Nauka wstrzykiwania domięśniowego (IM) może stać się koniecznością, jeśli Ty lub członek Twojej rodziny cierpicie na chorobę wymagającą wstrzyknięć leków. Lekarz podejmie tę decyzję, ponieważ zapewni opiekę medyczną, a lekarz lub pielęgniarka wyjaśni opiekunowi, jak wykonać zastrzyk domięśniowy. Upewnij się, że postępujesz zgodnie z ich instrukcjami i poproś ich, aby zademonstrowali technikę, abyś mógł obserwować.
Kroki
Część 1 z 3: Postępowanie z wstrzyknięciem IM
Krok 1. Umyj ręce przed rozpoczęciem zabiegu
Dobra higiena jest ważna, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Myj ręce mydłem i ciepłą wodą przez co najmniej 20 sekund.
Krok 2. Uspokój pacjenta i wyjaśnij, jak przebiegnie procedura
Określ miejsce wstrzyknięcia i opisz, jak będzie się czuł lek po wstrzyknięciu, jeśli pacjent jeszcze o tym nie wie.
Niektóre leki mogą być początkowo bolesne lub kłujące po wstrzyknięciu. Większość nie, ale ważne jest, aby pacjent był tego świadomy, jeśli ma to na celu zminimalizowanie stresu, który może wynikać z niewiedzy
Krok 3. Zdezynfekuj obszar wacikiem nasączonym alkoholem
Przed wykonaniem wstrzyknięcia ważne jest, aby płat skóry nad mięśniem, w którym ma nastąpić wstrzyknięcie, był wysterylizowany i czysty. Ponownie, minimalizuje to ryzyko infekcji po wstrzyknięciu.
Pozostaw alkohol do wyschnięcia na powietrzu przez 30 sekund. Nie dotykaj obszaru, dopóki nie wykonasz wstrzyknięcia; jeśli to zrobisz, będziesz musiał ponownie posprzątać obszar
Krok 4. Zachęć pacjenta do relaksu
Jeśli mięsień otrzymujący zastrzyk jest napięty, będzie bardziej boleć, więc rozluźnienie mięśnia tak bardzo, jak to możliwe, pomaga zapewnić jak najmniejszy ból odczuwany podczas zastrzyku.
- Czasami pomocne może być odwrócenie uwagi pacjenta przed wstrzyknięciem, zadając mu pytania dotyczące jego życia. Kiedy pacjent jest rozproszony, jego mięśnie są bardziej rozluźnione.
- Niektóre osoby wolą również być ułożone w taki sposób, aby nie widzieć wstrzyknięcia. Widzenie zbliżającej się igły może u niektórych wywołać niepokój i niepokój, a także spowoduje nie tylko zwiększony niepokój, ale także napięcie mięśni. Aby pomóc pacjentowi się zrelaksować, zasugeruj, aby spojrzał w innym kierunku, jeśli chce.
Krok 5. Włóż igłę w określone miejsce
Zacznij od zdjęcia nasadki, a następnie włóż ją gładko pod kątem 90 stopni do skóry. Jeśli dopiero uczysz się robić zastrzyk, nie idź zbyt szybko, ponieważ chcesz mieć pewność, że nie wbijesz igły zbyt daleko i nie uderzysz w kość. Około jedna trzecia igły powinna pozostać odsłonięta. Uważaj, aby nie jechać tak szybko, że albo nie trafisz w miejsce, albo nie spowodujesz większych uszkodzeń skóry, niż jest to konieczne.
- Kiedy ćwiczysz i przyzwyczajasz się do robienia zastrzyków, możesz zwiększyć prędkość. Im szybsze założenie, tym mniej bólu poczuje pacjent; jednak nie chcesz poświęcać bezpieczeństwa na rzecz szybkości.
- Pomocne może być podciągnięcie skóry wokół miejsca wstrzyknięcia niedominującą ręką (ponieważ twoja dominująca ręka będzie wykonywać wstrzyknięcie) przed wstrzyknięciem. Podciągnięcie skóry może pomóc w oznaczeniu celu i zmniejszyć ból pacjenta po wkłuciu igły.
Krok 6. Odciągnąć tłok przed wstrzyknięciem
Po wstrzyknięciu igły, ale przed wstrzyknięciem leku, lekko odciągnąć tłok. Chociaż może się to wydawać sprzeczne z intuicją, jest to ważne, ponieważ jeśli jakakolwiek krew dostanie się do strzykawki podczas odciągania, oznacza to, że igła znajduje się w naczyniu krwionośnym, a nie w mięśniu. Jeśli tak się stanie, będziesz musiał zacząć od nowa z nową igłą i strzykawką.
- Lek jest przeznaczony do wstrzykiwania do mięśnia, a nie do krwiobiegu, więc jeśli zauważysz jakikolwiek czerwony kolor po odciągnięciu, będziesz musiał wyjąć igłę i wyrzucić ją. Przygotuj nową igłę i wybierz inne miejsce wstrzyknięcia – nie próbuj podawać zastrzyku w to samo miejsce.
- Najczęściej igła trafia w sam mięsień. Rzadko trafia do naczynia krwionośnego, ale zawsze lepiej jest być bezpiecznym, a nie żałować przed wstrzyknięciem.
Krok 7. Lek należy wstrzykiwać powoli
Chociaż najlepiej jest szybko wprowadzić igłę, aby zminimalizować ból, w przypadku samego zastrzyku sytuacja jest odwrotna. Dzieje się tak, ponieważ lek zajmuje miejsce w mięśniu, a otaczająca tkanka będzie musiała się rozciągnąć, aby pomieścić dodany płyn w przestrzeni. Powolne wstrzykiwanie daje na to więcej czasu i powoduje u pacjenta mniejszy ból.
Krok 8. Wyciągnij igłę pod tym samym kątem, pod którym została wstrzyknięta
Zrób to, gdy będziesz mieć pewność, że cały lek został wstrzyknięty.
Delikatnie docisnąć miejsce wstrzyknięcia gazą 2 x 2. Odbiorca może odczuwać lekki dyskomfort; to normalne. Niech odbiorca przytrzyma gazę na miejscu podczas wyrzucania igły
Krok 9. Wyrzuć igłę w odpowiedni sposób
Nie wyrzucaj igieł do kosza. Możesz otrzymać twardy plastikowy pojemnik wykonany specjalnie na zużyte strzykawki i igły. Możesz również użyć butelki po napojach gazowanej lub innej plastikowej butelki z zakrętką. Upewnić się, że zarówno strzykawka, jak i igła łatwo mieszczą się w pojemniku i nie mogą przebić się przez boki.
Zapytaj swojego opiekuna lub farmaceutę o stan lub lokalne wymagania dotyczące pozbycia się zużytych strzykawek i igieł
Część 2 z 3: Zrozumienie wiedzy podstawowej
Krok 1. Poznaj części strzykawki
Dużo łatwiej będzie zaaplikować zastrzyk, jeśli zrozumiesz mechanikę tego, co robisz.
- Strzykawki mają trzy główne części: igłę, cylinder i tłok. Igła wbija się w mięsień; beczka ma oznaczenia w cm3 (centymetry sześcienne) lub ml (mililitry), z numerami obok oznaczeń i zawiera lek; tłok służy do wprowadzania i wyjmowania leku ze strzykawki.
- Lek wstrzykiwany domięśniowo (IM) mierzy się w cm3 lub ml. Ilość leku w cm3 jest taka sama jak w ml.
Krok 2. Dowiedz się, gdzie wykonać zastrzyk
Ciało ludzkie ma wiele miejsc, które są najbardziej podatne.
- Mięsień Vastus Lateralis (Udo): Spójrz na swoje udo i podziel je na trzy równe części. Środkowa trzecia to miejsce, w którym pójdzie zastrzyk. Udo jest dobrym miejscem do wykonania zastrzyku, ponieważ jest dobrze widoczne. To także dobre miejsce dla dzieci poniżej trzeciego roku życia.
- Mięsień brzuchaty (biodra): Aby znaleźć właściwą lokalizację, umieść piętę dłoni na górnej, zewnętrznej części uda, gdzie styka się z pośladkami. Skieruj kciuk w pachwinę, a palce w kierunku głowy osoby. Z palcami uformuj literę V, oddzielając pierwszy palec od pozostałych trzech palców. Poczujesz krawędź kości wzdłuż czubków palców małego i serdecznego. Miejsce do zastrzyku znajduje się pośrodku V. Biodro jest dobrym miejscem do zastrzyku dla dorosłych i dzieci powyżej 7 miesiąca życia.
- Mięsień naramienny (mięsień ramienia): Całkowicie odsłonić ramię. Poczuj kość przechodzącą przez górną część ramienia. Ta kość nazywana jest wyrostkiem barkowym. Jego dno utworzy podstawę trójkąta. Punkt trójkąta znajduje się bezpośrednio poniżej środka podstawy, mniej więcej na poziomie pachy. Prawidłowy obszar do wykonania zastrzyku znajduje się w środku trójkąta, 1 do 2 cali (2,5 do 5,1 cm) poniżej wyrostka barkowego. Ta strona nie powinna być używana, jeśli osoba jest bardzo szczupła lub mięsień jest bardzo mały.
- Mięsień grzbietowo-pośladkowy (pośladki): Odsłoń jedną stronę pośladków. Wacikiem nasączonym alkoholem narysuj linię od góry pęknięcia między pośladkami do boku ciała. Znajdź środek tej linii i idź w górę o 3 cale (7,6 cm). Od tego miejsca narysuj kolejną linię w dół i przez pierwszą linię, kończącą się mniej więcej w połowie pośladka. Powinieneś był narysować krzyż. W górnym zewnętrznym kwadracie poczujesz zakrzywioną kość. Zastrzyk zostanie wykonany w górnym zewnętrznym kwadracie poniżej zakrzywionej kości. Nie używaj tej strony dla niemowląt lub dzieci poniżej trzeciego roku życia; ich mięśnie nie są wystarczająco rozwinięte.
Krok 3. Dowiedz się, kogo wstrzykujesz
Każda osoba ma miejsce, w którym najlepiej oddać strzał. Rozważ kilka rzeczy przed podaniem zastrzyku:
-
Wiek osoby. Dla dzieci i niemowląt do dwóch lat najlepszy jest mięsień uda. Dla tych trzech lat i starszych, uda lub naramienny są realnymi opcjami. Powinieneś używać igły o rozmiarze od 22 do 30 G (w dużej mierze zależy to od grubości leku – lekarz poinformuje Cię, którego rozmiaru użyć).
Uwaga: W przypadku niewiarygodnie małych dzieci potrzebna jest mniejsza igła. Udo może również tolerować większą igłę niż ramię
- Rozważ poprzednie miejsca wstrzyknięć. Jeśli dana osoba niedawno otrzymała zastrzyk w jedną okolicę, zastrzyk należy podać w inne miejsce na ciele. Pomaga zapobiegać bliznom i uszkodzeniom skóry.
Krok 4. Dowiedz się, jak napełnić igłę lekiem
Niektóre strzykawki są wstępnie napełnione lekiem. Innym razem lek znajduje się w fiolce i należy go pobrać do strzykawki. Przed podaniem leku z fiolki upewnij się, że masz odpowiedni rodzaj leku, nie jest on przeterminowany, nie jest odbarwiony lub nie zawiera cząstek unoszących się w fiolce. Jeśli fiolka jest nowa, upewnić się, że plomba nie jest naruszona.
- Wysterylizuj górną część fiolki wacikiem nasączonym alkoholem.
- Trzymać strzykawkę z igłą skierowaną do góry, z założoną nasadką. Odciągnąć tłok z powrotem do linii wskazującej dawkę, napełniając strzykawkę powietrzem.
- Wbić igłę w gumową końcówkę fiolki i nacisnąć tłok, wpychając powietrze do fiolki.
- Trzymając fiolkę do góry nogami i końcówkę igły w leku, odciągnąć tłok z powrotem do właściwej dawki (lub nieco dalej, jeśli mogą pojawić się pęcherzyki powietrza). Postukać w strzykawkę, aby przesunąć pęcherzyki powietrza do góry, a następnie wepchnąć je do fiolki. Upewnij się, że w strzykawce nadal znajduje się prawidłowa dawka.
- Wyjąć igłę z fiolki. Jeśli nie planujesz używać go od razu, upewnij się, że zakryłeś igłę nasadką.
Część 3 z 3: Korzystanie z techniki Z-Track
Krok 1. Poznaj zalety metody Z-track
Podczas podawania wstrzyknięcia IM penetrujące działanie igły tworzy wąski kanał lub ścieżkę w tkankach. Możliwe, że lek wycieknie z organizmu przez ten tor. Zastosowanie techniki Z-track zmniejsza podrażnienie skóry i pozwala na skuteczne wchłanianie poprzez uszczelnienie leku w tkance mięśniowej.
Krok 2. Powtórz kroki mycia rąk, napełnienia strzykawki oraz wybrania i oczyszczenia miejsca wstrzyknięcia
Krok 3. Niedominującą ręką naciągnij skórę na 1 cal (2,5 cm) w bok w bok
Mocno trzymaj, aby utrzymać skórę i tkankę podskórną na miejscu.
Krok 4. Wbij igłę pod kątem 90° w warstwę mięśniową dominującą ręką
Lekko odciągnąć tłok, aby sprawdzić powrót krwi, a następnie powoli wcisnąć, aby wstrzyknąć lek.
Krok 5. Trzymaj igłę na miejscu przez 10 sekund
Pozwala to na równomierne rozprowadzenie leku w tkance.
Krok 6. Szybkim ruchem wyjmij igłę i puść skórę
Powstaje zygzakowata ścieżka, która zamyka ślad pozostawiony przez igłę i utrzymuje lek w tkance mięśniowej. W rezultacie pacjenci powinni odczuwać mniejszy dyskomfort i zmiany w miejscu wstrzyknięcia.
Nie masuj miejsca, ponieważ może to spowodować wyciek leku, a także podrażnienie
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Lekarz lub apteka mogą poinstruować Cię, jak pozbyć się zużytych igieł i strzykawek. Ze względów bezpieczeństwa ważne jest, aby je właściwie zutylizować. Nie wyrzucaj ich po prostu do śmieci po użyciu, ponieważ jest to niebezpieczne.
- Przyzwyczajenie się do wstrzykiwań domięśniowych wymaga czasu. Na początku poczujesz się niepewnie i niezdarnie. Pamiętaj, że praktyka czyni mistrza, a z czasem będzie łatwiej. Możesz ćwiczyć, wstrzykując wodę do pomarańczy.
