Jeśli masz przyjaciela lub ukochaną osobę, która cierpi na zaburzenia odżywiania, to normalne, że chcesz im pomóc. Zacznij od powiedzenia im, że się o nich martwisz i zachęcania ich do szukania profesjonalnej pomocy. Możesz również pomóc komuś z zaburzeniami odżywiania, nadal angażując go i regularnie komunikując się z nim. Istnieje również kilka typowych pułapek, których możesz chcieć uniknąć, ponieważ mówienie lub robienie pewnych rzeczy może pogorszyć sytuację. Jeśli jednak podejdziesz do tej sytuacji ze współczuciem i cierpliwością, możesz pomóc ukochanej osobie rozpocząć drogę do wyzdrowienia.
Kroki
Metoda 1 z 3: Wyrażanie swoich obaw
Krok 1. Wybierz dogodny czas na rozmowę z daną osobą
Upewnij się, że będziesz mieć prywatność, czas i spokojny stan umysłu podczas rozmowy z daną osobą. Unikaj rozmowy, gdy ktoś może Ci przerwać lub gdy jedno lub oboje się śpieszycie lub czujecie się zestresowani. Spróbuj uzgodnić z tą osobą spotkanie w czasie i miejscu, które pozwolą ci porozmawiać.
- Na przykład możesz powiedzieć coś w stylu: „Deanna, miałem nadzieję, że możemy o czymś porozmawiać. Czy możesz spotkać się ze mną po szkole w kawiarni?
- Możesz też wysłać im SMS-a w stylu: „Hej, Charlie! Nie rozmawialiśmy od jakiegoś czasu i mam coś naprawdę ważnego, o co muszę Cię zapytać. Czy możemy spotkać się w moim mieszkaniu w ten weekend?
Krok 2. Powiedz, co Cię martwi, używając języka „ja”
Rozpoczęcie od „ty” może natychmiast postawić osobę w defensywie, więc unikaj rozpoczynania w ten sposób. Zamiast tego skup się na rozpoczynaniu każdego zdania od „ja” i wyrażaniu swoich obaw z pozycji tego, jak się czujesz.
- Na przykład możesz otworzyć coś w stylu: „Martwię się o ciebie. Zauważyłem, że przez większość dni nie jesz lunchu i boję się, że możesz mieć zaburzenia odżywiania”.
- Możesz też powiedzieć coś w stylu: „Zależy mi na tobie i martwię się o twoje samopoczucie. Zauważyłem, że jesteś znacznie szczuplejszy niż kiedyś i wydaje się to niezdrowe. Chcę pomóc, jeśli mogę”.
Krok 3. Uważnie słuchaj ich odpowiedzi i bądź przygotowany na odmowę
Gdy podzielisz się z nimi swoimi obawami, daj im szansę na odpowiedź. Słuchaj ich uważnie i demonstruj, że słuchasz, na przykład stając twarzą do nich, nawiązując kontakt wzrokowy i kiwając głową. Powtarzaj im od czasu do czasu to, co mówią, aby upewnić się, że je rozumiesz.
- Pomocne może być również zadawanie pytań wyjaśniających, co mówią. Na przykład możesz powiedzieć coś w stylu: „Wygląda na to, że wszystko zaczęło się, gdy byłeś w liceum. Czy to prawda?
- Możesz też powiedzieć: „Co miałeś na myśli, mówiąc, że czujesz się sfrustrowany i przestałeś jeść?”
Krok 4. Zapytaj osobę, czy coś mogłoby ją zmotywować do szukania pomocy
Ważne jest, aby dana osoba była osobiście zmotywowana do szukania pomocy w przypadku zaburzenia odżywiania, w przeciwnym razie prawdopodobnie nie ulegnie poprawie. Możesz pomóc im określić ich motywację, zadając pytania. Zapytaj ich, czy mogą pomyśleć o czymś, co mogłoby ich zmotywować lub zapytaj, czy konkretne rzeczy mogą ich zmotywować, jeśli masz jakieś pomysły.
Na przykład możesz powiedzieć coś w stylu: „Co może cię motywować do szukania pomocy?” lub „Twoje zaburzenia odżywiania utrudniły Ci robienie rzeczy, które kiedyś sprawiały Ci przyjemność, takich jak wspinanie się po skałach i długie wędrówki. Czy nie chciałbyś, gdybyś mógł zrobić te rzeczy ponownie?
Wskazówka: Pamiętaj, że nie możesz sprawić, że ktoś stanie się lepszy. Osoba musi tego chcieć dla siebie. Jeśli twój przyjaciel lub ukochana osoba nie chce pomocy, nie możesz ich zmusić.
Krok 5. Zachęć osobę do wizyty u lekarza w celu rozpoczęcia leczenia
Chociaż możesz chcieć pomóc tej osobie samemu, ważne jest, aby pamiętać, że zaburzenia odżywiania wymagają połączenia leczenia medycznego i psychiatrycznego. Są złożone i często trudne do leczenia, dlatego ważne jest, aby Twój przyjaciel lub bliski udał się do lekarza tak szybko, jak to możliwe, aby zacząć. Zachęć ich do tego i zaproponuj, że umówisz się za nich na spotkanie, a nawet zgodzisz się z nimi, jeśli to pomoże.
- Na przykład możesz powiedzieć coś w stylu: „Chciałbym pomóc ci znaleźć lekarza, któremu ufasz i który pomoże ci wyzdrowieć. Czy będzie w porządku, jeśli zrobię małe rozeznanie i umówię się dla ciebie?
- Możesz też powiedzieć: „Wiem, że leczenie zaburzeń odżywiania jest ważne i chciałbym ci pomóc w rozpoczęciu. Czy mogę zadzwonić do twojego lekarza i coś dla ciebie przygotować?
Metoda 2 z 3: Zapewnienie stałego wsparcia
Krok 1. Powiedz, że chcesz słuchać, jeśli chcą porozmawiać
Chociaż możesz czuć się tak, jakby to było oczywiste, powiedzenie tej osobie, że chcesz jej wysłuchać, jeśli kiedykolwiek zechce porozmawiać, może pomóc jej poczuć się komfortowo, otwierając się na ciebie. W przeciwnym razie mogą się martwić, że będą przeszkadzać, dzieląc się tym, przez co przechodzą.
- Powiedz coś w stylu: „Hej, Gina. Chciałem tylko poinformować, że jestem tutaj, jeśli kiedykolwiek będziesz potrzebować kogoś, z kim możesz porozmawiać.
- Gdy twój przyjaciel otworzy się przed tobą o swoich zaburzeniach odżywiania, zapytaj go, co możesz zrobić, aby go wesprzeć.
Wskazówka: Uważaj, aby nie zmuszać osoby do mówienia. Jeśli nie czują się jeszcze komfortowo rozmawiając, mogą potrzebować więcej czasu na przetworzenie tego, czego doświadczają.
Krok 2. Przekaż im komplement i powiedz, jak bardzo je doceniasz
Komplementowanie osoby może pomóc poprawić jej samoocenę, ale należy unikać komplementowania samego wyglądu. Postaraj się skoncentrować swoje komplementy na cechach, które podziwiasz w danej osobie, takich jak wielkie poczucie humoru, życzliwość lub inteligencja.
Spróbuj powiedzieć coś w stylu: „Nie wiem, co bym zrobiła, gdyby nie było Cię w pobliżu, żeby mnie rozśmieszyć. Jesteś najzabawniejszą osobą, jaką znam!” lub możesz powiedzieć: „Jesteś taką miłą i opiekuńczą osobą. Dziękuję, że zawsze jesteś przy mnie!”
Krok 3. Poproś ich, aby robili z tobą różne rzeczy tak, jak zwykle
Jeśli dana osoba jest kimś, z kim zwykle spędzasz czas, kontynuuj spędzanie z nią czasu tak jak w przeszłości. Zaproś ich, aby wyszli z tobą i innymi ludźmi i pozostawaj z nimi w kontakcie. Unikaj wykluczania ich z rzeczy po tym, jak dowiadują się o ich zaburzeniach odżywiania.
Na przykład, jeśli często wychodzisz na kolację z daną osobą i grupą innych przyjaciół, nadal zapraszaj ich do tego
Krok 4. Podziel się z nimi, jeśli przeszedłeś przez coś podobnego
Jeśli sam zmagałeś się z zaburzeniem odżywiania, poinformowanie o tym osoby może pomóc jej poczuć się mniej samotnym. Unikaj porównywania swoich doświadczeń z ich doświadczeniami. Opowiedz szczerze o tym, co ci się przydarzyło, jednocześnie przyznając, że ich doświadczenie jest wyjątkowe.
Na przykład możesz powiedzieć coś w stylu: „Nie wiem dokładnie, przez co przechodzisz, ale zmagałem się z zaburzeniami odżywiania, gdy byłem na studiach. Musiałam być hospitalizowana i iść na miesiąc do ośrodka leczenia stacjonarnego. To był bardzo trudny czas”
Krok 5. Zadzwoń, napisz lub odwiedź ich, jeśli potrzebują leczenia szpitalnego
Jeśli dana osoba musi spędzić czas w ośrodku leczenia objętego ochroną patentową lub jeśli jest hospitalizowana z powodu problemów wynikających z zaburzeń odżywiania, spróbuj pozostać z nią w kontakcie, dzwoniąc lub pisząc do niej. Jeśli chcesz odwiedzić tę osobę, najpierw poproś ją, aby sprawdziła, czy jest w porządku. Skontaktuj się również z centrum leczenia, aby dowiedzieć się o ich polityce.
Nawet wysłanie kartki o szybkim powrocie do zdrowia może być świetnym sposobem na poinformowanie danej osoby, że o niej myślisz. Spróbuj dołączyć notatkę, która brzmi mniej więcej tak: „Sarah, przykro mi słyszeć, że nie czujesz się dobrze. Myślę o tobie i mam nadzieję, że wkrótce wyzdrowiejesz! Kochanie, Debbie
Metoda 3 z 3: Unikanie typowych pułapek
Krok 1. Unikaj udzielania im rad, obwiniania ich lub krytykowania
Poniżanie tej osoby, pośrednio lub bezpośrednio, może być poważnym ciosem dla jej samooceny, a także może spowodować, że zamknie się przed tobą. Nie proponuj prostych rozwiązań, nie nazywaj ich wyzwiskami ani nie krytykuj ich za zachowanie.
Na przykład, jeśli dana osoba cierpi na zaburzenia objadania się, nie mów jej „Jedz tylko mniej” lub „Licz kalorie” jako rozwiązanie problemu z zaburzeniami odżywiania. To nie takie proste
Wskazówka: Pamiętaj, że zaburzenie odżywiania nie dotyczy jedzenia. Unikaj bagatelizowania powagi problemu, ponieważ może to być bardzo denerwujące dla osoby.
Krok 2. Nie stawiaj im ultimatum ani nie próbuj zmuszać ich do zmiany
Grożenie bliskiej osobie lub przyjacielowi działaniem, jeśli nie szuka pomocy lub nie przestaje angażować się w zaburzone wzorce żywieniowe, może znacznie pogorszyć sytuację. W wyniku stresu, jaki może wywołać ultimatum, osoba ta może się na ciebie rozzłościć lub jej zaburzenia odżywiania mogą się pogorszyć. Zamiast tego bądź miły i wspieraj ukochaną osobę.
Jeśli czujesz się sfrustrowany zaburzeniami odżywiania przyjaciela lub bliskiej osoby, porozmawiaj z terapeutą. Mogą pomóc Ci znaleźć zdrowe sposoby radzenia sobie z tymi frustracjami i dostarczyć sugestii, jak z nimi współdziałać
Krok 3. Unikaj komentarzy na temat ciała osoby
Może się wydawać, że zapewnienie kogoś, że nie jest gruby lub że świetnie wygląda, może mu pomóc, ale często tak nie jest w przypadku osób z zaburzeniami odżywiania. Komentowanie swojego ciała może spowodować, że osoba stanie się bardziej skrępowana i nasili zaburzenia odżywiania.
- Zamiast komentować ciało osoby, spróbuj skupić się na jej zdrowiu. Na przykład, jeśli dana osoba była bardziej energiczna od początku leczenia, możesz powiedzieć coś w stylu: „Wow! Wydajesz się taki energiczny! Jak się czujesz?"
- Lub, jeśli dana osoba wygląda zdrowiej od momentu rozpoczęcia leczenia, możesz powiedzieć coś w stylu: „Twoja cera promienieje! Jaki jest Twój sekret?"
Krok 4. Spodziewaj się, że powrót do zdrowia zajmie dużo czasu
Twój przyjaciel lub członek rodziny może mieć przed sobą długą, wyboistą drogę, gdy pracują nad wyzdrowieniem z zaburzeń odżywiania. Ludzie czasami przechodzą po drodze okresy nawrotów, co może skutkować ponownym zaangażowaniem się w niezdrowe zachowania. Bądź cierpliwy w stosunku do danej osoby i nadal wspieraj ją w powrocie do zdrowia, co może potrwać miesiące, a nawet lata.
Upewnij się, że dbasz o siebie, wspierając swojego przyjaciela. Rób rzeczy, które lubisz i każdego dnia poświęcaj czas na relaks
Porady
- Czasami wspólne posiłki mogą sprawić, że jedzenie będzie mniej stresujące. Zaproponuj przyjęcie przyjaciela na obiad, jeśli to im pomoże.
- Zaburzenia odżywiania są powszechne i mogą przybierać różne formy, takie jak anoreksja, bulimia i zaburzenia objadania się.
