HIV lub ludzki wirus niedoboru odporności to infekcja, która atakuje układ odpornościowy i utrudnia organizmowi walkę z innymi chorobami. Zdiagnozowanie HIV jest przerażające, ale przy odpowiednim leczeniu nadal możesz żyć pełnią, zdrowym życiem. Chociaż nie ma lekarstwa na HIV, możesz utrzymać go pod kontrolą i zminimalizować ilość wirusa w organizmie, stosując kombinację leków przeciwretrowirusowych (ART). Możesz również zmniejszyć ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak wtórne infekcje, stosując środki ostrożności i praktykując dobrą opiekę domową.
Kroki
Metoda 1 z 3: Uzyskiwanie leczenia
Krok 1. Przetestuj się, aby określić etap infekcji
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie HIV, bardzo ważne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia. Aby upewnić się, że otrzymasz najlepsze możliwe leczenie, lekarz prawdopodobnie zaleci wykonanie testów w celu ustalenia, jak ciężka jest twoja infekcja. Zapytaj swojego lekarza o:
- Liczba komórek T CD4. Ten test sprawdza poziom określonego rodzaju białych krwinek zaatakowanych przez HIV. Jeśli liczba limfocytów T CD4 spadnie poniżej 200, lekarz zdiagnozuje u Ciebie AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności), nawet jeśli nie masz żadnych objawów.
- Test wirusa. Ten test sprawdzi, ile wirusa znajduje się we krwi. Dzięki lekom na HIV możesz zmniejszyć miano wirusa do niewykrywalnego poziomu.
- Test lekooporności. Niektóre formy HIV są oporne na leki przeciwretrowirusowe. Jeśli twój lekarz stwierdzi, że masz jeden z tych szczepów, wybierze opcje leczenia, które z większym prawdopodobieństwem będą działać z twoją konkretną formą wirusa. Ten test jest zwykle wykonywany, jeśli istnieją dowody na to, że obecny schemat leczenia farmakologicznego nie działa (np. bardzo wysokie miano wirusa).
Krok 2. Poproś lekarza, aby sprawdził, czy nie występują komplikacje
Twój lekarz może przeprowadzić testy, aby dowiedzieć się, czy masz inne infekcje lub stany, które często występują wraz z HIV. Jeśli masz którekolwiek z tych powikłań, porozmawiaj ze swoim lekarzem o najlepszym sposobie ich leczenia.
- Lekarz może zbadać stany takie jak gruźlica, zapalenie wątroby, inne infekcje przenoszone drogą płciową, infekcje dróg moczowych, uszkodzenie wątroby lub nerek lub toksoplazmoza.
- Możesz pomóc swojemu lekarzowi zidentyfikować wszelkie potencjalne komplikacje lub wtórne infekcje, informując go o wszelkich objawach, których doświadczasz.
- Twój lekarz zaleci również regularne wykonywanie pracy laboratoryjnej (zwykle co 3-6 miesięcy do raz w roku), aby monitorować ogólny stan. Na przykład, prawdopodobnie będziesz potrzebować pełnej morfologii krwi (CBC) co 3-6 miesięcy, podstawowego panelu metabolicznego (BMP) 1-2 miesiące po rozpoczęciu leczenia, a następnie co 3-6 miesięcy oraz analizy moczu raz w roku.
Krok 3. Weź leki przeciwretrowirusowe, aby kontrolować wirusa
Najczęstszym sposobem leczenia HIV jest połączenie leków zaprojektowanych w celu blokowania działania wirusa. Te leki nie wyleczą infekcji, ale mogą utrzymać ją pod kontrolą, zminimalizować objawy i zapewnić najlepszą możliwą jakość życia. Twój lekarz prawdopodobnie zaleci kombinację 3 leków, które będziesz musiał przyjmować codziennie przez resztę życia. Najczęstsze rodzaje leków na HIV obejmują: NNRTI, NRTI i PI, inhibitory wejścia lub fuzji oraz inhibitory integrazy.
Krok 4. Poinformuj lekarza, jeśli wystąpią skutki uboczne leczenia
Niestety, leki na HIV mogą mieć różne skutki uboczne, z których niektóre mogą być poważne. Poinformuj swojego lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z tych działań niepożądanych. Mogą być w stanie dostosować leki lub zalecić inne leki lub zmiany w diecie, które pomogą utrzymać pod kontrolą skutki uboczne. Najczęstsze skutki uboczne to:
- Zmęczenie
- Nudności, wymioty lub biegunka
- Bóle głowy
- Gorączka
- Skurcze mięśni
- Trudności ze snem
- Zawroty głowy
Ostrzeżenie:
Niektóre leki na HIV mogą mieć poważniejsze długoterminowe skutki zdrowotne, takie jak choroby serca, uszkodzenie wątroby i nerek oraz osłabienie kości. Ściśle współpracuj z lekarzem, aby monitorować reakcje na lek.
Krok 5. Idź na regularne wizyty kontrolne z lekarzem
Kiedy jesteś leczony z powodu HIV, odwiedzaj swojego lekarza tak często, jak zaleci, aby monitorować twój stan i upewnić się, że twoje leki działają prawidłowo. Kiedy spotkasz się z lekarzem, poinformuj go, czy wystąpiły jakiekolwiek zmiany w twoim stanie lub jeśli masz jakieś pytania lub wątpliwości.
- Nie wahaj się zadzwonić do lekarza między regularnie zaplanowanymi wizytami, jeśli masz obawy lub jeśli objawy ulegną zmianie lub nasileniu.
- Liczba i rodzaj wizyt lekarskich, na które musisz się udać, zależy od wielu czynników, takich jak wiek, płeć, ogólny stan zdrowia, czynniki ryzyka powikłań i etap infekcji.
- Aby upewnić się, że Twoje leki działają, lekarz zaleci regularne badania laboratoryjne. Obejmą one testy na obecność wirusa HIV RNA (w celu sprawdzenia, ile wirusa jest obecne we krwi) oraz testy na liczbę komórek CD4.
- Testy te mogą stać się rzadsze w miarę postępu leczenia. Na przykład będziesz musiał wykonywać testy wiremii co 4-8 tygodni po rozpoczęciu leczenia. Gdy poziom wiremii stanie się niewykrywalny, będziesz potrzebować testu tylko co 3-6 miesięcy.
Krok 6. Poinformuj lekarza, jeśli jesteś w ciąży
Kobiety w ciąży zakażone wirusem HIV wymagają szczególnej opieki, aby zapobiec przeniesieniu wirusa na dziecko. Jeśli jesteś w ciąży i jesteś nosicielką wirusa HIV, natychmiast poinformuj o tym lekarza. Mogą podjąć kroki, aby zapewnić Tobie i Twojemu dziecku zdrowie i bezpieczeństwo podczas ciąży i po jej zakończeniu. Możesz chronić swoje dziecko przed i po porodzie poprzez:
- Przyjmowanie leków przeciwretrowirusowych podczas ciąży zgodnie z zaleceniami lekarza.
- Cięcie cesarskie zamiast porodu pochwowego.
- Używaj mieszanki do karmienia dziecka zamiast karmienia piersią.
- Podawanie dziecku leków antyretrowirusowych 4 razy dziennie do 6 tygodnia życia.
Krok 7. Pomyśl o dołączeniu do badania klinicznego
Badania kliniczne dają możliwość wypróbowania nowych i eksperymentalnych metod leczenia HIV. Nawet jeśli nie odniesiesz bezpośrednich korzyści z badania, Twój udział może w przyszłości pomóc innym osobom zarażonym wirusem HIV. Zapytaj swojego lekarza, czy może zalecić badania kliniczne w Twojej okolicy.
Listę badań klinicznych dotyczących leczenia HIV i powikłań związanych z HIV/AIDS można znaleźć tutaj:
Metoda 2 z 3: Zapobieganie infekcjom oportunistycznym
Krok 1. Bądź na bieżąco ze swoimi szczepieniami
Jeśli masz HIV, masz większe ryzyko rozwoju innych infekcji. Ponieważ twój układ odpornościowy jest osłabiony, te infekcje mogą również narażać cię na poważne problemy zdrowotne. Zapytaj swojego lekarza o otrzymanie szczepionek, które ochronią Cię przed infekcjami, takimi jak grypa, zapalenie płuc i wirusowe zapalenie wątroby typu A i B.
Kiedy otrzymujesz szczepionki, upewnij się, że twój lekarz wie, że jesteś nosicielem wirusa HIV. Niektóre szczepionki, takie jak te zawierające osłabione wersje żywego wirusa, są niebezpieczne dla osób z osłabionym układem odpornościowym
Krok 2. Ćwicz bezpieczny seks
Bezpieczny seks nie tylko ochroni partnera przed zarażeniem się wirusem HIV, ale także zapobiegnie zarażeniu się innymi infekcjami przenoszonymi drogą płciową (STI). Aby chronić siebie i swojego partnera seksualnego:
- Używaj prezerwatywy za każdym razem, gdy uprawiasz seks. Jeśli masz alergię na lateks, wybierz prezerwatywę poliuretanową.
- Ogranicz liczbę osób, z którymi uprawiasz seks. Jeśli masz wielu partnerów seksualnych, jest bardziej prawdopodobne, że zachorujesz na chorobę przenoszoną drogą płciową lub przekażesz ją komuś innemu.
- Unikaj picia alkoholu lub zażywania narkotyków przed seksem. Używanie narkotyków lub alkoholu może zaburzyć Twój osąd i zwiększyć prawdopodobieństwo podejmowania ryzykownych decyzji (takich jak nieużywanie prezerwatywy).
- Zawsze zażywaj leki na HIV, gdy jesteś aktywny seksualnie. Zmniejszy to prawdopodobieństwo przeniesienia infekcji na partnera, a także zmniejszy podatność na inne infekcje.
Wskazówka:
Jeśli martwisz się przeniesieniem zakażenia HIV na partnera, porozmawiaj z nim o otrzymaniu od lekarza recepty na lek profilaktyczny. Twój partner może przyjmować ten lek (zwany profilaktyką przedekspozycyjną lub PrEP), aby zmniejszyć ryzyko zachorowania.
Krok 3. Unikaj potencjalnie skażonej żywności i wody
Jeśli jesteś nosicielem wirusa HIV, bardziej prawdopodobne jest wystąpienie poważnych infekcji spowodowanych jedzeniem żywności skażonej bakteriami lub wirusami. Aby temu zapobiec, uważaj na to, co jesz i pijesz. Na przykład:
- Unikaj jedzenia surowych lub niedogotowanych potraw.
- Nie spożywaj niepasteryzowanych produktów mlecznych ani soków owocowych.
- Trzymaj się z dala od surowych kiełków, takich jak lucerna lub kiełki fasoli.
- Zawsze myj świeże produkty i upewnij się, że wszelkie urządzenia lub powierzchnie używane do przygotowania żywności są odpowiednio umyte.
- Pij wodę filtrowaną lub butelkowaną zamiast wody z kranu lub wody pobranej bezpośrednio z naturalnych źródeł, takich jak jeziora lub strumienie.
Krok 4. Zachowaj ostrożność podczas interakcji ze zwierzętami
Posiadanie wirusa HIV nie oznacza, że musisz zrezygnować z dobrodziejstw towarzystwa zwierząt. Musisz jednak zachować szczególną ostrożność, aby nie złapać potencjalnych infekcji lub pasożytów od swoich zwierząt. Zawsze dokładnie myj ręce ciepłą wodą z mydłem po dotykaniu zwierząt, czyszczeniu klatek dla zwierząt lub zmienianiu ściółki dla zwierząt.
Jeśli to możliwe, poproś kogoś w domu, aby zajął się czyszczeniem kuwety lub klatek dla zwierząt
Krok 5. Nie udostępniaj igieł ani innego sprzętu do wstrzykiwań
Jeśli używasz narkotyków rekreacyjnych lub jakiegokolwiek innego rodzaju narkotyków lub leków wstrzykiwanych za pomocą igły, nigdy nie udostępniaj swoich igieł lub strzykawek innej osobie. Zawsze używaj nowej igły i strzykawki.
Dzielenie się igłami może narazić Cię na kolejną infekcję, taką jak zapalenie wątroby. Może również narazić inne osoby na ryzyko zarażenia się od ciebie wirusem HIV
Metoda 3 z 3: Zarządzanie stanem w domu
Krok 1. Stwórz codzienną rutynę przyjmowania leków
Kiedy jesteś zarażony wirusem HIV, bardzo ważne jest codzienne przyjmowanie leków, aby utrzymać kontrolę nad infekcją. Pomijanie leków może doprowadzić do pogorszenia się infekcji, narazić Cię na ryzyko przeniesienia wirusa na inne osoby i zwiększyć ryzyko rozwoju szczepu HIV odpornego na leki. Pracuj nad opracowaniem rutyny, która pomoże Ci utrzymać się na szczycie codziennych dawek.
- Staraj się przyjmować leki każdego dnia o tej samej porze. Aby Ci w tym pomóc, możesz ustawić alarm, skorzystać z aplikacji przypominającej o lekach lub poprosić znajomego lub członka rodziny o pomoc.
- Poinformuj swojego lekarza, jeśli z jakiegoś powodu masz problemy z przestrzeganiem rutyny lekowej, na przykład trudności z pamiętaniem o zażyciu tabletek, problemy z połykaniem lub problemy finansowe, które utrudniają zakup leków. Mogą doradzić, jak radzić sobie z tymi problemami.
- Nigdy nie przestawaj przyjmować leków, nawet jeśli nie masz żadnych objawów lub testy wykazują, że poziom wiremii jest niewykrywalny. Przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian w rutynowych lekach zawsze porozmawiaj ze swoim lekarzem.
Krok 2. Jedz zdrową dietę
Zdrowe odżywianie może wzmocnić układ odpornościowy, podnieść poziom energii, a nawet zminimalizować niektóre typowe skutki uboczne leków na HIV. Trzymaj się diety bogatej w owoce i warzywa, produkty pełnoziarniste i chude białka (takie jak ryby, drób z białego mięsa i fasola).
Jeśli nie masz pewności, które pokarmy są dla Ciebie najzdrowsze, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub dietetykiem
Krok 3. Zapytaj swojego lekarza o wypróbowanie suplementów
Niektóre suplementy diety mogą być pomocne w łagodzeniu niektórych objawów HIV. Przed wypróbowaniem jakichkolwiek suplementów porozmawiaj ze swoim lekarzem. Niektóre suplementy mogą źle wchodzić w interakcje z lekami na HIV. Potencjalnie pomocne suplementy obejmują:
- Acetylo-L-karnityna. Ten suplement może pomóc złagodzić ból nerwowy związany z HIV.
- Białko serwatkowe. Białko serwatkowe może pomóc przytyć i zmniejszyć biegunkę. Istnieją również pewne dowody na to, że może zwiększyć liczbę limfocytów T CD4 – komórek odpornościowych zaatakowanych przez zakażenie wirusem HIV.
Ostrzeżenie:
Niektóre suplementy mogą zmniejszać skuteczność leków na HIV. Nie przyjmuj suplementów czosnkowych ani dziurawca, jeśli jesteś leczony na HIV i poinformuj swojego lekarza przed przyjęciem jakichkolwiek innych suplementów.
Krok 4. Skontaktuj się ze swoją siecią wsparcia
Chociaż dzięki obecnym postępom w medycynie wirus HIV jest znacznie łatwiejszy do opanowania niż kiedyś, nadal może być wyniszczający emocjonalnie, fizycznie i finansowo. Jeśli zmagasz się ze swoim stanem, skontaktuj się z przyjaciółmi i rodziną, aby uzyskać wsparcie. Możesz również skorzystać z dołączenia do grupy wsparcia lub rozmowy z doradcą.
Wiele klinik HIV/AIDS oferuje swoim pacjentom różnorodne usługi wsparcia, w tym doradztwo i praktyczną pomoc w kwestiach takich jak dotarcie do lekarza i znalezienie środków finansowych
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
