozciągnąć mięśnie lub potrzebujesz pomocy, fizjoterapeuta może Ci pomóc.
Krok 3. Spróbuj wykonać ćwiczenia w basenie
Ćwiczenia w basenie sprawiają, że Twoje ciało czuje się bardziej wspierane. Może to zapewnić szerszy zakres ruchów i elastyczność niż w innym przypadku, gdybyś wykonywał te same ćwiczenia na suchym podłożu.
- Niskie temperatury mogą wywołać spastyczność. Jednak zbyt wysoka temperatura może prowadzić do szybszego zmęczenia.
- Temperatura nieco poniżej 85 stopni Fahrenheita (29 stopni Celsjusza) jest ogólnie uważana za idealną.
- Bądź świadomy swoich ograniczeń. Jeśli nie jesteś dobrym pływakiem lub jeśli Twoje objawy mogą powodować ryzyko utonięcia, unikaj ćwiczeń w basenie lub przez cały czas poproś kogoś o ścisły nadzór.
Krok 4. Noś ortezy
Ortezy to wyroby medyczne, które są budowane na zamówienie pacjenta przez ortotystę. Urządzenia te mogą pomóc w zmniejszeniu spastyczności, zmieniając pozycję, w której spoczywają mięśnie. Niektóre popularne ortezy dla osób ze spastycznością obejmują:
- rozdzielacze palców i stóp
- szelki (noszone na stopie, kostce, dłoni lub nadgarstku)
Krok 5. W nocy używaj szyn i wyściełanych szelek
Niektóre osoby ze spastycznością mają w nocy niekontrolowane ruchy lub skurcze. Może to zakłócić sen i utrudnić komfort w łóżku. Używanie specjalnych szyn i/lub wyściełanych szelek może pomóc utrzymać ciało w pozycji, która zmniejsza ryzyko nocnej spastyczności.
Zapytaj swojego lekarza lub ortotologa, czy szyny medyczne i aparaty ortodontyczne przeznaczone do stosowania w nocy mogą pomóc w twoim stanie
Krok 6. Ćwicz techniki relaksacyjne
Niektóre osoby ze spastycznością stwierdzają, że techniki relaksacyjne zmniejszają częstość występowania skurczów mięśni. Techniki relaksacyjne mogą również pomóc psychicznie i emocjonalnie poradzić sobie z chorobą.
- Postępująca relaksacja mięśni może być bardzo pomocna w zmniejszaniu spastyczności.
- Głębokie oddychanie, joga i medytacja również mogą pomóc złagodzić niektóre objawy spastyczności.
Część 3 z 3: Zapobieganie powikłaniom
Krok 1. Unikaj znanych wyzwalaczy
Różne osoby mogą doświadczać różnych wyzwalaczy skurczów mięśni. Jednak niektóre stany są ogólnie uznawane za wspólne wyzwalacze dla wielu osób. Niektóre wyzwalacze u osób ze spastycznością obejmują między innymi:
- ekstremalne temperatury (zarówno ciepło, jak i zimno)
- zmęczenie
- wysoki poziom wilgotności
- infekcje
- ciasne ubrania
- nagłe ruchy bez odpowiedniego rozciągania i przygotowania
Krok 2. Zapobiegaj problemom skórnym i infekcjom dróg moczowych
Poważna spastyczność może pozostawić niektóre osoby przykute do łóżka lub krzesła przez długi czas. Jeśli tak się stanie, ważne jest, aby podjąć środki ostrożności w zakresie zdrowia i warunków sanitarnych, aby zapobiec rozwojowi infekcji i podrażnień.
- Regularnie zmieniaj pozycje, aby uniknąć powstawania odleżyn.
- Noś wygodne, luźne ubranie, aby zmniejszyć skurcze mięśni.
- Utrzymuj skórę w czystości. Jeśli nie możesz się kąpać samodzielnie, miej pod ręką nawilżone chusteczki i używaj ich do czyszczenia ciała.
Krok 3. Monitoruj spożycie pokarmu i wody
Niektóre osoby ze spastycznością stwierdzają, że zaparcia lub bolesne hemoroidy mogą wpływać na ich stan. Tych komplikacji można uniknąć dzięki starannemu monitorowaniu i regulacji diety.
- Jedz dietę bogatą w błonnik, aby zapobiec zaparciom.
- Utrzymuj nawodnienie, pijąc dużo wody przez cały dzień.
- Staraj się spożywać od dwóch do trzech litrów napojów dziennie. Pamiętaj, aby jeszcze bardziej zwiększyć spożycie wody, jeśli mieszkasz w gorącym, suchym środowisku lub jesteś aktywny fizycznie.
