Czy przeszkadza Ci dzwonienie, brzęczenie lub buczenie w uszach? Wtedy masz stan znany jako szum w uszach. Szum w uszach jest powszechnym problemem, który dotyka około 50 milionów dorosłych w USA. Dla większości ludzi stan ten jest po prostu irytujący, ale dla innych może przerywać sen i ostatecznie powodować trudności z koncentracją i pracą. Bez skutecznego leczenia szum w uszach może powodować stres psychiczny, który może niekorzystnie wpłynąć na relacje osobiste i zawodowe. Dobrą wiadomością jest to, że w wielu przypadkach szumy uszne można leczyć. Aby jednak móc to zrobić, najpierw musisz znaleźć przyczynę.
Kroki
Metoda 1 z 2: Odkrywanie przyczyn szumów usznych
Krok 1. Rozważ potencjalne czynniki środowiskowe
Czynniki środowiskowe to wpływy, jakich doświadczasz z otaczającego Cię świata. Przedłużona ekspozycja na głośne dźwięki jest najczęstszą przyczyną szumów usznych. Powtarzające się narażenie na głośne dźwięki, takie jak wzmocniona muzyka, strzały, samoloty i ciężka konstrukcja, uszkadzają drobne włoski w ślimaku, które w przypadku wykrycia fal dźwiękowych wysyłają impulsy elektryczne do nerwu słuchowego. Kiedy te włosy są zgięte lub złamane, wysyłają impulsy elektryczne do nerwu słuchowego, mimo że nie są wykrywane żadne fale dźwiękowe. Mózg interpretuje je następnie jako dźwięk, który znamy jako szum w uszach.
- Osoby, które mają największe związane z pracą szanse na rozwój szumów usznych, to stolarze, pracownicy napraw ulic, piloci, muzycy i architekci krajobrazu. Osoby, które pracują z głośnym sprzętem lub często przebywają przy głośnej muzyce, mają zwiększone ryzyko wystąpienia szumu w uszach.
- Pojedyncza ekspozycja na nagły i bardzo głośny hałas może również powodować szum w uszach. Na przykład szum w uszach jest jedną z najczęstszych niepełnosprawności wśród osób, które służyły w siłach zbrojnych i były narażone na wybuchy bomb.
Czy wiedziałeś?
Szum w uszach często powoduje brzęczenie, dzwonienie lub świerszcze w uchu. Dodatkowo możesz doświadczyć utraty słuchu.
Krok 2. Oceń potencjalne przyczyny związane ze stylem życia i zdrowiem
Istnieje kilka różnych przyczyn szumów usznych związanych ze zdrowiem, w tym starzenie się, zły styl życia i zmiana hormonów.
- Naturalny proces starzenia może wpływać na rozwój szumów usznych. Ten proces starzenia powoduje pogorszenie stanu ślimaka, które może z czasem ulec pogorszeniu przez narażenie na głośne dźwięki otoczenia.
- Barotrauma ucha środkowego lub wewnętrznego, która może również powodować utratę słuchu lub zawroty głowy.
- Płyn lub infekcja w uchu środkowym mogą powodować tymczasowe szumy uszne.
- Palenie lub picie napojów zawierających kofeinę lub alkohol może wywołać szum w uszach. Ponadto stres i zmęczenie, jeśli nie są odpowiednio zarządzane, mogą się kumulować i prowadzić do rozwoju szumów usznych.
- Chociaż nie znaleziono bezpośredniego związku przyczynowego, niepotwierdzone dowody sugerują, że zmiany poziomu hormonów u kobiet mogą i wywołały szum w uszach. Zmiany te występują w okresie ciąży, menopauzy oraz podczas stosowania hormonalnej terapii zastępczej.
Krok 3. Zastanów się, czy nie miałeś problemów z uszami
Zatory w przewodzie słuchowym mogą zmienić sposób, w jaki dźwięk dociera do wrażliwych na dźwięk komórek w ślimaku, a tym samym wywołać szum w uszach. Te blokady mogą być wynikiem woskowiny, infekcji ucha, infekcji zatok i zapalenia wyrostka sutkowatego (infekcja kości wyrostka sutkowatego za uchem). Te warunki zdrowotne zmieniają zdolność dźwięku do przemieszczania się przez ucho środkowe i wewnętrzne, co wywołuje szum w uszach.
- Choroba Meniere'a może wywołać szum w uszach lub przytłumiony słuch. Jest to zaburzenie, które nie ma znanej przyczyny, ale dotyka ucha wewnętrznego i powoduje silne zawroty głowy, dzwonienie w uszach, utratę słuchu i uczucie pełności w uchu. Często dotyczy tylko jednego ucha i może wywołać atak oddzielony długimi okresami lub wywołać ataki już po kilku dniach. Może rozwinąć się w każdym wieku, ale jest bardziej prawdopodobne u osób w wieku od 40 do 60 lat.
- Otoskleroza jest chorobą dziedziczną, która powoduje przerost kości w uchu środkowym, potencjalnie prowadząc do głuchoty. Ten stan utrudnia przemieszczanie się dźwięku do ucha wewnętrznego. Największe szanse na rozwój otosklerozy mają białe kobiety w średnim wieku.
- Rzadziej szum w uszach może być spowodowany łagodnym guzem nerwu słuchowego, który umożliwia przekazywanie dźwięku do mózgu i jego interpretację. Guz ten nazywa się nerwiakiem akustycznym i rozwija się na nerwie czaszkowym, który biegnie od mózgu do ucha wewnętrznego, często powodując szum w uszach tylko po jednej stronie. Guzy te rzadko są rakowe, ale mogą urosnąć do dość dużych rozmiarów – najlepiej szukać leczenia, gdy są jeszcze małe.
Krok 4. Ustal, czy masz jakiekolwiek wcześniejsze schorzenia związane z szumem w uszach
Choroby układu krążenia, takie jak wysokie ciśnienie krwi, wady rozwojowe naczyń włosowatych, cukrzyca, choroby serca, anemia, miażdżyca i choroba wieńcowa mają również wpływ na krążenie w innych częściach ciała, w tym na dostarczanie tlenu do komórek ucho środkowe i wewnętrzne. Utrata tlenu i dopływu krwi może uszkodzić te komórki i zwiększyć potencjalne ryzyko wystąpienia szumu w uszach.
- Osoby dotknięte zespołem stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ) mają większą szansę na rozwój szumu w uszach. Istnieje kilka różnych teorii wyjaśniających, dlaczego TMJ wpływa na szum w uszach. Mięśnie żucia znajdują się bardzo blisko mięśni ucha środkowego i mogą wpływać na słuch. Może istnieć bezpośrednie połączenie między więzadłami, które przyczepiają się do szczęki, a jedną z kości w uchu środkowym. Alternatywnie, zaopatrzenie nerwowe z TMJ ma pewien związek z częścią mózgu, która jest zaangażowana w słyszenie.
- Uraz głowy lub szyi może również wpływać na ucho wewnętrzne lub nerwy, które wpływają na słuch lub funkcję mózgu związaną ze słyszeniem. Te urazy powodują na ogół szum w uszach tylko w jednym uchu.
- Guzy mózgu mogą wpływać na obszar mózgu, który interpretuje dźwięk. W takich przypadkach możesz mieć szum w uszach w jednym lub obu uszach.
Krok 5. Rozważ swoje leki
Leki to kolejny czynnik, który może wywołać szum w uszach. Niektóre leki mogą powodować ototoksyczność wywołaną lekiem lub „zatrucie uszu”. Jeśli przyjmujesz jakiekolwiek leki, spójrz na ulotkę dołączoną do opakowania lub poproś farmaceutę, aby dowiedział się, czy szum w uszach jest wymieniony jako efekt uboczny. Często istnieją inne leki z tej samej rodziny leków, które lekarz może przepisać, które mogą leczyć Twój stan bez powodowania rozwoju szumów usznych.
- Istnieje ponad 200 różnych leków, które wymieniają szum w uszach jako efekt uboczny, w tym aspirynę, ibuprofen, naproksen, pepto-bismol, PPI, niektóre antybiotyki, leki przeciwzapalne, uspokajające, przeciwdepresyjne i chininowe. Leki przeciwnowotworowe i diuretyki również znajdują się na liście leków związanych z szumami usznymi.
- Antybiotyki często związane z szumem w uszach obejmują wankomycynę, cyprofloksacynę, doksycyklinę, gentamycynę, erytromycynę, tetracyklinę i tobramycynę.
- Jeśli masz do czynienia z szumami usznymi, porozmawiaj ze swoim lekarzem o ewentualnym odstawieniu leków pod jego nadzorem. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa dawka zastosowanego leku, tym gorsze stają się objawy. W większości przypadków, gdy lek jest odstawiany, szum w uszach również ustępuje.
Krok 6. Wiedz, że nie może być również przyczyny
Nawet przy tych wszystkich powiązanych stanach i wyzwalaczach, niektórzy ludzie mogą rozwinąć szum w uszach bez znanej przyczyny. W większości przypadków nie jest to poważne, ale jeśli się nie rozwiąże, może wywołać zmęczenie, depresję, niepokój i problemy z pamięcią.
Metoda 2 z 2: Diagnozowanie szumów usznych
Krok 1. Zrozum, czym jest szum w uszach
Szum w uszach nie jest stanem, ale w rzeczywistości objawem innych problemów lub stanów, od utraty słuchu związanego z wiekiem po uszkodzenie słuchu lub zaburzenia układu krążenia. Leczenie tego stanu będzie oparte na podstawowej przyczynie szumu w uszach, dlatego znalezienie przyczyny ma znaczenie. Szum w uszach może być pierwotny lub wtórny. Pierwotny szum w uszach występuje, gdy nie można zidentyfikować przyczyny innej niż słuch, a wtórny szum w uszach występuje jako objaw innego stanu. Ustalenie, jaki rodzaj szumu w uszach masz, zwiększy potencjał skutecznego leczenia.
- Szum w uszach można podzielić na dwie kategorie. Po pierwsze, obiektywny szum w uszach, zwany również szumem pulsacyjnym, występuje tylko w 5% przypadków i jest słyszalny dla obserwatora, który słucha stetoskopem lub stoi blisko osoby. Ten rodzaj szumów usznych jest związany z zaburzeniami naczyniowymi lub mięśniowymi głowy lub szyi, takimi jak guzy mózgu lub nieprawidłowości w strukturze mózgu, i często jest zsynchronizowany z biciem serca danej osoby. Po drugie, subiektywny szum w uszach jest słyszalny tylko dla osoby i występuje częściej, występując w 95 procentach przypadków. Jest to objaw wielu różnych zaburzeń ucha i występuje u ponad 80 procent osób, które doświadczają niedosłuchu typu zmysłowo-nerwowego.
- Szum w uszach może wpływać na poszczególne osoby w różny sposób, nawet jeśli doświadczają one identycznej głośności lub wysokości dźwięku. Nasilenie stanu może być funkcją reakcji danej osoby na stan.
Krok 2. Rozpoznaj objawy szumu w uszach
Szum w uszach jest często opisywany jako dzwonienie w uszach, ale może również brzmieć jak brzęczenie, syczenie, ryczenie lub klikanie. Wysokość i ton może się różnić w zależności od osoby, a dźwięk może się również zmieniać. Możesz słyszeć odgłosy w jednym uchu lub w obu, co jest ważną różnicą, którą Twój lekarz powinien znać w celach diagnostycznych. Oprócz dzwonienia w uszach, osoba może również wykazywać inne objawy, takie jak zawroty głowy lub oszołomienie, bóle głowy i / lub ból szyi, ból ucha lub szczęki (lub inne objawy TMJ).
- Niektórzy ludzie doświadczają utraty słuchu, podczas gdy inni nie mają trudności ze słyszeniem. Ponownie, to rozróżnienie jest ważne podczas diagnozy.
- Niektórzy stają się również nadwrażliwi na określone częstotliwości i zakresy głośności dźwięku, stan zwany hiperakuszą. Jest to silnie związane z szumami usznymi i poszczególne osoby mogą doświadczać obu jednocześnie.
- Wtórne skutki szumów usznych obejmują trudności ze snem, depresję, lęk, problemy w pracy i domu oraz pogorszenie stanu emocjonalnego jednostki.
Krok 3. Zastanów się nad potencjalnymi przyczynami i ostatnimi wydarzeniami
Pomyśl o tym, co wydarzyło się ostatnio w Twoim życiu i poszukaj sytuacji lub okoliczności, które mogły spowodować szum w uszach. Aby przygotować się do wizyty lekarskiej w celu diagnozy i leczenia szumu w uszach, zapisz swoje objawy i wszelkie inne informacje, które mogą mieć znaczenie dla rozwoju Twoich objawów. Na przykład zwróć uwagę, jeśli:
- Zostały wystawione na głośne dźwięki
- Masz obecne lub przewlekłe infekcje zatok, ucha lub wyrostka sutkowatego
- Czy przyjmujesz lub niedawno zażywałeś którykolwiek z wymienionych powyżej leków
- Zdiagnozowano u Ciebie problemy z krążeniem
- mieć cukrzycę
- Mieć TMJ
- Doznał urazu głowy lub szyi
- Masz chorobę dziedziczną, osteosklerozę
- Jesteś kobietą, która niedawno doświadczyła zmiany poziomu hormonów, np. ciąży, menopauzy lub rozpoczęcia/zakończenia hormonalnej terapii zastępczej?
Krok 4. Skonsultuj się z lekarzem
Twój lekarz przeprowadzi szczegółową historię, aby określić wszelkie przeszłe narażenia środowiskowe lub stany medyczne, które mogły wywołać szum w uszach. Leczenie szumu w uszach będzie zależeć od podstawowej przyczyny medycznej stanu.
- Jeśli przyjmujesz leki, które powodują szumy uszne, możesz porozmawiać o zmianie leku ze swoim lekarzem.
- Przeszkolenie nerwu słuchowego może być konieczne, jeśli wystąpi nadwrażliwość.
Porady
Chociaż wiąże się to z utratą słuchu, szum w uszach nie oznacza, że masz ubytek słuchu, ani też nie powoduje on szumu w uszach
Ostrzeżenia
- Nie ignoruj początku szumu w uszach. Podobnie jak w przypadku wielu objawów, dzwonienie lub brzęczenie w uszach jest ostrzeżeniem. Twoje ciało mówi ci, że coś jest nie tak.
- Niektóre przyczyny szumu w uszach nie są całkowicie uleczalne, a w niektórych przypadkach wywołanych lekami efekt terapeutyczny leku równoważy efekt uboczny szumu w uszach: w takich przypadkach ludzie uczą się radzić sobie z dzwonieniem lub brzęczeniem w uszach. Aby dowiedzieć się, jakiego leczenia potrzebujesz, uzyskaj wstępną konsultację, a następnie uzyskaj ocenę audiologiczną pod kątem ubytku słuchu. Jeśli twój lekarz nadal nie może znaleźć przyczyny, skonsultuj się z laryngologiem.
