Zespół cieśni nadgarstka występuje, gdy występuje uszczypnięcie lub ucisk na nerw pośrodkowy znajdujący się między dłonią a przedramieniem. Może to powodować stan zapalny, ból, drętwienie i mrowienie, a także uczucie ucisku w palcach, nadgarstku i ramieniu. Istnieje wiele powodów, dla których ktoś rozwinąłby ten zespół, takich jak podstawowe schorzenia, nadużywanie nadgarstka, uszkodzenie okolicy lub anatomia nadgarstka. Diagnozując i lecząc zespół, można zmniejszyć objawy.
Kroki
Metoda 1 z 2: Diagnozowanie zespołu cieśni nadgarstka w domu
Krok 1. Oceń czynniki ryzyka zespołu cieśni nadgarstka
Ocena czynników ryzyka może sprawić, że będziesz w lepszej sytuacji, aby zrozumieć objawy, rozpoznać stan i lepiej go leczyć. Oceń, czy masz co najmniej jeden z następujących czynników ryzyka:
- Płeć i wiek: u kobiet zespół cieśni nadgarstka występuje częściej niż u mężczyzn i jest on najczęściej diagnozowany w wieku od 30 do 60 lat.
- Zawód: wykonywanie pracy wymagającej dużego zaangażowania rąk, takiej jak praca w fabryce lub na linii montażowej, naraża cię na większe ryzyko wystąpienia tego syndromu.
- Podstawowe schorzenia: osoby z zaburzeniami metabolicznymi, reumatoidalnym zapaleniem stawów, menopauzą, otyłością, zaburzeniami tarczycy, niewydolnością nerek lub cukrzycą mają większą szansę na rozwój choroby.
- Czynniki związane ze stylem życia: palenie, wysokie spożycie soli, siedzący tryb życia mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka
Krok 2. Rozpoznaj objawy
Jeśli zauważysz którykolwiek z następujących pięciu objawów w nadgarstku, dłoni lub ramieniu, być może rozwijasz się lub już cierpisz na zespół cieśni nadgarstka:
- Mrowienie w dłoni, palcach lub nadgarstku.
- Drętwienie dłoni, palców lub nadgarstka.
- Obrzęk w nadgarstku.
- Ból dłoni, palców lub nadgarstka.
- Słabość ręki.
Krok 3. Śledź swoje objawy
Śledzenie objawów może sprawić, że będziesz w lepszej pozycji do diagnozowania i leczenia stanu, jeśli go masz. Twój lekarz może również lepiej zdiagnozować stan, jeśli ma bardziej szczegółową historię stanu.
- Objawy zwykle pojawiają się stopniowo.
- Objawy często pojawiają się po raz pierwszy w nocy. Gdy stan się pogorszy, zaczniesz odczuwać objawy w ciągu dnia.
- Objawy, które nie ustępują z czasem (w przeciwieństwie do tymczasowej kontuzji) i stopniowo nasilają się wraz z upływem czasu.
Krok 4. Wypróbuj test Phalena
Jest to prosty test, który można wykorzystać w diagnostyce zespołu cieśni nadgarstka. Jest kilka sposobów na przetestowanie tego. Wypróbuj następujące rozwiązania:
- Usiądź przy stole i połóż łokcie na stole.
- Pozwól nadgarstkowi opaść do maksymalnego zgięcia, aby zwiększyć ciśnienie w cieśni nadgarstka.
- Utrzymaj tę pozycję przez co najmniej minutę.
- Innym sposobem wykonania testu jest złożenie obu dłoni przed sobą, wskazując palcami w dół (jak w przeciwnej pozycji modlitewnej).
- Wszelkie bóle i mrowienie dłoni, palców i/lub nadgarstka oraz drętwienie palców, w szczególności na wysokości kciuka, palca wskazującego i części środkowego palca, są wynikiem pozytywnym.
Krok 5. Wypróbuj inne testy cieśni nadgarstka
Opisano kilka testów do diagnostyki cieśni nadgarstka, ale ich specyfika jest wątpliwa. Nadal możesz ich wypróbować:
- Znak Tinela wykonuje się poprzez stukanie palcami lub młotkiem ścięgnistym w nadgarstek i cieśni nadgarstka. Jeśli powoduje mrowienie w palcach, uważa się, że jest to pozytywny test.
- Test opaski uciskowej polega na tymczasowym zwiększeniu ciśnienia w cieśni nadgarstka poprzez założenie mankietu do pomiaru ciśnienia krwi na ramię lub przedramię. Napełnij mankiet między ciśnieniem skurczowym a rozkurczowym, aby utrudnić powrót żylny z ramienia i zwiększyć objętość krwi w dłoni. Jeśli to powoduje objawy, test jest pozytywny. Jednak nie wykonuj tego testu, jeśli nie czujesz się komfortowo używając mankietu do pomiaru ciśnienia krwi.
- Test uniesienia rąk wykonuje się przez uniesienie rąk nad głowę na dwie minuty. Jeśli powoduje to objawy, test jest pozytywny.
- Test kompresji nadgarstka Durkana polega na bezpośrednim nacisku na kanał nadgarstka w celu zwiększenia ciśnienia. Naciśnij kciukiem cieśni nadgarstka lub poproś o to znajomego. Jeśli to powoduje objawy, test jest pozytywny.
Krok 6. Zadaj sobie pytanie, czy powinieneś udać się do lekarza
Jeśli objawy nasilają się lub nie ustępują, ból jest nie do zniesienia lub masz trudności z utrzymaniem pracy, skonsultuj się z lekarzem. Twój lekarz może odpowiednio zdiagnozować i leczyć objawy oraz wykluczyć wszelkie poważne, podstawowe stany.
Metoda 2 z 2: Diagnozowanie zespołu cieśni nadgarstka w gabinecie lekarskim
Krok 1. Powiedz swoje objawy swojemu lekarzowi
Rozmowa z lekarzem oznacza poinformowanie go o objawach, których doświadczasz, a także o historii choroby.
- Pamiętaj, że twój lekarz może lepiej zdiagnozować stan, jeśli jesteś szczegółowy i nie pomijasz żadnych objawów.
- Pamiętaj, że Twój lekarz może skierować Cię do specjalisty neurologii, chirurgii, ortopedii lub reumatologii, jeśli jest to konieczne do diagnozy lub leczenia.
Krok 2. Uzyskaj badanie fizykalne
Twój lekarz będzie chciał ocenić twój nadgarstek i rękę. Będą naciskać na punkty, aby dowiedzieć się, czy w okolicy występuje ból lub drętwienie. Sprawdzą również obrzęk, uczucie i osłabienie. Jeśli ból jest intensywny, mogą być potrzebne dodatkowe testy, aby wykluczyć inne schorzenia.
- Wymagana jest wstępna ocena, w ramach której widzą wzrokowo obszar, aby dać wskazówki i wskazówki do dalszych testów.
- Twój lekarz może również wykonać test Phalena lub inne testy cieśni nadgarstka w gabinecie.
Krok 3. Zrób badanie krwi
Próbki krwi mogą zostać poproszone o wykluczenie dodatkowych problemów medycznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, problem z tarczycą lub inne podstawowe problemy medyczne. Wykluczając te problemy, lekarz może lepiej zdiagnozować problem.
Gdy badania krwi wykluczą inne problemy medyczne, mogą być potrzebne dodatkowe badania obrazowe
Krok 4. Poproś o badanie obrazowe
Badania obrazowe, takie jak prześwietlenie lub USG, mogą być zlecone przez lekarza lub można je zamówić samodzielnie. Wykonując te skany obrazowe, możesz być w lepszej pozycji do zdiagnozowania problemu i leczenia objawów.
- Prześwietlenie jest zwykle używane tylko w celu ułatwienia diagnozy lub wykluczenia innych przyczyn bólu (takich jak złamania i zapalenie stawów).
- Twój lekarz może użyć ultradźwięków, aby zwizualizować strukturę nerwu pośrodkowego w twojej dłoni.
Krok 5. Uzyskaj elektromiogram
Elektromiogram to test, podczas którego do mięśni wprowadza się wiele cienkich igieł w celu pomiaru wyładowań elektrycznych. Ten test może określić, czy występuje uszkodzenie mięśni i może wykluczyć inne stany.
Przed badaniem można podać łagodny środek przeciwbólowy w celu zmniejszenia bólu
Krok 6. Poproś o badanie przewodnictwa nerwowego
Ten medyczny test przewodności służy do wykrywania funkcjonowania układu nerwowego i może określić, czy masz zespół cieśni nadgarstka.
- Podczas testu dwie elektrody są umieszczane na dłoni i nadgarstku, a przez nerw pośrodkowy wprowadzany jest niewielki wstrząs, aby wykryć, czy impulsy elektryczne są spowolnione w kanale nadgarstka.
- Wyniki mogą wskazywać, jak bardzo doszło do uszkodzenia nerwów.
