Tarczyca reguluje metabolizm organizmu poprzez uwalnianie dwóch hormonów: trijodotyroniny (T3) i tyroksyny (T4). Choroba tarczycy występuje w wyniku nadprodukcji (za dużo) lub niedoboru (za mało) hormonów tarczycy. Nadprodukcja lub niedobór może prowadzić do choroby tarczycy. Najczęstsze choroby tarczycy to wole, niedoczynność i nadczynność tarczycy. Wiedza o tym, czy masz jedną z tych chorób, będzie wymagać wizyty u lekarza i kilku badań, ale możesz zapoznać się z objawami każdej z nich, aby wiedzieć, kiedy coś może być nie tak z Twoją tarczycą.
Kroki
Metoda 1 z 4: Identyfikacja wola
Krok 1. Dowiedz się o wole
Wole to nieprawidłowe powiększenie tarczycy. Częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. W normalnych okolicznościach osoba lub lekarz nie może wyczuć tarczycy, ale jeśli masz wole, będziesz w stanie to wyczuć.
Wole może być spowodowane obrzękiem tarczycy lub licznymi naroślami na gruczole. Może również wskazywać na niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy) lub nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy)
Krok 2. Sprawdź objawy wola
Głównym objawem wola jest wole, powiększenie tarczycy, które można wyczuć. Większość osób z wolem nie ma innych objawów. Tarczyca to gruczoł w kształcie motyla w przedniej części szyi, tuż pod jabłkiem Adama i tuż nad obojczykiem. Jeśli czujesz ten gruczoł, możesz mieć wole. Jeśli wole rozrośnie się wystarczająco, może również powodować następujące objawy:
- Obrzęk lub ucisk w szyi
- Trudności w oddychaniu
- Trudności w połykaniu
- Kaszel
- Świszczący oddech
- Chrypka głosu
Krok 3. Rozważ możliwe przyczyny wola
Aby pomóc lekarzowi w opracowaniu najlepszego sposobu leczenia, należy wziąć pod uwagę wszelkie istniejące wcześniej schorzenia, które mogły spowodować wole. Przyczyny wola obejmują:
- Niedobór jodu. Niedobór jodu jest najczęstszą przyczyną wola na całym świecie. Jednak w Stanach Zjednoczonych jest to rzadkość ze względu na fakt, że sól kuchenna jest uzupełniona jodem.
- choroba Gravesa-Basedowa. Choroba Gravesa-Basedowa jest chorobą autoimmunologiczną, która powoduje nadczynność tarczycy (nadprodukcja hormonów tarczycy). Choroba powoduje, że organizm wytwarza białko, stymulującą tarczycę immunoglobulinę (TSI), która atakuje tarczycę. Ataki białek powodują obrzęk tarczycy i nadprodukcję hormonów tarczycy, ponieważ TSI naśladuje działanie hormonu tyreotropowego (TSH). Inne objawy choroby Gravesa to wyłupiaste oczy, niepokój, wrażliwość na ciepło, utrata masy ciała i częste wypróżnienia. Leczenie choroby Gravesa-Basedowa obejmuje terapię radioaktywną, która zmniejsza aktywność tarczycy, więc prawdopodobnie będziesz musiał przyjmować hormony zastępcze tarczycy po leczeniu.
- Choroba Hashimoto. Choroba Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną, która powoduje niedoczynność tarczycy (niedobór hormonów tarczycy). Choroba występuje, gdy układ odpornościowy organizmu atakuje tarczycę, co prowadzi do obrzęku gruczołu. Z biegiem lat postępuje powoli i powoduje przewlekłe uszkodzenia tarczycy prowadzące do niskiego poziomu hormonów tarczycy. Choroba jest również znana jako przewlekłe limfatyczne zapalenie tarczycy. Inne objawy choroby Hashimoto mogą obejmować zmęczenie, depresję, ból stawów, przyrost masy ciała i zaparcia.
- Guzki tarczycy. Guzki tarczycy to grudki lub nieprawidłowe masy w obrębie tarczycy. Mogą być stałe lub wypełnione płynem lub krwią. Osoby mogą mieć jeden guzek tarczycy (pojedynczy) lub wiele. Są powszechne i prawie połowa populacji może je mieć w pewnym momencie swojego życia. Większość guzków tarczycy nie powoduje objawów, a 90% jest łagodnych (nie rakowych). Niektóre guzki tarczycy mogą powodować nadprodukcję hormonów tarczycy (nadczynność tarczycy) i jeszcze mniejszą frakcję podszywającą się pod raka tarczycy.
Metoda 2 z 4: Rozpoznawanie nadczynności tarczycy
Krok 1. Dowiedz się o nadczynności tarczycy
Nadczynność tarczycy lub nadczynność tarczycy wynika z nadprodukcji hormonów tarczycy. W rezultacie metabolizm organizmu jest podwyższony. Choroba charakteryzuje się produkcją immunoglobuliny stymulującej tarczycę, która powoduje zapalenie tarczycy i nadmierną produkcję hormonów.
- Nadczynność tarczycy występuje rzadziej niż niedoczynność tarczycy.
- Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych jest choroba autoimmunologiczna – choroba Gravesa-Basedowa.
Krok 2. Sprawdź objawy nadczynności tarczycy
Nadczynność tarczycy powoduje szeroki zakres objawów, więc może być trudno stwierdzić, czy masz nadczynność tarczycy na podstawie samych objawów. Będziesz musiał udać się do lekarza na testy, aby ustalić, czy nadczynność tarczycy jest przyczyną twoich objawów. Objawy nadczynności tarczycy mogą obejmować:
- Utrata masy ciała
- Zmęczenie
- Szybkie bicie serca
- Nieregularne bicie serca
- Niepokój lub nerwowość
- Drażliwość
- Wystające oczy
- Problemy ze snem
- Drżenie w dłoni i palcach
- Zwiększona potliwość
- Uczucie wrażliwości na ciepło
- Słabe mięśnie
- Biegunka
- Zmiana w cyklach menstruacyjnych
- Powiększenie tarczycy (wole)
- Zaburzenie erekcji
- Zmniejszone libido
Krok 3. Rozważ swoje czynniki ryzyka
Niektóre osoby są bardziej narażone na rozwój nadczynności tarczycy z powodu pewnych czynników ryzyka. Czynniki ryzyka nadczynności tarczycy obejmują:
- zaawansowany wiek
- Przypisana kobieta przy urodzeniu
- Wywiad rodzinny dotyczący nadczynności tarczycy
- Suplementacja jodem po niedoborze
- Zaburzenia autoimmunologiczne, takie jak cukrzyca typu 1, reumatoidalne zapalenie stawów i toczeń
Metoda 3 z 4: Identyfikacja niedoczynności tarczycy
Krok 1. Dowiedz się o niedoczynności tarczycy
Niedoczynność tarczycy lub niedoczynność tarczycy wynika z niedoboru hormonów tarczycy. W rezultacie metabolizm organizmu ulega spowolnieniu. Niektóre objawy są przeciwieństwem tego, co dzieje się z nadczynnością tarczycy.
Najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych jest choroba autoimmunologiczna Hashimoto. Choroba powoduje przewlekłe zapalenie tarczycy, które zmniejsza jej zdolność do wytwarzania hormonów
Krok 2. Sprawdź objawy
Objawy niedoczynności tarczycy zwykle pojawiają się powoli w ciągu miesięcy lub lat. Podobnie jak nadczynność tarczycy, objawy niedoczynności tarczycy mają szeroki zakres, więc musisz udać się do lekarza, aby potwierdzić, że niedoczynność tarczycy jest przyczyną twoich objawów. Objawy niedoczynności tarczycy mogą obejmować:
- Zmęczenie
- Uczucie zimna, gdy inni tego nie robią
- Zaparcie
- Przybranie na wadze
- Słaba koncentracja
- Słabe mięśnie
- Ból stawu
- Ból w mięśniach
- Depresja
- Suche, przerzedzone włosy
- Blada, sucha skóra
- Powiększenie tarczycy (wole)
- Podwyższony poziom cholesterolu we krwi
- Wolne tętno
- Zmniejszona potliwość
- Opuchlizna twarzy
- Nadmierne krwawienie miesiączkowe
- Ochrypły głos
Krok 3. Rozważ swoje czynniki ryzyka
Niektóre osoby są bardziej narażone na rozwój niedoczynności tarczycy z powodu pewnych czynników ryzyka. Czynniki ryzyka niedoczynności tarczycy obejmują:
- zaawansowany wiek
- Płeć żeńska
- Wywiad rodzinny dotyczący niedoczynności tarczycy
- Zaburzenia autoimmunologiczne, takie jak cukrzyca typu 1 i reumatoidalne zapalenie stawów
- Leczenie lekami przeciwtarczycowymi
- Leczenie radioaktywnym jodem
- Poprzednia operacja tarczycy
- Wcześniejsza ekspozycja szyi lub górnej części klatki piersiowej na promieniowanie
Metoda 4 z 4: Uzyskiwanie pomocy medycznej
Krok 1. Umów się na wizytę u lekarza
Jeśli podejrzewasz, że masz chorobę tarczycy, natychmiast umów się z lekarzem, aby w razie potrzeby uzyskać diagnozę i leczenie. Chorobę tarczycy można zdiagnozować różnymi metodami. Upewnij się, że powiesz swojemu lekarzowi o wszystkich objawach, których doświadczasz.
Krok 2. Poproś o badania krwi
Do zdiagnozowania choroby tarczycy można użyć kilku badań krwi. Twój lekarz najprawdopodobniej najpierw zleci badania krwi, ponieważ są one łatwe do wykonania i mogą określić, czy objawy są spowodowane problemami z tarczycą. Testy te obejmują:
- Hormon stymulujący tarczycę (TSH). Ten test jest zawsze pierwszym krokiem w diagnozowaniu problemu z tarczycą. Badanie krwi TSH jest najdokładniejszym testem do diagnozowania niedoczynności i nadczynności tarczycy. Niski poziom TSH koreluje z nadczynnością tarczycy, podczas gdy wysoki TSH koreluje z niedoczynnością tarczycy. Jeśli wyniki testu TSH są nieprawidłowe, lekarz może zlecić dodatkowe badania, aby wskazać przyczynę problemu.
- Tyroksyna (T4). Badanie krwi, które ujawnia niski poziom T4 koreluje z niedoczynnością tarczycy, podczas gdy test, który ujawnia wysoki poziom koreluje z nadczynnością tarczycy.
- Trójjodotyronina (T3). Badanie krwi T3 może być również przydatne do potwierdzenia nadczynności tarczycy. Jeśli poziom T3 jest podwyższony, oznacza to, że masz nadczynność tarczycy. Badanie krwi T3 nie może być stosowane do diagnozy niedoczynności tarczycy.
- Immunoglobulina stymulująca tarczycę (TSI). Badanie krwi TSI może pomóc w potwierdzeniu choroby Gravesa-Basedowa, najczęstszej przyczyny nadczynności tarczycy.
- Przeciwciało przeciwtarczycowe. Test na przeciwciała przeciwtarczycowe może pomóc w potwierdzeniu choroby Hashimoto, najczęstszej przyczyny niedoczynności tarczycy.
Krok 3. Zapytaj o badania obrazowe
Różnorodne badania obrazowe mogą być również wykorzystywane do diagnozowania i wskazywania przyczyny choroby tarczycy. Lekarz może zlecić jedno lub więcej z nich, jeśli wyniki badania krwi okażą się nieprawidłowe. Testy obrazowania mogą obejmować:
- Ultradźwięk. Ultradźwięki wykorzystują fale dźwiękowe, które odbijają się od narządów do tworzenia obrazów ich struktury. Obrazy mogą pomóc lekarzom spojrzeć na tkankę w obrębie tarczycy. Może również ujawnić guzki, torbiele lub zwapnienia w gruczole. Jednak ultradźwięki nie mogą odróżnić łagodnego (nienowotworowego) lub złośliwego (rakowego) wzrostu.
- Tomografia komputerowa (TK). Tomografia komputerowa z kontrastem lub bez może być wykorzystana do obejrzenia tkanek dużego wola. Mogą również ujawnić guzki tarczycy u osób poddawanych skanom z niepowiązanych powodów.
- Skan tarczycy z radioaktywnym wychwytem jodu (RAIU). Skan tarczycy jest rodzajem badania obrazowania jądrowego, które wykorzystuje radioaktywny jod do oceny struktury i funkcji tarczycy. Testy te mogą być wykorzystywane do oceny charakteru guzka tarczycy lub pomocy w diagnozowaniu nadczynności tarczycy.
Krok 4. W razie potrzeby rozważ biopsję cienkoigłową (FNA)
Ponieważ trudno lub nawet niemożliwe jest stwierdzenie, czy wzrost jest rakowy za pomocą obrazowania, lekarz może zlecić biopsję FNA w celu ustalenia, czy guzek tarczycy jest łagodny (nienowotworowy) czy złośliwy (rakowy).
- Podczas tej procedury mała, cienka igła podłączona do strzykawki zostanie wprowadzona do guzka tarczycy za pomocą wskazówek ultradźwiękowych.
- Próbki komórek z guzka zostaną wciągnięte do strzykawki, a następnie przesłane do analizy.
- Komórki zostaną obejrzane pod mikroskopem przez patologa, specjalistę w dziedzinie badań chorób, który określi, czy komórki są łagodne, czy złośliwe.
