Dyspraksja to zaburzenie koordynacji rozwojowej (DCD), które wpływa na koordynację, a czasem na mowę u dzieci i dorosłych. Ponieważ zakłóca mowę i powoduje inne problemy, zaburzenie to może powodować trudności w uczestniczeniu w zwykłych codziennych czynnościach, takich jak mycie zębów lub prowadzenie samochodu. Możesz jednak żyć z dyspraksją, koncentrując się na poprawie swojego stanu, zarządzaniu codziennymi zadaniami, budowaniu relacji i poszukiwaniu różnych form leczenia.
Kroki
Część 1 z 4: Poprawa koordynacji
Krok 1. Ćwicz jogę
Jedną z praktyk, która może być bardzo pomocna w łagodzeniu skutków dyspraksji, jest joga. Joga może pomóc rozwinąć lepszą koordynację, poprawić postawę i oddychanie, a także może być bardzo relaksująca. To także forma ćwiczeń.
- Sprawdź, czy Twoja lokalna siłownia oferuje zajęcia jogi lub znajdź filmy o jodze w Internecie.
- Jeśli Twoje dziecko ma dyspraksję, przedstaw mu kilka asan jogi, które mogą zrobić z tobą w domu.
Krok 2. Medytuj codziennie
Dyspraksja może również wpływać na ciebie psychicznie i możesz czuć, że twoje myśli są często pomieszane lub zdezorganizowane. Medytuj pomoże ci sobie z tym poradzić i pozostać obecnym i uważnym w tej chwili. Medytuj nad słowem, cytatem lub mantrą, które uspokajają cię jak „pokój” lub „stabilność”.
Krok 3. Ćwicz, aby poprawić siłę mięśni
Ćwiczenia fizyczne mogą również pomóc w poprawie dyspraksji. Uderz w lokalną siłownię i podnieś lekkie ciężary, aby zacząć budować siłę mięśni. Chociaż możesz w końcu chcieć użyć większych ciężarów, rób to ostrożnie i używaj obserwatora.
- Podczas ćwiczeń ktoś powinien Cię obserwować, aby upewnić się, że jesteś bezpieczny. Twoje mięśnie mogą ulec osłabieniu, powodując upadek lub upuszczenie sprzętu.
- Większość sal gimnastycznych oferuje różne urządzenia do podnoszenia ciężarów, które ułatwiają podnoszenie ciężarów bez konieczności posiadania obserwatora.
- Jeśli Twoje dziecko ma dyspraksję, skontaktuj się z lokalnymi młodzieżowymi ligami sportowymi lub zajęciami baletowymi lub poszukaj siłowni z sekcją dla dzieci. Alternatywnie, zrób program ćwiczeń z dzieckiem, taki jak codzienne spacery lub program DVD.
Krok 4. Uprawiaj sport, aby poprawić koordynację
Oprócz ćwiczeń i jogi sport jest również zabawnym sposobem na wzmocnienie i lepszą koordynację. Uprawiaj sporty, takie jak piłka nożna, koszykówka lub tenis, aby poprawić swoje umiejętności motoryczne, jednocześnie dobrze się bawiąc i wchodząc w interakcje z innymi.
- Sprawdź online, czy są jakieś lokalne drużyny, do których możesz dołączyć lub grać ze znajomymi lub rodziną.
- Dzieci mogą spróbować małej ligi baseballu, koszykówki lub piłki nożnej. Mogą również korzystać z lekcji tenisa, baletu lub innych zajęć tanecznych.
- Rób przerwy, kiedy się zmęczysz. Nie rezygnuj jednak ze sportu, jeśli czujesz, że nie idzie ci dobrze. Jeśli Ci się spodoba, kontynuuj grę.
- Osoba z dyspraksją może zakwalifikować się do olimpiady specjalnej, więc rozważ zgłoszenie, jeśli naprawdę jesteś zaangażowany w swój sport. Dorośli i dzieci mogą uczestniczyć.
Część 2 z 4: Zarządzanie codziennymi zadaniami
Krok 1. Użyj kalendarzy i alarmów
Dysraksja często oznacza, że możesz potrzebować nieco więcej organizacji, aby mieć produktywny dzień. Korzystaj z planerów, kalendarzy i alarmów, aby nie zapomnieć o swoich obowiązkach. W telefonie możesz skonfigurować alerty przypominające o projektach, przydziałach lub zadaniach, które musisz wykonać.
Dzieci mogą korzystać z terminarza szkolnego, aby śledzić swoje zadania i testy, a także wszelkie zajęcia pozalekcyjne, które mają. Możesz także pomóc dziecku skonfigurować alarmy w telefonie, aby pamiętało, kiedy ma wykonywać zadania, takie jak przyjmowanie leków, spożywanie posiłków lub pobudka
Krok 2. Zachowaj listę rzeczy do zrobienia
Oprócz prowadzenia terminarza, rozważ także prowadzenie listy rzeczy do zrobienia. Na koniec każdej nocy zapisz wszystko, co musisz zrobić następnego dnia. Połóż go obok łóżka lub na biurku, aby o nim nie zapomnieć. Pomoże to zapewnić, że jesteś zorganizowany i że Twoje obowiązki są uporządkowane.
Krok 3. Podziel duże zadania na mniejsze
Chociaż duże projekty lub nowe umiejętności mogą wydawać się trudne, podział ich na mniejsze zadania może sprawić, że będą mniej onieśmielające. Na przykład gotowanie posiłku może wydawać się trudne, ale tak naprawdę jest to seria kilku małych i prostych części. Zapisz tę listę małych części, a następnie złóż wszystko razem.
- Na przykład, jeśli chcesz ugotować ryż, najpierw musisz znaleźć garnek. Następnie podejdź do zlewu i napełnij garnek mniej więcej do połowy wodą z kranu. Następnie postawisz garnek na kuchence. Włącz palnik. Dodaj ryż. Ustaw minutnik. Gdy minutnik zgaśnie, wyłącz piec. A potem ciesz się posiłkiem!
- Dzieci mogą nauczyć się dzielić duże zadania, takie jak projekt szkolny, na mniejsze segmenty. Mogą również nauczyć się dzielić obowiązki domowe na mniejsze części, co pomoże im nauczyć się niezależności.
Krok 4. Obejrzyj filmy ilustrujące określone umiejętności motoryczne
Oprócz rozpisywania zadań krok po kroku, możesz także oglądać filmy, które pomogą Ci nauczyć się podstawowych umiejętności koordynacji ruchowej. Przeszukuj YouTube lub inne witryny, aby znaleźć filmy wideo, jak robić różne rzeczy, a następnie naśladuj działania z filmu.
Możesz także wstrzymać go w razie potrzeby lub ponownie uruchomić, jeśli się zdezorientujesz
Krok 5. Znajdź narzędzia do samoobsługi, które wymagają niewielkiej konserwacji
Innym problemem, który możesz mieć w życiu z dyspraksją, jest samoopieka. Szukaj narzędzi, takich jak suszarki z nasadkami, które ułatwią suszenie włosów. Możesz także kupić elektryczne szczoteczki do zębów lub maszynki do golenia. Znajdź inne elementy wymagające niewielkiej konserwacji, których możesz użyć do innych zadań lub higieny, których możesz potrzebować.
Pomóż dziecku wybrać przybory do samodzielnej pielęgnacji. Spraw, aby było przyjemniej, wybierając materiały, które będą specjalne dla Twojego dziecka, takie jak mechaniczna szczoteczka do zębów ozdobiona ulubionym kolorem Twojego dziecka
Krok 6. Znajdź profesjonalistów, którzy mogą pomóc w większych zadaniach
Choć z pewnością wiele zadań możesz wykonać samodzielnie, inne zadania mogą być nieco trudniejsze i wymagać pewnego doświadczenia zawodowego. Możesz porozmawiać z terapeutą zajęciowym, aby nauczyć się dostosowanych sposobów dbania o siebie, lub możesz zatrudnić w domu specjalistów do opieki nad tobą, takich jak sprzątaczka i/lub osobista pielęgniarka.
- Jednym z najtrudniejszych zadań dla osób żyjących z dyspraksją jest prowadzenie samochodu. Jazda wymaga wykonania wielu zadań jednocześnie, takich jak sprawdzanie martwych punktów, używanie kierunkowskazów i naciskanie hamulców. Niektórzy terapeuci zajęciowi mogą pomóc w rozwijaniu umiejętności niezbędnych do prowadzenia pojazdu lub możesz skontaktować się ze Stowarzyszeniem Specjalistów ds. Rehabilitacji Kierowców.
- Możesz przeszukać sieć nauczycieli jazdy ze Stowarzyszeniem Specjalistów Rehabilitacji Kierowców pod adresem
- Niektóre osoby z dyspraksją nie mogą nauczyć się prowadzić, co jest w porządku. Wspaniałym rozwiązaniem jest podróż autobusem i korzystanie z innych usług tranzytowych, takich jak tranzyt na żądanie.
Część 3 z 4: Rozwijanie relacji
Krok 1. Wyjaśnij innym swój stan
Wiele osób, które spotykasz, mogło nigdy nie słyszało o dyspraksji, ale jeśli chcesz się z nimi zaprzyjaźnić, ważne będzie, abyś wyjaśnił. Wyjaśnij im, czym jest zaburzenie i jaki konkretnie na ciebie wpływa. Pamiętaj, że nie musisz ujawniać swojej dyspraksji swojemu pracodawcy, ale jeśli potrzebujesz jakiegoś dostosowania, może to być konieczne.
Na przykład możesz powiedzieć coś w stylu „Kelly, być może zauważyłeś, ale moje zdolności motoryczne różnią się nieco od większości osób, które znasz. To dlatego, że mam schorzenie, które wpływa na moją koordynację”
Krok 2. Spędź czas w cztery oczy
Chociaż z pewnością powinieneś starać się spędzać czas w grupach, kiedy tego chcesz, często osoby z dyspraksją radzą sobie nieco lepiej w bardziej intymnym otoczeniu. Bierz udział w małych kolacjach z przyjaciółmi lub chodź do kina z kilkoma współpracownikami. Unikaj przytłaczania się zatłoczoną atmosferą.
Często łatwiej jest nawiązać kontakty w tych osobistych sytuacjach i nawiązać silniejsze przyjaźnie
Krok 3. Znajdź grupę wsparcia
Chociaż z pewnością możesz opracować sposoby radzenia sobie i poprawy swojej dyspraksji, ważne jest również, aby skupić się na radzeniu sobie z emocjonalnymi i fizycznymi realiami. Chociaż dyspraksja będzie musiała być leczona przez całe życie, wiele osób znalazło grupy wsparcia, które pomogą poradzić sobie z zaburzeniem. Wyszukaj grupy w pobliżu.
Krok 4. Spędź czas z rodziną
Jedynym systemem wsparcia, na którym możesz polegać, jest Twoja rodzina. Spędź trochę czasu z rodzicami każdego tygodnia i idź na kolację. Zaproś kuzynów, aby przyszli i obejrzeli film. Posiadanie wysokiej jakości interakcji społecznych z osobami, które najbardziej Cię kochają, ma kluczowe znaczenie dla pomyślnego życia z zaburzeniem.
Część 4 z 4: Poszukiwanie leczenia
Krok 1. Zobacz terapeutę zajęciowego
Oprócz poszukiwania terapeuty zajęciowego do dużych zadań, takich jak prowadzenie pojazdu, rozważ ogólnie terapię zajęciową, aby pomóc ci w nauce innych podstawowych zadań. Ci terapeuci mogą pomóc w nauce podstawowych codziennych umiejętności, które będą niezbędne w pracy lub w domu, takich jak kąpiel, a nawet chodzenie.
Dobrze, jeśli terapeuta zajęciowy może przyjść do twojego domu. Będą wtedy w stanie określić, czy należy wprowadzić jakieś zmiany, aby ułatwić Ci życie
Krok 2. Rozważ terapię mowy
Dyspraksja może również wpływać na mowę, podobnie jak wpływa na zdolności motoryczne. Logopeda może pomóc ci rozwinąć umiejętności potrzebne do dobrej i skutecznej komunikacji. Mogą również uczyć strategii rozwoju bardziej spójnego wzorca mowy.
Krok 3. Przyjrzyj się terapii koni
Inną formą terapii, którą stosują niektórzy z dyspraksją, jest terapia koni. Terapia koni to terapia koni, podczas której uczestnik będzie jeździł na koniu jako sposób na osiągnięcie lepszej równowagi i koordynacji. Udowodniono, że terapia koni łagodzi objawy dyspraksji poprzez stymulację funkcji poznawczych, poprawę nastroju i zmniejszenie ilości wsparcia potrzebnego podczas późniejszego chodzenia.
Krok 4. Zachowaj pozytywne nastawienie
Chociaż niektórzy mogą postrzegać dyspraksję jako ograniczenie, osoby z tym zaburzeniem są często bardzo kreatywne. Prawdopodobnie będziesz musiał rozwiązywać więcej problemów na co dzień niż osoby bez zaburzenia, ponieważ nie mają takich samych ograniczeń jak ty. Wykorzystaj to na swoją korzyść i celebruj osobę, którą jesteś.
